Share
Chapter 26
Related chapters
My Extraordinary Wife Chapter 27
STESHA'S POVI spread my arms as I savour the coldness of the wind. Tiningala ko ang kalangitan at pinagmasdan ang mga nagkikislapang mga bituwin.This place is so serene, tipong hindi mo aakalaing may nakatagong illegal na druga at kagamitan na nakakubli sa bahay na ito. It's been a year since I found out about that illegal drugs and guns and it's been a year since I've made this place renovated. The grandiose mansion is now a typical bahay kubo.Napapalibutan ito ng mga bulaklak. The underground secret passage was still there ngunit iniba ko ang konsepto nito.Who would have thought that this bahay kubo is not an ordinary house as what they've thought? Na sa likod ng simpleng anyo ng bahay na ito ay nakakubli ang kasamaan at mga patibong na aking hinanda para sa mga mapanlinlang na tao?I took a deep breath as I went inside my car after locking the house. Pinagmasdan ko muna ang bahay bago pinasibad ang kotse papunta sa headquarters."Agent Violet," bati sa akin ng kapwa ko agents n
My Extraordinary Wife Chapter 28
STESHA'S POVMabilis ang aking paghinga habang nakaupo sa sahig. Kakatapos ko lang patulugin ang isa sa mga tauhan ni Jeremy na nakabantay sa pwestong kinalalagyan ko. Tumayo ako at pinindot ang switch na siyang maglo-lock ng lahat ng pintuan ng bahay kubo. I look at Blue's direction and let out a smile before throwing him a paper plane.Napamulat siya sa kanyang mata at napalinga sa paligid, searching the person who disturbed his moment. Agad napako ang kanyang atensyon sa akin at napatitig sa aking kabuuan. Malapit ko nang makalimutan na nagpagupit pala ako ng buhok kaya marahil ay kinikilala pa niya ako lalo na't nasa madilim na bahagi ako ng bahay.He smiled at me and nodded his head. Kinuha ko ang aking baril at lumabas sa aking pinagkublian ngunit may humila sa aking katawan. I was about to kick and throw a punch to this fucking man nang maaninag ko ang kanyang mukha. He smiled and hugged me as soon as I was able to look at him. Muntik pa akong mapaiyak ng makita ko ang kanyang
My Extraordinary Wife Chapter 29
BLUE'S POVSinundan ko si Sebrine ng makita ko itong hinahabol si Jeremiah. Ibinalibag ko ang lalaking papunta sa direksyon ko. Sinikmuraan ko din ito at pinagsusuntok hanggang sa mawalan ito ng malay. Umalis ako sa pwestong iyon at pinagpatuloy ang pagsunod kay Sebrine. I notice that we were heading down to the underground basement. The walls are sculpted with beautiful writings and it seems like we're back from the past between medieval times and pre-colonial times.Diretso lamang ang aking lakad at patuloy lamang sa pagsunod kay Sebrine. I've heard gun shots kaya mas binilisan ko pa ang lakad ko hanggang sa maabutan ko sila. Nakita kong nakatutok ang baril ni Jeremiah sa direksiyon ni Sebrine kaya agad kong itinapat sa kanya ang aking sibat at palaso. Handa na akong patamaan siya nito ng bigla niyang kinalabit ang gatilyo. I release the bow as I watch him lay on the floor with blood coming out from the wound he got from the gun.Nili
My Extraordinary Wife Chapter 30
THIRD PERSON'S POVIsang nakakasilaw na liwanag mula sa fluorescent ang bumungad kay Stesha nang imulat niya ang kanyang mga mata.Maputi ang dingding pati ang mga kagamitan sa loob ng silid.Nasa hospital ako. Bulong niya sa kanyang sarili.Agad siyang napa-upo sa kamang kanyang hinihigaan at napalingon sa paligid.Nandoon ang kanyang pamilya, nakatingin sa kanya ang kanyang ama't ina at mga kapatid. Binigyan naman siya ng tubig ni Sebrone at ininom niya ito bago nagsalita. "Nasaan si Blue mom, dad?"Tumingin sa kanya ang kanyang ina at ama, mababakas sa kanilang mukha ang kalungkutan na siyang nagpakaba kay Stesha. "A-anak, wag ka munang kumilos diyan, makakasama yan sa anak mo.""Anak ko?"Tumango ang kanyang ina na siyang ikinatuwa naman niya. "Alam na ba to ni Blue mommy? Tiyak na matutuwa yun 'pag nalaman niyang magkakaanak na kami."Napaiyak naman si Mrs. Montef
My Extraordinary Wife Epilogue
STESHA'S POVDumaan ang anim na buwan at malaki na rin ang impis ng aking tiyan. Nararamdaman ko na rin ang mumunting sipa ng aking anak na muntik pang mawala sa akin noong nagdaang buwan. Dahil sa labis na stress at kawalan ko ng ganang kumain ay napapabayaan ko na ang aking anak.I was confined ng mawalan ako ng malay at sobrang putla pa. Buti nalang at bumisita sina Matteo at ang Triad sa mansion kung kaya't nakita nila akong hinang hina na. Nakahiga lamang ako sa sofa at hindi makagalaw. Walang ganang kumain at labis na nagluluksa sa pagkawala ni Blue."Oh tulala ka na naman? Uminom ka na ba ng vitamins? Gatas?" bungad sa akin ni Trix ng bumisita siya sa bahay nung isang lingo. Napangiti na lamang ako sa labis na pasasalamat dahil narito sila upang gabayan at alalayan ako. "Tapos na po madam,” biro ko dito.Inikotan lang ako nito ng mata saka umupo sa sofa. "Nasaan sina Jean?""May kaso silang inaasi
My Extraordinary Wife Chapter 1
STESHA'S POV "Hilo ebribadi!" hyper na salubong sa amin ni Sire pagkapasok na pagkapasok sa bahay. "Sire! Keep your mouth shut," I hissed at my sister. She pouted her lips and flipped her hair at me. What the? Hindi nalang ako nagkomento pa at pinabayaan ko nalang ang isip bata kong kapatid. I continue eating my new found recipe, specialty. Kwiski. I named my new specialty as kwiski. Paki niyo ba kung kwiski yan. Hindi ko naman alam ang mga pagkaing hinalo ko dito 'tsaka masarap naman ang lasa. After eating my food. I headed into my room. Pero agad din akong napatigil nang makitang nakabukas ang pinto ng kwarto ko. Pumasok ako nang walang ginagawang ingay. "Sebrone!" I said as soon as I was inside and saw him doing something on my laptop. "A-ate..." he said stammering. Well, hindi na yan bago. Itong kapatid kong lalaki, sobrang takot talaga sa akin. "What are you doing in my room especially on my laptop?" I asked and crossed my arms. "A-ate manghihiram sana
My Extraordinary Wife Chapter 2
STESHA'S POV Diretso akong pumasok sa headquarters habang sinasauli ko iyong mga salute na ibinibigay ng mga juniors ko. I hurriedly went to the chief's office. "The case's files are in that envelop, one week to solve the case but I doubt one week is too long to accomplish that, right SPO4 Montefalco?" tanong nito pagkapasok na pagkapasok ko sa office. Ngumisi ako sa kanya. "48 hours,” sabi ko at nilisan na ang opisina. ----- "Mika Mendoza 18 years old studying at Saint Claire Academy was found dead at the abandoned lot exactly 1:30 am. The murder was quite clean. The only evidence they saw was a crumpled paper, a letter J written with her own blood, and a card." Basa ko sa papel na hawak ko. Tiningnan ko pa ang ibang papel na nasa loob ng envelop. The suspects Agad akong napangisi nang mabasa ko ang mga information at mga pangalan ng suspects. There's really no perfect crime, in the end the evidences will be find. *** BLUE'S POV "Lets go party, party!"
My Extraordinary Wife Chapter 3
STESHA'S POVKanina pa ako inis na inis sa pagmumukha nitong Asul na ito. Magmula nung dumating kami sa mansion ay panay ang ngisi nito sa akin sa tuwing magkakatagpo ang aming paningin."Anong tinitingin mo ha?!" tanong ko sa kanyang mukhang asong mukha.Katulad kanina ngumisi lang ito sa akin na ikinainis kong lalo. Takte makakapatay ako ng aso ngayong araw na ito."So I was saying ikakasal kayo sa huwes ngayong martes," sabi ni Daddy.Lihim akong napangiti. So siya ang mapapangasawa ko? Tignan lang natin kung hanggang saan ang kaya niyang mukhang asong iyan. Napatingin siya sa akin ng may nalilitong mukha. At sa pagkakataong ito, ako naman ang napangisi upang inisin siya ngunit ngumisi din siya pabalik. Takte nakakasira na talaga siya ng bait ha!Matapos ang pag-uusap na iyon na ang mga magulang lang ata namin ang nagkakaintindihan ay pumasok ako sa kwarto ko. Nakatanggap kasi ako ng mensahe galing kina detective Jean, Trix at Gen. Agad kong tinawagan si Jean ng mabasa ang mensahe
Latest chapter
