ONM: Chapter 4

Vivien

  “Sweety, wake up. we're here.” Pupungas pungas ako ng umayos ng upo at tumingin kay Mommy. 

  “Mukhang puyat na puyat ka anak. Kanina pa kita ginigising. Tayo na lang ang naiwan dito. Mag-ayos kana at sumunod sa‘kin, Hinihintay na tayo ng lolo at lola mo sa loob.” 

  Tumango ako kay mommy bago ito naunang bumaba, Sumilip ako sa bintana, Wow! Nakakamiss dito sa Bulacan!

 Kahapon hinatid nga ako ni Alexander pero sa labas lang ng subdivison dahil hindi na ako pumayag na sa mismong tapat pa ng bahay namin niya ako ihatid, Baka magulantang si mommy kapag nakita siya, Baka sabihin niya nag bar lang kami ni Penelope tapos may instant boyfriend na agad ako.     

       

 Then pag-dating ko sa bahay saktong sinalubong ako ni Mommy, Sinabi niyang pupunta kami dito sa Bulacan, may sakit daw kase si Lolo, Mukhang na sobrahan sa pag-akyat ng bundok. Saka nag-lalambing ang mga ito na mag-stay muna kami dito kahit one week lang daw. 

  Wala naman problema sa‘kin dahil pahinga ko naman, Saka chinat ko si Penelope na sumunod dito. 

  Kami lang nila Kuya Vince at mommy ang pumunta dito sa Bulacan, Nag-paiwan si Daddy sa manila dahil may mga kailangan daw siyang tapusin na papers, Habang wala si Kuya Vince. 

  Pag-baba ko ng Van, napangiti ako ng malawak ng makita ang bahay nila lola, Hindi pa rin iyon nag-babago, Mas pinili talaga nila ang buhay na simple dito, Ang alam ko nga ay tumutulong pa rin sila sa pag-kuha ng uling sa bundok, Umaakyat pa sila doon. Tapos nag-tatanim pa rin sila ng palay, May malaki kaseng palayan ang mga ito dito sa Bulacan, Noong bata pa ako madalas akong sumama kay Mommy dahil nag-eenjoy akong sumama kela lola papunta sa palayan. 

 May baboyan din sila, Nasa likod bahay ang mga kulungan nito. Ilang taon din akong hindi naka-dalaw sa kanila dahil naging busy ako sa pag-aaral. 

  Pagpasok sa loob, naka-upo na sila mommy at kuya habang masayang kausap sila lola. Nang mapansin nila ako ay malawak na ngumiti sa'kin ang mga ito.

  “Vivien, Apo! naku, napaka gandang bata!” Agad akong lumapit sa kanila para mag-mano. Tumayo naman si Lola para yakapin ako ng mahigpit. 

 “I miss you La, kamusta na po kayo? Hanggang ngayon po ba ay umaakyat at bumababa pa rin po kayo sa palayan?” Pabirong tanong ko, natawa lang ito ng mahina bago tinapik ang braso ko, sinenyasan na makaupo sa tabi nila ni Lolo, Niyakap ko naman agad si Lolo na malawak din ang pagkakangiti samin, namamaga pala ang paa kaya hindi makatayo. 

 “Nako, hindi na ako umaakyat sa bundok, Kaya naman iyon ng tito Rey mo, Etong lolo mo lang ang makulit ayan namaga tuloy ang paa. Abala ako sa mga baboy na alaga ng tito Rey mo, Iyon na ang libangan ko.” Si tito Rey ay bunsong kapatid ni Mommy pinili ni tito na dito na lang manirahan para may kasama sila lolo at lola. 

 “Buti naman po kung ganoon, may mga tao naman po na katulong si Tito Rey para sa pag-aasikaso ng Ulingan at Palayan. Dapat po nag-papahinga na lang kayo at nag-rerelax.” Pangaral ko sa mga pasaway kong lolo at lola. 

 “Pasensya kana Apo, nasanay lang kami ng lola mo na kumikilos, Oo nga pala, Nalaman namin na graduate kana. Congrats apo, Proud na proud kami sainyo ng kuya Vince mo.” 

 “Salamat Lo,” sabay naming sambit ni kuya. 

 Maraming na kwento si Lola tungkol sa ulingan na ngayon ay mas lumaki na pala, Pati ang baboyan sa likod ay mas nadagdagan. Pati ang kabataan namin ni Kuya noon ay nakwento nila. Parang ang sarap tuloy na dito na tumira, Simpleng buhay at sariwa ang hangin. 

 Matapos ang mahabang pakikipag-kwentuhan, Kumain na muna kami bago nag-pahinga, medyo mahaba din ang naging biyahe kanina. Saka ako talaga pagod na pagod simula kahapon. Tsk, naalala ko na naman tuloy ang lalaking iyon. 

*******

 KINABUKASAN

 5:00 palang ng umaga gising na kami ni Kuya, Gusto naming bumaba sa palayan at tignan kung ano ang nabago doon. Saka ang sarap mag-lakad lakad kapag ganitong oras dahil malamig at mahamog. 

  “Let's go Vi,” Napatayo ako sa kinauupuan ng lagpasan na ako ni Kuya at na-una ng lumabas. Hindi naman siya Excited ano? mag 5:30 palang naman, Hindi kami mag-dadala ng sasakyan, hindi naman kalayuan ang pababa sa Palayan. 

  Ang kulit nga ng lugar na ito nila lola, Sa likod bahay kung nasaan ang baboyan nila ay may daan papaakyat ng bundok, habang sa kabilang kalsada naman makikita doon ang pababa sa isang malawak na palayan,

 Ang mga palayan na iyon ay marami ang may nag-mamay ari, pero isa sina lola sa pinaka malaki ang lupa doon.

  “Nakakamiss 'yung ganitong fresh na hangin. Tapos makapal na hamog sa ibaba ng palayan. Buti nalang sumama ako sa'inyo ni Mommy, Sobrang stress ko this week sa mga clients natin.” Sambit ni Kuya habang nag-lalakad kami. Nasa kabilang gilid kami ng kalsada kung saan makikita sa baba ang malawak na palayan At sa kabilang gilid naman ng kalsada ang mga bahay.

 “Yeah, sobrang nakakamiss dito, Buti na lang mabait si Dad kaya siya muna ang pumalit sa'yo.” Nakangiti kong sabi.

 “Alam kase ni Daddy na stress na ako. Saka ilang taon na rin akong hindi nakakapag-leave.” 

 “Masyado mo kaseng ginulgol ang sarili sa pag-tatrabaho, Sabi naman ni Daddy p'wede ka mag-bakasyon 'e.” Iba kase mag-trabaho ang kapatid kong 'to, Tignan mo nga at wala pa rin nagiging Girlfriend. 

 “Inaral ko muna kase lahat at sobrang daming clients this past years. Anyway anong balak mo pala ngayon? Graduate kana, Papasok kana ba sa kompanya?” Tumigil kami saglit, tipid ko siyang nginitian bago bumaling sa papasikat na araw. 

 “I want to push my modeling career first kuya, Alam mo naman na sa una palang iyon talaga ang pangarap ko. Kaso dahil gusto nila Daddy na sa kompanya natin ako mag-trabaho. Sinunod ko ang kagustuhan nila, Mahilig din naman talaga ako mag design at drawing kaya hindi ako nahirapan sa kursong Architecture. Sorry kuya ha? hindi muna kita matutulungan sa kompanya sa ngayon.” Nilingon ko siya taimtim itong nakatingin sa'kin. Humakbang ito para akbayan ako.

  “I know na 'yan ang isasagot mo sa akin, don't think about the company, kayang kaya ko iyong patakbuhin ng maayos, Tinanong lang naman kita kung ano ng balak mo, For now enjoy your life and pursue your true dream. I'm just here to support you.” Yumakap ako sa kanya, I miss this bond. Ngayon na lang kami nakapag usap ng ganito.

 Bumaba na kami sa palayan at saktong may mga trabahador na nandoon. Naiwan ako sa ilalim ng malaking puno ng mangga habang si Kuya ay kausap ang namumuno sa mga ito. 

  Tumayo ako ng makita ang mga asawa ng mga trabahador na nag-aayos. Mukhang pumitas sila ng mga sariwang gulay, Siguro iyon ang lulutuin nila mamayang tanghalian. 

 Nag-lakad ako patungo sa kanila, Napansin naman ako ng isang ginang at binati. 

 “Magandang umaga Iha, Ikaw ba 'yung Apo ni Mang Basyon?” Ngumiti ako sabay tango. 

 “Opo, ano po pala ang ginagawa niyo?”

 “Namitas kami ng gulay, mag-luluto kami ng Chapsuey mamaya at pancit. Saktong sakto Iha, Dito kana kumain para matikman mo ang sariwang gulay na ito.” Pinag-masdan ko ang mga gulay na nasa lamesa, Bigla akong natakam, Matagal tagal din na hindi ako nakakain ng gulay. 

  “Sige po, dito na po kami mag-tatanghalian ng Kuya ko, Sandali po puntahan ko lang po muna siya para masabi.”

  “Sige Iha.” 

  Iniwan kona sila, gusto ko sanang tumulong kaso ang dami na nila doon mukhang hindi na ako kailangan. Napatigil ako sa pag-lalakad ng makita si Kuya na kausap pa rin ang mga trabahador doon. Siguro maya maya na lang mukhang importante ang pinag-uusapan nila e. Hindi ko muna sila iistorbohin, maglalakad lakad na lang muna ako. Marami na rin pala talaga ang nagbago dito.

  Naisipan kong picturan ang lugar kaya kinuha ko sa bulsa ng gray hoodie ang phone ko. Naka-jacket pa rin ako kahit 6:30 na, Malamig pa rin kahit ganitong oras, siguro mamayang 7 or 8 kona aalisin ito. 

  Pag tingin ko sa phone ay napataas ako ng kilay ng may 4 na message galing sa isang unknown number. Sino naman kaya ito? I open it and read the text.

  [phone]***

  Goodmorning, It's me Alexander, please save my number. 

   [phone]***

  Hey, Gising kana ba? 

    [phone]***

  You still haven't seen my text?

    [phone]***

   Nasa bulacan ka right? Saan kayo sa Bulacan? Malapit ba kayo sa Norzagaray? I'm on my way to bulacan right now to check my grandma's business. When you read my message, reply to me please.

  Napaawang ang labi ko ng mabasa ang text, what the?! How did he know I was here in Bulacan?! And where did he get my number?! I didn't give it to him! ano siya stalker?!

  Saka shems! sa laki ng Bulacan bakit dito din ang Business ng lola niya?! Tinignan ko kung anong oras siya nag-text 3:38 am kanina pang madaling araw?! Napatapik ako sa noo, Bakit hindi ko chineck kanina pag-alis namin ni Kuya ang phone ko? Excited din kase ako kanina 'e!

  Problemado akong na-upo sa isang mahabang upuan malapit sa kinaroroonan ko, Akala ko matatahimik ang isip ko ngayon, Siguro hindi naman kami mag-kikita dito hindi ba? 

  

 “Looks like you've already read my text, Why didn't you reply?” Halos mapatalon ako sa gulat ng may mag-salita sa gilid ko, Nang-iangat ko ang tingin ay gano'n nalang ang panlalaki ng mata ko ng makilala ang nag-salita. What is he doing here?!

  Walang pasabi na na-upo ito sa tabi ko at seryoso akong binalingan ng tingin. 

  “I told you to reply when you read my text, Why didn't you reply?” Hindi ko sinagot ang tanong niya, bagkus ay pinaningkitan ko siya ng mata. 

  “What are you doing here? Are you following me? How did you know my number?” Sunod sunod na tanong ko. Kakasabi ko lang kanina na, siguro naman hindi kami mag-kikita 'di ba? kaso may lahi atang kabute ang isang 'to, Bigla bigla nalang sumusulpot!

  “I have my ways, and I told you earlier that I will go to bulacan to see my grandma's business. At Iba din ang tadhana nakikita mo ang kabilang palayan na 'yon? Ayan ang palayan ni grandma, Isa ang lola ko sa may pinaka malaking palayan at manggahan dito.” Sinundan ko naman ng tingin ang tinuro niya, Jeez! Katulad ng palayan nila lola ganoon din kalawak ang kanila, Marami na rin tao na nag-tatrabaho doon. Small world, magkatabi pa talaga ang palayan ng lola ko at lola niya! Kaya hindi na ako mag-tataka kung nakita niya ako dito. 

Continuation sa next chapter..

********