It's been three months since Logan courted me. Hindi siya nagkulang ng araw na ihatid ako sa kumpanya at sunduin. He always gives me flowers when he remembers the date he started courting me. Hindi ako nagsisi na nakilala ko siya. In fact, ang saya ko dahil siya 'yong taong palaging nandito para sa akin. And he proves to me that he is better than Logan. He showers me with love and care. At 'yon ang nagtulak sa akin upang ibigay ang nararapat sa kanya. "Uy, gaga ka!" Hinampas ni Kristine ang balikat ko. "Talaga bang nagsama kayo ni Logan sa Villa niya? Grabe ka naman..." She groaned when I just raised my brows. Hindi siya updated, pero kung makaimbistiga, daig pa ng reporters. "Do you really love him na?" Kinalabit niya ang tagiliran ko. "Kasi kung hindi... puwedeng ako na lang?" Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Babaeng 'to, daming alam. Hindi naman puwedeng hatiin namin si Logan. Siyempre sa akin 'yon. Mahal ko na, eh!Mabuti na lang dahil wala si Valerie this week at may pinunta
"I am hiring you as my personal model," Mr. Art said. "Dahil ikaw lang ang nakikita kong may potential sa pag-aawit at pagmomodelo. And I want you to collaborate with me on this project," nakikinig lang ako sa usapan nilang dalawa. Mabait naman si Mr. Art. Kaya sa palagay ko, maayos ang kinalalagyan niya kung papasukin niya ang trabahong iyon."Thank you," Logan said while brushing his index finger on the back of my palm. Ngumiti lang ako sa kaniya at tumango. "I'll set a schedule for our next meeting at sa taping," dagdag pa ni Mr. Art bago kami nakaalis. As we were heading home, ngiting-ngiti si Logan dahil sa meeting nila ni Mr. Art. Ang saya ko rin dahil sa kaniya. Mayaman naman si Logan, but he loves his passion. Dahil doon siya masaya, dapat maging masaya rin ako, 'di ba?Hindi ako makatulog kahit na inaantok ako. Gusto kong pumikit ngunit didilat ulit. Tahimik na rin ang kuwarto ni Logan, kaya inisip kong tulog na siya. Bigla ko na lang naalala si Papa. Ilang linggo na akong
Niyaya ako ni Kristine sa birthday ng boyfriend niya. Nagpaalam na rin ako kay Logan tungkol rito. Pumayag naman siya at binilhan pa ako ng dress na kulay pula na susuotin ko raw. Palapit na rin ang birthday ko, at dahil doon, gusto kong sa mismong araw na iyon, si Logan ang kasama ko sa pagdiriwang. Gusto kong sa birthday kong ito, hindi na ulit ako kakain kasama ang mga bata sa kalye. Gusto kong mas maging memorable iyon. He is a billionaire. He has his SUV, owns a villa and lot, and most of all, isa siyang superstar. Kaya kahit sinong babae, magkakagusto sa kanya at hahangaan siya. He is living under the roof of the Blackwood family, known as the richest people in La Trevor. "Tawagan mo ako kung uuwi ka na," bilin ni Logan bago humalik sa pisngi ko. "Susunduin kita. Gusto ko ring marinig ang boses mo. Aking prinsesa, huwag kang masyadong lalaklak ng alak. Iponin mo na lang 'yan dahil ako ang magpa-party para sa iyo." Kumindat siya bago ako tuluyang pinakawalan. Tumango lang
The way he stares at me brings back the fear and tears I buried yesterday. Unti-unting bumalik ang mga alaalang pilit kong kinalimutan. Ang mga salitang sinabi niyang naglibing sa akin. How can I move on kung ganito ang ipinapakita niya? “Vivianne... give me a chance, let's do it again.” Nagsalubong ang mga kilay niya, ngunit lumamlam ang kanyang mga mata. I saw it. It turned out to be red. At hindi ko gustong makita siyang umiiyak sa harapan ko. “I never meant to hurt you. I meant to save you from...” “From the happiness I'm supposed to deserve?” Tuluyan ko nang pinakawalan ang nag-uunahang mga luha ko. My chest tightened. “Hindi mo alam kung gaano ako naghirap makalimutan ka lang! Hindi mo alam kung paano ako umiiyak gabi-gabi at pinilit intindihin kung anong wala sa akin na meron sa iba? Anong meron sa kanila na wala sa akin?” Mas lalong humigpit ang pagkapit ko sa aking handbag dahil sa galit na umahon sa puso ko. “I think... you deserve someone whom you truly deserve. Kaya h
No'ng binastos ako ni Valerie, niligtas ako ni Logan. At marami... maraming beses, paulit-ulit niya akong sinagip na hindi ko na alam kung paano ko siya masusuklian. Kahit na magpasalamat, parang hindi pa rin sapat. Siya ang naging tagapagligtas ko mula nang kami'y mag-college. Siya ang anghel sa buhay ko na ipinadala sa akin ng Diyos. Gusto kong ipakita kay Larson na importante ako. At nais kong patunayan 'yon. Gusto kong ipakita sa kanya kung gaano pala kahalaga ang sinayang niya. "Alam kong may iniisip ka." Umupo si Logan sa tabi ko at hinarap ang payapang dagat. "You can tell me. Huwag kang mahiya sa 'kin. Dahil parang mag-asawa na tayo." Napatawa ako sa sinabi niya. Parang mag-asawa? Talaga?"Huwag tayong mag-usap tungkol sa problema, Logan. Nandito tayo sa Antique para mag-celebrate ng isang bagay." Birthday ko ngayon. Kaya ang ipinangako kong sasagutin ko siya mismo sa birthday ko ay dapat matuloy. "Tama ka." Tumango siya at kinagat ang ibabang labi habang nakatitig sa akin
"Paano mo nalaman ang birthday ko, Logan?" Agad niyang ibinaling ang tingin niya sa akin mula sa pagtitig niya sa kaniyang laptop. Tumaas ang isang kilay niya bago ibinaba ang mga kamay niya sa mesa. "Why would I forget your birthday? Ni mga batang-kalye noon inuutusan ko para hatidan ka ng pagkain. Kasi gusto mo... ikaw lang mag-isa. Nagagalit ka sa akin kapag lumalapit ako dahil sabi mo... aawayin ka ng mga babaeng may gusto sa akin," litanya niya. Pinagsalikop niya ang kaniyang mga daliri at itinukod sa mesa. "But I never took my eyes off you. Palagi akong nakasunod sa 'yo, Vivianne." Saglit akong napatigil sa pagnguya ng kinain kong cake at umiwas ng tingin sa kaniya. "Because you thought that you were alone? Without knowing that I am saving you from those bullies?" Para akong binuhusan ng tubig nang marinig 'yon. I was once pushed away by Logan. Kahit na magkaibigan man kami no’n, nag-aaway pa rin kami. Pero honestly, siya ang pinaka-close friend ko. "Pero matapang ka. You h
Our memories in Antique are surely unforgettable. Kaya noong umuwi kami, sobrang natutuwa ako. As Logan kept hugging me until we arrived at his villa. Doon kami tumatambay kapag wala siyang trabaho at naging pahingahan na rin namin ‘yon. Ano na ba 'to? Kahit sa trabaho, si Logan pa rin ang iniisip? Tumingin ako kay Kristine na tutok na tutok sa cell phone niya, ngumiti pang mag-isa. "Kristine!" Agad siyang lumingon noong tinawag ko siya. Pulang-pula ang mukha niya. Aaminin ko man, ganito rin ang mukha ko kapag may hinahangaan. "What, Vivianne?" She raised her brows bago tinaob ang cell phone niya. Akala niya aagawin ko ‘yong pinapangarap niyang lalaki, si Andrew. E, mas pogi pa roon si Logan. Lumapit ako sa kanya at sinilip ang laman ng cell phone. But my jaw dropped when I saw my man. Si Logan?! Kaya pala kahit si Andrew, hindi kayang pasiglahin ‘tong si Kristine. Dahil... hindi pa rin makapag-move on sa superstar niya. Well, boyfriend ko na 'yon. "Sorry na beshy..." she
Hindi na bago sa akin na maalala si Logan kapag wala siya sa tabi ko. Parang naging cycle na rin ito ng araw ko. Everything will never end without remembering his soft chuckles every time he fetches me, his chiseled chest, sturdy shoulders, and his voice, which brings me peace. Magandang sikat ng araw sa umaga. Habang pinapanood ko ito, nakita ko kung paano si Logan ay ngumiti nang maliwanag. Kahit na wala siya, nararamdaman ko ang kanyang presensya kapag naaalala ko ang ating routine na magkasama. Pero minsan, nararamdaman ko ring may kulang sa araw ko kung wala siya. Hindi naman puwedeng isama ko siya palagi. May sarili siyang responsibilidad sa kanyang pamilya. Kailangan siya ng ina niya. Para akong bata, tumatalon mula sa lupa at sumasayaw sa hangin. Sa aking gray leggings at sports bra, hindi ko maikakaila na ang aking katawan ay maganda ang pagkakaporma. Maliit lang ako, hindi dahil sa nagda-diet ako, kundi dahil kulang ako sa kain at pagod. "Miss, baka naman..
Nang makarating na kami sa bahay, agad niyang inutusan si Rough na e-check ang CCTV. Pumasok na kami sa loob at dumako sa sala. Sina Ashton naman at Paris, agad pumunta sa second floor. The place is not really crowded. Or sabihin na nating may mga kabahayan. Pero Logan is really good in decision-making. Walang bahay ang nasa paligid. Puro puno. Tinanong ko si Logan kung ano talaga ang purpose niya kung bakit siya nag-hire ng bodyguards. "That's why I ordered them to look after us because Minuette's men are hovering me. I am not confident with my skill. Kaya tinawagan ko ang tatlo para sa atin," he explained. Days passed by, hindi na kami nagkita ni uncle, hindi na ako binu-bully nina Valerie at iba kong ka-work mates. Si Logan, hinahatid niya ako sa opisina palagi. I always wore my GPS na kung sakali man, madali niya akong mahanap. "Ma'am, asawa niyo ho 'di ba si Sir Logan? Bakit po may kasama siyang babae kanina?" Agad akong napalingon sa sinabi ni Ae sa akin. "Si Charlotte po?
Chapter sixty two "Anak, hindi sa gano'n. Mahal ko ang tatay mo...mahal ko siya. Pero hindi niya maibigay sa akin ang mga pangangailangan—""Mo? Pangangailangan mo, mommy?" Now, he is eventually crying. "Na mas pinili mo si Tito Tadeo dahil mas mabibigay niya ang gusto mo? 'Yong kahit hirap na hirap na si daddy, ikaw pa rin ang hinihiling niyang bumalik. Alam mo 'yong meron ka na wala sa kaniya? Na minsan...naging dahilan din kung bakit mas better sa daddy sa 'yo? Dahil sakim ka minsan, mommy. Nasasaktan mo na si papa, pinili mo pa rin si Tito.""That's not true." Ellaine wept. Logan smirked, yet pathetic eyes crying. "Bakit? Kung binigay ba ni daddy ang yaman niya, mananatili ka pa? What's wrong with him?" "Kasi...kasi...""Kasi greedy ka, mommy! Sakim ka! Gusto mong angkinin ang yaman niya tapos iiwan mo pa rin! Mabuti na lang, nagpakalalaki si daddy." Naiiyak na rin ako dahil sa sigawan nila. I told Logan to lower his voice. Dahil kahit papaano, mommy niya pa rin ito. He liste
Chapter Sixty-One"Let's go—" Napahinto si Logan sa pagsasalita at tiningnan ako. Bago pa man siya ulit magsalita, niyakap niya ako nang mahigpit at pinatakan ng halik ang noo. "Don't be afraid. As long as nandito ako, mananatili kang malakas, okay? Huwag kang manginig dahil lang sa nangyari dati. I believe in you. I trusted you because you're my wife, Vivianne.""T-Takot ako... Logan, dito na lang ako!" Patuloy pa rin sa panginginig ang kamay ko. He caught it and held it in his palm.Dahan-dahan niyang inangat ang mga iyon at itinapat sa dibdib niya. "I'll bring you with me whenever I go; I have been trying to protect you. You know how my heart beats when you are not around.""Corny mo, pero... sa totoo lang, baka itataboy nila—""Did they do this? Well, I will bring you with me dahil may pag-uusapan kaming dapat nandoon ka. Please release your worries; just trust me, mon amour." Binuksan niya na ang pinto at giniya akong pumasok sa loob.Sumalubong si Charlotte sa amin sa pinto at b
But he still didn't do anything. Kinuha niya lang ang unan sa tabi ko at niyakap ito. Wala naman siyang ginawa, akala ko'y papalag. "Kahit hindi ako mag-practice, I can say... I am good enough. You will never moan and call me when I am not performing well." Gago! Nakakahiya! Binalikan pa talaga 'yong ginawa namin last week? Gago talaga! Ayaw ko na. Hinampas ko siya ng unan sa sinabi niya. Gusto ko lang naman magtampo, pero bakit napunta sa ganitong usapan? I may have sounded sulking, pero totoo nga 'yon! "Bakit ba kasi paiba-iba ang emosyon mo?" "Bakit ka rin tanong ng tanong?" "Wala lang, I just love asking you. Hindi ka naman siguro buntis, ano?" Tuluyan nang nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. "You cannot deny it because it's true?" "Hindi. Sabihin na lang natin na hindi ka magaling sa kama—" "Next round?" Tinulak ko siya sa sinabi niya. Muntik na siyang mahulog, buti na lang nakakapit pa rin siya sa akin. Agad siyang umayos ng higa sa tabi ko at pinatakan ng halik
"Wifey...wala bang masakit sa 'yo?" I noticed his presence behind me previously. Pero hindi ko 'yon pinansin. Paano kung namatay ako kanina? Hindi ko na siguro nakita kung paano ngumiti si Logan ngayon. This man...even if he would never explain his side, I would probably understand him. Siya ito, eh. Umiling ako sa kaniya. "No'ng umalis ka, oo. Nasaktan ako ro'n."He did not know how worried I was without him beside me. Kahit no'ng gabing muntik na akong magiging istorya, si Logan pa rin ang inaalala ko."Pero namumutla ka. Ayos ka lang ba talaga? Pa-check up tayo bukas, gusto mo? O baka...pagod ka lang? We can rest together." Dinikit niya ang mukha niya sa tainga ko. And the way he said those words, there is something running down my spine. " We are safe now. I am hiring three of my trusted friends to watch over us. I just heard that... Minuette is trying to hurt you. And someone just threatens you.""I am fine without them. But without you, I don't know if I can handle myself," ye
Nagising ako. Hindi sa kama, sa sahig, o sa cr. Pero sa bisig ni Logan. He was leaning on the car's headboard while his eyes were fixed on me. He had a handkerchief in his hands. Kaya noong iminulat ko ang aking mata, agad siyang umayos ng upo. Hindi siya umusog, at nanatili lang ang ulo ko sa mga hita niya. He let me sleep on his thigh for that moment. I couldn't remember how he brought me to his car. Pero sa paligid namin, sa labas ng kotse, may tatlong lalaki na nakasuot ng itim na long sleeves, lahat nakasalampati, at nakasandal sa sasakyan. Where are we? "Oh, thank God! Thanks!" Then he hugged me and buried his face in my neck. He was literally crying. "Huwag mo nang ulitin 'yon, Vivianne. Don't ever risk yourself for them. Hindi mo sila pasan. Do what makes you feel that you are worth it. Pero para sa akin, kahit hindi mo na gagawin 'yon, ikaw ang pinakamahalagang bagay na ayaw kong pakawalan. I am afraid of losing you."I snorted, pero ayaw kong humagulhol. "You never answe
Tinawanan ko lang siya sa sinabi niya. Ibig sabihin, kasabwat niya 'yong mga lalaki kagabi. She planned it. Dahil kung hindi, bakit niya sinabing kalimutan ko lang? At sino bang tanga ang ipapalagpas lang 'yon kung may tatanggol naman sa 'kin? Pinalis ko ang kamay niya sa magkabilang braso ko at ngumisi. "Tinatakot mo ako? Wala akong pamilya. They threw me out; they don't know they have me. Wala. Wala lahat. Wala akong kinikilalang pamilya, Minuette." "Liar! Kaya nga 'di ba... akala mo pamilya mo na rin sina Tita Ellaine because she treated you well at first. But when they discovered you were a slut, she looked at you like a beggar," she said. Pero hindi ako naapektuhan do'n. Kahit sino pa man ang pinakamabait na tao sa mundo, magbabago. Tinawa ko lang ang kabang naramdaman ko. "Okay, just do what you want to do. Wala akong pakialam." "Logan left you without words. Because I did it," she confidently said. "We made it." "Made who, Minuette?" "My love, Larson." "Kaya sinabi mong u
Takot kasi ako. Baka mawala si Logan sa akin na hindi ko makakayanan. I would never hurt him. As long as he stays beside me, I can promise to keep him safe. Pero ako palagi ang nililigtas niya! Maybe God commanded him to do that, right? I am happy with my man. Mahal ko siya. Kaya kahit wala siya sa tabi ko, I will still hope he remembers me every time he closes his eyes. Nang magising ako, sinalubong ako ni Uncle. He prepared food instead of his maid. Sinabayan niya akong kumain at ang nakakagulat pa, dahil binilhan niya ako ng damit. Pagkatapos ay inihatid niya pa ako sa kompanya. With his Mercedes Benz, the employees were shocked when I went outside. Akmang sisilip pa sila sa loob ngunit itong si Uncle, super eager. Hindi man lang mag-alinlangan lumabas sa sasakyan niya para sabayan ako papasok sa loob. "Uncle, baka ano pa ang isipin nila sa akin." Hindi niya ako pinakinggan nang umangal ako. He placed his hands on my shoulders and pushed me inside. "Ano na naman? Masam
"Because they thought... he could protect you. After they learned that Larson was hovering around you for an intention, they told me to look after you." Hindi niya ako tiningnan at nasa pulsuhan ko ang tingin niya. Dahil sa lamig, nanginginig ang katawan ko. I only wore a T-shirt and pants.Humugot siya ng malalim na hininga bago umiling. "Next time, magdala ka ng jacket." "Huwag mong ilihis ang topic," I trailed off, "... Uncle Vlad. What did they find out that made them realize Larson is not really for me?" "Na ginamit ka lang niya para mapahirapan si Logan. Kaya no'ng nabalitaan nilang bumalik siya sa Pilipinas, kaya ka niya niloko. They called Minuette to pretend to be his lover to betray you. You poor dear." Tumayo siya at may kinuha sa ibabaw ng reef. Sinuri kong mabuti kung ano 'yon. Ngunit nagulat ako nang may iniabot siya sa akin — isang frame. Picture ko noong high school pa ako kasama sina Kuya Yuri, Daddy, at Mommy. I thought... wala kaming family picture? Dahil akala