Kabanata XVI

“Señorita Lucia.”

Agad kong minulat ang mata ko nang marinig ang boses ni Perlita. “Anong kailangan mo?” Tanong ko at nilingon ang bintana. Doon ko lang napansing madalim na ang paligid, gabi na pala.

“Nagtutupi po ako ng inyong kasuotan nang marinig ko kayong humihikbi. Kaya naman agad ko kayong ginising upang mawala ang iyong masamang panaginip.”

Nagulat nalang ako nang punasan niya ang luha ko. Hindi ko akalaing hanggang sa panaginip luluha ako. Buong akala ko matatakasan ko ang sakit na nararamdaman ko kapag natulog ako pero nagkamali ako.

Hanggang sa panaginip kasama ko si Magnus.

“Hindi mo na sana ako ginising. Wala namang pinagkaiba ang panaginip ko sa nararamdaman ko ngayon.” Sagot ko at nagulat nalang ako nang inaalalayan ako ni Perlita na bumangon. “Anong gagawin mo?”

Inabot niya sa