Third Person's POV
Mabilis na nag-init ang katawan nilang dalawa dahil sa halik na 'yon. Levim couldn't stop himself and even reached for her hips. Nagulat si Sherry do'n and she even wanted to resists. "Baby." He whispered. Asking not for permission but actually pleading for it. Nagmumukha na siyang mahina sa harap ng babaeng 'to pero wala na siyang pakialam. "Levim." She whispered back. While the kiss was getting more soft and gentle. Walang kahit anong senyales ng pagmamadali roon. He wanted to savor the food longer as he could. Habang pilit naman itong nilalabanan ni Sherry na huwag magpadala sa init na nararamdaman ng katawan niya. "Levim, please." Pag-uulit niya. "Why won't you do it with me?" The kiss stopped. Yakap-yakap nito ang dalaga sa baywang. Their bodies already pressed to each other na parang ayaw na niya itong pakawalan sa posisyong 'yon. Natuyo ang lalamunan ni Sherry nang siya'y mapabuntong-hininga. Bite her lower lip and looked up at his soft eyes, pleading for making love with her. That's the problem. She couldn't. Alam niyang kailangan niyang magtago sa puder ng lalaking 'to pero hindi naman no'n ibig sabihin na kailangan niya ring magpa-gamit na lang dito na parang bayaran. She knows what she just entered to. Pero baka may ibang paraan pa para maiwasan niyang mangyari ang isa sa bagay na hindi siya handang panindigan. Baka pagsisihan niya lang ito sa bandang huli at 'yon ang ayaw na ayaw niyang mangyari. Sinukat ni Levim ang tingin sa kanya ng dalaga. Ramdam niya ang kaba nito. "Fine." Sa wakas ay pinakawalan na niya ito saka pa lamang napahinga nang malalim si Sherry. Sumandal sa table na iyon habang nakayuko. "Thanks for the food. I'll be right back in the evening." Kinuha nito ang coat sa may sofa at umalis ng entrance door. "Take care." Bulong ni Sherry tsaka naupo sa sahig doon habang yakap ang sariling mga tuhod. __ Sa isang bar ng siyudad. Maraming kotseng nakaparada sa labas nito. Kaka-park lang ng sasakyan ni Loid doon nang bumaba rin siya kasama si Elliot at ang iba pang tauhan. "Let's go." Utos niya't sabay silang pumasok sa loob ng building. The whole room's dimly lit. The music's too loud. Maraming nagsasayawan sa gitna at sa gilid ng mga ito'y ang mga table. One of the guards, confronted Loid nang makilala siya nito. "He's waiting for you upstairs!" Kailangan niya pang sumigaw para lang magkarinigan sila. Which Loid only nodded. "Wait here!" Utos niya pa kay Elliot kasama ang iba bago sinundan ang guwardiya sa isang corner paitaas ng building. Iginiya nito si Loid sa kwarto roon at doon tuluyang tumahimik ang lahat. Naabutan nito ang isang mesa sa gitna ng kwartong iyon. Apat na lalaki ang nakaupo at naglalaro ng baraha. Guards are just by the corners, drinking and smoking. Filling the air with its smell. Hindi ito kayang tagalan ni Loid pero hindi na rin niya ito masyadong inintindi pa. Cleared his throat to caught the attention of the four gentlemen on their sits. Isa sa kanila ang napatingin kay Loid. "Oh. Loid. Ikaw pala. Anong sadya mo rito?" "The boss wants his share right now. It's been three months already and our men are doing your job for too long without proper payment. Hindi na siya natutuwa." One of them placed a card on the table with money, and stared back at Loid with such disgust. "Why is he not here?" "He's busy." One of them chuckled. "He's never busy in terms of businesses like this." "His share. Now." Ayaw na ni Loid na tumagal pa sa lugar na 'to hangga't maaari. The polluted air was suffocating him at kapag nainis siya'y baka umalis na lang siyang walang napapala. This is just a simple errand, Levim gave him. Kumpara sa mga ginagawa talaga nila, hindi ito gano'n ka-seryoso kaya't takot si Loid na pumalpak pa kahit dito. "Kita mo namang naglalaro pa kami—" "Now, gentlemen." Malakas na usog ng bangko ang tumunog sa sahig nang marahas na tumayo ang isa sa mga lalaking ito. He confronted Loid with a deadly stare. Totally asking for a fight. "Kung ayaw mong mabugbog, umalis ka na lang." Loid shook his head. Not even taking his eyes off this man, kahit na mas malaki ang katawan nito sa kanya. "He's already mad... don't make it worst." "Or what, huh?" Then he pushed Loid from the chest, pero gano'n din ang sandaling bumukas ang pintuan sa likuran niya. Nang makita nang lahat kung sino ang gumawa no'n, walang ni isa sa mga lalaki ang nanatili sa kinauupuan nila. Maski si Loid mismo, hindi rin makapaniwala sa nakikita niya. "Levim." Tinitigan siya nito. His dark expression looked kinda strange and new. Para itong batang nagtatampo sa mga sandaling ito, pero para sa lahat ng lalaking nandito, siya pa rin ang isa sa kinakatakutang Boss ng lahat. "What's taking you so long? Where's the share?" Kausap niya lang si Loid. Ni hindi man lang ginustong tingnan ang ibang tao sa paligid na para bang hindi siya interesado sa mga ito. "They don't want t—" "H-hindi! N-nandito na ang pera niyo. Pasensya na po at natagalan. Binibilang pa lang po kasi namin para sigurado." One of the man quickly butted in. Sinamaan agad ito ni Loid ng tingin. Kumpara kanina'y para na itong tuta na nilahad kay Levim ang isang case. Pero tinitigan lang siya ng lalaking ito na parang isang aso. Instead looked at Loid again. "Then let's go." Tumalikod at hindi na pinansin ang lalaking iyon. Natulala ito roon habang pilit iniaabot pa rin ang case sa hangin. "Thank you." Kinuha lang ito ni Loid nang lagpasan niya ito at sinundan si Levim sa ibaba. "What's up with you?" Ito agad ang tanong ni Loid nang makapasok na sila sa sasakyan. Nasa passenger seat lang si Levim. Tsaka naman napansin ni Loid na nagpupunas ito ng kamao gamit ang tissue ng kotse. Few cuts from his knuckles, and his coat was smeared with red. Especially sa may manggas nito. "Nakipaglaban ka ba kanina? Saan?" "I took care some of the appointments I told you to go. Masyadong marami kaya naisip kong gawin na lang ang iba kaysa magtrabaho ka nang overtime." But Loid couldn't move away the idea that changing his mind was the only case here. "Did she refused to have sex with you?" "Just drive home, dammit." Tsaka si Levim na rin mismo ang nagsara ng window sa pagitan nila habang naiinis. Loid couldn't help but to shook his head with a little smirk, thinking how he got that right in one go.Sherry's POVNi hindi ko na siya maisipang sagutin pa dahil sa narinig ko. Napahawak ako sa kumot nang marating din ng kamay niya ang mismong parteng hinahanap niya."Levim...?"Sinubukan kong umupo para magsalita. Ngunit sinagot niya naman ito ng halik sa labi ko. Napahiga ako ulit nang hindi niya pinuputol ang halik na 'yon. Marahan ang bawat paggalaw niya, napanganga ako sa sandaling simulan niyang laruin ng daliri ang mismong parte na tinatakpan ng underwear ko.Nakukuryente ako sa hindi maipaliwanag na pakiramdam. Hindi mapakali ang leeg. Naipikit ko ang mga mata sa sarap. Binibilisan niya 'yon hanggang sa maramdaman kong nababasa na ang hita ko. "Levim... Mhh."Gusto ng katawan ko na mag-ingay pero pilit ko itong pinipigilan. Kaya ang resulta, paulit-ulit kong nababanggit ang pangalan niya. Na mas lalo yatang nagpa-engganyo sa loko. Ang halik niya sa leeg ko ay para bang may kasamang pagdila. Malamig na may kasamang init. Para siyang isang aso na malumanay kung kumain ng putahe
Sherry's POV"Aray!""Masakit?"Napangiwi akong tumango sa kanya."Ow!""Huwag kang malikot. Hinihilot na nga eh, sige ka, baka mamaga 'to kapag hindi agad naagapan."Marunong ba talaga 'to? Parang pinapalala niya pa yata eh. "Sigurado ka ba talagang kaya mo?"Ngumiti lang siya na inangat ang tingin sa 'kin. "Ano ka ba, wala sa itsura ko pero marunong akong magpagaling ng ganito 'no. Magtiwala ka lang sa 'kin."Hindi ko naman siya mapipigilan sa ginagawa niya kaya tumahimik na lang din ako. Habang pilit inaalis ang atensyon sa sakit, naisip kong ilibot ang mata sa kwarto kung nasaan kami ngayon. Hindi ito malayo sa iniwan naming event kanina. Napakalambot ng kama kung saan ako ngayon nakaupo. Parang ang sarap tumira rito. Ang ganda ng theme ng buong kwarto, parang nasa loob ka lang ng sarili mong bahay. "May sariling kitchen kaya ang kwartong 'to?" Hindi ko na napigilan na mabanggit 'yon."Kwarto 'to ni Boss. At oo. May sariling kitchen nga rito."Naibalik ko sa nakaluhod na si Ellio
Sherry's POVUmingay ulit ang bulwagan dahil sa palakpakan na sumunod dito. Ang tugtog ay nagpatuloy habang ipinagpatuloy naman ni Levim ang paglalakad. Wala akong nagawa kundi ang sabayan lang siya rito.Isang matandang lalaki naman ang lumapit at ngiting binati ang kasama ko. "Akala ko talaga hindi na matutuloy ang paghahanap mo ng asawa. But look at you now. I'm so glad you've moved on."Moved on? Matutuloy? Did something happen to Levim in the past about a woman before me? Wait. Bakit ko ba iniisip 'to? Hindi naman kasi malabong may kasintahan na talaga siya dati pa. If so, what happened to her? Paano sila nagkahiwalay?"Sherry?" Napataas naman ang kilay ko nang banggitin nito ang pangalan ko. He looked at me with admiration. "Such a beautiful woman. May I ask which family were you from?""Uh." Hindi ko alam na may ganitong eksena pala rito. Ang sinabi lang kasi sa 'kin ni Levim ay may pupuntahan kami. Wala naman kasi siyang sinabi na ipapakilala niya pala ako sa mga taong 'to nan
Sherry's POV Hindi gano'n ka-haba ang naging biyahe namin mula no'n. Pero hindi ko talaga ma-gets kung bakit inaantok ako. Malamig din ang aircon ng kotse kaya hindi naman ako maka-idlip nang tama. Huminga ako nang malalim at hinayaang makapasok ang mas maraming hangin mula sa labas."Nasaan na ba tayo?""Nandito na tayo."Saktong napansin ko rin na dahan-dahang tumigil ang kotse. Tinanggal ko ang seatbelt ko at itinulak ang handle ng pinto. Pero ang weird dahil ayaw matinag. Saka ko lang nalaman na naka-lock pala ito. At sinimangutan ko agad si Elliot na nagbukas ng pintong 'yon mula sa labas.Pero ang loko, parang nanalo sa lotto kung makangiti sa 'kin. "Please, for formality lang naman 'to.""Duda ako sa formality na 'yan.""Hindi ka talaga sanay na may nag-aalaga sa 'yo, ano."Well. Ever since I was little all I heard from my uncle was to live by his terms, and die along with it. Gusto talaga niyang gamitin ang buong buhay ko para lang sa mga pansariling kagustuhan niya.I winced
Third Person's POV"Good morning, Sherry!"Nang makapag-ayos ang dalaga nang sarili, ito agad ang bumungad sa harapan niya. She wanted to close the door again pero natawa lang itong pinigilan ni Elliot."Why did you come back?" "You're not happy to see me? Kahit 'good morning' wala ako?"Hinahanap ng dalaga si Levim sa paligid nang makalabas sila sa bahay. Loid was not even around. Which of course, mas magdududa pa nga siya kung magpapakita ito sa kanya nang hindi masamang tititig sa kanya buong oras."Si boss ba ang hinahanap mo?" Tanong ni Elliot. As soon as they arrived infront of a white car.Tumango si Sherry."Na-miss mo agad eh magkasama lang kayo kagabi."Sinimangutan agad ito ni Sherry. "Siya ang may sabing may lakad kami ngayon kaya nagtataka lang ako." Levim even said to him to meet him downstairs. Pero nakalabas na siya at nakapasok sa kotse walang Levim ang nagpakita.Elliot as the driver, umalis sila ng mansiyon na iyon. Nasa shotgun seat lang si Sherry nang lingunin di
Third Person's POVHabang nakahiga sa kama. Hindi maiwasan ni Sherry na ibalik sa isipan ang nangyari kanina. Simply thinking about it could make her scream in embarassment.Hindi niya rin kasi aakalaing sisilip din pala ang lalaking 'to sa kanya nang sandaling 'yon. Kaya't para hindi maging awkward, wala siyang choice kundi ang ayain itong matulog katabi sila. Tutal, kwarto naman talaga ng lalaki ang tinutulugan niya.She wants him to decline that offer. Pero kabigla-biglang hindi naman tumanggi si Levim at ngayo'y nandito nga silang dalawa: magkatabi sa iisang kama. Habang pinapadaan ang lamig ng umaga.Pero hindi talaga makatulog si Sherry. Nakatitig lang siya sa kisame. Ang kadilimang nakikita niya sa itaas ay mas lalong nagpalinaw sa isip niyang makita ang mga bagay sa nakaraan.Gusto niyang sumigaw o lumundag sa hiya. Pero sa kasamaang-palad hindi niya magawa dahil baka magising ang katabi niya. She looked at his sleeping face. Mapayapa ang mukha nito. Naiinggit tuloy siya kung