Chapter 13

Third Person's POV

Right passed 12 in the morning. Nagising si Sherry sa kama nang mag-isa. Nakapatay lahat ng ilaw at hindi niya alam kung bakit siya nagising nang ganito kaaga.

Gusto niyang matulog na lang ulit. Ipinikit ang sariling mata habang pilit hinahanap ang tamang posisyon sa higaan. Katahimikan. Pinilit niyang magpalunod ulit sa kawalan para makapagpahinga ngunit ilang beses din siyang nagpapalipat-lipat ng posisyon pero hindi talaga siya mapakali.

Nagsisimula na siyang mainip. Ang malamig na hangin ay pilit niyang tinatanggap para lang matulungan siyang makuha muli ang antok.

Hanggang sa makaramdam na lang siya ng pagka-uhaw. "Argh." Tuluyan siyang napabangon doon at lumabas ng kwarto nang naka-shorts.

She looked around the quiet house while walking down the stairs. Pero bago niya marating ang kitchen, nahinto naman siya't naibalik ang mga yabag. Sumilip sa living room corner at doon namukhaan niya ang pamilyar na pigura ni Levim.

Naninigarilyo ito roon. Mukhang wala itong kasama at tulala lang kaharap ang pader.

Habang tinitingnan ito ng dalaga. Hindi niya naman mapigilang isipin ang nangyari kaninang umaga.

May parte sa loob ni Sherry na pinagsisisihan niya 'yong ginawa niyang pagtanggi. But that's the right thing to do, and she'll be proud about how she operated that temptation well.

Not long after. Nagpatuloy na rin si Sherry sa paglalakad pero nakakaisang hakbang pa lamang siya'y napahinto rin nang magsalita si Levim. "I thought you're sleeping."

Halos lumundag paalis sa puso ni Sherry ang puso niya sa gulat, nang lingunin niya si Levim ay nakatitig na ito sa direksyon niya. Para kasi itong multo kung makatitig. Sumabay pa ang madilim na paligid kaya't kahit sinong matatakutin ay talagang magugulat kapag nakita ito.

"I'm just going for a drink."

Sandaling natahimik si Levim. From her face, dahan-dahang bumaba ang tingin nito. Mula sa hubog ng katawan hanggang sa makinis nitong paa. He secretly swallowed a lump in his throat before looking away.

Naghintay pa ng ilang segundo ang dalaga. Pero mukhang wala na ring balak si Levim na magsalita pa kaya't iniwan na ito ni Sherry doon.

After drinking, muli na ring naramdaman ni Sherry ang sobrang lamig ng paligid. Parang ginaganahan na ulit siyang matulog. Pero nang makaakyat na siya ng ilang hakbang, napahinto rin siya't bumaba at paatras na sinilip ulit si Levim sa may living room.

Where is he? She thought while looking around the spot she saw him last. But the sight of that man was not there anymore.

"What are you doing?"

For the second time, Sherry's heart jumped in shock when a man's voice was heard behind her. It was Levim. Just casually standing there like a blank wall. Didn't even care how she startled her two times in a row.

Pero hindi na iyon inintindi pa ni Sherry. "Tanong ko lang. Hindi ka ba aakyat sa itaas?"

"I was just gonna do that right now."

"Ah." She could only respond with a nod. At bago pa man maging awkward ang usapan na 'yon, naglakas-loob na rin si Sherry na tumalikod para umakyat sa hagdanan.

She felt this guy just following behind. Napahinto naman si Sherry nang akmang bubuksan na niya ang pinto. Nakita niya kasing sa katabing pintuan lang nito papasok si Levim.

Not that gusto niyang magkatabi silang matulog, pero parang na-weirduhan lang talaga siya dahil dito. Or maybe a little disappointed—no.

Umiling si Sherry sa naiisip niya. She shouldn't think like that. Kailangan niyang panindigan 'to.

Levim noticed this girl looking at him so he stared back and raised an eyebrow. "What is it?"

Her lips tightened shaking her head with a bit of a smile. "Nothing. Goodnight."

As soon as both of their doors are closed. Halos sabay lang din silang napasandal sa pintong 'yon na may malalim na iniisip. Sighing like something's bothering them with the same and uncalled cause.

They both want to tell each other something. But what was it? Is it something romantic? Something trivial? Or something important.

Sherry's sleepiness went away just like that. Si Levim na hindi inaantok ay may lalong hindi mapakali simula pa kanina.

Hanggang sa sabay din silang muling mapabuntong-hinininga. Sherry reached for the doorknob after unlocking it. Gano'n din ang ginawa ni Levim pero hindi ito naka-lock. She on the other hand released the doorknob and tried to walked away from it.

Pero iba sa gawi ni Levim. Talagang desidido siyang buksan muli ang pintong ito. He couldn't remove his hand from it.

For the third time. After so many doubts and second thoughts: he finally found the courage to open it and looked outside the door right beside him.

And there.

He saw her. Also peeking at him with widened eyes.