Chapter 4

WMS #38 

CHAPTER FOUR

Napapikit akong muli nang makaramdam ng pagkahilo. Damn dapat talaga hindi ako uminom ng marami kagabi

“Fvck!”Inis kong kinawag ang aking mga kamay ng mapansin kong nakatali ang mga ito sa kama. The hell! Whoever did this to me I make sure even his soul he won’t see.

“Gising ka na pa,” I looked at the door while a man walked towards me.

“Who are you?” kunot-noo kong tanong sa kanya. Sa isang lalaking pumasok dito sa hotel room. May katangkaran ito at medyo may balbas. Kung titigan itong mabuti ay hindi rin papatalo ang angking kagwapuhan pero mas lamang ako. teka, kailan pa ako humanga sa iba? Damn nababakla na ba ako?

“Tsk, nakakatawa tingnan ang isang Paul Vincent Sohn na nakatali sa kama at naghihintay nang kanyang kamatayan,” damn who’s this fvcking man? Did he really think na mapapatay niya ako tsk nagpapatawa yata.

“’Wag pakakasiguro Dude,” ngisi kong wika sa kanya na ikinahinto niya. tsk did I know him? Don’t tell me isa siya sa mga naloko ko? but I trust John John he never fail sa mga gano’ng bagay.

“Ang lakas naman ng fighting spirit mo. Bakit hindi mo na lang umpisahang magdasal.” hindi ko mapigilang mapahalakhak dahil sa kanyang sinabi. 

“of course, hey Dude, anyway why are you hate me hmm? How money I scam you?” ngising tanong ko na ikinalukot ng kanyang noo. 

“Sa sobrang dami ng mga taong naloko mo. Nakakalimutan mo na ako.”hindi ko mapigilang magtaka habang napatingin sa kanya. Tsk mukhang ang laki ng kasalanan ko dito.

Nakarinig kami ng kalampag sa may pinto kaya agad itong naglabas ng baril fvck. Kailangan makawala ako rito dahil kapag hindi siguradong mamamatay ako.

Fvck! Mabuti na lang at nakaiwas ako ng barilin ako ng g*go damn! Ang sakit ng kamay at paa ko dahil sa ginawa kong pag-ilag kahit may tali ako.

“Dude! Okay ka lang?!”sigaw sa akin ni John John ng makapasok siya sa pinto. Damn I need kill that man bago niya ako maunahan. I make his life suffer because of what he did to me. walang pang nangangahas na labahan ako damn it!!!

“Do you think I’m fine? Muntik lang naman akong mamatay.” Singhal ko naman sa kanya habang nilapitan niya ako at tinanggal ang tali sa aking mga kamay.

“Muntik lang naman pala,” 

“Fvck you!” malaks namang ngumisi ang loko kong kaibigan na si Jeffrey dahil sa sinabi ko sa kanya.

Nang matanggal ni John John ang tali ko sa paa ay agad na akong tumakbo papuntang terrace.  Need to find that man. Pagbabayaran niya ang ginawa niya sa akin.

“Paul. Saan ka pupunta! Magdamit ka muna!” tsk. I forget that I’m naked. Hinagis naman sa akin ni Jeffery ang isang bathrobe kaya agad ko na itong sinuot. Sila na ang bahalang humuli sa babaeng kasama ko kagabi. Damn that b*tch pagbabayaran niya ang ginawa niya.

I saw him jump to the other terrace. Agad kong kinasa ang aking hawak na baril at binaril siya. fvck! Mukhang magaling din ang loko. Agad akong nagtago sa pader habang pinaputukan niya rin ako.

Nang hindi ko na marinig ang putok ng baril ay agad akong gumanti sa kanya.

He ran fast so I immediately followed him. Kailangan ko siyang mahuli at mapatay. Hindi ko hahayaan na mabuhay ang isang katulad niya sa mundo.

“Tulog!” Nakangising sigaw ni John John matapos niya itong hampasin sa batok. Napa-iling ako habang lumapit sa kanila. John John is a hacker and he can hack all the CCTV  footage here kaya madali niya lang mahanap ang isang katulad nitong h*yop na muntik nang pumatay sa akin.

“Tuluyan ko na ba?” John John ask me habang nilapitan ko sila. Napatitig ako sa mukha ng h*yop at para ko na siyang nakita noon. Tsk ‘di ko lang matandaan dahil baka isa siya sa mga nakalaban namin.

“’Wag mo na, mas maigi kung pahirapan muna natin ang h*yop na ‘yan.” I answered him while ordering our men to carry the asshole.

“Where is the b*cth?” tanong ko sa tauhan namin ng makapasok ako sa loob ng basement.

“Ayon Sir.” Turo ng tauhan ko sa babaeng dahilan kung bakit muntik na akong mapatay.

“S-Sir..p-patawad po, h-hindi kop o sinadya…b-binayaran lang po nila ako..” tsk she really think na marunong akong maawa?

“At naawa ka ba  sa akin?” she’s shaking while bent her head. 

“Tsk, nakakaawa ka naman, but I’m sorry I never feel pity to someone like a trash.” Umalingawngaw ang putok ng aking baril habang humandusay sa aking harapan ang babaeng muntik nang magpahamak sa akin agad namang kumalat ang kanyang dugo sa sahig kaya agad ko siyang iniwan. 

“Gising ka na?” Ngising tanong ko sa h*yop na na sa aking harapan.

“Mukhang bumaliktad na yata ang panahon, pa rang kanina lang ako ang nakatali, ngunit ngayon ikaw na.” he just stared at me evilly and didn’t seem to have any intention of speaking. Tsk talagang ginagalit niya ako.

Magsasalita na sana ako ng mabilis niya akong tinadyakan. Napahawak ako sa aking tiyan ng tumalsik ako sa sahig. Damn that man where does it get strength from?

Naunahan ko naman siyang tutukan ng baril kaya nagtaas siya ng mga kamay.

“Sayang panalo ka sana kung lumaban ka.” Iling kong wika sa kanya dahil wala na akong bala ngang kalabitin ko ang trigger ng aking baril. Tsk bakit nga ba hindi ko ito nalagyan kanina ng bala.

“Sana noon pa lang, pinatay mo na lang ako.” I looked at him because of what he said. Saan ko ba nakita ang h*yop na ‘to?

“’Wag kang mag-alala dahil ngayon siguraduhin ko ng patay ka.” I said while I loaded the magazine with a bullet.

“’Di mo ako kayang patayin..dahil magkaibigan tayo.” I raised my face because of what he said.

“Tsk. friends kailan?” I say while putting my gun in his head.

“Nakalimutan mo na nga ako Paul…Thaddeus.. Thaddeus Millier.”

“Don’t fool me.” galit kong sigaw sa kanya. Damn d-did he tell the truth? H-how come? i..i thought h-he’s died.

“Bakit? Hindi mo ba matanggap na buhay ako!! na buhay ang kaibigang hinayaan mong tangayin dati ng mga sindikato!!”

“Fvck Thaddeus!! I didn’t let that happen to you.”

“Hindi?! Nagpapatawa ka ba Paul!! Umasa ako! umasa ako na tulungan mo ako dahil akala ko magkaibigan tayo! Pero ano ang ginawa mo?! Naging duwag ka!! Hinayaan mo lang ako!!”

“Damn Dude!! You don’t know what happened, I’m looking for people who can help you!”

“Tama na!! kung totoo ang sinabi mo dapat nailigtas mo ako!! dapat hindi ko naranasan lahat ng ‘yon dahil sa ‘yo!!” I can’t stop crying while looking at him, if they think I’m a gay dahil sa pag-iyak ko ay wala akong pakialam. Ang gusto ko lang mapatawad ako ng best friend ko. masyado pa kaming mga bata noon ano’ng magagawa ko para ipagtanggol siya sa mga p*tanginang kidnaper na ‘yon.

“Here, kung ito ang tanging paraan para mapatawad mo ako, gawin mo.” Inabot ko sa kanya ang aking baril habang lumuhod ako sa kanyang harapan.

“Tsk, masyado naman kayong madrama. Mag-patayan na kayo para mapupuntahan ko na si Alma Baby ko,” malaka namang humalakhak ang dalawang g*go na hindi ko alam kung mga kaibigan ko ba talaga. Tsk mga walang kwenta papayag lang na patayin ako habang kanina lang handa si lang mamatay para sa akin. tsk mga hunghang talaga.

“Ano pa’ng hinihintay mo.” I raised my face and looked at Thaddeus. Alam kong malaki ang kasalanan ko sa kanya dahil hindi ko siya nagawang iligtas.