Cecelion POV*
Hinigpitan ko ang paghawak sa likod ni Luna habang ipinagpatuloy namin ang paglalakad ngunit sadyang nababagalan kami sa paglalakad dahil sa aking pilay.
Naramdaman kong nasa paligid namin ang mga isinumpang bampira o ang tinatawag na Biyadhi. Hanggang sa maging daanan namin ay hinarangan narin nila.
"Cecelion sino sila?"nanginginig na tanong ni Luna.
"Sila ang mga Biyadhi Luna mapanganib sila."bulong ko naman sa kanya.
"Paumanhin kung nagambala namin kayo, maaari bang hayaan niyo na lamang kaming makabalik sa aming tahanan." Mahinahon ko namang pakiusap at hinawakan ng mahigpit ang kamay ni Luna. Nanlalamig ito at nanginginig na rin.
"Maari kang umalis ngunit iwan mo ang alay!" Sagot naman ng kanilang pinuno.
"Hindi alay si Luna!"mabigat na saad ko na siyang ikinainis ng kanyang mga kasama.
Una sa lahat nais kong pasalamatan ang pangninoon sa pagabay at pagalalay patungo rito. Thank you so much din sa lahat ng bumubuo ng Team Goodnovel for helping me to fullfill my dream as a writer by giving me this opportunity. Maraming salamat din sa lahat ng nagbasa at magbabasa palang ng aking nobela sa paglalaan niyo ng oras para lamang rito ay isang naoakalaking bagay na sa akin. Dadalhin ko lahat ng suporta ninyo hanggang sa katapusan ng aking mga akda isang mainit na SALAMAT ang aking pinakakawalan mula sa aking puso patungo sa inyo. Godbless and sana ay suportahan niyo ako hanggang matapos ang nobelang ito at sa mga susunod ko pang mga akda.
Kinaumagahan ay nagising ako dahil sa isang ingay. Agad akong tumayo upang alamin ito. Nanghihina pa ako ngunit ang aking mga sugat ay naghilom na. "Ama!" "Ama!" Sigaw ng isang batang duwende. Ngayon ko lang rin napagtanto na nasa tahanan kami ng mga duwende. "Ang palasyo ay inaatake ng mga bukaw ama"nahihingal na wika ng bata. "Totoo ba ang iyong tinuran?" Pasingit na tanong ko sila ay nagbigay galang at muling nagsalita ang bata. "Patungo sana kami sa may ilog ng Lunba ng marinig namin ang sigawan mula sa palasyo agad po kaming nagtungo roon at nakita ko mismong ang mga mga Biyadhi ang nagpakawala ng mga bukaw upang sugurin ang palasyo." Saad ng bata. "Anong nangyayari?" Tanong naman ni luna. "Kailangan nating makabalik sa palasyo"saad ko naman. "Huwag mahal na Prinsipe"patutol ng bata. "Sapagkat ang daraanan ng sino mang nagnanais bum
Luna POV* Isinaayos ko ang aking mga gagamitin sa paglalakbay matagal-tagal din ang aking lalakbayin.Hindi ko batid kung ano bang ginagawa ko bakit ako maglalakbay at ano bang lakas kong harapin sila mailigtas lamang ang aking mga kasamaNgunit hindi ko sila maaring pabayaan na lamang habang ako ay naririto lang at walang ginagawa.Gagawin ko ang lahat para sa mga kasama ko at para sa aking pamilya,dugos at pawis man ang kapalit ay tatanggapin ko."Luna" wika ni Hira na ngayon ay nasa likuran ko."Hira,tama ba ang aking gagawin?" Tanong ko naman sa kanya "Kung ano nais mo ay magiging tama kung malinis naman ang hangarin mo Luna"sagot naman niya"Malinis ang hangarin ko Hira at gagawin ko ito para sa aking mga kasama"saad ko "Suportado ako sa iyo, sapagkat batid kong hindi ka matatalo nararamdaman kong mayroon kang kakayahanpara matapos ang kasamaan"
LUNA POV* Nagising ako sapagkat naramdaman ko ang paghapdi ng sugat sa aking likuran para akong naiipit sa lupa sa sobrang sakit,ganoon paman ay pinilit ko paring tumayo. Tila umiikot -ikot ang paligid at mata ko. Pinikit pikit ko muna ang aking mga mata bago tumayo muntik pa nga akong natumba mabuti nalang at nabalanse ko ang aking katawan. Pinilit kong makapunta sa may liwanag. Nakarating ako roon at tumambad sa akin ang mga...hindi ko alam kung sino sila. Nakatitig sila sa akin at ganoon din ako habang naglalakad ngunit nanlalabo pa ang aking paningin, naramdaman ko ulit ang hapdi sa aking katawan kaya tuluyan akong natumba. "Binibini!" Sabay na wika nila Dorita atPito habang umiiyak. Pinipilit kong tumayo ngunit natutumba parin ako. "Unti-unti kang kakainin ng aking lason babae,nais mo bang iligtas ang buhay mo at buhay ng mga duwendeng iyan?" Tanong ng isang lalaki mukhang ito ay hari. "Sagu
Vladien POV* "Naparito kami upang masaksihan ninyong lahat ang pagtatanggal ng korona sa Dating Hari at Prinsesa ng kahariang Vadieyan ngunit ang pagtatanggal ng korono ay pamamaraan ng nakasanayan ngunit mas matindi ito na makakasanayan din ng bagong kaharian." wika ng isang babaeng nakatakip ang mukha."Ako na mismo ang tatanggal sa korona ng Dating Prinsesa na gamit ang bagong pamamaraan na ako ang lumikha!" dagdag pa nito. Ang lahat ng aliping nandito ganoon din ang ibang sangre at mga bampira ay nagbulong-bulungan dahil sa winika ng babaeng nakamascara.Nagulat na lamang ako ng biglang hinila ng babae ang pang-ibabaw na kasuotan ng Prinsesa, ng aking Ina. Naghalo-halo ang emosyon ng lahat ngunit mas mabigat ang aking naramdaman sa mga oras na ito ay parang nagsasanib ang puwersa ng hangin,apoy,at tubig sa bigat ng aking naramdaman ay hindi ko na macontrol ang
Luna POV*Luna,bumalik na tayo sa aming kaharian baka hinahanap na tayo roon"wika ni Adi, ewan ko ba kung bakit napakakulit ng lalaking ito kanina pa ito kinakabahan ata"Samahan mo muna ako rito sa Vadieyan mayroon lamang akong kakausapin."sagot ko naman niya sabay hila sa kanyang kamay."Pero kailangan na nga nating bumalik sa---"pinagpipilitang wika parin niya ngunit napansin kong may nakakabahalang tinig ang aking narinig kaya naman tinakpan ko ang kanyang labi upang tumigil ito sa kakasalita."T-teka hindi ba't ang Prinsesa Veska iyon? At ang kanyang Ama?" Nagtatakang wika ko,ewan ba pero hindi maganda ang kutib ko. Napaupo naman kami sa isang natumbang kahoy para hindi kami makita ng mga nagkalat ng bantay."O-o nga bakit sila nakalunod sa harap ng mga alipin?" Tanong naman ni Adi,tinanong pa ako e pareho lang naman kaming hindi alam ang sagot.
GREGO POV*Matapos ang pagtatalo namin ng akin asawa ay nagtungo ako sa bulwagan. Doon nagkakgulo, nanginginig sa takot at walang kibo ang mga tao maging ang ibangbampira."Naparito kami upang masaksihan ninyong lahat ang pagtatanggal ng korona sa Dating Hari at Prinsesa ng kahariang Vadieyan ngunit ang pagtatanggal ng korona ay pamamaraan ng nakasanayan ngunit mas matindi ito na makakasanayan din ng bagong kaharian." wika ng isang babaeng nakatakip ang mukha bakit parang pamilyar ito sa akin."Ako na mismo ang tatanggal sa korona ng Dating Prinsesa na gamit ang bagong pamamaraan na ako ang lumikha!" dagdag pa nito at hinubad ang pang-itaas na damit ng Prinsesa. Napapikit na lamang ako at napatingin sa gawing kanan ko. Bakit pa kailangan nilang iganito ang prinsesa.Sa di katagalan sa biglaang pagta
Pagpapatuloy~Agad -agad ay pinuntahan namin ang bahagi kung saan matagpuan namin ang prinsepe at si Luna."Sigurado ba kayo sa inyong nakita?"tanong ng reyna habang natataranta na."O-opo mahal na reyna nakita namin na lumutang sila sa ere"diretsong sagot naman ni Pito. Sa pagmamadali namin ay agad naman kaming nakatungo sa kinaroroonan ng dalawa.Nakita namin silang nakalutang sa ere na lumuliwanag habang nakatapat sa buwan."Parang nakikipagpalitan sila sa liwanag ng buwan" wika ng reyna."Ngayon lamang ito nangyari sa tanan ng buhay ko,anong ibig-sabihin nito"wika naman ng hari.Habang tumatagal ay mas tumitindi pa ang pag-ilaw ng buo nilang katawan dahilan para mapatakip kami lahat sa mata. Hanggang sa unti-unting nawala ang matalas na linawag. Kasabay nito ang unti-unting pagbaba sa lupa ng Prinsepe at si Luna na walang malay.