Kung kanina ay iniiwas iwasan kong umiyak, ngayon ay hindi ko na talaga napigilan pa. Remembering those memories about how Lucas let me go without looking at me, without saying goodbye, and without holding on to my hand, was still painful.
I let my tears fall but I still wipe it, ayaw kong may makakita sa akin na umiiyak. I have everything that any woman wanted to have. I can buy all things with my own money. Pero tatlong bagay lang ang hindi ko makuha. First is my parents, I wnated them to see me as their daughter, not a price possession. The second was my friend, I only have three-way back high school per nawala pa. And lastly... Lucas.
"Ang hirap hirap mo naman passing abutin," I whispered.
Muli kong iniyuko ang ulo ko sa tuhod ko at impit na umiyak. Hindi naman sana ganito ka kumplikado ang lahat kung hinayaan na lang
"Siya ba?" I look at Lucas when suddenly he asks that. Halos kapapasok lang namin dito sa unit niya at dumiretso sa kusina upang kumain na. Hindi pa kami nananghalian at ngayon ay hapon na."What do you mean?" I ask back. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin.I heard him sigh before he looks at me. "Arthur, is he the one you're talking about?" He asked curiously. "Do you love him?" giit niya pa.Kumunot ang noo ko ng mapagtanto kung ano ang pinupunto niya. Kung hindi lang sing lamig ng Alaska ang atmosphere sa pagitan naming dalawa malamang na humagalpak na ako ng tawa. The hell! Hindi ako pumapatol sa bakla! May tiwala pa naman ako sa karisma ko at marami pang lalaki riyan para patulan ko si Art, gosh!"Of course not!
I didn't know that I had already fallen asleep. Naalimpungatan lang ako ng may maramdamang kumilos sa tab Jo at humanist sa baywang ko."Go back to sleep," I hear him whispered. I closed my eyes again and go back to sleep.But as morning comes, I didn't see anyone who was lying beside me. Wala among katabi at no wala man lang bakas na may natulog sa tab ko. "Nanaginip lang ba ako kagabi?" I asked myself.I was about to stands up and went outside when suddenly the bathroom door opened and I saw the most handsome man I ever laid my eyes on! "What a view!" hindi ko naiwasang maibulalas lalo na ng lumakad siya palapit sa akin na tanging tuwalya lang ang tumatakip sa katawan niya.His hair was dripping wet, his abs were exposed, an
Hindi na ako nag abala pang kumatok sa pinto ng conference room, bukod kasi sa may hawak ako sa magkabila kong kamay, medyo naka-awang din naman ang pinto. Lahat sila ay napatingin sa akin, pati na rin si Lucas na nagsasalita sa harap ay napahinto.They were all staring at me as if I did something wrong. "Ahm, did I just interrupt or something? I just want to give this." Itinaas ko ang magkabila kong kamay na may hawak na cappuccino at bottled water. "Coffee everyone?" Alok ko pa na para bang nagbebenta ako ng kape sa kanto!"Who is she? Didn't she know that we have an important meeting right now?""Hindi ba siya marunong kumatok?""Hindi pa oras para sa meryenda!"
"Sir mayro-"Alice my secretary looks shocked as she saw Lilac sleeping on my lap, with her arms encircled on my neck."What's that Alice?" I asked her as she got stunned and still looks shocked. Sabagay kahit ako siguro at matutulala at magugulat sakali many ganito sa ayos namin ang madatnan ko sa isa sa mga empleyado ko rito."A-ano kasi Sir... M-may meeting po kayo mamayang alas dos sa bago n'yong investor," pag-iimporma niya. Kumunot naman ang noo ko dahil doon.Wala kasi kaming usapan ni Vina na may meeting ngayon dahil nag-usap na kami noon. And yes, Vina was one of the new investors of Moris Hotel and Restaurant. Wala rin akong nakikitang dahilan upang magpatawag siya ng meeting lalo na't katatapos lang ng meeting ko sa malalaking investors ko
I woke up because of the loud noise that I heard but I still wanted to sleep. I can also feel the hot air blowing on to my forehead. But I think... Something's wrong with my pillow. It's hard, and not comfy!Dahan-dahan kong iminulat ang mega mata ko ngunit muling napapikit ng tumama sa akin ang sinag ng papalubog na araw. Medyo masakit pa rin sa mata ang sinag no'n kahit papalubog na. But sunset is the most breathtaking view that I always wanted to see."It's beautiful," I whispered and about to close my eyes again, but I felt something's moving up and down that made me open my eyes wider. "Oh shit! What happened?! What time is it?!" sunod-sunod kong tanong at bumalikwas ng bangon.Ganoon na lang din ang gulat ko ng makita ko si Lucas na nahihimbing rin sa tabi ko. "Sa tabi ko?! Gosh, he slept too
"Why? Bakit hindi ka makasagot?" Mariin lang siyang nakatitig sa akin habang pilit ko namang sinasalubong ang mga mata niya. Aminado naman akong kinakabahan ako at medyo nakakadama ng takot dahil sa uri ng titig niya, pero nangingibabaw sa akin ngayon ang kuryosidad kung sino ang Vina na tinutukoy ng sekretarya niya."That's not important," maya-maya ay sagot niya bago bumuntong hininga. Ayaw pang sabihin! Para namang hindi ko alam na ang haliparot na Vina na siyang kaklase niya dati at ang Vina ni tinutukoy ni Alice ay iisa! Iyon lang naman ang pumasok sa napakatabang brain cells ko!"Makikipag dinner meeting ka sa kaniya mamaya?" kuryoso pa ring tanong ko, pilit na hinuhuli siya kung madudulas o hindi. Pero bakit ko nga ba siya pilit na pinapaamin? Ano bang mapapala ko roon? May namamagitan ba sa kanila?! "Yes," maikling sagot niy
Sinindihan ko ang kandila na nasa ibabaw ng cake at nakangiting tinignan ang lahat ng nasa mesa. Vegetable salad, carbonara, red wine, beefsteak, and of course cake. Vegetable salad at carbonara lang ang niluto ko riyan, pero ang iba inorder ko na syempre.I was too excited to celebrate my twenty-fourth birthday with Lucas. Hindi niya siguro alam na ngayon 'yon pero okay lang, uuwi naman daw siya kaagad pagkatapos ng meeting niya.Muli akong nag retouch ng make-up at kinulot ulit ang buhok ko. Syempre pa, nag spray ako ulit ng paborito kong pabango. Baka kasi pagdating niya ang haggard na ng itsura ko tapos amoy datu puti suka pa ako!I look at the wall clock hanging beside the door and it's already ten o'clock in the even
"Nothing... I'll wait for you, hubby."When Lilac told me that I can't help myself but smile while driving. Wala naman na sana talaga akong balak na puntahan si Vina sa Steve's Hotel. Doon daw kami mag dinner meeting para malapit lang din sa condo niya. Pabor naman sa akin 'yon dahil pag-aari iyon ng matalik kong kaibigan na si Steve.I parked my car and was about to go when my cellphone vibrated. I'll get it inside my pocket and saw that my brother-in-law was calling me. Pero para saan naman ang pagtawag niya?"Yaw? Zup?" pang-aasar ko sa kaniya. Hanggang ngayon ay matindi pa rin yata ang galit na nararamdaman niya sa akin dahil sa amin ng kapatid niya. Ngunit hindi naman maipagkakaila na isa na rin siya sa mga itinuturing kong kaibigan ko. After all, he was my friend's cousin and my w