The Assassin's Love

"Hi Handsome! Would you mind if I join you?" Malanding tanong ko rito pero hindi man lang Ako nito tinapunan ng tingin.

"Ahm, would you mind?" Tanong ko ulit pero hindi pa rin Ako pinansin kaya umupo na lang Ako sa kaniyang tabi ng walang pasabi.

Ma-ingay, ma-usok at palaging puno itong aking Bar. Pang Sampung branch ko ito at wala na akong balak pang dagdagan dahil hindi na kaya pa nang aking katawan.

Walang nakaka-alam na Ako ang may-ari nito maliban siyempre sa aking mga tauhan at mga kaibigan.

"Heart broken ka siguro noh? Tsk! Kahit mga guwapo talaga niloloko na rin! Paano pa kaya kaming mga magaganda?" Para lang akong kumaka-usap sa hangin dahil hindi talaga Ako nito pinapansin.

"Sige, bantayan na lang kita rito dahil baka malasing ka tapos ma rape, alam mo naman ang earth ngayon super polluted na! Ano raw?" Tanong ko sa aking sarili."Pinagsasabi mo Dai!"

"Can you please, shut your mouth! You're so annoying!" Sa wakas ay narinig ko rin ang boses nito 'yon nga lang galit si Pogi.

Itinaas ko ang aking kamay at inilagay sa aking bibig."Anong ginagawa mo?" Tanong nito sa akin pero hindi ko ito sinagot.

"Hey, I'm asking you!" Sigaw na naman nito sa akin.

"Sabi mo huwag akong ma-ingay, di ba? Pinigilan ko na nga ang aking beautiful lips upang hindi na makapag ingay eh tapos Ikaw naman ngayon ang tanong nang tanong."

Tiningnan lang Ako nito ng masama at ibinalik ang kaniyang pansin sa hawak nitong alak.

"Broken hearted ka nga siguro noh? Alam mo, kung sa akin ka ma inlove hindi kita sasaktan at mamahalin kita ng bonggang bongga." Tiningnan ako ulit nito ng masama kaya tumahimik na lang ulit Ako.

"Paano, ma-una na Ako sa'yo at hindi na kita mahihintay pa. Siguro naman ay kaya mo na ang iyong sarili!" Tatalikod na sana Ako ng bigla itong magsalita.

"Zain! Thanks for your time!" Sinabi niya ito habang hindi nakatingin sa akin kaya hindi nito napansin ang aking pag ngiti.

"Fiona! The Beautiful Fiona that you don't want to forget," iyon lang at nagmadali na akong umalis.

"Hindi ko alam kung bakit Ako kinakabahan," napahawak ako sa aking dibdib at ang bilis ng tibok nito."Baka na challenge ka lang Girl dahil first time mong ma reject! Yeah, challenge it is!" Kumbinsi ko sa aking sarili habang naglalakad pabalik sa aking opisina.

Hindi ko alam kung bakit ko ito nilapitan kanina. Siguro dahil nakikita ko sa kaniyang mga mata ang kalungkutan na bihira ko lang makikita sa mga Lalake.

"Ate! Why?" Sagot ko sa aking Ate na sobrang inlove sa kaniyang Asawa at ngayon nga ay may pamangkin na Ako.

"Bukas Ako pupuntang Japan para ayusin ang mga dapat na ayusin. Puwede ba Ate, hintayin mo ang pagbalik ko para dalawa tayong pupunta sa Russia!" Na kidnap kasi ang Asawa nito at gusto ko sana siyang samahan kaso knowing My Ate, matigas ang ulo.

Pagbaba ko sa aking cellphone ay sinilip ko muna ang aking pamangkin na nasa pangagalaga ko simula nang kumalat ang Balita tungkol sa amin.

Bumaba na Ako pagkatapos kong puntahan ang aking pamangkin at ang kaninang maraming tao ay lalo pang dumami.

Nakikipagsiksikan Ako sa mga taong sumasayaw kasi kahit nasa daanan ay walang bakante.

"Opss, sorry!" Hinging pa-umanhin ko sa taong aking nabangga. Hindi ko na ito pinansin pa dahil busy Ako sa aking cellphone ng biglang may humila sa aking kamay.

"Get off My hands! Sigaw ko sa Lalakeng humihila sa aking kamay."Ano ba?" Hinila ko ng pilit ang aking kamay kaya nabitawan niya ito.

"Ano bang prob-," napahinto ako sa aking pagtataray ng lumingon ito at makita ko ang kaniyang itsura.

"Di ba gusto mo Ako? Di ba gusto mo Akong samahan dahil baka ma rape Ako?" Natawa Ako sa sinabi nito. Akala ko kasi ay hindi Ako nito pinapakinggan kanina.

"Yes, but not today coz I'm in a hurry," nawala ang bagsik sa anyo nito at biglang lumungkot. Tatalikod na sana ito ngunit pinipigilan ko.

"D*mn self! Bakit hindi mo siya kayang hindi-an? Ano bang mayroon siya na wala sa iba mong manliligaw?" Kastigo ko sa aking sarili dahil ngayon ay hinahayaan ko siyang hila-in Ako sa kung saan niya gusto.

Dinala Ako nito sa Bachelor pad sa may Makati na halos katabi lang ng sa akin. Tanaw ko rito ang aking veranda na halos mapuno na ng mga bulaklak at halaman.

"Come here! Sit beside me, hindi naman kita sasaktan," natawa Ako sa sinabi nito. Kung alam lang nito kung sino ang totoong Ako.

Kahit nag aatubili ay sumunod pa rin Ako."What now? Aren't you going to sleep?"

Hinila Ako nito at ginawang unan ang aking braso at hindi rin nagtagal ay nakatulog na ito. Tinitigan ko ito at hinimas ang kaniyang Mukha na bakas pa rin ang lungkot kahit natutulog.

"What happen to you? I want to ease that pain inside you!" Bumuntong hininga Ako habang dahan dahang hinihila ang aking braso."What happen to you self? Wala ka dapat paki-alam sa kaniya dahil hindi mo naman siya kilala maliban sa pangalan niya?" Tanong ko sa sarili ko habang inaayos ang nagusot kong damit.

Iniwan ko siyang may binabanggit na pangalan at hindi na ito pinakinggan pa dahil para Akong nasasaktan.

Nandito na Ako sa Japan ngunit ang Mukha pa rin ni Zain ang aking naaalala."Focus lang Fiona! Attracted ka lang siguro roon sa tao." Naglakad lakad Ako sa buong paligid habang hinihintay ang mga tauhan dito sa Palasyo.

"Ate, talagang matigas ang ulo mo! Ang sabi ko hintayin mo Ako!" Nalaman ko na lang na nasa Russia na si Ate dahil tumunog ang cellphone ng tauhan ni Daddy na traidor.

Naka-ilang tawag Ako kay Ate pero ring lang nang ring kaya na-iinis Ako rito."Young Master, all the Butlers are ready!" Isturbo nito sa pagmumuni-muni ko rito.

"Tell them to go to the practice area, I want to see them all!" Yumukod lang ito at umalis na.

Sumunod na rin Ako rito with the fierce look in My eyes."Gathered all the fighters and fight with me one by one!" Sigaw ko sa kanilang lahat. Nagtaka man sila ay hindi na nagtanong pa at sinunod nila ang aking sinabi.

"Give all of your best or else you will die!" Wala naman talaga akong balak silang patayin pero matutulog sila ng ilang Araw kapag hindi nila gagalingan ang kanilang depensa.

Para kaming sumasayaw sa hangin habang naglalaban laban. Kaya proud akong maging Isang Assassin dahil para Akong Isang ligaw na kaluluwa kapag nakikipaglaban.

Walang kahirap hirap at madaling pumatay. Mas double ang training sa akin ni Mommy compared to Ate dahil ang katwiran niya ay nasa akin nalalalaytay ang totoong dugo bilang Isang Assassin.

Noong una ay nagtatampo Ako kay Mommy dahil hirap na hirap na Ako pero nang pinaliwanag na sa akin ni Mommy ang lahat ay naliwanagan Ako at mas lalo ko pang ginalingan.

Sa training namin ngayon, mas gusto kong pagtuunan nila kung saang parte ng mga katawan ang puwedeng hawakan. Gusto kong aralin nila ang mga ugat na puwedeng hawakan para magamit sa laban.

Kung saan puwedeng tulog lang ang kalaban o kung saan ay papatyin 'agad nila. Isa 'yon sa pinaka mahirap na itinuro sa akin ni Mommy at alam ko na mahihirapan din sila pero kapag palagi silang nag e-ensayo ay matutunan din nila iyon balang Araw at magagamit nilang panangga sa bawat laban.

"Weak! You are all weak! When I come back, I want to see the improvement and don't put me down!" Iyon lang at tinalikuran ko na sila. Karamihan ay tulog ang iba naman ay na-ilagan nila ang kamay ko at 'yon ang importante dahil bilis ng mata ang kailangan sa laban na ito.

Kapag nandito Ako sa Japan, hindi ko pinapakita ang Fiona na palabiro at palatawa dahil ang Fiona na nakikita nila rito ay Isang Fiona na nakakatakot.

At dahil Ako na ang namumuno rito kailangan ko rin asikasuhin ang mga dapat asikasuhin bago Ako bumalik sa Pinas.

At ngayon nga ay nagawa ko na kaya back to the Philippines Ako mamayang Gabi.

Kahit pagod ay dumeritso pa rin Ako sa aking Bar dahil nandito ang tunay na Ako.

Dumeritso Ako sa counter at umorder ng wine."Sino 'yang mga Babaeng pinagkakaguluhan?" Tanong ko sa aming bartender.

"Ang alam ko at narinig ko ay mga Anak mayaman at mga spoiled Brat." Sagot nito sa akin. Ang mga tauhan ko ay hindi lang basta tauhan dahil mga Assassin's din sila.