"Where's my wonderful son, and a bitch of a daughter?" Hera's bitchy voice welcomed us.
She's wearing a red tight dress and black pointed heels, her hair is elegantly curled and her lips are bloody red, the devil is here.
Natigilan ang lahat nang pumasok ito sa hapag. Tila modelo itong nag lakad patungo sa amin.
Nasa likod niya si manang at sumenyas ito ng pasensya. It wasn't her fault that the devil was on our house, the devil came here all by herself.
"Oh, there you are!"
Lumapit ito sa akin at humalik sa aking pisngi, muntik na akong masulasok sa tapang ng pabango niya. Hindi ko siya pinansin at pinag patuloy lamang ang pagkain.
Lumapit din ito kay kuya Azarius at hinaplos nito ang kaniyang mukha at hinalikan ang pisngi niya.
May ideya na ako kung bakit siya nandito pero hindi ko inaasahan na maaga ang pag punta niya.
Umirap ako, "Sabihin mo ang kailangan mong sabihin at umalis ka na." Sinalinan ko muli ang baso ko ng gatas at ininom iyon.
Halata ang pagka-ilang sa mga mukha ng mga kaibigan ni Kuya at ni Andie.
Naningkit ang mga matalim na mata ni Hera. Hindi ito maka-paniwalang suminghap. I know that she's just putting an act.
"Did I heard her right? Pinapalyas niya ako sa sarili kong mansyon?" Ma-drama nitong saad, itinuro niya ako at itinanong iyon sa mga kaibigan ni Kuya.
Umiwas nang tingin sila kuya Lincoln. I cross my arms on my chest and watch Hera's stupidity.
Malakas na napa-buntong hininga si kuya Azarius, "Hera, don't ruin our day." May pagtitimpi sa boses nito.
Hindi maka-paniwalang tumingin si Hera kay kuya Azarius.
"Oh come on, children. You can't just kick out the owner of the house." Maarte itong umupo sa tabi ko, she put a table napkin on her lap.
Sinenyasan niya si manang na kumuha ng kubyertos para sa kaniya, agad namang tumalima si manang sa utos ni Hera sa takot na mapagalitan.
Sarkastiko akong natawa at nilingon siya na nasa gilid ko.
"Owner? Bakit? Pangalan mo ba ang naka-sulat sa mga titulo at mga dokumeto nito?" I smirked when I saw anger on her eyes.
I ain't sorry for what I've become, you just gave birth to a devil like you. But I swear, I won't be a bad parent like you in the future.
Naramdamn ko ang pag hawak ni kuya Azarius sa aking siko. Ramdam ko ang pagka-ilang sa mga kaibigan namin and I feel sorry for them that they have to see this.
"Y-You ungrateful wench!" Marahas na tumayo si Hera sa upuan ng hapag at hinarap ako.
She leaned and held my shoulders tightly. "Kung hindi dahil sa akin---"
I rolled my eyes, here we go again. Kapag ganito na sinasagot ko siya ay isinusumbat niya na siya ang nag labas sa akin sa mundong ito, at kung hindi dahil sa kaniya ay wala ako rito.
Pinantayan ko ang tingin niya. Hinawakan ko ang kamay niya na mahigpit ang kapit na nasa balikat ko at sapilitang tinanggal ito.
Tumayo ako at tinignan ang mga mata niya. It's strange because it looks like I'm looking at my own eyes.
"Pwede ba? I'm tired of hearing the same shits again. Why did you even come here? Dahil ba sa anak-anakan mo? Why? Nasaktan ba siya ng sobra sa ginawa ko?" Matalim at madiin ang bawat pag bigkas ng mga salita na binitawan ko.
Hindi siya maka-paniwala na napatingin sa akin at napa-awang ang kaniyang bibig.
All I know is, her hand will land on my cheeks. Naka-pikit ako at inaantay ang pagtama ng kaniyang kamay sa aking pisngi ngunit hindi iyon nangyari.
"Azarius!" Singhap ni Manang.
Idinilat ko ang aking mga mata at nakita ang pagsampal ni Hera kay kuya Azarius. Sinalo niya ang sampal na para sa akin.
"Kuya!" Hinawakan ko ang kaniyang kamay.
Madaling tumayo sa mga upuan ang mga kaibigan ni kuya Azarius at nilapitan si Hera, si Andie naman ay lumapit sa aking tabi at maingat na hinawakan ang braso ko.
Mabilis na umisig ang konsensiya ko. Kuya Azarius always sacrifice things for me, at kahit ang sakit na dapat na para sa akin ay sinalo niya rin.
Natigilan si Hera at mabilis na hinaplos ang mukha ni kuya Azarius.
"I'm sorry, Azarius. I-I didn't mean to slap you." Tenderness was on Hera's eyes. She never looked at me the way she looks at kuya and I can't hate her for that. Kuya Azarius deserves all the good things in this world.
From the tenderness on her eyes, matalim na nilingon ako ni Hera.
"You witch!" Dinuro ako nito at sinugod. Galit na galit siya, at kulang nalang ay mamatay na ako sa mga tingin niya.
Mabilis siyang inawat nila kuya Liam at Terrence. Hinawakan nila sa braso ni Hera pero nag pupumiglas ito.
"I told you to leave her, Azarius! She's seventeen and she can manage herself. Hindi ka na niya---"
Akala ko ay sanay na ako sa mga masasakit na sinasabi niya pero ito ang pinaka-malala na narinig ko mula sa kaniya.
Pakiramdam ko ay hindi ko deserve na mabuhay sa mundo. Pero bakit nga ba ako ang sinisisi niya? I didn't get to choose the life that I'm living. Hindi ko ginusto na mabuhay, at lalong hindi ko ginusto na siya ang maging nanay.
"Naririnig mo ba ang sinasabi mo?! Hinding-hindi ko iiwan ang kapatid ko para sayo! Umalis ka na, Hera!" Malakas na sigaw ni kuya Azarius. Galit si Hera, pero mas galit si kuya.
Galit na suminghap si Hera, "Ha!Alam mo ba ang kasamaan niyang kapatid mo? She bullied an innocent girl, and now, she don't want to go to school anymore! Can you imagine the trauma that Devyn gave her?!"
She's throwing a tantrums because of what I did on Amanda. Pero hindi ko maintindihan kung bakit siya nagkaka-ganiyan. Mas anak ang turing niya kay Amanda kaysa sa akin. Anak niya rin ba si Amanda?
Akmang sasagot pa sana si kuya pero inawat ko na ito. "K-Kuya, that's enough," napa-hilot nalang ako sa sintido.
"Manang, call the guards and tell them to escort Hera and ban her from going here." I calmly said, authority was on my voice and it seems like they don't have any rights to defy what I've said.
Mabilis na tumango si manang at pumunta sa intercom.
I felt like my energy was drained, pero hindi ko iyon pinahalata dahil matutuwa si Hera.
Tinanggal ko ang kamay ni Andie na nasa braso ko at nilagpasan siya.
Lumapit ako kay Hera at tiningala siya.
"I never wanted to be your daughter, and you don't deserve to be a mom." Those are my last words before going to my room.
It seems like they're not expecting what I've said. Nagka-tinginan si tita Delilah at tito Gregory. Hanggang sa narinig ko ang malalim na buntong hininga ni kuya Azarius. What is happening? Bakit parang hindi sila sang-ayon sa sinabi ko? I thought everything's fine between us? Naguguluhan akong tumingin kay Cosmo, instead, he gave me a small encouraging smile. "I know masyado pang maaga, but kuya Azarius, mom, dad. I just want to prove myself to Devyn and to everybody that I'm serious with her, and I'm willing to marry her with all my heart." With that my heart melt. I didn't know that words could put you into cloud-9, until Cosmo said these words today. Nagulat ako at ang lahat nang biglang tumawa ng malakas si kuya Azarius na may kasama pang palakpak. As if what Cosmo just said entertained him.Seriously, what the heck is happening?"What a joke, Cosmo Buenaventura. Nasabi mo na rin ba yan sa ibang babae? Shut the fuck up and get out of my property, walang engagement at kasa
Nanatili ang tingin namin ni Cosmo sa isa't-isa. I saw how his jaw violently moved and his sharp eyes went on Akiro and mine's arms.Nakita ko pa ang pag tingala ni Amanda kay Cosmo pero hindi nya iyon pinansin.I almost shiver with Cosmo's gaze.The girl who was with our PE teacher clapped her hands to get our attention.Doon ko lang iniwas ang tingin mula kay Cosmo at inilipat iyon sa harapan."Since gahol na gahol na tayo sa oras, and the prom is about to come, napag desisyonan namin na pag sabayin na lang ang ABM-A at STEM-A." My classmates nodded, acknowledging the presence of the other students here. "Let's start." Anunsyo ng instructor. She didn't bother to introduce herself to us, she just commanded us to spread our arms to have a distance.Tahimik si Akiro sa aking tabi. Pasimple akong sumulyap sa banda nila Cosmo at nakita ko na naka-tingin rin sya sa akin.Agad akong nag iwas ng tingin at tumingin na lang sa harapan.We were commanded that,we should follow sir Paul and o
Narinig ko ang pag hagulgol ni Amanda at napaka-lakas noon.Parang naestatwa ako sa kinatatayuan ko. I couldn't move as I hear Amanda's cry.Pakiramdam ko ay marami pa akong kailangan malaman tungkol kay Cosmo.Halos lahat ng mga nag dadaanang estudyante sa storage room ay napapa-tingin kung saan nangagaling ang tunog."Oh, my god! Is that a ghost?!" Takot na saad ng isang babaeng freshman na dumaan at tumakbo playo sa storage room.Tila wala na rin sa akin kung sila lang ni Amanda ang nasa loob ng storage room.Besides, I couldn't get mad because I understand how Amanda feels, and I feel like mt energy was drained.Napa-tingin na lang ako sa aking kamay kung nasaan ang engagement ring.He already proposed, but why do I feel like he still doesn't belong to me?"Cosmo, ako na lang, wag na si Devyn. Please. Sa akin ka naman nangako noon, alam ko, kahit kaunti, mahal mo pa rin naman ako diba?"That was my cue t
In the middle of the pouring rain, I poured my heart and soul to him..... to Cosmo.Cosmo immediately pulled me into a hug. "This love...... happens just once in a lifetime, and I want to spend my lifetime with you." He whispered to my ear.Thaddeus and Graziel's lovestory was famous in La Oreña. Kung buhay pa sana si Graziel, malamang may anak na sila ng bokalistang si Thaddeus. Pero noong dapat mag pproppose na si Thaddeus, na-aksidente ito at namatay.I was an avid fan of the band Catastrophe, kaya alam ko ang mga ito.They are the perfect example of 'the one that got away'. Ayokong maging kagaya nila that's why I grab this oppurtunity.Hindi ko rin kakayanin kung mawawala sa akin si Cosmo. Ginawa ko ang lahat para hindi mahulog, pero tila may sariling isip ang puso ko at si Cosmo ang napili nito.Basang-basa kami ng ulan nang umuwi, unlike other boys, walang pakialam si Cosmo kung nababasa ang leather ng upuan niya dahil basa ang
"Tss, why would she be needing you? I'm here, I'm more than enough to her." Malamig na saad ni Cosmo, at nakipag sukatan siya ng tingin kay Akiro.Hindi ko napansin ang pag lapit niya sa amin dahil akala ko ay nag babasa pa rin siya ng libro.Akiro smirked, "You never know."Nakita ko ang pag-irap ni Cosmo. Kinuha ni Cosmo ang shoulder bag ko na nasa lamesa at isinukbit iyon sa kaniyang malapad na balikat."Let's go." Kinuha ni Cosmo ang aking kamay at marahang hinatak patayo.Cosmo put his arm on my tiny waist. "Magpa-alam ka na sa kaniya." Cosmo mocked Akiro and raised his brows playfully.They are teasing each other but I know that Cosmo really cares for Akiro. He wouldn't spend so much money if he wouldn't."Bye, Akiro!" Paalam ko at kumaway.Tumango si Akiro at tumawa. I turn my back on him and lean on Cosmo's body. Siniko ko ang kaniyang tyan pero ako pa ang nasaktan.Damn those abs."Why are you
I can't straightly look at Akiro's eyes. Damn Cosmo. How dare him say that we're currently making out yesterday at the phone to Akiro?!"Uh, why did you want to see me?" Tanong ko, at ibinaling nag tingin sa maliit na vase na may lamang bulaklak sa harap ko.We are at a quiet yet aesthetical restaurant. Sinulyapan ko ng tingin si Cosmo na nasa pangalawang lamesa mula sa amin at tahimik na nag babasa ng libro.Napa-ngiwi na lang ako. He did not let me go here without him.Narinig ko ang pag-buntong hininga ni Akiro."Gusto ko lang mag-pasalamat ulit. Sobrang natuwa si Lola dahil sa uh pag-dating mo." Nag-alangan pa si Akiro na sabihin ang nasa dulo.Those words touched my heart and made me look at him. I smiled widely."Natuwa rin ako sa mga ginawa ko and I had fun spending some time with you, no need to thank me like I did something so heroic." Saad ko at ikinawag ang kamay para balewalain ang sinabi ni Akiro.Ang isa rin