Chapter 5

“Bree, ipinatatawag ka ni Mamu” maarte at may pagsusungit na tawag sa kaniya ni Stacey. Dancer din ito dito sa club na malaki ang inis sa kaniya. Dahil ang tingin sa kaniya nito ay kakumpitensya.

“Bakit daw?” simpleng tanong ni Sabrina sa kausap.

“Aba ewan ko! Edi puntahan mo ng malaman mo!” inirapan siya nito at mabilis na lumabas na ng dressing room. 

Hinanap kaagad ni Sabrina si Mamu at mabilis na nilapitan.

 “Mamu tawag mo daw ako” malapad ang naman ang ngiti na sinalubong siya ni Mamu.

“Oo Bree, may nagrequest kase sayo ngayon sa vip room! Ang gwapo. Masyado mo kasing ginalingan” halos kiligin pa si mamu habang sinasabi ang balita kay Sabrina.

Nagulat si Sabrina. “Vip room?? Napilitan lang akong pumasok dito para sa nanay ko at dahil isa ito sa kondisyon ni Mr. Teng, pero hindi para ibenta ang katawan ko” nasabi ni Sabrina sa kanyang isip.

“Vip room?” bakas ang pagtataka sa itsura ni Sabrina. Tumango lang si Mamu at ngumiti. “Mamu, nalimutan mo na ba? May usapan kami ni Mr. Teng na hindi ako magpapa VIP room” 

“Oo Bree! Pero ngayon lang naman natin ito.” Tumingin tingin muna ito sa paligid bago tinuloy ang pagsasalita “Malaki ang offer ni Sir Pogi. 50kyaw kaya diko na matanggihan” namilog ang mga mata ni Sabrina sa halagang narinig.

 “O diba ang laki?” wika ni Mamu ng mapansin ang pagkagulat niya. “Wag kang mag-alala at 10kyaw lang ang kukunin ko. Ito ang 40kyaw hawakan mo na” sabay abot ng pera kay Sabrina. “Sige na kunin mo na” tinanggap na niya ito dahil naisip niya ang kailangan niyang bayaran sa ospital, sakto din na exam week nila kaya kailangan niyang magbayad ng tuition. Kabayaran na din nila sa apartment at mga bills.

“P-pero Mamu” bakas parin ang pag-aalala ni Sabrina. Natatakot siya para sa kaniyang sarili dahil paano kung may gawin ang lalaki sa kaniya.

“Jusko naman Bree! Wag ka ng magpa bebe. Inabisuhan ko na yon, safe ka. Mag-uusap lang kayo” wika ni Mamu ng marealize niya na ito ang ikinatatakot ng dalaga.

Napahigpit ang hawak niya sa perang nasa kamay niya ngayon. Ito ang sagot sa problema niya sa ngayon. . 

“Dalian mo na, baka mainip ang customer. Dalhin mo na yang mga gamit mo para doon ka na din makapag palit ng damit at dumiretso uwi kana pagtapos mo doon.” halos ipagtulakan na ni mamu si Sabrina papuntang vip room “Sa likod ka na dumaan mamaya” habol pa nito sa kaniya

Kabadong kabado si Sabrina habang papunta sa kwartong inilaan sa kanila. Sa isang taong pagtatrabaho niya rito ay ngayon lamang siya papasok sa vip room. Kadalasan kase ay tine-table lang siya, kwentuhan at inom lang, bola-bola, tip tapos uwi na.

Balot ng kaba niyang pinasok ang madilim na kwarto na walang ideya kung ano ang naghihintay sa kaniya sa loob.

 “Hi” bati niya sa lalaki. 

"You are?" seryosong tanong nito sa kaniya. Hindi niya makita pa ang mukha nito dahil nakatalikod ito sa kaniya. Nakatayo ito sa may bintana, nakatanaw sa labas habang hawak ang isang baso ng alak.

"Bree" tipid niyang sagot. Ito ang binigay ni Mamu na pangalan sa kaniya. 

Umupo siya sa sofa at pilit pinapakalma ang sarili. Sabi naman ni Mamu ay safe siya, kaya iisipin na lamang niya ay normal na pag table na lang ito ng mga customer sa kaniya.

“So, how long you’ve been working here, Bree?” tanong ulit ng lalaki sa kaniya na hindi siya nililingon. 

“Isang taon na din” tipid paring sagot ni Sabrina.

“Oh! Matagal tagal na din pala” sabi ng lalaki bago uminom ng alak sa baso niya. Pakiramdam niya talaga ay pamilyar ang lalaki sa kaniya. “Kasing tagal ng pagtatrabaho mo sa bar ng kaibigan ko”

Sa sinabing iyon ng lalaki ay nabigla siya, at kinabahan na din ng marealize na ito yung lalaking pinadugo niya ang nguso sa bar. Kaya pala ito pamilyar.

“Sabi na nga ba at ikaw yan e” sa pagkakataong ito ay nakaharap na ito sa kaniya. “Kahit may suot kang maskara kanina, alam ko ikaw yon, hindi ko pwedeng malimutan ang babaeng may utang sa akin”

“U-utang? May utang ba ko sa’yo? Nagpapatawa ka” sarkastikong sagot ni Bree dito.

“You hurt me” walang emosyong sabi nito. Dahil dito ay kinabahan si Sabrina.

“Sasaktan din ba ako nito?” tanong niya sa isip niya.

“Try this, masarap ‘to” sabay abot nito ng alak sa kaniya.

“Sorry, di ako umiinom e”

“Nagttrabaho ka sa club, pero hindi ka umiinom?” May pagdududa sa tono ng lalaki.

“Bakit required ba?” pabalang niyang sagot dito.

 “Sige na wag ka ng mahiya” inaabot na niya ng pilit ang baso.

“Pasensya na. Pero hindi talaga ako umiinom” tinulak ni Sab ng mahina ang kamay ng lalaki na may hawak ng baso. 

Mukhang hindi nito nagustuhan ang ginawa niya, ibinato nito ang baso na nagpagulat sa kaniya. Pero mas laking gulat nya ng bigla na lamang siya nitong hawakan sa magkabilang pisngi at halikan sa labi. Nabigla man ay mabilis na nakakilos si Sabrina upang itulak ang lalaki. 

“Ano ba? Bakit mo–” ngunit muli lamang nitong sinakop ang labi niya. Sa pagkakataong ito ay hawak na ng lalaki ang mga kamay niya kung kaya’t nahirapan siyang magpumiglas. Halos mabingi na siya sa lakas ng kabog ng kaniyang dibdib sa takot na hindi na makawala sa lalaki at kung anong gawin pa nito sa kaniya. Pero ilang sandali pa ay binitiwan na siya nito. 

“Huwag kang mag-alala, ipinatikim ko lang naman sa iyo kung gaano kasarap ang alak” sabi nito matapos siyang bitiwan at ngumisi pa ito sa kaniya.

Hindi na siya nag dalawang isip pa at sinampal niya ito.

 “Bastos!” sigaw niya dito.

Nabigla na lamang si Sabrina ng hawakan ng lalaki ng mahigpit ang kamay niya. “Bastos?” Sabay tawa na parang nang iinsulto. “Ibinabandera mo nga ang katawan mo sa harap ng maraming lalaki. Tapos ngayon, bastos ako?!” lalo pang humigpit ang hawak nito sa kamay niya.

“Aray ko, please bitiwan mo ako” pakiusap ni Sabrina sa lalaki. Ngunit tila bingi ito at lalo pang hinigpitan ang pagkakahawak dahilan para maiyak na si Sabrina sa sakit.

“Huh? Umiiyak ka? Diba matapang ka?”