Chapter 6
Magdalena POV Tinanghali ako ng gising dahil sa kakaisip ko sa sinabi ng matatawas, iwan ko ba, bahala na kaya na pag-isip ko na wala nanang masama kung maniwala pero saan ako hahanap na maging asawahin ko. 'Hay nakakaluka,' sabi sa akin isipan saka ginulo ang aking buhok dahil hindi ko alam ang tamang gagawin ko. Idagdag pa ang kapre sa restaurant. Bumangon na lang ako saka pumunta sa banyo at ginawa ang morning routine ko pagkatapos au nag bihis para umalis. 'Doon na lang ako kakain sa restaurant para hindi ako matagalan masyado,' sabi sa aking isipan habang naghihilod sa buong katawan ko. Jimdi nagtagal ang aking ginawang pagliligo, agad rin akong nagbihis upang makapunta na sa restaurant. Agad akong lumabas sa bahay saka ni lock ang pinto pati ang gate. Pero natigilan ako dahil andyan na naman yung pakiramdam na may tumitingin sa akin. Pa simply akong tumingin pero wala akong nakitang tao kaya tumayo na naman ang aking balahibo dahilan upang nagmamadali akong pumara ng taxi para magpahatid sa restaurant. ' Nako kanilang ko na talagang makahanap ng mapapangasawa ngayong araw din,' sabi sa aking isipan habang lulan ng trycicle. Hindi nag tagal ay dumating din akong sa restaurant kaya agad akong nag bayad at nag mamadaling pumunta sa entrance hindi ko napansin ang isang lalake na papasok din sa loob kaya nag ka banggaan kaming dalawa. "Ouch! ! !" Sabay aming bigkas, kaya agad syang humingi ng sorry sa lalake. Habang hinihimas ko ang masakit na bahagi. "I'm sorry po mister," sabay angat ko sa ulo para makita ang lalake, pero na tulala ako saglit nag nakita ko ang lalake. Napa pikit ako sa aking mga mata saka doon lang bumalik ang aking katinuan. Kung walang tumikhim ay walang bibitaw sa aming pag titigan. "It's okay Miss," cold nitong sabi pero masarap pakinggan. Ngiwing ngiti lamang ang aking sinagot saka nagpapatuloy akong pumasok restaurant at pumunta sa maliit kung opisina. 'Ano kaba Magdalina nag mumukha kang tanga kanina,' sabi ko sa aking isipan habang hinawakan ko ang aking pisngi habang pinagalitan ko ang aking sarili. 'Pero bakit biglang bumibilis ang pag tibok ng puso ko kanina. Ito naba ang sinabi ng Aling Cora, sya na kaya ang lalake na mapapangasawa ko?' biglang tanong ko sa aking sarili. Na patalon na lang ako ng may biglang may matok sa opisina kaya sa subrang gulat ay napatili ito sabay hawak sa kanyang dibdib. Saka na lang nya pinunsan ang pintuan ng kinalma ang kanyang dibdib na mabilis ang pagtibok. " Good morning po," bati ni Ate Merlyn sa akin. "Good morning din sayo Ate Merlyn, ano po sadya nyo?" tanong ko dito. "Andyan po yung kaibigan nyo sa labas maam, hinahanap po kayo," sabi nya sa akin kaya napangiti ako. "Ah ganoon ba sige paupuin mo muna tapos bigyan mo sya ng makakain, Ate!" sabi ko dito. " Sige po Ma'am," agad na sagot nito sa akin. Paglabas ni Ate Merlyn ay dali-dali kung inayos ang aking damit saka lumabas. Pag labas ko ay hindi ko sadyang mapa sulyap sa lalake kanina. Hanggang ngayon ay malakas pa rin ang ipikto nito sa akin kahit na may hindi ako mawari ang kanyang pagkatao, parang may bumabalot dito na isang pang katauhan. "Magda!" sabi sa akin kaibigan. Habang tumitili kaya nan ang mga natauhan ako ay napatingin dito, dahilan upang mapagkupkop ang sariling bibig nito saka kumaway na lamang. " Hi! Shane musta?" sabi ko dito. Dinala ko itong sa may sulok kung saan may bakanteng upuan saka kami nag kumustahan at nag ka-kwentuhan kung ano-anong baga'y baya. Hanggang may sinabi ito sa akin na kinabigla ko. " Alam mo girl kanina ko pa napapansin yang pogi na yan na tumitingin sayo. Baka sya na ang future husband mo girl at alam mo ba na magka mukha sila sa iyong anak na kambal," saji jya sa akin. Dahil doon ay agad akong napa tingin sa kanyang sinabi, ang lalake kanina na kabanggaan ko ay syang tinutukoy ni Shane, malagkit itong tumingin sa akin dahilan kaya napaiwas ako ng tingin doon saka binaling ko ang aking mata sa hawak kung tasa. ' Sya na kaya?" tanong ko sa aking isipan habang malalim ang aking iniisip. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin, paano kung sya na ang sinabi ng mang tatawag? Paano kung sya ang ama ng aking mga anak? Hindi to ma aari. Kailangan ko maka gawa ng paraan upang Hindi sila mag kita. At isa pa hindi na man sure na sya ang ama ng kambal dahil hindi namen kilala ang isa't isa. "Hello!, andito pa po ako Magda ano ba yan ang lalim naman ang iniisip mo. " Sabi ni Shane sa akin kaya natauhan ako. "Ah eh pasinsya na Shane marami kasi akong iniisip ngayon at saka maraming gumagabay sa aking isipan kaya pasinsya na talaga. " Pag papaliwanag ko. "Ay ano kaba okay lang yun, sige aalis na ako ha dahil may pupunta pa akong meeting sa aking anak. Alam mo naman na mother rules. " Sabi nito sa'kin kaya napa tango ako sa kanyang sinabi. Hanggang na ka alis na ito, kaya agad akong tumayo upang pumunta sa aking maliit na opisina kaya lang hindi sina sadyang napa tingin ako sa kanyang direksyon, nag tama ang aming paningin pero napa singhap ako ng biglang kumindat sa akin na kina bigla ko at biglang bumilis ng pag tibok ang aking puso. ' Hindi pwede ito, kailangan pinigilan ko ang aking nararamdaman, nakakatakot na mahalata na malakas timibok ang aking puso. Magda mag husga-dili ka may kambal kang anak kaya wag kang magpanting sa tukso,' sabi ko sa aking sarili habang nagmamadaling pumunta sa aking opisina upang makaiwas sa aking nararamdaman hindi maganda. Samo't saring aspeto ang aking nararamdaman na hindi ko mawari kung anuman iyon. Hanggang tuluyan akong nakapasok sa loob saka ako makahinga ng maluwag sa aking nararamdaman. 'Sino kaya ito, bakit may iba akong nararamdaman tuwing magtatama ang aming paningin, parang nakasama ko na ito na Hindi ko alamnkung saan, bastabiba ang aking nararamdaman dito na di ko alam kung ano,' sabi ko sa aking isipan habang dahan-dahan akong umupo sa aking upuan at malalim akong mag-iisip.Chapter 127 Matapos ang mga nakababahalang pangyayari, nagdesisyon akong mas maging mapagbantay. Sa mga susunod na araw, tinitiyak kong nasa tamang kalagayan ang aming seguridad. Inilagay namin ang mga surveillance cameras sa paligid ng bahay at nakipag-ugnayan sa mga lokal na awtoridad upang magkaroon ng backup kung kinakailangan. Isang linggo ang lumipas, at tila lumalabas ang mga alalahanin sa paligid. Pero sa likod ng lahat, nagpatuloy ang aming pamilya sa pagkakaroon ng masayang mga alaala. Ang mga bata ay abala sa kanilang mga aktibidad, at si Magda ay patuloy na nagtatrabaho sa mga community projects. Ang aming buhay ay unti-unting bumabalik sa normal. Isang gabi, habang nag-uusap kami ni Magda sa sala, nagpasya akong ilabas ang mga bagay na nakatago sa aking isip. “Mahal, gusto kong malaman mo na handa akong ipaglaban ang ating pamilya sa anumang panganib,” sabi ko, ang aking boses ay puno ng determinasyon. “Alam ko, Dark. At handa akong sumama sa iyo. Ngunit huwag nati
Chapter 126Makalipas ang ilang araw ng paghahanda, nagpasya kaming umalis at bumalik sa Pilipinas. Habang nasa eroplano, ramdam ko ang halo-halong emosyon—ang saya ng pagbabalik at ang takot sa mga posibilidad na maaaring mangyari. Si Magda ay nasa tabi ko, nakangiti habang tinitingnan ang mga bata na abala sa kanilang mga laro.“Ang saya, Dad! Ang bilis ng eroplano!” sabi ni Andrew, puno ng excitement.“Oo, anak. Ngunit mas mabilis tayong makakabalik sa ating tahanan,” sagot ko, sinisikap na maging positibo kahit may mga alalahanin sa aking isipan.Nang makalapag kami sa Pilipinas, sinalubong kami ng mainit na hangin at ngiti ng aming pamilya. Ang mga bata ay nagtakbuhan sa kanilang mga pinsan, puno ng saya. Ang aming mga magulang ay nandoon din, nag-aalala at nagagalak sa aming pagbabalik.“Salamat sa pagbalik! Nami-miss na namin kayo,” sabi sa aking pangalawang ina ang aking yaya mula pa noong bata pa ako, yakap si Magda at ang mga bata.“Miss din po namin kayo!” sagot ni Magda, a
Chapter 125Makalipas ang matagumpay na charity event, nagpasya akong maglaan ng oras upang suriin ang mga susunod na hakbang para sa café. Nakita kong hindi lamang ito naging daan para sa mga bata at sa komunidad, kundi pati na rin sa aming pamilya. Ang mga ugnayang nabuo ay tila nagbigay ng bagong pag-asa.Habang nag-iisip ako, nakatanggap ako ng tawag mula kay Marco. “Dark, may mga balita ako. Kailangan natin ng emergency meeting,” sabi niya, ang tono ng kanyang boses ay seryoso.“Anong nangyari?” tanong ko, nag-aalala.“May mga impormasyon tayong nakuha tungkol sa mga lumang kaaway. Mukhang may balak silang bumalik sa ating teritoryo,” sagot niya.Naramdaman ko ang tensyon sa aking dibdib. “Saan tayo magkikita?” tanong ko, ang isip ko ay nag-iisip na agad ng mga hakbang.“Dito sa warehouse. Mas mabuti nang mag-usap tayo sa isang ligtas na lugar,” sabi niya.Nang makaalis ako, nagdesisyon akong hindi ipaalam kay Magda ang mga balita. Ayokong madagdagan ang kanyang pag-aalala. Sa pa
Chapter 124 Dark POVMinsan, habang nagmumuni-muni ako sa aking opisina, hindi ko maiwasang mapansin ang mga pagbabago sa buhay ni Magda at ng mga bata. Sa kabila ng mga dating hamon, tila nagiging mas matatag ang aming pamilya. Ang café na kanilang itinayo ay naging simbolo ng aming pag-asa at pagmamahalan.Ngunit sa likod ng saya, alam kong may mga bagay na hindi pa natatapos. Bagamat naipasa ko na ang posisyon ko bilang Mafia Boss kay Marco, patuloy pa rin akong nakikilahok sa aming organisasyon. May mga usaping kailangan pa ring ayusin, at ang mga banta sa aming kaligtasan ay hindi pa rin nawawala.Kamakailan lang, nakatanggap ako ng impormasyon tungkol sa isang lumalabas na banta. Nagpasya akong makipagkita kay Marco upang talakayin ang sitwasyon. Sa isang madilim na sulok ng isang lokal na bar, nagtipon kami. “Marco, kailangan nating pag-usapan ang lumalalang sitwasyon. May mga balitang nagbabalak ang mga lumang kalaban,” sabi ko, puno ng pag-aalala.“Alam ko, Dark. Nakakatangg
Chapter 123 Pagdating sa bahay, ramdam ko ang init ng pamilya sa bawat sulok. Ang mga bata ay abala pa rin sa pag-uusap tungkol sa mga nangyari sa charity event. “Mommy, gusto ko nang maging volunteer sa susunod na event!” sabi ni Andi, ang kanyang mga mata ay nagliliyab sa excitement. “Syempre, anak! Mas masaya kapag sama-sama tayong nagtutulungan,” sagot ko, bumuhos ang saya sa puso ko. Habang nagpapahinga kami sa sala, napansin ko si Dark na nakatingin sa akin. “Magda, gusto kong pag-usapan natin ang tungkol sa café. Mukhang umuusad ang lahat, pero ano ang mga susunod na hakbang?” tanong niya, ang tono ay puno ng interes. “Sa tingin ko, magandang ideya na palawakin ang aming menu. Gusto kong magdagdag ng mga lokal na pagkain at mga specialty items,” sagot ko, nagtatanong din kung anong mga bagong ideya ang nasa isip niya. “Bakit hindi natin isama ang mga bata sa pagpaplano? Siguradong magiging masaya sila,” suhestiyon niya. Nagustuhan ko ang ideya; ang mga bata ay dapat ma
Chapter 122 Magda POV Matapos ang mga linggong puno ng paghahanda, nararamdaman kong nagiging mas masaya at mas makulay ang aming buhay. Ang pagbubukas ng aming café ay hindi lamang isang bagong simula; ito ay simbolo ng aming lakas at pagtutulungan bilang isang pamilya. Habang inaayos ko ang mga detalye sa café, napansin kong ang mga bata ay masaya at abala sa pagtulong kay Dark. “Mommy, tingnan mo ang mga decorations!” sabi ni Andi, hawak ang isang kulay na banner. “Ang ganda, anak! Napaka-creative mo!” sagot ko, ang puso ko ay puno ng pride habang pinagmamasdan silang nag-eenjoy. “Gusto ko rin tumulong!” sabi ni Andrew, tumatakbo patungo sa akin. “Ano ang pwede kong gawin?” “May mga cupcakes tayong gagawin. Makakatulong ka sa akin sa kusina!” sabi ko, na excited na sa ideya ng paglikha ng masasarap na treats. Habang nagluluto kami, puno ng tawanan ang paligid. “Mommy, kailan tayo magbubukas? Ang mga tao ba ay excited na makita ang mga gawa natin?” tanong ni Andrew. “