Chapter 52

"We're here!"

"Yeheyyy! Princess, we're finally going to live here with daddy! And lola told me that they will also come here too!" 

Hindi na ako nagsalita pa at tulalang nakatingin lang sa mansyong kaharap ko kung saan nakaparada ang kotseng sinakyan namin kanina. I gulped. 

Totoo na ba talaga ang mga pangyayaring ito? 

"Ako na dyan." nagbalik lang sa reyalidad ang isipan ko nang marinig ko ang baritono nitong boses sa likuran ko. 

Muntik ko nang makalimutan ang pakay ko. Kanina pa pala ako nakatayo rito sa likuran ng kotse upang sana ay kunin ang mga bagahe namin ng mga anak ko. Dalawa lang naman ang dala ko, laman dito ang mga damit ng kambal kasali na rin ang akin, at sa tingin ko ay hindi yata ito aabot ng limang buwan. Oo, hindi ko talaga dinala lahat upang may pandahilan akong umuwi kami sa bahay. Hindi ko yata kakayaning tumira rito ng matagal. Kasama