Share

KABANATA 9

Penulis: GlamEyedmystery
last update Terakhir Diperbarui: 2021-11-20 17:24:54

KABANATA 9

"Bakit?" I curiously asked.

Tinignan ko siya at bigla siya'ng ngumuso na para'ng may tinuturo.

Yumuko ako para tignan kung ano'ng tinutukoy ni Spruce and I feel embarrassed the moment I saw it. Ang laylayan ng damit ko mula sa taas ng balakang ko hanggang sa paa, nakabukas at nakikita ang panty ko dahil hinihipan ng hangin ang damit ko. 

Wtf? Ano'ng nangyare dito? Kailan pa to na sira? 

Bigla ko'ng naalala nung hinila ako ng lalaki kanina, gosh baka na ipit ang laylayan kanina kaya natastas dahil sa impact ng paghila niya sa akin. 

So it means kanina pa niya nakikita ang panty ko? WTF? Hindi manlang niya ako sinabihan? Manyak talaga siya Kahit kailan. 

"Zinn?" 

Bigla ako'ng bumalik sa realidad at mabilis na tinakpan ang tastas na bahagi ng damit ko. My Gracious nakakahiya ka Zinn. 

"Sorry, nasira yata." nahihiya ko'ng saad. 

Lumapit sa akin si Spruce at hinubad ang suot niya'ng jacket. Tinali niya sa bewang ko ang jacket niya kaya ngumiti ako. 

"Thankyou Spruce." I uttered.

"It's okay. Let's go? Gagawa pa tayo' ng wine." He said then held my arm and we started walking forward.

"Bakit ka pala nandito?" I asked. 

"Nag-alala kasi ako sayo kasi sabi ni Avi umalis ka at pumunta dito." He uttered and continued walking.

Tumango nalang ako. We continued walking, naglakad kami pabalik sa Servant's Quarters. 

Nilingon ko ang pinanggalingan namin kanina, hoping I could see him again. I have a lot of questions to ask him but I saw nothing. Ang nakikita ko lang ay ang puno at ang scenario namin kanina. Naalala ko bigla ang nasira'ng damit ko. That was cringe asf. I just shook my head because of my thoughts. 

Habang naglalakad kami pabalik sa Servant's Quarters, natatanaw ko sila Avierry at Cazsey sa tapat ng isang mahabang lamesa. Marami silang mga kasama na abala sa kanya-kanyang ginagawa nila. I can see the joy in everyone's face. Ang saya nilang nag-uusap kahit abala sila sa mga ginagawa nila. I can see the acceptance on their eyes, tanggap na talaga nila na dito na sila habang buhay. 

Nagpatuloy lang kami ni Spruce sa paglalakad. Inaalalayan ako niya ako habang naglalakad dahil nakahawak ako sa laylayan ng damit ko na nasira. 

"Zinn!" Avierry uttered the moment she saw us. "Saan ka galing?" she added.

Lumapit siya sa akin. "Nagpahangin lang ako." I uttered then smiled.

Alam kong nag-aalala sila sa akin dahil hindi ko pa kabisado ang pasikot-sikot dito pero hindi naman nila kailangan mag-alala dahil kaya ko naman ang sarili ko. Hindi naman ako mapapahamak ng basta-basta dahil kaya ko namang protesyonan ang sarili ko kung sakali, kagaya ng tinuro sa akin ni Mom noon. Wala'ng iba'ng mag poproteksyon  sa akin kaya kailangan kong proteksyonan ang sarili ko.  

Napansin niya na hindi ko inalis ang kamay ko sa laylayan ng damit ko at may naka tali na jacket. "Anong nangyari sa damit mo?"

Yumuko ako."Nasira kasi kanina." I winced.

Humakbang ako palapit sa inuupuan ni Avierry at umupo ako sa isa sa mga upuan na nasa gilid namin."Gagawa na ba tayo ng wine?" 

I look at them with my exhaustion, feeling ko pagod na pagod ako ngayon. I look up to face them and sighed. Kumikirot ang bahagi ng likod ko na nabunggo sa puno kanina dahil tinulak ako ng wala'ng modong lalaki na yun. 

Lumapit sa akin si Spruce at si Avierry, si Cazsey naman naka tayo lang sa gilid at nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya and she smiled back to me. 

"Hinihintay nga namin kayo eh." saad ni Cazsey, ngumiti ako dahil ngayon lang ulit siya nagsalita. 

"Paano 'yan eh nandito na kami —tara na?" saad ko at bahagyang tumayo. Kahit pagod ako kailangan ko padin na sumama sa pag gawa ng wine dahil hinintay nila ako dito, sayang ang paghihintay nila kung hindi manlang ako tutulong, I badly want to experience it after all.

Nang makatayo ako ng tuluyan bigla akong hinawakan ni Spruce sa kamay kaya bahagya ko siya'ng nilingon. Tinignan niya ako at ngumuso, bumaling siya sa laylayan ng damit ko. "Magpalit ka muna ng damit Zinn, sasamahan na kita". 

Bigla kong naalala na sira nga pala ang damit ko. Tumango nalang ako kay Spruce. Sinamahan niya ako papunta sa Room namin nina Avierry at Cazsey. Ilang segundo pa ay narating na namin ang room at huminto kami sa harap nito.

"Hintayin nalang kita dito sa labas Zinn." Spruce uttered.

Tumango nalang ako at pumasok na sa loob ng room. Marahan kong binagsak ang sarili ko sa higaan, nakakapagod. I turn sideways because I felt uncomfortable with my position. Napatitig ako sa kalansay na nasa gilid ng higaan ko. Siguro matagal-tagal na din mula nong namatay ito dahil kalansay nalang talaga siya pero bakit hindi nila pinalibing?

Tumayo ako para tignan ng mas malapit ang kalansay. Nakalagay ito sa isang kabinet na gawa sa kahoy pero may salamin sa harap na napaglalagusan ng paningin kaya nakikita ang nasa loob. 

Humakbang ako palapit sa kabinet. Paunti-unti kong tinaas ang kamay ko para  buksan at mahawakan ang kalansay pero bigla itong gumalaw. Napaatras ako dahil nakita Kong gumalaw ang ulo ng kalansay. Wtf? Am I hallucinating? I blinked my eyes twice to make sure I'm not. 

Humakbang ulit ako palapit sa parador nang bigla'ng gumalaw ulit ito. I think there's something wrong with this skeleton here and I must probably do something to find it out. Sa pagkakataong ito hindi na ako natakot at binuksan ng tuluyan ang pintuan ng kabinet para tignan at hawakan ang kalansay. Bumungad sa akin ang masangsang na amoy na parang patay na hayop. Tinignan ko ang loob ng kabinet at may nakita ako'ng isang box na gawa sa kahoy. Nagtaka ako dahil mukha siya'ng lagayan ng alahas na parang antique, para siya'ng Treasure box.

Tinaas ko ang kamay ko para hawakan ang kamay ng kalansay. I held its hand at parang nakakatakot pero nakaka-amaze. I was about to open the treasure box when something hit my head which startled me. 

"Oh shit!" bigla ako'ng nawindang nang nalaglag ang isang lumang libro na halata'ng matagal na panahon nang hindi nabubuksan.

Ang libro ay makapal at kulay pula ang cover niya. Tinitigan ko ang libro at may nakita ako'ng nakasulat. I can't read it clearly dahil maliit ang sulat na halatang sulat kamay lamang. Yumuko ako para abutin ang libro.  

"Ano'ng ginagawa mo?" 

Kasabay ng pagbukas at pag sara ng pinto ang pagpasok ni Cazsey. Bahagya ko siya'ng nilingon para tignan. Mabilis siya'ng naglakad palapit sa akin. Nagtaka pa ako dahil parang iba ang expression niya ngayon. Is she mad or what?

"Hmmm I—i I'm j-just..." putol-putol kong salita dahil hindi ko alam kung anong sasabihin ko. I know hindi tamang pinakialaman ko ang kabinet na to dahil hindi naman sa akin 'to. "I'm just checking it out." 

Mabilis na naglakad palapit sa akin si Cazsey at padabog na tinulak ang pinto ng kabinet, dahilan para magsarado ito ng malakas. Bigla kong naalala ang paggalaw ng kalansay kanina. 

"Nakita ko'ng gumalaw yan kanina, there must be some—" Cazsey didn't let me finish my words, she interrupted me.

"Huwag mong pakialam ang kahit na ano man sa silid na ito." saad niya at kinuha ang libro na nalaglag sa sahig. "Marahil ay nag-mamalik mata ka lamang dahil mainit sa labas at pagod ka."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. No, hindi ako nag-mamalik mata. I saw it with my two eyes, that skeleton moved it's head. "Hindi, nakita ko talaga na gumalaw yan."

Bahagyang napailing si Cazsey bago tumalikod. Binuksan niya ang kabinet at nilagay sa loob ang libro. "Huwag mo nalang papakialaman ang kabinet na ito pakiusap." 

Tinitigan ko lang siya habang nakatalikod sa akin."Sino ang kalansay na 'yan?" I curiously asked.

Bahagya siya'ng lumingon at ngumiti na parang walang nangyari. Nagtataka ko lang siya na tinitigan. Why is she smiling instead of answering my question? 

"Magbihis ka na muna, aalis na ako". saad niya at nilagpasan niya lang ako bago nag lakad pa-alis. 

Dahil sa ginawa niya nakaramdam ako ng inis. Ito na naman tayo sa bastosan."Sandali Cazsey kinakausap pa kita. I'm pretty sure nakita kong gumalaw ang ulo ng kalansay kanina. May mali eh, may mali sa kalansay na 'yan." I uttered.

Huminto siya ng bahagya pero hindi niya ako nilingon."Walang mali sa nikata mo pero pakiusap lang huwag mo nalang papakialaman ang kahit na ano mang makikita mo dito." She said the continued walking."Marami ka pang hindi alam".

"Sandali" Dahil sa sinabi niya mabilis ako'ng naglakad palapit sa kanya at hinawakan siya sa kamay para pahintuin siya sa paglalakad. I don't know why pero feeling ko na offend ako sa sinabi niya. Parang ginagawa niya akong bobo.  

Humarap siya sa akin. "Pakiusap, nagmamadali ako." she mumbled.

Hindi ko binitawan ang kamay niya. "Kaya nga ako nagtatanong dahil alam ko sa sarili kong marami pa ako'ng hindi alam tungkol sa lugar na 'to. At the first place hindi ko naman ginustong mapunta sa lugar na 'to." inis kong saad. 

Nakita ko ang pag-ismid niya sa akin na kinakunot ng noo ko. Bigla niyang tinapik ng malakas ang kamay ko na dahilan para mabitawan ko ang kamay niya. Nakita kong namula agad ang kamay ko dahil sa ginawa niya. Ang lakas niya masyado. 

"Alamin mo ng sarili mo, hindi ba't sumama ka ng kusa kay Fetisha dito? Huwag mong sabihin na hindi mo ninais na mapunta dito. Nandito ka dahil nakatakdang mapunta ka dito kagaya ng iba at walang pumilit sayo." dahil sa sinabi niya mas lalo lang nadagdagan ang tanong sa utak ko. 

"Nagtatanong ako dahil gusto ko ng sagot. You're just adding fuel to the fire, dinadagdagan mo lang ang tanong sa utak ko." I mumbled.

"Huwag mo nalang pakialaman ang mga gamit sa silid na ito. Kung hindi mo kanya'ng gawin 'yun umalis ka, hindi ko kailangan ng traidor sa silid na ito." saad niya at tumalikod ulit.

Wtf did she just say? Bastos ba talaga siya? Santa santita ang gaga, kapag kasama namin sila Avierry at Spruce ang bait niya tapos ngayon babastusin niya ako ng ganito? I felt stupid because of that, tinamaan ang ego dahil sa sinabi niya. Pinapamukha niya sa akin na sampid lang ako dito at hindi ako belong. Bakit pinilit ko ba silang dito ako patirahin? The last time I checked they voluntarily offered me to stay with them. This is ridiculous!

"CAZSEY… Sandali!" I uttered.

Biglang may kumatok sa pinto na dahilan para mapahinto ako. "ZINN?" I heard Spruce's voice outside. 

Nilingon ako ni Cazsey at tinignan ng masama. Hindi pa ako tapos sa kanya. I rolled my eyes to her. Tsk Santa santita! Binuksan ni Cazsey ang pinto at niluwal nito si Spruce na balisa'ng nakatayo sa labas ng pinto.

"Bilisan niyo, nandito si Fetisha!" 

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 30

    KABANATA 30“I have something to tell you.”Buong gabing hindi nawala sa isip ko ang huling line na sinabi ni Spruce bago siya tuluyang natulog. He left my mind hanging.Pagkatapos kasi niyang sabihin ang line na ‘yon, bigla siyang natulog. Gusto ko sanang malaman kung anong sasabihin niya because it made me curious and my curiosity is killing me right now. Pero ayaw ko namang istorbuhin ang tulog niya. I mean, he need that sleep, that rest. Pagod kasi siya.Buong gabi kong inalagaan si Spruce. I wiped his body out. Ang dami niyang sugat.Kahit na nakatulog na siya, he still didn't let go of my hands kaya hindi ako makaalis.After how many minutes, paunti-unti nang lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin. Sakto din na tapos na ako sa pagpupunas sa kanya. I took the advantage to stand up. I heaved a deep sigh when he d

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 29

    KABANATA 29“No... but Stygian is in danger,” I said sobbing, “I don't want him to get hurt, I don't want anyone to get hurt because of me,” sinubukan kong pigilan ang sarili ko sa pag-iyak pero tila may sariling paa ang aking mga luha at nagsilabasan sa mga mata ko. Alam kong nagmumukha na akong tanga dito pero hindi ko mapigilan na isipin ang pwedeng mangyari kay Stygian. He have lost too much blood.“Shh, Zinn don't blame yourself. It was not your fault. Let's just hope and pray that nothing happened to Stygian,” saad ni Spruce na patuloy sa paghagod ng likod ko. “Upo ka muna at magpahinga,” dagdag pa niya na agad ko rin namang sinunod. I sat back to the wooden chair.I take a deep sigh to calm myself, habang mahigpit akong niyayakap ni Spruce. Makalipas ang ilang sandali ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita ulit.

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 28

    KABANATA 28“Zinn? Stygian?”Mabilis kong minulat ang aking mata nang may biglang kumalabit sa akin. Napatingin ako sa binti ko at nakita ko ang binti ni Stygian na nakapatong sa akin. I'm still facing his chest, naka sandal naman ang ulo niya sa ulo ko.“Zinn!” mabilis kong hinarap ang nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Spruce na nakatayo sa harap namin.“Spruce?” gulat kong sabi. Anong ginagawa niya dito? Nahuli din ba siya? Gagawa na sana ako nang bigla kong naramdaman ang sakit sa aking balikat, “Aww!”Naramdaman kong gumalaw si Stygian. Nagulat naman ako nang bigla akong nilapitan ni Spruce at tinulungang bumangon bago hinubad ang tali sa kamay at sa paa ko. Hinawakan niya ako sa balikat at tinulungang makatayo at maglakad. Napatingin ako kay Stygian dahil hindi siya agad tinulungan ni Spruce.&

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 27

    KABANATA 27Tinitigan ko siya at hindi ko sinasadyang mapatingin sa mapuka niyang labi. Nagtaka ako nang nakita ko ang dugo sa gilid nito. “Anong nangyari sa labi mo?”Mabilis siyang umiwas ng tingin nang itanong ko ‘yon kaya kumunot ang noo ko. Kung titignan ang sugat sa gilid ng labi niya at ang pamumula nito, parang sinuntok ‘yon o nabunggo kung saan.“Habunggo lang ya, maliit lang yan kaya huwag mo nang pansinin. Ang isipin natin sa ngayon ay kung paano tayo makakatakas dito.” seyusong sabi nito kaya agad naman akong tumango at sinimulang gumalaw at sinubukang alisin ang kamay ko mula sa pagkakatali. “Ititgil mo ‘yan, masasaktan ka lang sa ginagawa mo. Namumula na ‘yang kamay mo at baka magkasugat ka pa!”Napahinto ako dahil sa sinabi niya bago yumuko. I can't think of any other way para maka alis dito kaya ‘yon n

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 26

    KABANATA 26Brazinn’s POV“Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.“Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko.Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb

  • PARAISO de INFERNO; The suicidal forest   KABANATA 25

    KABANATA 25Spruce’s POVNaglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before.Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.“Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status