Kabanata 2

Chapter 2: Kia Perez

Inayos ko ang buhok kong nakaharang sa mukha ko bago kunin ang bag ko sa aking tagiliran. Tiningnan ko muna ang aking sarili sa salamin habang inaayos ang collar ng puti kong uniporme.

"Ms. Zaylee, bumaba na po kayo upang kumain." Agad ko namang binuksan ang pinto at nandoon si Manang Luisha na halatang kulang sa tulog.

Matagal na ring naninilbihan si Manang Luisha dito katulad ng aming driver na anak niya. Nakangiti itong nakatingin sa akin. "Napakaganda mo naman. Katulad na katulad ka ng iyong ina." Napatahimik naman ako sa kaniyang nabanggit.

"Manang Luisha, maaari po bang 'wag ninyong banggitin ang babaeng sumira ng kumpleto naming pamilya?"

Napatungo siya sa akin dahil sa hindi niya inaasahang naging reaksyon ko. "Patawad kung may nasabi akong mali. Hinihintay na kayo ni Mr. Ysidro sa baba."

Napatango na lamang ako bilang tugon. Hindi naman sa masama ang ugali ko. Talagang sumasama lang ang timpla ko kapag naririnig ko 'yung babaeng umiwan sa amin. Bumaba na ako ng hagdan at nakita ko naman si Dad at Zack na hindi nag-iimikan sa hapag kainan. Tahimik lamang silang kumakain at tanging naririnig lamang ay ang mga tunog ng kutsara't tinidor sa pinggan.

"Anak, nandito ka na pala. Sumabay ka na sa amin kumain ni Zack. Wala ako sa bahay ng dalawang linggo dahil aasikasuhin ko ang kumpanya. Magpapakabait kayong dalawa ha?"

Patuloy lamang si Dad sa pagsasalita ngunit ako lamang ang nakikinig sa kanya. Si Zack ay may hawak na cellphone habang humihikab pa ito. Natapos ang ilang minuto, umalis na si Dad dala ang kanyang itim na bag. Naiwan kami ni Zack na hindi man lang nagpapansinan.

"Umuna ka na, Zaylee. Tutulog lang ako kahit mga 15 minutes lang" sabi ni Zack habang nakatingin sa wrist watch niya. Tutulog na naman siya? Parang everytime na magsasama kami nito, puro siya tulog!

Lumapit ako sa kanya habang nakapamewang. Mabuti na lamang ay nasa labas ang mga naninilbihan sa aming pamilya. "Excuse me!"

"Daan."

Aba't! Pinipilosopo na naman ako.

"Huwag ka ngang tamad, Zack! Mamaya na 'yung final exam natin tapos 'yang pagtulog ang aatupagin mo? Come on! Hindi ka na nga nakakatulong, namemerwisyo ka pa! Ano? Papunta-punta ka pa doon sa Mort Ville na 'yon. Para ano? Puntahan 'yung ina nating krimina-"

"Tangina, Zaylee! Shut the fuck up!"

Nagulat akong tumingin kay Zack na ngayon ay nanginginig sa galit. Parang nanlilisik ang kanyang mga mata at ang isa niyang kamay ay nasa ere na handang-handa na para saktan ako. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko dahil sa takot. Parang hindi siya si Zack sa pinapakita niya ngayon.

"Katulad mo na rin siya. Isa kang kriminal, Zack."

Hindi naman siya nagpatinag. Tinanggal na niya ang kamay niya sa ere at inilagay sa balikat niya ang kanyang backpack. Napakatalim ng kanyang pagtingin na para bang nakakamatay ito.

"Kriminal na kung kriminal. Pero alam ko sa sarili ko kung ano ba talaga ang meron sa syudad na 'to. By the way, don't call me Zack. I'm Nicholas" nakangising sabi niya sa akin na parang ibang tao ngayon ang kaharap ko.

Nakatingin lamang ako sa likuran niya habang siya ay palayo nang palayo sa akin. Narinig ko nalang ang pagbagsak ng pinto at naiwan akong tulala.

"Ms. Alexa Cruz."

"Present!"

"Mr. Xam Ford."

"Present!"

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng classroom at pinagmamasdan ko lang 'yung malaking puno sa tapat ng aking inuupuan. Iniikot ko lang sa aking kamay ang ballpen na hawak ko, pero nagtaka ako nang nagtinginan sa akin ang mga kaklase ko.

"Ms. Zaylee Jordin!"

Napataas naman agad ako ng kamay at sinigaw ang present. Tumingin na muli sila sa unahan na wala man lang silang emosyon sa kanilang mukha. 'Yung tipong nandito lang sila para mag-aral at makakuha nang maayos na grades? Sabagay, ganon lang din naman ako. Wala akong pakialam sa mga tao dito.

"Ms. Zaylee Jordin, where's your brother?"

Napatingin ako sa upuan ni Zack at bakante ito. Ibig sabihin lamang ay imbis na pumasok, mas pinili niya pa rin ang matulog sa bahay. Napahawak ako sa noo ko dahil sa kakambal kong napakapabigat sa'kin.

"He's sick, ma'am. He needs to rest."

Nakailang excuse na ako para makalusot lang siya. Hindi naman ako ganon kasamang kapatid para ipahiya siya.

Mabuti na lamang ay sikat at maimpluwensya ang pangalan ng aming pamilya kaya walang kung sino man ang kumakalaban sa amin. Kahit na alam kong hindi kumbinsido ang guro namin, agad niyang itinuon ang pansin sa ibang bagay.

"Hi."

Nagulat ako nang makita kong may isang babaeng naki-upo sa table na kinakainan ko sa cafeteria. Bago ito sa aking paningin kaya hindi ko na lamang siya pinansin. Hindi ko alam kung paano makipag-usap o makipagkaibigan. Baka lumayo lang siya sa'kin.

"Ay sorry, inistorbo ba kita?"

Nakita ko naman ang pagkalungkot ng kanyang maamong mukha. Bilugan ang mga mata nito at maganda ang hubog ng kaniyang katawan. Agad naman akong umiling sa kanya dahil baka ma-offend siya sa'kin. Masaya naman siyang umupo at pinatong ang tray sa table.

Nanlaki ang mata ko nang makita kong halos karne ang nakalagay sa kanyang plato. Napakarami ring matatamis na pagkain. Napatingin naman ako sa nakalagay sa plato kong puro prutas at gulay. Gusto ko siyang tanungin kung paanong hindi siya gaano katabaan kahit ganon ang mga kinakain niya pero agad siyang naglahad ng kamay.

"I'm Kia Perez" nakangiti niyang pagpapakilala sa'kin habang inaayos ang buhok niyang kulay brown na mahaba at may kulot pa sa dulo.

Nagdalawang isip akong kunin ang kamay niya dahil nandito lahat ang atensyon ng mga tao sa cafeteria dahil pakinig na pakinig ang aming pag-uusap. Wala kasi talagang dumadaldal dito kundi 'yung babae sa harapan ko.

"Zaylee."

Nakita ko naman ang malalim niyang dimples nang inabot ko ang kanyang kamay. Hindi na ako nakipag-usap pa sa kanya pero kanina pa siyang daldal nang daldal. Hindi ako sanay sa ingay niya kaya naman tumingin ako nang diretso sa mga mata niya.

"Can you please shut your mouth? Thanks."

Mabilis naman siyang napahawak sa kanyang bibig na parang hindi makapaniwalang pinatahimik ko siya. Taga saan ba itong Kia na 'to? Hindi ba niya alam na ang simpleng pagdaldal na hindi naman tungkol sa pinag-aaralan ay pinagbabawal?

Napatingin naman siya sa paligid at nakaramdam ng hiya. Napakamot siya sa kanyang batok at tumungo habang nag-sosorry sa mga tao.

"Sana nasa Mort Ville pa rin ako."

Nanlaki ang mga mata ko sa mahina niyang pagsabi sa kanyang sarili. Hindi ako nagkakamaling 'yon ang sinabi niya. Ibig sabihin taga Mort Ville siya dati? Pero paano?

Gusto ko siyang kausapin pero agad lamang siyang tumayo na dala-dala ang tray niya. Wala namang lumalabas sa bibig kong salita. Nakita ko lamang ang pag ngiti niya at pag wave ng kamay.

"Nice meeting you, Zaylee!"