Habang dahan-dahang umiikot ang daliri ni Vincent sa gilid ng tasa ng tsaa, sumulyap siya muli kay Ashley, mas mapanuri ngayon ang kanyang mga mata.
“Bakit parang… pakiramdam ko ay binabantayan ako ni Secretary Ashley?” ani Vincent, may bahid ng ngiti ngunit may patalim ang tono.
Sa pagitan ng tsaa at katahimikan, tila unti-unting lumalabo ang linya sa pagitan ng pag-uusap at pagsisiyasat. Si Ashley, bagaman kalmado sa anyo, ay nagsimulang magbantay nang mas maingat—dahil alam niyang ang sagot ni Vincent ay maaaring magbukas ng mas malalim na usapan, o mas mapanganib na lihim.
“Mr, Vincent,mukhang nagkakamali ka ng akala.” ani Ashley pilit pinananatiling magalang ang tono. “Kami po ay nasa larangan ng batas,at kailanma’y hindi namin sinasadya o kusang lalabagin ito. A
"Nagbalik na ba si Binibining Kim?"Kakapalabas lang ni Kim sa banyo at pagliko niya sa kanto, nadatnan niya si Christopher na nakasandal sa hagdanan, tila ba walang pakialam sa mundo. Suot pa rin niya ang mapaglarong ngiti, at ang buong ayos niya’y parang sinadyang magmukhang pabaya pero may kakaibang tikas na hindi maikakaila.Nilalaro-laro niya ang mga butil ng pulserang rosaryo nasa kanyang kamay tila ba walang iniintinding oras. Ang kanyang banyaga at lipas na estilo, na para sa iba'y kakatuwa o katawa-tawa, ay biglang tumimo sa kaluluwa ni Kim isang babaeng nabubuhay sa moda at detalye.Habang walang pakialam na pinagpapaikot ni Christopher ang mga butil ng kanyang rosaryo pulsera, napako ang tingin ni Kim. Ang kanyang kaibang ayos banyaga, luma, at malayong-malayo sa uso ay tila kabaligtaran ng lahat ng pinaninindigan niya bilang isang alagad ng moda. At sa hindi maipaliwanag na paraan, iyon mismo ang tumama sa kanyang damdamin. Para bang ang kabalighuang iyon ang gising sa kan
Sa ibaba, tapos na ang kasayahan. Ang musika ay humupa na, ang mga ilaw ay naging mas malamlam, parang nalalapit na ang pagtatapos ng gabi.Pagkatapos ng sayawan, dumiretso si Luna sa banyo. Tahimik siyang naghilamos, hinayaan ang malamig na tubig na dumaloy sa kanyang mga daliri parang sinusubukan hugasan ang mga damdaming hindi niya maipaliwanag.Paglabas niya sa pintuan ng banyo ng mga babae, hindi niya inaasahan ang tanawing sasalubong sa kanya.Nandoon si Giovanni, nakasandal sa dingding. Isang sigarilyo ang nakabitin sa kanyang mga labi, ngunit hindi nakasindi.Ang usok ay wala, ngunit ang tensyon sa hangin ay makapal.Tahimik lang siya. Ang kanyang mga mata'y malamig, ngunit sa ilalim ng katahimikan, nandoon ang galit
"Kailan ka pa lalayas sa law firm ko?" mainit na tanong ni Giovanni."Simple lang!" sagot ni Luna, ngiting-ngiti pa. "Tangapin mo lang ang kaso ko, aalis na ako."Sa bahay ng pamilya Cortez.Si River ay abalang-abala sa pag-scroll sa Insta, hawak ang cellphone na parang may tinatapos na nobela.Nilapitan siya ni Justine, dala ang prutas. "Gabi ka na nga nagtrabaho, hindi ka pa natulog. Ano bang tinitingnan mo riyan?""Ang makulay na kwento ng love-hate relationship ng kuya ko at ng girlfriend niya," sagot ni River habang hindi inaalis ang tingin sa screen.Para lang sa chismis, sumali pa siya sa group chat ng mga staff sa law firm ni Giovanni. Buong araw siyang nanonood ng live updates sa kwento nina Luna at Giovanni para raw siyang nagbabasa ng possesive ceo romace novel."Si Luna?""Alam mo rin pala?"Tumango si Justine, sabay ngiti. "Ako rin, updated.""Tara na, chismisan na!""Alam mo ba, muntik na akong mamatay sa sobrang chismis tungkol sa inyo ni Giovanni habang nasa abroa
"Kung ilegal ang manilip, ilang taon kaya ang sentensiya mo?" Nasa tabi ng bintana si Giovanni, ramdam na ramdam ang matalas na tingin ni Luna na tila sinusuri siya mula ulo hanggang paa.Walang bahid ng hiya ang titig ni Luna. Parang isa siyang babaeng tulisan.Tumayo si Luna mula sa upuan ng boss ni Giovanni at ngumiti ng mapang-akit. "Mas mabuti siguro kung kamatayan na agad ang parusa. Kasi kung magaan lang, baka isipin ng iba na wala akong ibubuga."May laman sa bawat salitang binibitawan niya. May ibig sabihin, pero hindi sinasabi nang direkta.
Napangisi si Luna, "Sabi pa ng mga netizens, hindi daw anak ni tatay ko. Paano ko iyon iintindihin nang seryoso?"Napahanga si Theodore. "Ang batang ito, ang laki ng puso."Makaraan ang kalahating oras, umabot na sa mahigit Isang daang libo, ang nanonood sa live broadcast.Nang pumunta si Luna sa istablo para pumili ng kabayo, nagsimulang sumabog ang chatroom ng mga netizens.Sobrang lakas ng kanilang hiling na muling bumunot si Luna.Para mapawi ang kasabikan ng madla, hinarang siya ng production team at sinabi,
"Iniisip ba talaga ni President Gray na mahalaga ang magkaroon ng boto?""Atty. Cortez, mag-iwan ka naman ng daan para sa lahat, para kung sakaling magtagpo tayo ulit sa hinaharap, ay may mukha pa tayong maipapakita sa isa’t isa, hindi ba?""Nang pinaanuhan ako ni President Gray ng tao, hindi ba niya inisip ang araw na ito?" Tahimik ngunit matalim na putol ni Giovanni habang dahan-dahang hinihiwa ang mansanas gamit ang hawak niyang kutsilyo, saka isinubo ang isang hiwa.Ang itsura ba nito ay isang legal na propesyonal? Hindi ba’t para itong isang siga o mabalasik na tao?"Wala na kaming magawa kundi sundan si Atty. Cortez. Kung hindi lang siya nasangkot kay Luna, hindi sana kami napunta sa ganitong kalagayan. Ano sa palagay mo?"Nag-aalala si Vincent. Walang magandang maidudulot ang makabangga si Giovanni, pero ngayon ay nalagay na siya sa alanganin wala nang atrasan.Isang sulyap ang ibinigay ni Giovanni kay Vincent isang tingin na agad nagpayanig sa katawan ni Vincent. Gamit ni Giov