Epilogue

STESHA'S POV

Dumaan ang anim na buwan at malaki na rin ang impis ng aking tiyan. Nararamdaman ko na rin ang mumunting sipa ng aking anak na muntik pang mawala sa akin noong nagdaang buwan. Dahil sa labis na stress at kawalan ko ng ganang kumain ay napapabayaan ko na ang aking anak.

I was confined ng mawalan ako ng malay at sobrang putla pa. Buti nalang at bumisita sina Matteo at ang Triad sa mansion kung kaya't nakita nila akong hinang hina na. Nakahiga lamang ako sa sofa at hindi makagalaw. Walang ganang kumain at labis na nagluluksa sa pagkawala ni Blue.

"Oh tulala ka na naman? Uminom ka na ba ng vitamins? Gatas?" bungad sa akin ni Trix ng bumisita siya sa bahay nung isang lingo. Napangiti na lamang ako sa labis na pasasalamat dahil narito sila upang gabayan at alalayan ako. "Tapos na po madam,” biro ko dito.

Inikotan lang ako nito ng mata saka umupo sa sofa. "Nasaan sina Jean?"

"May kaso silang inaasi