CHAPTER 15
“Bukas po” sigaw ko mula sa kumakatok.
Chapter 16Tapos na ang lahat kumain. Gabi na at ako na ang nag prisinta na mag hugas ng pinagkainan.
Chapter 17Mahaba ang traffic, habang ang mga busina ng mga sasakyan ay kanina pa tumutunog dahil sa pagka-inip s byahe.
Chapter 18“Hindi po ako baliw. Hindi ako baliw para kitilin ang sarili ko, kundi sa mga taong nakapaligid sakin. Palagi kong iniisip ang iniisip nang iba, palagi kong iniisip ang mga sasabihin nila. nang araw na ‘yon na puno ako ng takot, sakit at galit. Galit sa sarili kong bakit hindi nila ako magustuhan, galit sa mga tinuring kong kai
Chapter 19“No, Monica. Hindi ko isasaalang-alang ang mental health mo para sa pagpasok. Hindi kita ipressure sa academics mo, ayos lang kahit bumagsak or mag drop ka ngayon pero please naman anak. Take a rest naman muna,” pagmamaka-awa ni mama sakin.
Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Maaga akong bumangon mula sa higaan para mag handa nang mga gagamitin ko sa pagpasok. Nag ayos ako nang sarili ko, bitbit ang bag papunta sa baba ay nakita kong na kahanda na ang mga pag kain sa hapag.Hab
PSYC21“Alam mo ikaw bumalik ka lang dito nag kanda-gulo-gulo nanaman! Wala kang ibang ginawa dito kundi ang manggulo. Bakit hindi ka nalang umalis dito nang matahimik na ang lahat?!” hesterikal na sigaw ni Mae sa loob nang room.
PSYCH22Lumabas ako nang classroom na masama ang tingin sa’kin nang lahat. Paanong hindi’t niniwala sila kay Bea. Sa mga paawa effect na biglang mag lalabas nang pera.
PYSCH23Hindi ko alam kung saan kami papunta ngayon. Inaya ako nila tita't mama na umalis at pumunta sa kung saan ngayon.