Chapter 13: A quarrel for nothing
"I'm sorry but I can't do it."
"What?!"
Umalingawngaw ang boses ni Ms. Sunshine nang sabihin ko sakan'yang hindi ko magagawang hawakan ang kaso n'ya.
Bakas sa mukha n'ya ang inis. Marahil ay nanghihinayang s'ya dahil isa ako sa magaling na abogado rito sa bansa.
"I'm done here, Ms. Sunshine. I'm sorry." tumungo ako sakan'ya at akmang tatayo nang muli s'yang magsalita.
"Pere-- Attorney Perez! You can't do this! We already agree and talk about this! You can't just reject me!"
Napatingin ako sa paligid at napailing nang makitang pinagtitinginan na kami ng mga tao dito sa coffee shop.
"Ms. Sunshine. I can. I can reject you as long as we haven't sign any papers confirming our transaction. That is what written on the law."
"But we already talk about it! Pinag-usapan at pinagkasunduan na natin ito! You shouldn't take back your words like that! That was so rude of you!" umiling s'ya.
"This can't be happening." bulong n'ya at muling tumingin sa akin.
"Kulang ba ang bayad ko? Titriplihen ko na lang basta hawakan mo ang kaso ko. Attorney Perez, please deal with me."
Kung noon ay paniguradong tatanggapin ko ito dahil sa malaking perang makukuha ko pero iba na ngayon. Things have changed. Narealize kong hindi lang pera ang dapat na magpaikot sa mundo ko.
Umiling akong muli. "I'm sorry." saka ako tuluyang lumabas.
Mula rito ay tanaw ko ang kotse ko sa parking lot. Nagmamadali akong pumasok doon at nadatnan si Galand na umiinom ng softdrinks.
It's been 3 weeks since that incident. Maayos na naman ang lahat except sa kaso ni Mr. Guzman. He keeps on rejecting any consultations with him.
"Masama yan ah." saad ko at umupo sa passenger seat.
"Hindi yan. Ikaw talaga, masyadong concern." saad n'ya at nilaksan pa ang paghigop sa softdrink kaya napairap ako.
"Bahala kang ma-hospital. Hindi kita dadalawin."
Natawa s'ya. "Talaga lang ha? Sige."
Halata namang nang-iinsulto ang tawa n'ya kaya hindi ko na lang pinatulan ang pang-aalaska n'ya dahil wala rin naman iyong patutunguhan.
"Pikon ka naman. Ano nga palang balita kay Ms. Sunshine? Kailan schedule ng hearing n'yo? Gusto ko makinig."
Napabuntong-hininga ako. "I rejected her."
"Ano?!"
Sinasabi ko na nga ba. Ganito ang reaksyon n'ya.
"'Diba nag-hearts promise na tayo na hahawakan at tutulungan mo si Ms. Sunshine?! Anong nangyari?!"
Hindi ko na s'ya pinakinggan at natulog na lamang sa kotse. Hindi ko naman kailanganng banggitin sakan'ya lahat ng nangyayari sa trabaho ko.
---
"Tita!"
Napangiti ako at sinalubong ng yakap si Shzane matapos kong pumasok sa bahay ni ate. Gusto ko lang silang bisitahin.
Sa loob ng tatlong Linggo ay walang palya ang pagbisita ko rito upang tingnan ang kalagayan ni Shzane. And ofcourse, Galand is always with me. 'Yon ang gusto ni ate.
"Kumusta ka Shzane?" nakangiti kong hinalikan ang pisngi n'ya.
I'm glad nandito na muli si Shzane. I can't bare loosing her. She's so precious.
"Ayos na ayos ako Tita!" tumatawa n'yang saad.
Napatingin naman s'ya sa likuran ko at kaagad na lumapit kay Galand nang makita ito.
"Kuya Zero!"
Kaagad naman s'yang kinarga ni Galand. Napakunot naman ang noo ni Shzane nang mapagmasdan ang mukha nito.
"Anong nangyari sayo, kuya Zero? May problema ba?"
Kaagad namang napasulyap sa akin si Galand at pasimpleng umirap.
"Wala naman." ngumiti ito kay Shzane at binuhat palapit sa sala kaya sumunod na lang ako.
"Weh. Jinijoke mo ako e! Siguro nag-away na naman kayo ni Tita noh!"
Muling napatingin sa akin si Galand. "Ba't ko naman aawayin yan? Hindi ah." tanggi nito.
"Sus. Para kayong mga bata."
Napatingin kami sa nagsalita at nakita si ate na naka-apron. Alam naman n'yang darating kami kaya malamang ay nagluto ito.
"Oo nga!" sang-ayon ni Shzane kaya inirapan ko si ate.
"Hindi nga kami nag-away, ate. Ano ba kayo? Si Galand na mismo ang nagsabi." b****o ako kay ate.
"Imposible." umupo ito sa sofa habang nakatingin sa amin ni Galand na nakatayo pa rin habang buhat si Shzane.
"Hindi sumisimangot ng gan’yan ang mukha ni Zero kapag hindi ikaw ang kaaway." saad n'ya kaya napailing na lamang ako at akmang magsasalita nang biglang sumingit si Galand.
"H-Hoy hindi ah! Gan'to talaga ako!" depensa n'ya kaya natawa na lang si ate.
"Sige, suko na ako. Gan’yan ka talaga." naiiling na saad nito.
"Ewan ko sainyo. Tara na at ipinagluto ko na kayo."
Kaagad kaming nagtungo sa kusina at napangiti nang makitang sinigang na baboy ang inihahain ni ate. Paborito ko kasi 'yo--
"Wow! Siningang!"
Na naging paborito din ni Galand.
Napairap na lamang ako sa parang batang reaction nito at nagsandok na upang kumain. Ipinaghain din ni ate si Shzane habang si Galand naman ay diretso lang sa pagsandok. Halatang sabik na sabik na kumain.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain nang magsalita bigla si ate.
"Bakit nga kayo magkagalit?" saad nito kaya napatigil si Galand sa pagsubo.
"Hindi nga kami magkagalit." ani ko at nagpatuloy sa pagkain.
"Anong hindi? Tingnan mo nga ang pwesto natin."
Napatingin ako sakanilang tatlo na nasa harap ko. Ako lang ang nakaupo sa kaliwang hanay.
"Hindi umuupo si Zero dito kapag wala kayong pinag-awayan. Lagi kayong magkatabi ah."
Nagkibit-balikat na lang ako dahil totoo naman ang sinabi n'ya. Ayaw nitong nahihiwalay sa akin kahit sa pagkain.
"Mommy, tapos na po ako. Pwede na ba akong umakyat sa taas? Inaantok na po ako e."
"Okay. Pero mag-tootbrush ka muna ha?"
Tumango lang si Shzane saka h*****k sa pisingi naming tatlo at umalis na.
Katahumikan ang bumalot sa pagitan namin. Tanging tunog lang ng kutsara ang maririnig.
"Wala talaga kayong balak magkwento? Sige. Dahil magkagalit naman kayo ay sa akin na matutulog si Galand at hindi ka na n'ya ihahatid kahit saan. You're free to ride a bus, Mikaela."
Nanlaki ang mata ko at akmang tututol nang biglang nagsalita si Galand.
"Hindi kasi n'ya hinawakan ang kaso ni Ms. Sunshine e nag-hearts promise na kami! Hindi s'ya tutupad! Bihira na nga lang s'yang humawak ng mga inosenteng kliyente tapos irereject n'ya pa! Hindi ko na maintindihan! No'ng mabaril ako gusto n'yang tulungan ko s'yang ipagtanggol ang hustisya tapos ngayon, parang nag-iiba na naman! Sana pala lagi na lang akong nababaril! Ang gulo na talaga ate Kim!"
Natahimik kami ni ate sa mahabang linyata ni Galand. Medyo nasobrahan sa daldal. Sobra naman ang paliwanag nito at gusto pang mabaril ulit. Tiningnan ko s'ya ng diretso.
"Galand, Ms. Sunshine isn't innocent as what you are thinking. She killed her husband. She want to get rid of him because she's having an affair with another man. She wants to marry her affair. It's not a self-defense. Malas lang n'ya dahil may testigong lumabas. Now, ayos ka na ba?" saad ko at inirapan s'ya.
I have no plan to explain myself to him but he's being too kiddish. Kailan pa ipaliwanag sakan'ya ang lahat. Parang napamahal kay Ms. Sunshine ah.
Tumikhim si ate. "So... hindi ko naman kilala ang pinag-uusapan n'yo kaya alis muna ako ha? Puntahan ko lang si Shzane." mabilis na umalis si ate sa harap ko.
"T-Totoo ba yan, Mikaela?"
Napairap ako dahil sa inakto n'ya. Parang bata.
"Mukhang ba akong nagbibiro?" tanong ko.
"Lah. T-Totoo yan ha?" tanong nito kaya tumango ako.
"Tama lang pala yan, Mikaela. Huwag na huwag mo na ulit tatanggapin si Ms. Sunshine. Akala ko mabait na e. Naloko pala ako." ngumuso s'ya kaya napangiwi ako.
"Sorry, Mikaela ha. Yun pala 'yon. Sorry." tumayo ito at lumipat sa tabi ko saka ipinagpatuloy ang pagkain kaya napairap na lang ako. Batang-bata!
Unti-unti kong ginalaw ang aking daliri saka dahan-dahang iminulat ang mata. Malabo pa ang paningin ko kaya pilit akong kumukurap upang maging malinaw ito. Naaaninag ko ang isang lalaking nakaputi sa harapan ko na animo'y doktor.Maya-maya lang ay biglang luminaw ang mata ko at mukhang hindi iyon napansin ng doctor. Pinagmasdan ko s'ya na parang may kinakalikot na tila ba may balak na gawing hindi kaaya-aya. Bigla ang pagragasa ng kaba sa aking dibdib nang tumagilid ang doctor. Naka-medical mask ito kaya hindi ko mamukhaan. Nakita ko ang isang bote at kaagad nanlaki ang mga mata ko nang makita na bote iyon ng lason.Sa lagay ko ngayon ay hindi ko kayang makipaglabanan ng dahasan. Nanghihina ang katawan ko dahil kagagaling ko lang sa pagtulog.Nanginginig kong tinanggal ang swero mula sa aking braso at pasimpleng inipit iyon sa kama. Kaagad akong pumikit nang biglang humarap ang doktor o kung tunay nga ba iyong doktor. Sinsisipat-sipat nito ang syringe bago lumapit sa swero ko. Walan
Chapter 33: Almost a loser Pinalagatok ko ang aking leeg at humikab. Napatingin ako sa digital clock sa aking table at nakitang 11:23 na ng gabi. Sa wakas. Natapos ko rin ang dapat tapusin. Pinagtyagaan ko talagang tapusin ito ngayong araw kahit na abutin ako ng gabi. Kapag hindi ko tinatapos kaagad, pakiramdam ko ay sobrang dami. Napabuntong-hininga ako nang maalala na wala na si Galand ngayon dito. Nag-paalam ito sa akin na may importanteng lakad pero hindi sinasabi sa akin kung saan kaya hindi na ako nagpumilit sa kabila ng kyuryusidad na nararamdaman. Inayos ko muna sandali ang aking mga gamit bago lumabas ng building. Nagpaalam pa sa akin ang guard kaya tinanguhan ko lang ito at nginitian. Mabilis naman akong sumakay ng sasakyan at muling napahikab. I'm really sleepy right now. Gustong-gusto ko na matulog but I can't just sleep here. Binuksan ko ang makina ng sasakyan at kaagad itong pinaandar. In-on ko na rin ang radyo at nilakasan nang marinig na tumutugtog ang kantang Dom
Chapter 32: Line after wealthTahimik lang akong nakatitig sa harapan. Pinagmamasdan ang dinaraaanan namin ni Galand.Nandito kami sa sasakyan dahil pupunta kami sa police station. Pupuntahan ko si Hugo to talk about things. Itatanong ko na rin sakan'ya ang maaring itanong ng kalaban sakan'ya sa susunod na hearing.Originally, ang schedule ng hearing ay dapat bukas na but the other team keeps on adjusting it. Palibhasa ay mapepera kaya madaling nabayaran ang mga tiwaling tao.Sabi ko nga kanina, tahimik lang akong nakatitig but deep inside ay nabibwisit ako kay Galand. Maya't maya ang sulyap nito sa akin na kapag tiningnan ko naman ay umiiwas ng tingin. Noong nakaraan pa s'ya ganito. Simula noong mahospital s'ya ay mukha ng tanga ang akto nito."You can either stare or don't look at me at all,"Naibulalas ko nang maramdamang papatingin na naman s'ya sa direksyon ko. Binaling ko ang tingin ko rito na kaagad namang nag-iwas ng tingin."H-Hindi kita tinitingnan ah!""So guni-guni ko lan
Chapter 31: Truth for my thoughtsHINDI maipaliwanag ang aking nararamdaman habang nakatitig sa patong-patong na regalong nasa harapan ko ngayon. Hindi dahil mamahalin ang mga ito, pero dahil ito ay nagmula sa kanilang mga puso. Tanda ito ng kanilang pasasalamat sa akin.I didn't think that being appreciated by unknown people feels great. Ako na ang nagsasabi, sobrang sarap sa pakiramdam.Inisa-isa kong tingnan ang mga regalo. Ang iba ay may sulat ng pasasalamat habang ang iba ay walang pangalan kung kanino manggaling. Mukhang mas pinili nilang magpasalamat nang hindi ko nalalaman. Ganon pa man, it made my heart jump."I don't know what to say..." mahinang bulong ko sa aking sarili.Akmang bubuksan ko ang isa sa aking regalong natanggap nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ms. De Luna na hinihingal pa kaya kaagad akong napatayo at napakunot noo."What is it now, Ms. D--"Z-Zero! Si Z-Zer--""What about Galand?!" natatarantang sagot ko sakan'ya at kaagad na lumapit."S
Chapter 30: An ey for this feeling"DRINK this Mikaela."Mamasa-masa ang mata kong nilingon ang nakalahad na maligamgam na tubig sa harapan ko. Si ate ang nag-abot nito sa akin. Napasinok pa akong inabot ito."Mikaela, calm down. It's alright now." pagpapakalma sa akin ni Sean.Sa kabila ng pag-aamo nila ay tila naging isa akong bato na walang naririnig. Basta ang alam ko, I am badly terrified. Napatungo ako at nakita ang kamay kong mabilis na gumagalaw. I am shaking. Hindi ko makontrol at mapigil ang panginginig. Dala ito ng takot.Napatungo ako lalo. I don't know but I am deeply hurt. The fact that I don't know or recognize myself now hurts me so bad. I felt like a stranger to myself. The Mikaela that is capable of doing unbelievable things is a stranger to me."Mikaela? Bakit nandito ka--bakit ka may baril?!"Nang lingunin ko s'ya ay bumungad sa akin ang gulat na mukha at nanlalaking mga mata nito.
Chapter 29: Ice cream vs. Life"TITA, I want ice cream."Ibinaba ko ang librong aking binabasa nang magsalita si Shzane sa tabi ko. Kaagad ko s'yang tiningnan at ang nangungusap na tingin ang bumungad sa akin. Napailing ako dahil kapag ginamit na n'ya sa akin ang ganitong mukha ay nahihirapan na ako tumanggi."Gabi na ah? Bukas na lang kaya?" kalmadong kumbinsi ko.Nandito kami ngayon sa bahay nina ate. Syempre, Galand is with me. Kasama rin namin kanina ang yaya ni Shzane pero umuwi na rin ito kaagad noong mag-ala-sais.Ngumuso si Shzane. "Gusto ko talaga ng ice cream eh. Please po tita?"