Allison's POV "I want a perfect mother!" Sigaw ni Althea sa akin at tinulak ako kaya napaupo ako sa sahig. Sumama siya sa ibang babae, hindi ko maaninag ang mukha niya. Sino siya? Bakit niya kukunin ang anak ko?Pinilit kong tumayo pero masyadong malakas ang pagkakabagsak ko sa sahig at mukhang nabaliaan ata ng buto sa paa ko. Tanging pag-iyak at pagmamakaawa lang ang nagagawa ko."Althea huwag mong iiwan si mommy! Please! I'm begging you, anak! No!" Pagmamakaawa ko sakanya dahil hindi ko kakayanin na kunin sa akin ang anak ko. Walang dapat makakuha sa anak ko! Hindi ko kakayanin."Mamatay kana!" Napabalikwas ako sa pagkakahiga dahil sa sinabi ni Althea sa akin, sinabi ng anak ko iyon. Sa mismong harapan ko. Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa bilis ng paghinga ko. Parang may humahabol sa aking mga kabayo.Buti nalang panaginip lang iyon kasi kung hindi iyon panaginip, hindi ko alam ang gagawin ko. Mababaliw ako.Nasaan ako? Bakit puro puti ang nakikita ko? Inilibot ko ang aking
"W-Walang Levi, Walang Althea. Iniwan ka na nila. Umalis na sila ng bansa at tinangay nila ang anak mo.""A-Ano bang pinagsasabi mo dyan, Lei?" Natatawa kong tanong sakanya. Huminga siya nang malalim at napapikit. Nilibot ko ang aking paningin sa mga taong nandito sa room ko. Si mama na pinipilan ang luha pero mababakas doon ang galit at awa. Si ate na ngayon ko lang nakita na umiiyak, si Gail na ang lungkot ng mukha. Si Andrew at Zy na handa nang manuntok dahil sa kamao nila."B-Bakit naman magagawa ni Levi iyon eh mahal na mahal niya ako. Nagsisinungaling ka lang, Lei." Tumulo yung luha sa kaliwang mata ko pero agad ko din itong pinunasan. Bakit naman gagawin sa akin ni Levi iyon. Ramdam ko na mahal na mahal ako ni Levi, at nagsisinungaling lang si Lei."Tita, tama na po!" Sabi ni Gail pero hindi ko pinansin. Nakatuon ang pansin ko kay Lei na hindi alam kung ano ang gagawin."Lei bawiin mo yung sinasabi mo, alam kong ayaw mo kay Levi kaya hindi nakakatuwa yung mga sinasabi mo! Wala
Napaupo na ako dito sa harap ng gate, hindi pa din kami umaalis kahit na ilang beses na akong pinagsasabihan ni Andrew na umalis na kami. Walang aalis hangga't walang Althea.Hindi ko iiwan ang anak ko dito sa mansion. Anak ko iyon eh!"Althea, anak ko. Nandito na ang mommy. H-Hindi ako aalis hangga't hindi kita nakikita, nahahagkan, nahahalikan. Althea anak ko! Levi, huwag niyo niyo naman gawin sa akin ito oh! Nagmamakaawa ako ibigay niyo naman na sa akin ang anak ko. LEVI LUMABAS KA DYAN! TITA ILABAS NIYO NA ANG ANAK KO!"Mas lalo lang akong niyakap ni Andrew habang ako iyak nang iyak. Mas lalo niya din akong pinapatahan pero hindi effective."A-Andrew yung anak ko, yung anak ko bakit nila inilayo sa akin? A-Anak ko iyon, diba? B-Bakit?! Ano bang ginawa ko sakanila? Althea, anak ko nandito na ang mommy hindi ako aalis dito! ALTHEA!!""Allison please kailangan na nating bumalik sa hospital. Mabibinat ka nito. Kailangan mo ng magpahinga." Sabi ni Andrew. Bigla kong pinunasan ang mga l
Lei's POVNang malaman ko na nanganak na si Allison, agad akong umalis sa probinsiya. Si Zy naman ay nag-book agad ng flight papunta dito sa Manila para sama-sama kaming sasalubungin ang mag-iina kaso ibang balita ang sumalubong sa amim.-Flashback-"Excited na akong makita ang inaanak ko!" Kilig kong sabi habang hinihintay si Zy dito sa waiting area. Mas naunang bumyahe si Zy pa-Manila kasi may tinapos pa ako doon sa bahay namin sa probinsiya. 16 hours ang flight New York to Manila kaya mas better na siya ang mauna kaysa sa akin. Galing lang naman ako ng Cebu kaya halos isa't kalahating oras yata ang byahe Pa-Manila. Magkikita nalang daw kami dito sa tapat ng Mall.Agad naman nakarating si Zy sakay ng kaniyang kotse na mukhang kakalinis lang dahil makintab. Aba, pinaghandaan yata ang pagpunta sa hospital.Bumaba siya para sana yakapin ako pero hinampas ko agad siya sa dibdib niya at napaaray naman siya doon. Iniwan ko siya doon at sumakay na sa bagong linis niyang kotse. Natawa ako s
Lei's POVHindi ko alam paano ko patutunguhan si Zy nang malaman ko na mahal niya ako, hindi bilang kaibigan kundi mas malalim pa doon. Hindi ko alam paano ko siya kakauasapin dahil doon kahit na wala siyang idea na narinig ko silang nag-uusap ni Tita. Hindi ko alam kung normal ba ang mailang sakanya after ng mga nalaman ko pero hindi ko dapat isipin iyon dahil nandito kami sa isang serious situation.Kailangan ako ni Allison, kailangan niya ng makakaramay, kailangan niya ng may magmamahal sakanya, kailangan niya ng kaibigan. Isasantabi ko muna siguro ang lahat ng nalaman ko. Kapag pinahalata ko kay Zy na alam ko na ang sikreto niya, baka mailang siya o kung ano man iyon. Kahit na tungkol sa akin yung pinag-usapan nila, I will respect it... hindi ko iyon ipagsasabi kahit kanino. I will keep it to myself at hahayaan ko nalang na siya mismo ang magsabi sa akin ng totoo niyang nararamdaman para sa akin, kapag ready na siya. Pero...Kasi kung nagkataon na umamin siya, hindi ko din lang m
Allison's POV"I-I'm pretending, Lei. Alam kong iniwan nila ako. Alam kong hindi ko na makikita pa ang anak ko. H-Hindi ko lang alam paano ko siya makukuha... at umaasa akong panaginip lang ang lahat. Na hindi magagawa ni Levi na saktan ako, na parang ayaw mag-sink in sa utak ko na nangyayari ito. Na ayokong paniwalaan kayo."Oo alam ko na walang Althea dito sa hospital... na iniwan niya na ako, hindi ako nababaliw... I am just pretending na nandito siya, na makikita ko pa siya. Ang sakit lang kasi isipin, ni hindi ko alam kung saan sila hahagilapin. Ginawa nila akong tanga, ang sakit-sakit! Tinangay nila ang anak ko, pero ano pa itong ginagawa ko? Nagpapanggap na okay lang ang lahat! Napakawalang-hiya ko, ang manhid ko, ang martyr ko!Levi mahal kita eh, bakit mo naman ako ginaganito? Ano bang ginawa ko bakit ko nararanasan ito? Nagmahal lang naman ako, nagpatawad ako, binigay ko ang lahat pero sa huli, naubos ako... ubos na ubos na ako! Isang mahigpit na yakap ang ibinigay ni Lei s
Allison's POV Nagpapagaling muna ako tapos saka na ako mag-uumpisa ulit. Kahit gustuhin ko man na sundan sila Levi ay hindi ko magawa dahil hindi ko naman alam kung nasaan sila. Magpapagaling muna ako saka ko sila hahagilapin, hindi ako papayag na basta nalang nilang kukunin ang anak ko. Hindi ako papayag na si Dianne ang kikilalanin na Ina ni Althea.Ako ang nagluwal, ako lang ang nag-iisang Ina ni Althea wala ng iba kundi ako lang. Hindi ako basta-basta magpapatalo sa inyo, ipaglalaban ko ang karapatan ko bilang babae at bilang Ina. Hindi basta-basta na inaapakan niyo lang ang buong pagkatao ko."Hindi pumayag ang airline na malaman yung information ng mga passengers. It's their privacy, Allison." Balita ni Andrew sa akin habang hinahanda ang mansanas para kainin ko."Magpapagaling lang ako at kapag nakalabas ako dito sa hospital at kahit saang lupalop pa sila pumunta, hahanapin ko sila." Saad ko.Hindi ako pinalaki ni papa na basta-basta nalang susuko, at mas lalong hindi ako pina
Dito muna ako sa bahay pinatuloy nila Mama nang na-discharge na ako sa hospital. Nilinisan pa nila ang kwarto ko at wala naman nagbago dito. Wala ding nawala. Pero kung may hiniram man sila, hindi naman ako magagalit, kahit huwag na nga nilang ibalik ay okay lang sa akin. Mapagbigay naman akong tao, hindi ako madamot.Kaya nga lang sa sobrang mapagbigay ko, naaabuso na pala ako. May mga tao talaga na kahit bigyan at pakitaan mo ng mabuti, sa huli nakukuha pa din nila na saktan ka, abusuhin sa kabaitan mo.Unfair talaga ng mundo."Anak okay ka lang ba dito?" Tanong ni mama na kanina pa chine-check ang bawat sulok ng kwarto ko. Baka may alikabok o kaunting dumi. Ang dami kong napansin sa pakikitungo ni Mama sa akin, nag-iba eh. Naging mabait siya sa akin, naging maalalahanin, feeling ko isa akong prinsesa kasi the way she treated me, the way she talked to me. May pure at gentle na doon, hindi katulad dati na every time makikita niya ako dito sa bahay ay nakakunot na agad ang kilay niya.