Athena's POV
Nagiging madalas na ang pagko- cross ng landas namin ni Justin aside of halos magkatabi na nga rin kami ng upuan. Actually, hindi siya halos dahil space lang naman (like an space between a row) if you can imagine what I'm saying. Nasa library ako ngayon and I'm looking for some reference. Tumingala ako sa isang shelve kung saan naroon ang section ng librong hinahanap ko. Sinubukang kong abutin ito at hindi ko manlang mahawakan. Tumingkayad ako as I tried again to reach for it until I felt someone behind me at may umabot na sa librong sinusubukan kong abutin. Sa gulat ko ay muntik na akong ma out of balance pero may katawang sumalo sa akin. "Tsskk, clumsy"- mahinang sabi niya. Mahina man iyon ay rinig na rinig ko dahil malapit lang naman siya sa akin. "Here"- abot ni Justin sa librong sinusubukan kong abutin kanina. 'Yes! You heard me, it's Justin, Justin Meyer Cruz!' "Thanks, but you don't have to, at hindi rin ako clumsy. Ikaw, kabute ka ba? Bigla bigla ka nalang kasing sumusulpot eh"- sunod sunod kong sabi with my irritated voice as I took the book he held. "Yeah, you're welcome"- Justin said sarcastically. Lumayo naman ako sa kanya when I realized na halos magkadikit parin pala kami. Wari din naman siyang napa- atras kasabay ng pagsamid niya which we both realized that our position was a bit awkward. Plus may ilang mga estudyante ding nagbubulung- bulungan na sa paligid habang nakatingin sa kinaroroonan namin. After the 'incident/ moment' in the library ay saktong nagring ang bell kaya naman naghiwahiwalay ang mga landas ng mga estudyante including me. Hindi ko alam pero bigla bigla nalang akong kinakabahan. Aside sa katabi kong kanina ko pa nahuhuling nakatingin sa akin (not literally dahil sa peripheral view ko lang nakikita) or maybe nag aassume or nag- iillucinate na naman ako, but I'm more bothered on Czareenah's condition. Sa nakikita kong mood niya ngayon, I can say that it's her 'girls monthly pain' today at alam ko kung paano iyon magdysminorrhea. Wala sa sariling tumingin ako sa labas ng pinto sakto ng pagdaan ng Isang grupo ng mga babaeng nagtatawanan. Mula sila sa ibang section pero napakunot nalang ako nang nakipagtitigan sa akin ang isa sa kanila while laughing na para bang ako ang pinagtatawanan nila? Napailing nalang ako as I look infront habang nag eexplain si Ms. Alvarez sa topic namin, pagbabalewala sa grupo ng babae mula sa labas. Ilang minuto pa ang lumipas ay wala paring bumabalik kay Czareenah. Nag excuse ito kanina para magrest room pero hanggang ngayon ay wala parin kaya mas lola akong kinabahan out of nowhere. 'Nabully na naman kaya iyon?' "Excuse ma'am, may I go out?" Napalingon ako kay Dustin as he was still raising his hand. Napatango naman si ma'am, kaya nagsimula siyang naglakad papalabas. Pero pinigilan ko siya. Nagtataka naman itong tumingin sa akin. "What?" Tanong niya. "Ahm, si Czareenah kasi eh ... Ahm, nevermind"- sabi ko kasabay ng pagbitaw ko sa damit niya. 'What am I doing!? Mag asked talaga ako ng tulong sa lalaki tapos sa rest room pa!?'- inner me. "Ahm ma'am may I excuse myself too?"- tanong ko kay ma'am pero napakunot lang siya ng noo. "No, wait for Ms. Ruiz first then it's your turn"- ma'am Alvarez said. 'Siya nga ang ichecheck ko dahil baka naflush na iyon kung may mangbully na naman' inner me. Wala na akong nagawa kaya muli kong ibinaba ang kamay ko as I calm myself dahil kinabahan na talaga ako. I made myself busy doing the exercise that ma'am Alvarez wanted us to do. "Mr. Salazar, what happen to you?"- sa sinabing iyon ni ma'am Alvarez ay kinuha nila ang attention ko. "Ma'am, Ms. Ruiz is currently in the clinic right now, she's still unconscious"- in the middle of Dustin's sentence ay napatayo ako ng hindi oras. 'What happened?' I wanted to ask Dustin so bad pero hindi siya tumingin sa kinaroroonan ko. "Ms. Teneza, you can go now check for Czareenah"- Automatikong napatango at lumabas na matapos sabihin iyon ni ma'am Alvarez. "What happened to here?"- I asked worriedly to the school nurse upon entering the clinic at dumeretso sa ward bed kung saan nakahiga si Czareenah. Hinihingal pa ako dahil sa pagtakbo ko papunta dito. "Ah, she went unconscious dahil sa sobrang pagod"- simpleng sabi ng nurse. "She's on her period ma'am, pero bakit hindi pa siya nagigising, bakit basa ang damit niya, what happen?"- sunod sunod kong tanong sa nurse. "Naku, masyadong nalamigan ang katawan niya kung ganoon lalo na at masyado yata siyang intake ng dysmenorrhea niya"- by the voice of the nurse ay automatikong tinipa ng mga kamay ko ang cellphone ko. "Hello darling, what happen?" It was mom on the other line. "Mom, Czareenah's in the clinic, she's in no good condition mom..." I said full of worried. "Oh gosh, I'll send ambulance darling, we'll see you in the hospital, wait for it okay-" Hindi ko tinapos ang sinabi ni mom at binitawan ang phone as I hold on Czareenah's hand. Malakas siya at minsan lang ito nagkakasakit, but her weakest point is during her period days. Sumabog ang galit ko as I look at her condition, tanga ka kung hindi mo iisiping walang sumabutahe sa kanya kaya siya nagkaganito. I won't let this pass so easily. Ilang sandali lang ay dumating na ang ambulansyang pinadala ni mom. Justin's POV I can see in her eyes how worried she is to her friend. I honestly admire her more and deeper as I discover her personality through this kind of situation. 'She cares...' I'm hurting seeing her like this but for some reason, masaya ako sa kung paano siya mag-alala sa kaibigan niya but more afraid, hoping and wishing I don't want to see her worried that much again. Umalis and ambulasya tangay sina Czareenah at Athena and my eyes darted to Justin. Napangisi ako nang makita ang pag-aalala at galit sa mga mata niya while watching the ambulance leaving. "Bro, what happened really?" Dwight asked Dustin. "Bullies"- simpleng sagot ni Dustin but his voice is full of pain, hate, anger. Nakita kong kung paano niya ikinuyom ang kamao niya as he said the word. And with that, parang alam ko na ang susunod na mangyayari sa mga taong gumawa noon kay Czareenah.Athena’s POV Weeks passed after Justin’s recovery, and although we’d had that heart-to-heart, things didn’t magically get better. Justin tried—oh, he tried so hard to make it up to me. Every time he’d come home early from work, he’d bring me flowers, my favorite food, or sometimes just a simple note telling me how much he loved me. Ilang araw din matapos ng paggaling niya ay bulamik ulit siya sa dati in terms of his work. Mas madalang narin. Siyang umuwi kaysa dati which made me more worried. Madalang narin nagkakasalubong ang oras namin. Days turned into weeks, and the stress of our situation started to weigh heavily on me. I found myself overthinking everything—every time Justin was late, every time he couldn’t explain where he’d been, my mind would spiral into worst-case scenarios. I knew I needed to stop, to trust him like I said I would, but it was easier said than done. Because of this constant anxiety, I stopped taking care of myself the way I used to. Meals became someth
Athena’s POVNatapos na ang operasyon ni Justin and I could still feel the tremor in my hands as I took off my gloves. Justin was finally stable, nagawa king natanggap ang mga balang nakabaon sa kanya, he's still unconscious at hindi pa namin alam kung kailan siya magigising. The thought of him lying on that stretcher, covered in blood, still haunted me. I had to stay strong, but my heart felt like it was breaking into a million pieces.Tito and Tita is out of the country, nasabihan ko na rin sila about Justin pero pareparehas kaming walang alam sa nangyari. I still don't have any idea on what exactly happened, kung bakit siya nabaril and so on. As I walked out of the operating room, I leaned against the wall, trying to catch my breath. My mind was racing. Paano ito nangyari? Sino ang gumawa nito kay Justin? “Athena,” It was Micka na siyang sumalubong sa akin. "How was it? Are you okay? Si Justin?"- tuloy tuloy niyang tanong. "Na-nagawa kong matanggal ang mga bala sa katawan niya
Athena’s POVI never imagined that just days after our wedding, life would take such a sharp turn. Few days after the wedding ay naglipat bahay na kami sa bagong bahay na titirhan namin —our own space, our sanctuary. Simpleng bahay lang din, which is Justin let me decide about it. Hindi masyadong makali, hindi masyadong maliit, sakto lang talaga siya at elegante tignan. Even the appliances Justin let me decide it, hindi ko nga alam kung bahay namin ito o bahay ko lang eh. If you're asking about us? Well ...*Flashbacks*"Paano ang kwarto?"- I asked him"Alam ko namang hindi ka parin komportable sa akin so I can use one of the guest rooms"- Justin. Lagi nalang siyang nakarely sa desisyon ko which is I know na nirerespeto niya ako but I also want his opinion pero..."Ok ..."- sagot ko nalang."So if ever our parents will be visiting we can pretend then"- pagpapatuloy ko. Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago tuluyang sumagot. His eyes are blank which is mas nasasanay na ako kesa s
Athena's POV Nakaharap ako sa salamin, pinagmamasdan ang sarili sa puting gown na suot ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman? Ang kasal na ito ay hindi ko pinangarap na ganito. I may once wished na si Justin ang mapakalasalan ko but not this kind of set-up. “Okay ka lang, Tina?” Enah asked me, maid of honor."Yeah..."- tumango ako sa kanya. She gave me a smile Saka lumapit sa akin. "You're beautiful"- Enah.Ngumiti lang ako sa kanya. "Nagdadalawang isip ka parin? Ngayon pa na isinuot mo na yan?"- tuloy nito sa suot ko"Masyado lang mabilis ang mga pangyayari, hindi kapanipaniwala"- mahinang sabi ko."You have your time after this Tina... Hindi mo naman isusuot iyan ang waiting here if hindi mo gustong mangyari to eh, you will have your time after this. You're here now"- Enah.Napatingin kaming pareho sa pinto dahil sa pagkakakatok. "Ohh my gosh!!! My darling... You're so pretty "- emotional na wika ni mom. Sunod namang pumasok si Nanay Tina (mommy ni Czareenah)"Napakagan
Content WarningThis chapter contains descriptions of prohibited drug use and explicit sexual content. These themes may be distressing or triggering for some readers. Reader discretion is advised. Athena's POV I was expecting na mamayang gabi pa dating si Justin, nagulat nalang ako nang makita ko siyang hingal na hingal sa tapat ng apartment ko 15 minutes after ko siyang tinawagan. "Ju-Justin..."- meHe finally burts a sign"Tama ang dinig ko kanina right? You're finally willing to listen... What happened 5 years ago? And... And you called me name?"-- mangiyak ngiyak nitong tanong sa akin. "Pasok ka"- sabi ko matapos kong tumango sa kanya. I felt him follow me, dumeretso ako sa kusina para magtimpla ng kape, umupo naman siya sa sofa. Ramdam na ramdam ko ang pagtitig nito sa akin kahit na medyo nakatalikod ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong maririnig ko sa kanya ngayon, I clear my mind so I won't expect
Athena's POV 'I felt someone kissed me in my forehead kaya tiningala ko kung sino. When I saw it was Justin I kissed him. It maybe a dream but atleast kahit sa panaginip manlang I can taste his lips again.' I woke up with a heavy head at parang pinipiga ang ulo ko sa sakit. "Drink this para mabawasan ang sakit ng ulo mo"- I heard a familiar voice. 'Nananaginip parin siguro ako' Unti unti kong ibinukas ang mga mata ko when I saw a blurry face. Inilagay nito ang gamot sa kamay ko at tinulungan akong isubo iyon. Pang apat na lagok ko ng tubig ay unti unting naging klaro ang mukha ni Justin sa harap ko. *Burrsstt* (naibuga ko ang tubig sa tabi ng kama ko) *Cough* *cough* "Hey, careful"- hagod ni Justin sa likod ko saka nagsalin ulit ng tubig sa baso and gave it to me. "WHAT ARE YOU DOING HERE!?"- tanong ko Napansin ko rin na iba na ang