(Dahlia POV)
Sa pagmulat ko, may hahampas sa akin. Nang biglang may kamay ng pumigil dito at kaagad na pinilipit upang mapahiyaw ang lalaki. Nabitiwan nito yung kawali.
Kaya agad kong kinuha ang kawaling nahulog. At hinampas ko ito sa ulo ng lalaking muntik na akong saktan.
“Yan ang makuha mo! Di mo ako pinakain, kaya wala kang karapatan para saktan ako.”
Isa pang hampas.
Ayan. Very satisfied.
At ng lumingon ako sa tumulong sa akin. Nanlaki ang mga mata ko. At nalaglag ang kawaling hawak ko.
Yung lalaking palaging pinag-kukrus ang landas namin.
Hinila ako ni Karen, at yung lalaki muling inupakan ang mga basagulero. May mga kasamahan siya. Kaya naman agad nilang nasipa palabas.
Parang nanunuod kami ng action film nila Jet Lee saka Jackie Chan.
“Dahlia… Mga kakilala mo ba sila?”
Iminulat ko ang aking mga mata. Parang nan
(Venal POV)Bumalik ako sa cafe dahil sa dahilan ng aming ipinunta dito.Ang makausap ang babae.Naabutan kong pinagsisilbihan nila ang mga tauhan namin na…Napatitig sa akin ang mga tauhan, halatang di nila alam ang gagawin. Tumango na lamang ako sa kanila.“Saan ka pumunta?”Masiglang bati sa akin ng babae. Parang nawala kaagad ang bakas ng pag-aalala sa mukha niya.Unang kita ko pa lang sa kanya, agad ko nang naramdaman ang masayahin niyang auwra.Dahlia Amelia ang pangalan nito na nangaling sa pangalan ng isang bulaklak.Bulaklak na merong katangiang magpaganda sa boung paligid.Generally, the significance of Dahlia flowers is positive. Perhaps the most common of all isfinding inner strength, which roots back to the plant’s ability to withstand harsh conditions.Some said, Dahlias areremainin
(Venal POV) Napa-iling na lamang ako. May aasahan ba akong pagbabagong mangyayari sa buhay ni Master Dryzen? Agad napapayuko sa kanya ang mga tauhan kapag dumarating siya. Walang sino man ang may malakas na loob para kunin ang pansin ni Master Dryzen. Alam ng lahat lalo na ng mga matagal nang naglilingkod sa kanya na isa lang ang mangyayari kapag di nagustuhan ni Master Dryzen ang ginawa nito. Kamatayan. Kaya walang nagtatangka. Pagdating namin sa opisina niya, agad nakahanda ang agahan nito. Lumapit lang siya sa mesa. Lumingon sa akin. Saka walang salitang lumabas sa bibig niya na pinataob ang mesa. Hindi nito nagustuhan ang hinandang agahan. Napayuko kaming lahat. “Who’s the newbie nutritionist?” Ang tanong na yun ay para sa akin. Hindi pa nga ako nagsasalita, may kinaladkad na papasok. Gumawa ito ng ingay na ikinangisi ni Master Dryzen. Paghar
(Dahlia POV) Walang oras para nga mag-usap-usap kaming tatlo. Naging abala ako sa pag-serve ng mga inu-order ng mga barkada ni Karen. Habang si Grandma, nanahimik ngunit alam ko malalagot si Karen. Tinititigan ko ng pagbabanta si Karen na natuklasan ni Lola ang kawalang-hiyaan niya. Wala namang magagawa ang kindat niyang ibinigay sa akin. Tanghali na ng magsi-alisan sila Karen sa Tea shop namin. Di ko pa nga nagawang maupo, yung mga loyal customer naming na-stranded sa labas kailangan asikasuhin. Kaliwa kanan yung order, at mag-isa kong ginagawa. Si Karen, di man lang muna ako tinulungan. Iniwan pa niya sa akin na ako daw ang bahala magpaliwanag kay Lola. Di naman ako baliw para saluhin siya. Kung parati sila ganito pati negosyo ni Lola baka maglaho. Grandma, wala ba kayong matinong apo? “Emperor Tea for take out order.” “Thank you, Miss.” Naku
(Dahlia POV) Sa sinabi ni Cedrick, ako naman ang ngumiti ng mapakla. “Kaya nga mga bugbug sarado yan bumalik sa inyo dahil di nila kami nagawang palayasin. Saka, kayo ang kamuntik ng pumatay kay Carlo at dahilan kung bakit nasa hospital siya ngayon. Kaya pala ang lakas mo Kai para makisali sa usapan namin ng nurse sa hospital. Kasi nga kayo ang gumawa noon kay Carlo.” Di bumuka ang bibig ni Kai. Nanatili siyang nakatitig sa akin. Parang sa titig niya hinuhubaran ako nito. Gwapo naman, ngunit halatang manyak. “Bingo Miss Dahlia.” Si Cedrick. Sabagay itong si Cedrick secretarya niya kaya kahit hindi naman siya ang sinasabihan ko, trabaho niyang magsalita para sa kanyang pinagsisilbihan. “Akala namin magiging madali ang processo kapag nakuha namin ang lugar sa pamagitan ni Mr. Ofemia. Ngunit di namin aakalain na ang isang ampon ang magtatangol ng ari-arian nang hindi naman niya mga kadugo.”
(Venal POV)Nang makuha ko ang aking order, at alam ko magkikita ulit kami, di ko alam kung karapat-dapat bang madamay siya sa mundo ni Master Dryzen.Sayang lang din naman kasi ng pagkatao niya.Pagdating ko sa kompanya, nakakain na si Master Dryzen.“Inihanda ko na sa hapag dahil oras na para kumain siya.” Ani ni Lilith.“Para kanino yan?”“Sa kanya. Nagustuhan niya ito kaninang umaga. Baka lalong lumamig ang ulo.”“Si Master Dryzen umiinom niyan?” Hindi rin makapaniwala si Lilith. Kaya ngumiti na lang ako bilang tugon sa kanya. Pumasok na ako sa opisina ni Master Dryzen. Nadatnan ko siya mayroong kausap sa harapan ng monitor. Even he is in the top list of the wealthiest person in the world, he still not satisfies about his wealth. Or maybe, he was eager to find the precious stone.Agad kong nakuha ang pansin niya.
(Dahlia POV)Halos maiyak ako sa ginagawa ko. Ngunit sa aking isipan binubuo ko na ang plano ko sa ginawa ni Kai. Susugurin ko sila.“Magkano ba iha ang inabot?”“Tig dalawang million ang bawat maleta Grandma.”“Ibig lang sabihin may apat na million na tayo?!”“Opo Grandma.”“Ay naku. Wag sana tayo karmahin dahil naisahan natin sila.”Nang marinig namin bumukas ang gate. Si Karen.“Itago mo iha sa hindi makikita ng mga pinsan mo.”Kaya naman bago pa man makapasok si Karen, na-isilid ko ng maayos ang maleta sa silong ng upuan. Sa di naman ako concern na makikita ni Karen ang pera, kundi sa katotohanan na puro papel lang ang laman ng maleta.“Ang aga niyo ha. Anong meron? Naubos ba kaagad yung mga sangkap sa pag-gawa ng Milktea?”Yan si Kare
(Dahlia POV)Sa ngiti at halakhak na pabaon ni Kai sa akin, pakiramdam ko pinaglalaruan kami ng demonyo. Dinig na dinig ko parin ang nag-eechong halakhak sa aking tenga.Maging utusan ng kapatid niya? Tss. Kung ganyan na siya kademonyo, ano pa kaya ang gagawin ng kapatid niya? Saka baka maging malala pa ang kalagayan ko. Halata namang mahilig silang gumawa ng mga kasunduan, para makuha nila ang gusto nila. Nilalagay nila sa alanganin ang kanilang biktima. Di ako tanga. Di nila ako basta-basta masisilo ng ganoon kadali.Pero ang iniisip ko ngayon kung paano makuha ang perang akala ni Grandma meron siya.Kaya naman dumiretso ako sa tangapin ng mga pulis. Ni-report ko ang nangyari, ngunit ang napala ko…“Bakit nila kailangan magbayad sa inyo Miss? Eh nangungupahan lang naman kayo. Naunahan na kayo ni Miss Sha-sha, at heto ang affidavit niya. Sinasabi na di dapat ninyo perahan ang nakabili ng lu
(Dahlia POV)“Cedrick, ipaghanda mo kami ng makakain.”“Hindi. At hinding-hindi ako kakain sa harapan mo. Pumunta ba kayo dito para may gawin ulit sa pinsan ko?” Ngunit hindi nakinig sa sinabi ko si Cedrick, sinunod nito ang kagustuhan ng amo niya. Lumabas ito, at naiwan kami ni Kai sa silid.Saka naman dinaanan ako ni Kai, at tinignan nga ang pinsan ko.“Sinabi ng doktor magigising siya mamaya lang.” Kaya humarap ako sa kanya.“Natatakot ka bang sabihin niya ang katotohanan sa akin, na ikaw ang may gawa nito sa kanya? Alam mo ba kung saan ka pupulutin Mister?”Humarap siya sa akin, at isang ngisi ang itinugon sa akin.“Pwes, sasabihin ko na ito sa iyo. Titiyakin naming mabubulok ka sa kulungan.”Saka siya tumawa ng sagad.Napakayabang talaga niya.“Miss Dahlia, natutuwa ako at