LOGINJAMILLAInutusan ako ni Janella na bumili ng pagkain sa labas ng ospital. Medyo nagugutom na rin kasi ako, pero bago ako bumalik, nakita ko yung simbahan. Parang may humihila sa akin para pumasok. Kahit paano, may pagsisisi at takot na akong nararamdaman dahil sa pagtulong ko kay Janella. Alam kong mali yung ginawa namin.Pagpasok ko sa simbahan, dumiretso ako sa may altar at nagtirik ng kandila. Habang nagdadasal ako, napatingin ako sa gilid. May naaninag akong tao na parang sumisilip sa akin. Kinabahan ako bigla. Nanlaki yung mga mata ko nang makita ko kung sino 'yon. Si Kylie!Hindi pwede! Kung buhay si Kylie, malaking problema 'to. Lagot kami ni Janella kapag nagsumbong siya sa pulisAgad kong hinabol si Kylie, pero mabilis siyang nawala sa loob ng simbahan. Sinubukan kong hanapin siya sa loob, pero hindi ko siya makita. Hindi naman ako makapasok sa loob ng restricted area ng simbahan kaya wala akong nagawa kundi umalis.Bumalik ako sa ospital na may halo-halong emosyon. Pagdating
KYLIEPadabog kong sinara yung laptop na hiniram ko kay Lloyd. Bwisit! Hindi man lang ako pinansin ni Janella sa live niya! Tapos bigla pa niyang tinapos. Alam kong nakita niya yung comment ko. Alam kong natakot siya. Pero hindi niya ako pwedeng basta-basta na lang balewalain.Ngayong nagtatago ako dito sa simbahan, iisa lang ang nasa isip ko: ang maghiganti kay Janella. Hindi ako papayag na basta na lang niya akong patayin. Hindi ako papayag na basta na lang niya kunin ang baby ko. Magbabayad siya sa lahat ng ginawa niya sa akin."Kylie?"Napalingon ako. Si Lloyd."Okay ka lang ba?" tanong niya. "Parang galit na galit ka.""Lloyd, may aaminin ako sa'yo, handa ko na sabihin ang lahat," sabi ko."Ano yun?" tanong niya."Kaya ako nagtatago dito, kaya may mga lalakeng humahabol sa akin, kasi gusto nila akong patayin," sabi ko."Patayin?" sabi ni Lloyd, nagulat. "Bakit naman?""Mahabang kwento," sabi ko. "Pero handa na akong ikwento sa'yo ang lahat.""Makikinig ako," sabi ni Lloyd. "Sabih
JANELLANakangisi ako habang kausap si Jamilla. Payag ako sa plano niya. Dapat malaman ng lahat na ako ng unang naanakan ni Dwayne."Sige, Jamilla, payag ako," sabi ko. "Gawin natin 'to."Mabilis akong nagbihis at nag-make up. Kailangan kong magmukhang presentable. Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang social media account ko. Nag-live ako."Hi, guys! Alam ko na matagal na kayong naghihintay ng update tungkol sa akin. Kaya heto na, sasabihin ko na sa inyo ang lahat. Nasa hospital ako ngayon. Nanganak na ako sa panganay namin ni Dwayne.” Ipinakita ko ang baby sa incubator.“Ang liit-liit niya. Ang hina-hina niya. Pero mahal na mahal ko siya. Kulang siya sa buwan kaya kailangan pa niyang manatili sa incubator. Pero okay lang. Alam kong lalakas siya. Alam kong lalaban siya.”Tumulo ang mga luha ko. “Sorry, hindi ko mapigilan. Ang sakit-sakit kasi eh. Alam kong marami sa inyo ang nagtataka kung bakit hindi ko kasama si Dwayne. Alam kong gusto niyong malaman kung nasaan siya. Busy si
JAMILLADahil hindi naman talaga ako nagtatrabaho sa ospital ng mga Johnson, parang bantay lang talaga ako ni Janella. Nakakabagot pero malaki ang bayad kaya tiniis ko. Tulog si Janella kaya naisipan kong puntahan muna si Joaquin, boyfriend ko, na nagtatrabaho sa laboratoryo ng ospital."Joaquin, babe!" bati ko sa kanya."Oh, Jamilla, anong ginagawa mo dito? Baka hanapin ka ni Miss Janella," tanong niya."Tulog siya saka ang boring kasi eh. Teka, gusto kong malaman kung may balita na ba tungkol sa DNA test," sabi ko.Ngumiti si Joaquin. "Meron na. Nalaman na namin kung sino yung isa pang baby.""Talaga? Sino?" tanong ko."Anak daw ng isang babaeng pasyente na Nancy ang pangalan," sagot niya."Nancy? Tapos?" tanong ko."99 to 100% match ito ni Mr. Dwayne Johnson," sabi ni Joaquin.Nanlaki ang mga mata ko. "Anak din ni Dwayne? Ibig sabihin...""Ibig sabihin, may anak si Mr. Johnson sa ibang babae," sabi ni Joaquin.Hindi ako makapaniwala. Kailangan kong sabihin 'to kay Janella. Mabilis
DWAYNENaroon na ako sa puntong sobrang tigas na tigas na ng titi ko pero biglang tumunog ang cellphone ko. Hindi ko na sana papansinin pero sige ito sa pagtunog kaya naman mismong si Nancy na ang tumuro dito.“Sagutin mo na baka importante,” sabi ni Nancy kaya naman napabuntong hininga na ako sa sobrang inis.Nilapitan ko ang cellphone at nakitang si mama iyon. Bakit kaya? Sa dami ng pagkakataon ay ngayon pa nito naisip na tumawag.Kung kelan nasa mood na kamin dalawa eh!“Hello ma? I’m busy, can I call you later –““Anak, si Shane, narito kanina hinahanap ka, parang galit siya na hindi ko maintindihan, basta hindi maganda ang kutob ko. Nasaan ka ba?” tarantang sabi ni mama.Parang nagising naman na ako at tuluyan na nawala yung libog dahil sa narinig ko. Si Shane? Anong ginagawa niya dito? Alam na ba niya na nasa poder ko na si Nancy at Giselle?“Ma, I’m fine, please huwag mo ng papasukin si Shane ulit sa bahay, magpapatawag ako ng mas maraming security. Huwag muna kayong lalabas sa
SHANEPagdating namin sa Johnson’s International Medical Hospital, agad akong kinabahan. Ramdam ko na may mali. Pagpasok pa lang namin, nagmamadali na akong magtanong sa mga tauhan ko kung nasaan na sina Giselle at Nancy."Nasaan na sila? Nakita niyo na ba?" tanong ko agad.Yumuko yung isa sa mga tauhan ko. "Sir, pasensya na po. Pero mukhang wala na po sila dito."Kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin na wala na? Paano nawala? Eh di ba't binabantayan niyo?""Sinubukan po naming hanapin, sir. Pero hindi po namin pwedeng isa-isahin yung mga kwarto. Private po kasi," sagot niya.Bwisit! Hindi ko maintindihan kung paano nangyari 'to. Hindi pwedeng basta na lang silang nawala. Galit na galit ako. Nilapitan ko yung nurse na binayaran ko."Hoy! Ikaw! Nasaan sina Giselle at Nancy? Binayaran kita para bantayan sila, di ba?" sigaw ko sa kanya.Halata sa mukha niya ang takot. "S-sir, pasensya na po. Hindi ko rin po agad napansin. Kanina ko lang din po napansin, nung nakita kong naglilinis







