Ohhh no!!! Pa-like, comment at gem-votes po. Thank you.
Scarlet Ruby Salazar Napasinghap ako nang tumama ang likod ko sa pintuan. My head was pinned on the door as Lucian attacked me with his damn hungry kisses. Napapahawak na ako sa balikat niya para i balance ang sarili ko. I moaned. I couldn't help it. His tongue explored my mouth like there was no tomorrow. Ang isang kamay ay pumailalim na sa dress ko. I felt his hand on my center.He chuckled darkly afterwards.“You are wet,” bulong niya. Nasa bandang leeg ko na ang labi niya. He was sucking some of my flesh again.“Sino bang may kasalanan?” nag-iinit kong sagot. Napapapikit na.“Gusto mo rin naman pala,” he whispered evilly. Itinaas niya ang kamay niya sa gilid ko at saka ibinaba ang underwear ko. He used his legs to remove it completely away from me. Wala na akong nagawa nang mahulog yon sa sahig.And then his hand found my center again. Agad niyang ipinasok ang daliri niya roon. “You're fucking ready for me, Scarlet,” he growled. Tinanggal niya ang daliri niya sa akin at saka
Lucian Vince Vergara Sunod sunod ang lagok ko ng alak dahil sa naging sagutan namin ni papa. He visited just to tell me to stay away from Scarlet. Pinakiusapan niya ang magulang ni Scarlet na huwag nang makialam sa relasyon namin pero kung ganito lang daw ang ginagawa ko, siya na ang haharang sa amin. Nalaman niya ang ginawa ko noong bumisita si Scarlet. That I will hunt her. Kaya narito siya para pagbalaan ako. “If you threaten her again, you will not see her again!” I was so pissed off that I wanted to drown myself in alcohol. At kailangan kong maraming mainon dahil malaki ang alcohol tolerance ko. Hindi ko na alam kung pang ilang baso ko na itong iniinom ko. Nakaramdam ako ng hilo at medyo umiikot na ang paningin ko. I laughed humorlessly. Uminom pa ako ng isang beses bago ko ibinato ang baso sa sahig. I could still remember what I was doing, but I couldn't control any of my emotions. I was cursing as I went to my room. Nasubrahan siguro ako sa alak. Pagdating ko ng kwarto k
Hindi ko alam kung para saan ang dinner. Wala namang importanteng pinag-usapan si papa at Tito Eduardo. Nag-usap lang sila tungkol sa business and some problem in the society. Walang importante na kailangan pang imbitahin kami. Matapos ng meal ay may mga kasambahay na nag-serve ng desert sa table. Konti lang ang kinain ko dahil busog na ako sa naunang nakain. “Are you going to stay, Kuya,” tanong ni Anton kay Lucian. “No. I'm going home,” sagot niya tapos ay bumaling sa akin. Kaya napabaling din sa akin si Anton. And he threw a judgement look at me. Bumaling ako kay mama para sa kanila makinig. Kanina ko pa gustong umirap sa iritasyon. But then, giving a reaction to that was a petty thing, so I just ignored it. It's something you should never let get on your nerves, or you'll lose your composure.Matapos ng ilang minuto na pag-uusap ay nagpasya si papa na umuwi kami. Nang tumayo sila ay tumayo rin ako. Tumayo rin si Tito Eduardo. Mama thanks Tita for inviting us. Kaya bumaling di
“You will not do it, mama,” nakangising sabi ni Lucian sa mama niya. Iritadong bumaling si Tita sa anak niya, na sakit ng ulo nila siguro palagi.“I have to if you keep on doing this!” galit na sabi ni Tita. I sighed. “It’s alright, Tita. You don’t need to file a restraining order. Hindi rin naman siguro yan uubra.” I said as a matter-of-fact. Baka ma-kidnap pa ako. “At okay na kami.” “Ohhh!” gulat na sabi ni Tita, biglang hindi na alam ang gagawin. I heard someone groan. Bumaling ako sa pintuan at kita kong umiiling na si Matteo, nakangisi. Anton was just irritated. He was the one who ruined their bathroom door. Kita kong may pawis siya sa ginawa.“Tara na sa dining. Naghihintay na ang parents mo, hija,” ani Tita. Naunang umalis na ang mga nasa pintuan. Naiwan nalang kaming tatlo. “Mauna na po kayo, Tita. I’ll just fix myself.” “Sige. Baka magtaka pa ang parents mo,” worried niyang sagot. Naiwan kami ni Lucian. I glared at him when I saw him smirking.“Are you always like th
“Please…” he whispered for the last time. He kept on begging me. Hearing him beg for me to get him back hurts me. He didn't need to beg because it's still him that I will pick. Nagsiunahan na ang luha ko. Agad na may kumawalang hikbi sa akin. Tumango ako. “Okay…” bulong ko rin.Umiyak ako sa balikat niya…sunod sunod. The emotions I tried to bury down, resurface. “Hindi mo kasi ako pinapansin simula nong malaman mo ang ginawa ko. Nagsisi naman ako sa ginawa ko, noon,” humihikbi kong sabi. I felt him hug me tighter even more. “Ayaw ko na disappointed ka sa akin. Ayaw ko na hindi mo ako pinapansin. Ayaw ko na hindi mo na ako palagi sinasama. Wala akong magawa sa bahay…” sunod-sunod kong hikbi. “I'm sorry…” he whispered gently. “Tapos dinaanan mo lang ako noon sa isang party.” I trailed off to take a long breath. “H-Hindi mo ako pinansin. Narinig ko rin yong usapan niyo ni Allyana. Hindi ko gusto na kinakausap mo siya…” “Fuck!” he cursed. He kissed my neck. “I will not talk to her
“Dinner what?” gulat kong baling kay mama. Halos hindi ko pa ma-proseso ang sinabi niya. “Bumangon kana at magbihis. Mr. Vergara is expecting us,” nagmamadaling sabi ni mama. Ni hindi na siya nagtagal at lumabas din para maghanda na rin. Medyo nakaramdam ako ng kaba. Why would they want to have dinner with us? Matapos nilang itigil ang pagbibigay ng invitation, ngayon pa naulit to. May nangyari ba? Sabi ng mga kasambahay ni Lucian, nag-away sila ng papa niya. Kabado akong nagbihis at nag-ayos. Good thing I have slept for hours. I have a clear mind to play if needed. I wore a sleeveless halter dress to hide my hickeys on my chest. At least I'll have only my neck to work on. Tapos na ako nang balikan ako ni mama. She looked tense though. Siguro dahil first time niyang pupunta sa mansion ng mga Vergara where as it would be my fifth times? I laughed at her. “Mama, relax. It's just a dinner. Don't show them that you are intimidated. They're human like us. Not some sort of gods.” Pin