Girl friday sa umaga, estudyante sa gabi. Ganyan ang ikot ng buhay ni Samantha Bautista araw-araw. Pangarap niyang makapagtapos ng pag-aaral upang lalong matustusan ang pangangailangan nila ng nanay niyang maysakit. Wala sa mga priority niya ang pag-ibig subalit may secret crush siya sa bagong CEO ng kanilang kumpanya na si Aaron Miguel Sandejas. Isang gabing lasing si Aaron, sadyang nagtagpo ang kanilang landas at nalagay sila sa isang sitwasyon na nagpangyari upang kusa niyang isuko ang sarili sa lalaki. Pangyayari na nagresulta sa kanyang pagdadalang-tao. Napilitan si Samantha na itago ang kanyang kalagayan. Kasabay niyon ang kanyang pagbabagong-buhay nang matuklasan niya ang lihim sa kanyang tunay na pagkatao. Apat na taon ang nakalipas, muling nagtagpo ang landas nila ni Aaron. This time, hindi na niya ito boss, kundi isa na sa mga kliyente sa events planning company na pag-aari niya. Ikakasal na ang lalaki at siya ang events planner para sa engagement party at nalalapit na kasal nito. Ayos lang sana siya, kaya niyang magpanggap na wala nang epekto sa kanya ang presensiya nito. Kaso, kahit na anong tanggi niya, panay ang tanong nito sa kanya ng, “Have we met before?” Aaminin ba si Samantha? O maninindigan siya na hindi niya ito kilala at hindi bunga ang isang gabing pinagsaluhan nila na hanggang ngayon, tila hindi nito maalala.
View MoreSumulyap si Samantha sa wall clock. Fifteen minutes before five in the afternoon. Alanganin siyang nagpalinga-linga sa maliit na cubicle niya na katabi mismo ng opisina ni Ms. Lalaine Gutierrez, ang VP for Marketing ng Sandejas Shipping Lines o SSL. Girl friday siya ni Ms. Lalaine. Mabait ang boss niya subalit may pagka-istrikta lalo na sa oras. At sa mahigit isang taon na niyang pagta-trabaho roon, saulado na niya ang work ethics ng boss niya. Mabait at approachable ito sa labas ng trabaho. Pero during office hours, istrikta ito at hindi nagdadalawang-isip na ipakita sa kanya na ito ang boss at siya ang empleyado.
Ang sabi nito, maganda raw na training niya ang ganoon lalo at graduating na siya sa kurso niyang Bachelor of Science in Business Administration. Kapag nakuha na raw niya ang diploma niya, puwede na raw siyang i-hire permanently ng kumpanya bilang executive secretary nito, bagay na gusto rin niya sanang mangyari.
Nahihirapan pa rin siya kasi hanggang ngayon. Pinagkakasya niya ang suweldo niya sa baon niya, gastusin sa bahay at maging gamot para sa Mama niya. First year college siya nang mamatay sa isang aksidente ang Papa niya. Dahil sa lungkot at labis na pag-iisip, na-stroke naman ang Mama niya. Napilitan siyang tumigil sa pag-aaral noon upang makapagtrabaho siya at makapag-ipon para sa kanilang mag-ina. Pagkatapos ng isang taon, nag-enroll siya ulit sa university at nag-apply bilang student assistant sa library. Dahil maayos naman ang grades niya, isa sa mga professors niya ang nag-recommend sa kanya for scholarship sa SSL Foundation. At nang mag-offer ng summer job ang SSL para sa mga gaya niyang working student, hindi niya pinalampas ang pagkakataon. Na-assign siya agad sa opisina ni Ms. Lalaine bilang girl friday ng secretary nitong si Ms. Jean. Magaan katrabaho ang dalawang babae at sa loob ng halos tatlong buwan niyang pagta-trabaho roon, naging malapit ang loob niya sa mga ito. Ang sana’y summer job lang niya noon, naging part-time job hanggang sa naging contractual employee na siya ng kumpanya. Lalo na nang mag-resign si Ms. Jean, halos anim na buwan na nag nakararaan. Ayaw kumuha ni Ms. Lalaine ng ibang assistant kundi siya lang. Alam na raw niya kasi ang pasikot-sikot sa trabaho ni Ms. Jean kaya malaki ang tiwala nito sa kanya. Kaya naman laking pasasalamat niya dahil kahit paano may maayos siyang trabaho.
Kung may iaangal lang nga siya sa kalagayan niya ngayon, iyon na siguro ang madalas siyang distracted sa night class niya dahil sa pagod sa trabaho. Idagdag pa na pagdating niya sa bahay, inaasikaso pa niya ang Mama niya at ang mga pangangailangan nito sa susunod na araw. Buti na lang, nariyan lagi ang bestfriend niya at kapitbahay na si Bettina.
Sa araw, tuwing wala siya, si Bettina ang tumitingin-tingin sa Mama niya—naghahatid ng pagkain at iba pang pangangailangan nito. Dalawang taon ang tanda ni Bettina sa kanya subalit hindi ito nakapagtapos sa pag-aaral. Nakipag-live-in ito nang maaga subalit nakipaghiwalay din sa ex-boyfriend nitong mukhang walang pangarap sa buhay. Mabuti na lang at hindi ito nagka-anak sa ex-boyfriend nito. At imbes na mag-aral ulit, nagtayo na lang ito ng maliit na tindahan na siyang pinagkakabalahan nito ngayon. Mabuti na lang din, dahil hindi niya siguro alam kung paano niya hahatiin ang sarili niya sa araw-araw kung wala si Bettina.
Sumulyap siya sa kalendaryo sa table niya. Isang sem at kalahati na lang, ga-graduate na siya. Kailangan lang niyang magtiis pa nang kaunti. Magiging maayos din siya—sila ng Mama niya.
Maya-maya pa, tumunog ang intercom. “Sam, please get inside my office,” ani Ms. Lalaine. Agad siyang tumingala, limang minuto bago mag-alas singko.
Sana madali lang ang iuutos ni Ma’am, lihim niyang sabi.
Pagtuntong niya sa opisina ni Ms. Lalaine, agad na umangat ang magandang mukha nito sa kanya. Nasa early 40’s na si Ms. Lalaine, maganda at palangiti. Ngunit sa mga oras na iyon, ni hindi ito ngumiti, sumulyap lang sa kanya at muling ibinalik ang tingin sa laptop nito. Bakas ang stress sa mukha nito.
“I need your help, Sam,” umpisa nito. “Puwede bang mag-absent ka muna ngayong gabi sa klase mo?” anito habang patuloy sa pagta-type sa laptop nito.
Lihim siyang napangiwi. Ni minsan hindi pa siya nag-aabsent sa night classes niya kahit na anong pagod niya sa trabaho. Pero sa nakikita niyang stress sa mukha ni Ms. Lalaine, mukhang kailangan nga nito ng tulong niya at hindi siya makakahindi sa pakiusap nito.
Ngumiti siya. “Puwede naman po siguro, Ma’am. Wala naman po kaming exam ngayon,” sagot niya.
Nagbuga ng hininga si Ms. Lalaine, sumulyap ulit sa kanya at tipid na ngumiti. “This will be just a couple of pages, Sam. You’ll just need to encode it and then pass it to Sir Aaron at the penthouse.” Tumuro ito sa taas, sa direksiyon ng penthouse ni Sir Aaron, ang interim CEO nila sa SSL. “He wanted this report today. Tumawag na ako kay Vivianne, nag-undertime raw si Sir Aaron at may aasikasuhin. Hindi ko na ito naihabol bago siya lumabas,” paliwanag pa ulit ni Ms. Lalaine, ang mga mata nakatutok pa rin sa laptop nito. “Okay lang ba ‘yon, Sam? Hinahabol ko kasi ‘yong family dinner namin sa parents ni Raffy. I will be bringing the kids. E alam mo naman kung gaano kagulo ‘yong kambal kapag may sumpong.”
Hiwalay na si Ms. Lalaine sa asawa nitong si Raffy. Ayon sa kuwento noon sa kanya ni Ms. Jean, nambabae raw ang asawa nito dahil workaholic si Ms. Lalaine. Pero nagko-co-parenting sila para na rin sa walong taong gulang na kambal na anak ng mga ito.
Lumapit na siya sa mesa ni Ms. Lalaine. “Ilang pages po ba ang ie-encode pa, Ma’am?”
Tumigil na ito sa pagtipa sa laptop nito, inayos ang reading glasses nito bago tumingin sa kanya. “Around 15-20 pages pa. These are the reports from our last campaign 6 months ago. Kailangan daw ni Sir Aaron for a comparative study sa expenses ng ibang department. You know, Sir Aaron is a little old school. Abogado kasi. He wants everything in paper.”
Tipid siyang ngumiti bago tumango. “Sige, Ma’am. Ako na lang po ang tatapos.”
Nagbuga ng hininga si Ms. Lalaine, ngumiti. “Okay I’ll send you the file, now,” anito bago muling tumipa sa laptop nito. “There, done! Thank you so much, Sam. I owe you this one,” anito na mabilis na tumayo sa swivel chair nito at naghanda sa pag-alis. Sinipat nito ang mamahalin nitong wristwatch. “Shoot! It’s already five!” bulalas nito bago minadali ang pagliligpit sa mga gamit nito. Magkasabay pa silang lumabas sa opisina nito. “Just send me the file before you print it out. I will check it before you give it Sir Aaron. Remember, just drop the document and leave,” bilin pa nito bago ito umalis.
Pag-alis ng boss niya, bumalik siya sa cubicle niya at muli niyang tiningala ang wall clock. Sampung minuto matapos mag-alas singko. Sinilip niya ang floor kung nasaan ang department nila. Isa-isa nang nagliligpit ng gamit ang mga kasama niya roon, naghahanda na sa pag-uwi. Pero siya may kailangan pang tapusin.
Pag-upo niya sa office chair niya, agad niyang in-access ang file na kailangan niyang tapusin at nagsimulang tumipa.
Dahil na rin sa pagod sakakaiisip at kakaiyak, tuluyang nakatuog si Charlie. Nang magising siya, madaling-araw na. She can’t believe she slept that long and missed dinner!Dinner. Shes' not supposed to miss any meals!She secretly groaned, realizing what she did.That has sent her to the edge of panic and relief all at the same time. Sandali siyang nakiramdam. Gael wasn’t cuddling her like he used to. She turned to her side carefully and she saw her husband sleeping on his side too facing away from her. Napalabi siya. Mukhang nagtampo na talaga sa kanya ang asawa.Hindi bale, today is officially their anniversary. She can tell him her secret now.Mabilis niya itong niyugyog. “Gael, wake up,” she whispered.He groaned, shifted slowly and lied on his back. Singkit ang mga matang tumingin ito sa kanya. “W-What? What is it?”Umusog siya kaunti palayo rito. “You have to get up. I’ll tell you something.”He huffed and clicked his tongue. Subalit bumangon din. Sandali itong bumaling sa orasa
“Again? Pero puno pa ang fridge niyan, love. Nakita ko kagabi nang bumaba ako sa kitchen,” reklamo ni Gael kay Charlie nang muli siyang maglagay ng dragon fruit sa cart. They were out grocery shopping in a local grocery store in Cancun. They have been staying there for a week now in celebration of their second wedding anniversary. It was a trip she didn’t really want to take at first because she easily gets tired lately. But when Gael told her that she will call the shots every time, she was in in no time.She rolled her eyes and faced him. “Can’t you get it? I’m not buying them for me to eat. I’m buying it because they looked cute,” pagrarason niya, muling naglagay ng dalawang piraso pa ng nasabing prutas sa cart.Gael huffed. “Should I buy you a dragon fruit farm?”“Of course not!” sabi niya, muling naglakad sa aisle ng prutas na kinaroroonan nila.“What about a grocery store then? You want me to purchase this grocery store for you?”Namawaywang na siya at hinarap ang asawa. “You
“Are you ready?” tanong ng Mommy ni Charlie sa kanya.She filled her lungs with air and gave her mother a slow nod. “Yes,” she replied smiling.Gumanti ng ngiti ang Mommy niya, nangingilid ang luha. Masuyo pa nitong inabot anag kanyang pisngi. “I wish you all the happiness in the world, sweetheart.”“Thanks, Mom,” sabi niya bago niyakap ang ina.They stayed like that for a while bago sila nakarinig ng katok sa pinto. “Hey, the music’s starting and all the guests are waiting. Don’t tell me may balak ka pang itakbo ‘yang anak mo, Sam,” said her father’s familiar voice outside the door.Natatawa nilang binitiwan ng Mommy niya ang isa’t-isa. Sandaling nitong pinunasan ng panyo ang gilid ng mga mata nito bago siya muling nginitian. “Let’s go. Your Dad cannot wait to give you away… officially,” pabirong sabi ng Mommy niya bago inabot sa kanya ang kanyang bouquet.When her mother opened the door to her room, she was met by her father’s loving gaze. “Finally,” anito, nakangiti. He gave her
“Ate, sa ‘yo na po ito,” anang sampung taong gulang na batang babae sa kanya. The girl was handing her a big white gumamela flower she probably picked near the gate of the orphanage. Napangiti siya, bahagyang yumuko bago tinanggap ang bulaklak na inaabot ng bata. “Talaga, akin na lang ‘to… ano nga ulit ang pangalan mo?” “Chamy po, ate.” “Salamat, Chamy.” The child gave her a soft smile in return. Akma na sana itong tatakbo pabalik sa mga kalaro nito sa ‘di kalayuan nang pigilan niya ito. “Ano nga palang gusto mong maging paglaki mo, Chamy?” The child beamed at her.“Gusto ko pong maging nurse, Ate!” Sandaling nangunot ang noo niya. “Bakit naman nurse, Chamy?” “Gusto ko po kasing alagaan si Lolo Gael d’yan sa kabilang building.” Lalong nagsalubong ang mga kilay niya. “Lolo Gael?” Mabillis na tumango si Chamy. “Gael lang po kasi ang alam niyang banggitin. Kaya Lolo Gael.” Tumuwid siya ng tayo, hinayon ng tingin ang building ng carehome sa mga matatanda na naroon din sa compoun
It was a manic day for Charlie. No. It was chaos spelled in all caps.She’s running late from her appointment “Hey, slow down, beautiful. You’ll hurt yourself,” nakangiting sabi ni Gael sa kanya, sumandal pa sa hamba ng pinto ng walk-in closet niya.“Go away, Gael. You know I cannot be late today,” sabi niya habang naglalagay ng sunscreen sa mukha. Gael chuckled. “Bakit, hindi ka naman late a. You still have at least an hour and a half to spare.”She scoffed and picked up her blush powder. She won’t wear her full make-up today. “An hour and a half spare that I’ll spend for travel. You know how’s Manila traffic in the morning, Gael. It’s one of the worse and I can’t afford to be late today. Nakakahiya sa orphanage at carehome! At lalong nakakahiya kay Ate Sophie.”It’s true, kasama niya sa pagpunta sa bahay-ampunan at carehome ang kapatid ni Jasmine ngayon. Siguro, kung hindi lang kapapanganak ni Jasmine, baka kasama rin niya ito ngayon.Visiting orphanages was a thing she had been d
Gael jumped out as soon as the car pulled over infront of the police station. Doon sila dumiretso nina Gray at Jacob mula sa simbahan. Aside from Lena, wala nang sino pa mang nasaktan sa masamang insidente na plinano ni Alaric. And it was more than a relief for him. Now he can focus on one thing, ang puntahan si Charlie sa mismong police station.Pahapyaw nang sinabi ni Jacob sa kanya kung ano ang nangyari, subalit hindi pa iyon buo. And not only does he need to talk to Charlie for the full details but he also needs to see his wife to calm the lingering worry in his chest. The picture of Lena dying in his arms was still vivid iin his memory. And he cannot stop thinking that, it could've Charlie dying in his arms and...He shook his head, willing the unwanted thoughst away. Charlie is fine, he convinced himself before picking up his pace. He was at the director’s office in no time. Agad naman siyang hinarap ng pinuno ng kapulisan. Sandali niya itong kinausap at sinabi nito mismo sa ka
Sandaling namanhid si Gael sa kanyang nasaksihan. Panandalian niyang kinumbinsi ang sarili na imahinasyon niya lang ang lahat. Na nasa maayos na lagay si Charlie at walang kaguluhan na nangyayari sa mismong araw ng kanilang kasal. He even tried to blink a few times—willing the dreadful scenario away from his head. But when he opened his eyes, his bride, his wife still laid there on the cold ground, bleeding.With his chest constricting, he tried to stand up, wanting to go to Charlie as soon as he can. But his bodyguard nearby kept him from doing so. Anger burned his skin in an instant. He had to go Charlie and no one, not even the damn death god himself could prevent him from doing so.He turned himself onto the ground, lying on his back, and gave the bodyguard hovering over at him a straight jab to the jaw. Napaupo ito, bago siya mahilo-hilong binitiwan. He took that chance to crawl his way to Charlie, who fell near the entrance of the church. ‘I like the water, Kuya Gael. Can you t
Hindi matapos-tapos ang pagsipat ni Charlie sa sarili niya sa lifesize mirror na nasa kanyang hotel suite. Hindi pa rin siya halos makapaniwala na naroon nga siya at ikakasal ulit kay Gael. This time in a church and in the presence of their family. Well, some of their family. But nevertheless their families are present and that’s the most important thing.She looked down at her ring finger. The emerald engagement ring and the ink she had five years ago are there, a testament of everything she had gone through loving Gael. But she’s glad she finally made it right there at that very moment, when she can declare to the whole world that Gael is hers as much as she is his. That in the world of broken promises and dreams, of heartaches and of tears, Gael is her always—the one she will keep on choosing to love as long as she breathes.Her phone rang, immediately stopping her train of thoughts. Agad na nagsalubong ang mga kilay niya nang mag-register sa screen ang pangalan ni Gael. She picked
Kanina pa nasa harap ng salamin si Gael subalit panay pa rin ang pag-aayos niya sa kurbata ng kanyang suit. The damn thing just won’t align! Frustrated, he took it off altogether and huffed. He’s anxious for some unknown reason. Gray, who arrived last night, said at it must be the wedding jitters but he refuses to believe so. He’s just on edge because he didn’t get to see his wife and son for hours now. Sneaking in at Charlie and Levi’s hotel room crossed his mind a few times last night. With his skills as a former elite boduyguard, he could do that with no sweat involved. But his grandfather gave him a talk about keeping his word and just wait until it’s time for them to meet at the altar again. Subalit naging sobrang napakahirap niyon sa kanya dahil sa iisang hotel lang silang naka-check –in na mag-anak—just different floors. Idagdag pa na talagang makulit si Tala at panay-panay ang pagbabantay sa mag-ina niya, h’wag lang niyang makita ang mga ito. Gray told him to have a little
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments