Chapter 6: Dark note

Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala ang ngiti sa labi ko. I can’t believe na kasama ko ngayon ang isang Jiro Villaruel. The cold but hot guy. Hindi pa oras ng breaktime kaya naman iilan ang makikitang estudyante rito sa cafeteria, and as expected lahat sila ay nakatingin sa amin habang nagbubulungan. Hindi ko na lang iyon pinansin at ininom ang inabot na inumin sa akin ni Jiro kanina.

“Okay lang ba kung kukunin ko ‘yung memory card? Baka kasi makita mo ‘yung picture na kinuha ng lalaking ‘yon,” Medyo naiilang pa ako nang sabihin ko iyon sa harapan niya. Hindi pa naman kasi kami gaanong close at baka kung ano ang isipin niya. Wala siyang isinagot sa akin at basta lang inilapag sa mesa ang hinihingi ko. Nahihiya ko iyong kinuha at itinago sa bulsa ang blazer ko. “Salamat nga pala sa ginawa mo kanina.”

“Ayoko lang talaga sa mga naturingan na Keen pero hindi marunong mag-isip.” Naitago ko ang labi ko dahil sa sinabi niyang iyon. Literal akong natamaan. Hindi naman kasi langad sa kaalaman ko na mali talaga ang mga naging desisyon ko simula kahapon. Naturingan akong Keen pero hindi ko inisip ang mga pwedeng mangyari bago ko kinalaban si Thunder.

Ayan tuloy, lumalala ang mga pangyayari. Dalawang araw pa lang pero ang dami ko nang naranasang kamalasan mula sa kanya. Literal na may sumpa talaga ang lalaking iyon pero naumpisahan ko na ang banggain siya kaya simula ngayon, hindi ko na palalagpasin ang kademonyohan niya. Hindi ako tutunganga at panunuorin lang siyang gumawa ng masama sa akin o sa kahit na sino pa. Kailangan maputol ang sungay ng Thunder na iyon.

“Bakit natahimik ka? Don’t worry, hindi ikaw ang tinutukoy ko. That guy earlier, he’s a Keen pero hindi niya inisip na para na siyang insolent dahil sa ginawa niya sa’yo.” Cold na sabi ni Jiro sabay inom sa kapeng hawak niya. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon, akala ko kasi ay ako ang tinutukoy niya. Ngumiti na lamang ako ng tipid at napahigpit ng hawak sa laylayan ng palda ko mula sa ilalim ng lamesa.

“Uhm… Hindi ka ba hahanapin ng mga kagrupo mo? Baka nag-aalala na sila sa’yo.” Tumawa siya ng bahagya sa sinabi kong iyon, first time kong Makita siyang tumawa pero halatang sarcastic iyon at peke.

“Alala? Hindi ‘yon uso sa grupo namin.” Tinignan ko lang siya at naghintay pa sa susunod niyang sasabihin pero mukhang wala na pa lang kasunod kaya dead air na naman. Ang tipid-tipid niyang magsalita. Wala na rin naman akong maisip na topic na pwedeng i-open sa kanya para lang maging tuloy-tuloy ang pag-uusap naming, hindi ko rin naman pwedeng itanong kung may girlfriend siya dahil sobrang nakakahiya iyon.

“Need to go, baka nasa na hideout silaㅡhere!”  Tumayo na siya kaya naman napatingala ako sa kanya, napansin ko pa na may inaabot siya sa aking papel kaya marahan ko iyong kinuha sa kamay niya. “That’s my contact number. Call me when you need help.”

“T-thank you.” Tipid lang siyang tumango at naglakad na palayo. Hindi ako makapaniwalang Insolent ang iyon dahil sa mga ipinapakita niya sa akin, and to think na binigay niya ang number niya sa taong hindi pa naman niya ganoon kakilala? Masasabing kong malayo ang ugali niya kay Thunder. Mabait siya pero hindi lang halata dahil sa blangkong ekspresyon ng mukha niya.

Tinignan ko ang papel na ibinigay niya sa akin bago iyon itago at magpunta sa locker area para kuhain sana ang mga notebook ko para sa next subject, pero nang makarating ako roon ay nakita ko na lang na may nakadikit sa pinto ng mismong locker ko. Tinignan ko ang paligid at hindi maiwasang magtaka habang tinitignan ako ng mga estudyanteng narito, ang iba pa sa kanila ay pilit na umiiwas at nagmamadali sa pagkuha ng mga gamit sa locker nila.

Ibinalik ko ang tingin sa itim na papel  at kinuha iyon bago basahin ang nakasulat na “Bully her.” Gamit ang puting tinta at sa ilalim noon ay nakalagay ang salitang “From: Devil And Real Kings.”

DARK?

“Look, may dark note siya,”

“Akala ko ba itinigil na nila ang pagbibigay ng note na ‘yan?”

“I don’t know. Tara na, baka madamay pa tayo.”

Muli akong napalingon sa mga estudyanteng nagbubulungan sa paligid. Ano naman itong dark note na ‘to? Bago pa dumami ang tanong sa isip ko ay may lumipad ng bato sa direksyon, mabuti na lang ay sa pinto iyon tumama at hindi sa ulo ko. Agad kong hinanap ang may gawa noon at nakita ang isang insolent sa likuran.

“Bakit mo ginawaㅡ” Hindi ko na nagawang ituloy pa ang sasabihin ko dahil sunod-sunod akong binato ng mga estudyanteng nakapaligid sa akin. Mga insolent at robust. Itinakip ko ang magkabilang braso sa mukha dahil sa ginagawa nila pero may bigla na lang yumakap sa akin para mag silbing panangga.

“Takbo!” Sigaw niya at mabilis niya kong hinatak palayo sa lugar na iyon.

“Liam.” Iyon lang ang tanging nasabi ko paghinto nami sa field dahil hingal na hingal kaming pareho. Bukod doon ay parang nawala rin ako sa sarili. What did just happened?

“Nasaktan ka ba?” Tanong niya at umiling lang ako kahit sa totoo lang ay nasaktan talaga ako. Ang sakit ng mga ibinato nila sa akin, holen, bato at kung ano pang matigas na bagay pero mabuti na lang ay dumating si Liam. Kung hindi, baka nasa hospital na ako ngayon at agaw buhay. Ano ba kasing problema ng mga taong iyon? Kaasar!

“May mga saltik ba sila? Bakit bigla-bigla na lang silang nananakit?” Tanong ko at itinuro naman niya niya ang papel na hanggang ngayon ay hawak ko pa rin.

“Yung papel na ‘yan. Pagmamay-ari ‘yan ng dark, binibigay nila ‘yan sa mga estudyante na gusto nilang ibully. Ang alam ko ay hininto na nila ‘yan dahil doon sa babaeng muntik mag-suicide pero bakit binalik nila ang pagbibigay n’yan?” Napasuklay siya sa buhok niya gamit ang kamay. Halatang naiinis siya kaya papapikit ako ng mariin at nilukot ang papel.

“Saan ‘yung hideout ng dark?” Tanong ko dahil naalala ko ang sinabi ni Jiro kanina bago siya umalis, malamang ay naroon din si Thunder ngayon.

“Sa loob ng hell’s gate. Malapit sa lumang function hall. Bakit?” Hindi ko na sinagot ang tanong ni Liam at agad na kumaripas ng takbo papunta roon. Hindi na rin niya ako nagawang pigilan pa.

Kahit natatakot ako dahil sa sinabi ni Ayesha na kuta iyon ng mga gangster ay wala na akong pakialam. Mabilis akong pumasok sa loob ng gate nang marating ko iyon, kinilabutan pa ako nang humanging malakas at makita ang ilang sira-sirang upuan at mesa sa bawat ilalim ng malalaking puno. Umiling-iling ako at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa makita ko iyong lumang function hall na sinasabi ni Liam. Sa hindi kalayuan naman ay natanaw ko ang hideout ng dark, sure ako na iyon nga ‘yon dahil wala nang ibang establishment ang narito bukod doon.

Kinakabahan man ay itinuloy ko pa rin ang paglalakad hanggang sa tuluyan kong marating ang hideout nila at walang pagdadalawang isip na pumasok doon kahit na hindi kumakatok.

 “Si Thunder?” Tanong ko kay Matthew na nakaupo sa sofa at halatang nagulat dahil napaitig siya sa akin at hindi nagawang sumagot. Napailing ako bago lumapit kay Axel at Jasper na naglalaro ng darts.

“Oh, tapang mo, ah. Ba’t ka nandito?” Tanong ni Jasper nang hindi ako nililingon at patuloy lang sa pagbato ng dart stick.

“Si Thunder?” Pag-ulit ko sa tanong ko kanina.

“Nasa kwarto, bakit?” Tanong ni Axel at hindi na ako nag-abalang sumagot pa. Umakyat na lang ako sa hagdan at pumasok sa nag-iisang kwarto rito sa itaas pero pagpasok ko ay agad din akong napatalikod dahil sa nakita. Shit! Bakit may babae rito? At bakit sila naghahalikan? Ugh.

“Who’s that bitch?” Rinig kong tanong ng babae. Aba’t! Pasalamat siya at hindi ako makaharap sa kanila dahil ayaw kong mabahiran ng kasalanan ang mga mata ko.

“Emerald, lumabas ka muna. Tuloy na lang natin ‘to mamaya.” Sabi ni Thunder at agad naman siyang sinunod noong babae dahil lumabas siya, pero bago ‘yon ay tinignan niya muna ako ng masama na para bang ang laki-laki ng kasalanan ko sa kanya.

“Bakit ka nandito? Nagbago na ba ang isip mo at gusto mo nang makipagㅡ” Isinubo ko sa kanya ang papel na nilukot ko kanina, dahilan para hindi niya matapos ang sasabihin at mapatayo siya. Wala na akong pakialam kung topless pa siya sa mga oras na ito. Iiwasan ko na lang tumingin sa katawan niyang aaminin ko na talaga namang hot tignan.

“Woah!” Napalingon ako sa likuran nang marinig iyon at nakitang nakasilip sina Axel, Matthew at Jasper sa pintuan. Kumunot ang noo ko ngunit agad din iyong nawala nang magsipasukan sila rito sa loob dahil sa pagsipa sa kanila ni Jiro papasok.

“Anong nangyari?” Tanong niya pero hindi ko magawang sumagot. Nadidistract ako dahil naka-sando lang siya sa mga oras na ito, mabuti na lang ay nagsuot na ng t-shirt si Thunder kaya sa kanya na lang ako humarap since siya naman talaga ang ipinunta ko rito.

“Hoy ikaw! Hindi ako natatakot sa’yo, ah at saka ‘yung note na binigay mo sa’kin. Kung may galit ka, Ikaw mismo ang humarap sa’kin, hindi ‘yung gagamitin mo pa ang ibang estudyante para bullyhin ako!” Sigaw ko at lahat sila ay natahimik, maging si Thunder ay ang tagal bago magsalita.

“Anong note? Tekaㅡbinigyan mo siya ng dark note?” Tanong ni Jiro kay Thunder at tumango naman ito kahit labag sa kalooban.

“Eh ano kung bigyan ko siya ng card? She deserves it.”

“Rain lumabas ka muna.” Malamig na utos ni Jiro kaya pinasadahan ko sila ng tingin at nang marealize ko na kailangan nila ng privacy para mag-usap ay lumabas muna ako at piniling mag-stay sa ibaba.

Habang naghihintay ay hindi ko maiwasang hindi mainggit. Napakaunfair ng grupo na ‘to. Bakit ganito kaganda ang hideout nila? Vintage ang datinong nito parang cabin, kumpleto ang furnitures. May malaking flat screen T.V, billiards at airconditioned pa. Pinayagan talaga sila ng school’s management para magkaroon ng ganito? Iba talaga ang nagagawa ng pera, kung tutuusin ay para na itong malaking bahay considering na meron itong kwarto.

Hindi nagtagal ay nakita ko nang bumaba si Jiro, nakasuot na rin siya ng uniform.

“Let’s go.” Aya niya nang tuloy-tuloy siyang maglakad at wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod sa kanya.

“Anong pinag-usapanㅡ”

“None of your business, Rain. Wag ka na ulit babalik sa lugar na ‘to. Delikado.” Malamig na sabi niya at tumango lamang ako pero bigla siyang huminto sa kalagitnaan ng paglalakad sa gubat nang may ilang kalalakihan kaming nakasalubong. Mga insolent at mukhang mga 3rd year na sila. Sa hindi malamang dahilan naman ay agad akong itinago ni Jiro sa likuran niya na para bang pinoprotektahan niya ako. Mukhang gulo na naman ang mangyayari.

“Woah. Bago ‘yan, ah. Chicks mo?” Tanong ng lalaking nasa gitna. Gwapo man siya tignan ay hindi noon maitatago na manyak siya. Nandidiri ako sa tingin na ibinibigay niya sa akin, para siyang aso na nakakita ng butong kakainin.

“Hindi.” Hinawakan ako ni Jiro at lalagpasan na sana niya ang mga lalaking iyon pero humarang pa rin sila na tila nang-aasar.

“Jiro.” Tawag ko dahil natatakot na talaga ako sa pwedeng mangyari. Ayoko ng ganitong sitwasyon. May trauma na ako sa ganito. Ramdam na ramdam ko ang panginginig ng kamay ko at halos maluha pa ako nang biglang may humawak sa balikat ko. Natatakot man ay lumingon pa rin ako para Makita kung sino iyon.

“Bumalik ka sa loob ng hideout.” Utos ni Thunder sa akin pero naroon ang tingin niya sa mga lalaking kaharap ni Jiro sa mga oras na ito.

“Dude, bakit mo naman pinapaalis ‘yung chicks? I want to try her. Sharing is caring, you know?” Sabi ulit nang nasa gitna, dahilan para ngumisi si Thunder, nakakatakot na pagngisi.

“You really want to try her?” Tanong niya at tumango naman iyong lalaki sa kabilang grupo. Nabigla pa ako nang marahas akong hawakan ni Thunder, dahilan para mabitawan ako ni Jiro.

“Anong ginagawa mo?” Tanong ni Jiro pero walang isinagot si Thunder sa kanya. Hindi ko na rin nagawang magsalita dahil sa takot. Obvious naman na ibibigay niya ako sa mga third year dahil malaki ang galit niya sa akin. Of course, what else could it be.

“Oh!” Mabilis akong itinulak ni Thunder sa mga lalaking iyon pero nanatili ang paghawak niya sa kamay ko. Napapikit ako sa takot hanggang sa maramdaman ko na hinatak niya ako pabalik at hinawakan ang ulo ko. Nasa dibdib niya ang mukha ko ngayon habang nakikipagsuntukan siya gamit ang free hand niya. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon sa mga oras na ito, buong akala ko ay ibibigay niya talaga ako sa lalaking iyon.

“Tumakbo ka na pabalik sa loob ng hideout.” Bulong niya at mabilis niya akong binitawan. Hindi ko na rin nagawang lumingon at nagmadali sa pagtakbo para makalayo sa gulong nangyayari. Hindi ko mabasa kung ano talaga ang iniisip ng Thunder na iyon, aaminin ko naiinis ako sa kanya pero not this time. Gustong-gusto niya lang siguro akong takutin pero in the end, nililigtas niya pa rin ako.