Ito po explanation sa Chapter 65.
CASSANDRAKINABUKASAN ay maaga akong nagbihis. Masama ang pakiramdam ko ngunit kailangan kong puntahan si Jonas. “Saan ka na naman pupunta?” tanong ni kuya Giovanni. “Kay Jonas po, kuya.” “Pupuntahan mo na naman ang tarantadong iyon?” tanong niya at napabuntong hininga nalang. “Kuya please naman oh, niligtas niya ang buhay ko at isa pa… asawa ko siya.” “Kung bakit ba naman sa dinami-rami ng lalaki dyan eh napunta ka pa sa damuhong ‘yan.” “Kuya naman eh tumigil ka na please, mabuting tao si Jonas at ngayon kasalanan ko kung bakit nasa ospital siya ngayon. Ang tanging magagawa ko nalang ngayon ay bantayan siya.” “Bahala ka.” saad ni kuya Giovanni. Naiinis na ako sa kanya kung kaya't umalis na ako. Hindi niya naman ako mapipigilan eh at hindi na ako magpapapigil sa kanya. Nang makarating ako sa Ospital ay pakiramdam ko nahihilo ako. Siguro ay sa kakulangan ko sa tulog pero kailangan kong bantayan si Jonas. Pumasok na ako sa kwarto niya ngunit naabutan ko doon ang isang lalaki, p
CASSANDRA Nang lumabas ang doktor mula sa ER ay kaagad akong lumapit sa kanya. “Doc! ano hong lagay ng asawa ko?!” takot na takot na tanong ko.“Mrs. Del Riego, your husband is still in a critical condition and… he’s in a coma, I suggest you convince him to wake up. Maririnig ka naman niya and kung mag respond siya kaagad kapag kinausap mo siya, ibig sabihin ay may chance siyang magising at maka-recover agad.” “Sige po, salamat po Doc.” Kasabay ng pagkasabi ko nun ay iniluwa ng pinto ng ER ang hospital bed kung saan nakahiga si Jonas. Inilipat na nila ito sa ward kung kaya't sumunod kaming anim. Nang maiayos na nila si Jonas sa kwarto ay umalis na sila at hinayaan na kaming bantayan ito. Lumapit ako sa gilid ng kama ni Jonas at doon ay umupo. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit at napahagulgol na naman ng iyak sa harapan niya. “Uhm, Ms. Cassandra, sa tingin ko dapat magpahinga po muna kayo.” saad sa akin ng isa sa mga lalaking kasama niya. Nilingon ko silang limang. “Baba
CASSANDRA“Cassandra, come on, we’ve come this far, wag ka naman muna makinig sa kuya mo kahit ngayon lang please, sa akin ka makinig.” “Totoo ba?! huh?! totoo ba?! kinulong at nirape mo ang mommy ko?!” “Oo totoo! pero hindi ako ang may gawa nun sa kanya! May pruweba ako pero hindi ko lang maipapakita sayo ngayon! Please Case! makinig ka naman sa akin oh! please!” “How?! How can I listen to you?! Ang sabi mo gusto mo ng may maalala ako pero hindi mo sinabi sa akin ang bagay na iyan?!”“Dahil alam kong magagalit ka sa akin! Alam kong lalayo ka na naman! alam kong hindi mo na naman ako papayagang makalapit sayo!” “Yes Jonas! I am so mad right now! kaya pala sabi mo sakin puro happy memories lang habang nandito tayo sa Maynila kasi may tinatago ka palang ganyan kalaking kasalanan!” singhal ko sa kanya. “Case, hindi… hindi sa ganon, please naman oh, sumama ka na sa akin, kayo ng anak natin, umuwi na tayo ng Hacienda Del Riego at doon tayo mag-usap, ipapaliwanag ko sayo ang lahat!” pa
CASSANDRANaalimpungatan ako nang marinig ko ang malakas na kalabog na nanggagaling mula sa ibaba. Maya-maya ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa non si kuya Giovanni na may hawak na baril. Nagising din naman kaagad si Jonas sa tabi ko. “Sinasabi ko na nga ba! Layuan mo ang lalaking yan, Diana!” singhal ni kuya Giovanni na galit na galit at tinutukan ng baril si Jonas kung kaya’t humarang naman ako. “Kuya, wag! Nakikiusap ako sayo, huminahon ka! Wag! Please!” takot na takot na sambit ko kay kuya Giovanni. “Hawakan niyo yan!” utos niya sa dalawang tauhan niya na kasama niya. “Wag! Sandali lang! Ano ba?! Jonas! Kuya! Wag please! Wag niyo siyang kunin!” sigaw ko na pilit na nakikipag-agawan sa mga tauhan ni kuya kay Jonas dahil ayokong bumitaw sa kanya. “Diana! Tigilan mo na ‘yang kahibangan mo sa lalaking yan!” singhal naman ni kuya Giovanni.Tuluyan nilang naagaw si Jonas sa akin at sapilitang itinayo at inilabas ng kwarto. Naka-boxer shorts lang siya at walang ka-laban-laban.
CASSANDRAPumunta ako ng maaga sa tagpuan namin ni Jonas sa Mansyon ng mga Ferrer. He gave me a duplicate key kaya nagkaroon ako ng oras para mag-prepare. I sprinkled some red rose petals at the door trying hard to look romantic. Mula sa pinto ay ikinalat ko iyon papunta sa hagdan hanggang sa kwarto. Nagsindi ako ng mga scented candles at naglagay ng red wine para makainom muna siya bago pumasok sa kwarto. The vibe is relaxing as I put on some soft romantic music. Saktong-sakto dahil malapit ng gumabi. I took a shower and dried my hair and brushed it neatly, and put on my favorite perfume. I left my silk lace red panty at the entrance of the house. So that Jonas would pick it up when he got here. I don't know what I was doing. I know, I need to confront him about what happened to my mother pero hindi iyon mangyayari ngayon. Hindi. I patiently wait for him in the bedroom while wearing just a thin silk red robe. Wala na akong kahit anong suot na damit, iyon lang habang umiinom ako
JONASCASA JOAQUINNang makauwi ako ay nakatambay lang yung limang mokong sa kwarto nila at hinihintay ako. “Oh ano? problema niyo?” tanong ko sa kanilang lima. “Babalik nalang kami ng Aurora, Boss.” malungkot na saad ni Stanley. “Sabi ko kasi sa inyo, trabaho ang pinunta ko dito at hindi ako maka-trabaho ng maayos kung aali-aligid kayo sa akin.” paliwanag ko. Naka-empake na sila at handa ng umalis. “Doon nalang kami kay Boss Siobeh.” saad naman ni Jack. “Sige, doon na kayo. Tatawagan ko siya.” “Ganda ng chicks mo Boss, nakita namin kanina, pero mukhang bata pa.” saad naman ni Maverick. “Hindi ko chicks iyon, asawa ko iyon at yung cute na baby, anak ko iyon.” paliwanag ko sa kanila at tinawagan ko na si Siobeh. “Pero… tawagan mo lang kami Boss ah pag may ipapatrabaho ka.” saad naman ni Silverio. Ayaw pa sumagot ni Siobeh, nasaan kaya ang babaeng ‘to. “Opo Boss, tawag ka lang, basta pag kailangan mo kami, nandito kami para sayo.” saad din ni Cedrick. Siguro ay mga matalik n