Pagkaalis ko sa kusina ay nagtungo na ka agad ako sa itaas upang sundan ang kambal. Inaasahan kong tapos na sila sa paghahanda ng mga gamit pangligo nila ngunit akala ko lang pala iyon, bagkus ay pareho lamang silang nakatihaya sa iisang kama habang abala sa pag-aayos ng blocks na bigay sa kanila ng daddy nila.
Napataas na lamang ang parehong kilay ko at napakrus ng braso. Ayaw ko namang magsalita at baka kung ano pang lumabas sa bibig ko kaya mas pinili ko na lamang na magkunwaring naubo. Hindi naman ako nabigo at mabilis na napalingon si Matt sa direksyon ko, mayamaya'y kinulbit nito si Feli.
"Mommy!" gulat nitong saad.
My lips formed a line as I walk towards them, with my arms still crossed.
"Anong sabi ni mommy?" I asked.
Hindi naman kalayuan pero saglit akong napaidlip sa byahe at pagkagising ko'y saktong pagtigil ng sinasakyan namin sa tapat ng mansyon. Mabilis kong kinuha ang pera sa bag ko at inabot iyon sa driver."Salamat po, manong." saad ko bago tuluyang binuksan ang pintuan. Uuna na sana ako ngunit biglang bumaba ang mga bata ng walang paalam kaya muntik na akong mapasigaw.Diyos ko, paano kung mahulog sila. Delikado sa labas lalo na ngayon at madilim na, baka bigla silang tatakbo papunta sa kalsada. Kaya ganoon na lamang ang aking pag aalala."Huwag niyo nang uulitin iyon ah? Pinag-alala niyo ako. Tumalon pa kayo ng sabay, paano kung mabalian kayo?" saad ko."Sorry, 'mmy. We're just to excited."
Bahagyan akong napagalaw nang maalimpungatan ako sa aking pagtulog. Nilalamig pa ako kaya mas lalo lang sumarap ang tulog ko. Niyakap ko nang mas mahigpit ang mainit na bagay sa aking tabi na siyang yakap yakap ko na kanina pa habang tulog ako. Sarap na sarap pa ako sa pagtulog ko.Mayamaya pa ay nakaramdam ako ng isang kamay na marahang yumakap sa bandang balikat ko at hinagod ito."Hmm.." mas lalo ko lang siniksik ang sarili ko sa tabi ko. Well, not thinking what am I hugging at. Masyado pa yatang masarap ang tulog ko para isipin ang mga iyan.Kalauna'y gumalaw ulit ang kamay na nakayakap sa balikat ko. It brought warmth to my body that made me more sleepy. Mukhang mapapatagal pa yata ang tulog ko rito, tulog pa naman ang mga bata ngayon panigurado kaya mamaya na siguro ako babangon.
"Mommy, how about this po?" I heard Matt spoke and so I immediately looked at him. He showed me his drawing, he added some light colors on it that's why he was asking me.I smiled and nodded my head, "That's great, baby! Keep doing it." I said. He just smiled and continued.Binalik ko ulit ang paningin ko sa envelope na hawak ko. It's about the location I planned for my coffee shop. I received some suggestions from the engineer as well as Leo's, and after days of my planning, I made a final decision. Kaya ngayon ay heto't pinadalhan ako ng engineer ko about the structure he was suggesting.I spent almost an hour by just reading the papers inside. Hindi ko alam pero hindi ko matanggal tanggal sa mga labi ko ang ngiti nang biglang maglaro sa isipan ko ang lahat ng pinlano ko habang tinit
MABILIS na lumipas ang araw. Hindi ko lubos akalaing pang apat na buwan na simula noong pinlano ko pa ang pagpapatayo ng sariling negosyo pansamantala.Pero ngayon, heto't araw na ng opening nitong maliit kong coffee shop. Buwan ng Desyembre ngayon, at katulad ng suhestyon ni Leo, may Christmas special event kaming ginanap. Kinakabahan na nga ako. Sana talaga successful.Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon habang pabalik-balik na iniinsayo ang sasabihin ko mamaya. God! I've been working in front of media for years, but here I am, feeling ko tuloy baguhan ako rito. Ayaw ko lang talagang mapahiya.Abala pa ako sa pagpa-practice ng speech ko nang marinig ko ang pagkatok sa pintuan ng kwarto.Mabilis ka agad akong kumilos papunta roon, "
Chapter 50Naalimpungatan ako nang pilit na sumisiksik ang liwanag na nanggagaling sa bintana ng kwarto sa nakapikit kong mga mata. Napangiwi ako at ka agad na kumilos para mag-iba ng pwesto.Subalit, makaraan ang ilang minuto ay narinig ko ang pagbukas-sara ng pinto at kasunod nito ang matinis na boses ng anak kong si Matt, "Mommy!"Awtomatikong napabukas ang mga mata ko at nilingon ang anak kong papasok pala ng kwarto kasama ang kaniyang kambal. Kasunod naman nito si Leo, "Baby, I told you not to enter yet. Mommy's still sleeping." He said as he enters the room to follow the kids but then he stopped when he saw me sleepily sat down.Sabay na nagsitalunan ang kambal sa aming kama at sunod-sunod akong pinaulanan ng halik sa aking mukha, "Good morning, 'mmy!" Natawa ako sa ginawa nila."Good morning, babies! Why do you look so happy?" I chuckled.Tawa lamang ako ng tawa dahil nakikiliti ako sa pinanggagawa ng mga anak ko. Grabe, parang ilang
Nagtagal kami ng ilang oras doon at napagpasyahan na naming umuwi bandang alas quatro ng hapon at saglit na dumaan sa mall dahil hiling ng mga bata.Wala naman talaga kaming nais bilhin, pero dahil nga masyadong nagmamabuti itong ama nila ay binilhan sila ng mga laruang natitipohan nila habang nagtitingin-tingin kami.Ngayon ay kasalukuyan kaming nasa loob nitong mini ice cream shop na may New Year Special sale. Sabi ni Leo ay maghihintay lamang siya sa labas kaya kami na lamang tatlo ang nandirito sa loob para bumili."What flavor do you want, ma'am?" saad ng babae sa harap ko."What flavor, mga anak?" I asked the kids."Chocolate!" Matt excitedly answered. I then shifted my gaze to
Tahimik lamang ako buong byahe habang nakatingin sa labas ng binatana sa gilid ko. Paminsan-minsan ay napapansin ko itong tumitingin-tingin sa gilid ko at bigla-biglang pepeke ng ubo pero hindi ko pa rin ito pinapansin.Nakauwi kami ng mansyon na wala pa ring imikan. Nauna na akong lumabas para pagbuksan ang mga bata. Dumiretso na rin ako sa gate para buksan ito. I even heard him trying to stop me from what I am doing, but I just shook my head. Pero habang abala ako sa pagtanggal ng kandado ay naramdaman ko ang titig nito galing sa likuran.I walked towards the car to get some of the things we brought, but then I heard a footsteps near me and I know it is him, and so I spoke immediately, "Ako na rito. Iyong mabibigat na lang dalhin mo." saad ko rito at dali-daling kinuha ang mga gamit.
After we exchanged that three magical words to each other, we stayed still for seconds. Hugging each others. Feeling each others warmth."I missed you so much." he whispered as he planted a kissed on my hair.I closed my eyes, feeling every single beats of our heart. Is this really happening? Are we both totally alright? Did I really said those 3 words to him after a long time?But there is one thing come up inside my mind as I thought about following what my heart really tells. I did not know yet what lies ahead of us. I immediately erased all those thoughts inside my mind. What matters is our present."Leo?" I called his name, "Hmm?" he responded.I let out a sigh. All I need