ログイン“Siguardo ka bang hindi na ako pupunta riyan?” tanong ni Leon kay Lia mula sa kabilang linya. Bumuntong hininga si Lia. “Hindi na talaga kailangan pa. Kaya ko namang mag-isa. You don’t have to worry about me. Isa pa, may board meeting ka ulit ngayong araw, hindi ba? “Oo pero hindi kasi ako mapa
“Kira?” Doon lang natauhan si Austin at nagtataka nang makita ang papaiyak na expression ng kaniyang kaibigan. “Ayos ka lang ba, Austin? May masakit ba sa‘yo?” sunod-sunod na tanong ni Kira. “Ayos lang naman ako?” naguguluhang tugon ni Austin sa kaibigan. Lumabi si Kira at nag-iwas ng tingi
“Since tapos na tayo mag-suture, final count tayo. Bilangin lahat ng instruments at gauze,” utos ni Austin sa nurse na kasama nila sa operasyon. Agad namang sinunod ng nurse ang utos ni Austin. Nang matapos magbilang ay muli siyang bumaling kay Austin. “Complete po, Dok. Lahat po ay kumpleto.”
Inalalayan ni Leon si Lia na maupo sa silya. Matapos masigurong nakaupo na ng maayos si Lia ay saka pa siya umupo kaharap nito. Ilang segundo lang matapos maupo ni Leon ay dumating na ang mga crew na may dala-dalang mga tray ng pagkain. Isa-isang binaba ng mga crew ang pagkain sa mesa. Laking
“Are you done, wifey?” malambing na tanong ni Leon mula sa kabilang linya. Kausap niya ngayon si Lia sa cell phone. “Almost. Inaayos ko na lang ang mga papeles na binasa ko,” tugon ni Lia habang binabalik sa ayos ang mga papeles na binasa niya. “Oo nga pala. I saw something na ikatutuwa mo. I alr
Ngumiti si Lia pabalik na siyang kinagulat ng grupo. “It’s alright. Baka malabo lang ang mga mata mo. I understand. Ahmm, sa tingin ko ay tenured employee ka na rito. For sure, malaki na ang sahod mo. Try to have an eye check-up. Mura lang naman ‘yon. And oh, magpagawa ka na rin ng salamin.” Mas l






