3rd Person's Point of View*Napapansin ni Mike na mukhang mag-iisang oras ng wala ang Asawa niya ngayon at napatingin naman siya sa paligid at wala pa din ito sa paligid.Kinuha niya ang phone niya at wala din namang message na kinakunot ng noo niya.Lumapit naman ang Dad niya sa kanya at napatingin naman siya doon."Where's Geraldine?""Nasa kwarto namin, sabi niya may kinuha lang siya saglit.""49 minutes na siyang wala.""Ganun nga. Kailangan ko na siyang hanapin baka kung ano na ang nangyari sa kanya. Lapitin pa naman iyon ng disgrasya.""Find her now."Tumango naman si Mike at tinawagan niya ang phone ng Asawa niya at narinig naman niya na naging ito ngayon habang naglalakad.Iba ang kutob niya ngayon at iniisip niya baka kung ano na naman ang ginawa ng Asawa niya."Where's my wife?" ani niya kay Manang."Hindi ko po siya nakita, master.""Sabi niya na nasa kwarto daw siya."Napatingin naman si Manang sa taas."Hindi ko napansin po at pupuntahan ko na lang po.""Ako na lang po."
3rd Person's Point of View* Sa party... Malalim pa din ang iniisip ngayon ni Josh habang inaalala pa din niya ang babaeng asawa ni Michael. May kahawig kasi ito sa dating fiancee na mahal na mahal niya noon at hindi niya tinitigilan sa paghahanap. "B1," tawag niya sa right hand niya. "Yes, boss." "Investigate the wife of Mr. Muller." Nagulat naman ito sa sinabi ni Josh. "Bakit naman po, Boss?" "Parang may iba akong nararamdaman sa kanya. Mamaya ko na sasabihin sayo." "Masusunod po." Ininom niya ang wine na nasa baso. Naalala pa din niya ang maganda at maamong mukha nito ay mga mata na nakaka-akit na katulad sa kanyang fiancee na si Jerah. "My Jerah, ikaw ba yan?" Napakagat siya sa labi niya. Namimiss na niya ang mabangong amoy ng fiancee niya at ang nakaka-akit nitong katawan na matagal na niyang gustong tikman at inasam asam at ang mala-tigre din nitong ugali pag nagseselos. Gusto niya ang lahat sa babae pero ang hindi niya alam na pinag-aralan muna lahat ni Gerry ang gu
Geraldine’s Point of View* Napalunok ako ngayon habang nakatingin sa kanya ngayon at napatingin ulit ako sa kamay ko na parang minu-murder na niya ngayon na parang naging cannibal na ang lalaking ito! “H-Hubby, masakit.” Dahan-dahan namang napatingin sa akin ang kanyang nakaka-akit na mga mata ngayon. Mukhang mas magaling pa siyang umakting kesa sa akin eh! Nakita ko na hinalikan niya ang kinagat niya kanina na kina-init ng mukha ko ngayon. “I don’t care where you came from, whether you’re poor or rich, or whose child you are. You’re mine, and no man will ever take you away from me. Remember that, wife.” Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Hala bakit siya ganito ngayon? Naamoy ko ang inumin na galing sa bibig niya. Jusko, naka-inom atah ang lalaking ito! “Hubby, mukhang lasing ka na atah… lasing ka na talaga. Ilang baso na ba ng wine ang nainom mo ha?” “I’m not drunk.” Malapit isang oras na akong nawala at ito siya ngayon nalalasing na. “Look at me.” Nap
3rd Person’s Point of View* Sa isang kagubatan sa America ay naglalakad ang mga sundalo para libutin ang boung kagubatan kung may mga kalaban bang nasa paligid ng kanilang teritoryo. Nang may narinig silang isang batang tumatawa kay nagmamadali silang naghanap kung nasaan ngayon ang batang tumatawa. “Sir, we found the girl… but, there’s a big problem.” Napatingin naman sila sa isang tauhan nila at agad naman nilang nilapitan ang kinaroroonan ng kasamahan nila at nakita nila ang isang babaeng bata na nasa mga anim na taon na ito at nasa gilid nito ang dalawang lion na parang pinuprotektahan nila ang babaeng bata. “Impossible.” Di makapaniwalang ani ng General nila sa nakikita na wala man lang galos ang batang babae habang may mga lion na nagbabantay sa kanya na parang ginawa lang nitong pusa ang mga lion na nakapaligid sa kanya. “Baby Girl.” Biglang naging alerto ang mga lion sa paligid nito at napatingin naman ito sa kanila. Nakikita nila na parang hindi naman ito nak
3rd Person's Point of View* Flashback... Nakayakap ngayon ang batang Mike sa Ina niya sa kwarto niya. "Son." Napatingin naman si Mike sa Ina niya na nakayakap sa kanya ngayon. "Yes, Mom?" "In the future, kung mamimili ka ng babae ay siguraduhin mong pu-protektahan mo siya at mamahalin mo talaga siya ha at wag mo na siyang papakawalan." Dahan-dahan namang tumango si Mike sa sinabi ng Ina niya. "I will do that, mom. I will also hug my wife like this until morning and love her always. Hindi ako magiging kagaya ni Dad." "Mahiyain lang ang dad mo na ipakita ang emosyon niya dahil hindi siya sanay sa ganung bagay." Dahan-dahan na lang itong tumango. "Ayokong magaya ang Asawa mo sa akin na parang ibon na nakakulong sa mansiong ito. Ikaw lang ang makakabago sa pamilyang ito, makakahanap ka ng asawang makakabigay sayo ng kasayahan at siya ang makakapuno sa pang-araw araw mong kasayahan." "Siya na po ang babaeng para sa akin, mom. I love her and I will do everything for her." Napang
Geraldine’s Point of View* Sarap na sarap ako sa pagkain dito at siya naman ay nakatingin lang sa akin at napahinto naman ako sa pagkain nang may narealize na hindi pa din kumakain ang isang ito. “Ehem…” mahinang ubo ko na kinatingin naman niya sa akin at syempre nandidito pa din kami sa kwarto ngayon at alas 7 na ng gabi at narinig ko pa na may dadating daw na bisita mamayang 9pm at artista daw iyon. Kilalang kilala ko yung artista na yun. Siya si Hestia Angela Gonzaga. Isang sikat na actress at idol, ilang taon ko na siyang idolo sa larangan ng pag-aacting. Excited na akong makita siya! Kaya kailangan kong magpakabait sa isang ito. "What?" kunot noong ani niya sa akin. “Hubby, kumain ka na din.” Tinapat ko sa kanya ang kutsara at kinain naman niya iyon at napangiti naman ako. “Masarap?” Nakikita ko na tahimik siya habang nilalasahan niya ang kinain niya. Nakikita ko sa mukha niya na nalalasahan niya ang kinain niya ngayon! “Hindi mo luto pero nalalasahan ko. Paano
Geraldine's Point of View* Lumabas na kami sa mansion at nakahawak ako sa braso ni Mike. Mabuti natauhan na ito sa pagkakalasing niya. "Hubby, di ka na pwede uminom ha. Di mo napipigilan ang sarili mo pag naka-inom ka." "Why? Ano ba ang ginawa ko kanina?" walang emosyong ani nito sa akin. "Nothing..." Umiwas na lang ako ng tingin at nagpatuloy pa din kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa party. At nakikita ko na seryosong nag-uusap ngayon ang dad ni Mike sa ibang mga businessmen. Napangiti ako nang maisip ko na baka may koneksyon ang mga ito sa Mafia Emperor. Baka lang naman. Lahat ng kakilala nila baka may koneksyon sa isa't isa at madali lang yung makita. "Daddy!" Sabay naman silang napatingin sa akin ay ang seryosong mukha ng daddy ni Mike ay biglang napangiti nang makita ako. "Oh, nandito na pala kayo." Binitawan ko talaga si Mike at niyakap ang Dad niya. "Syempre, di pwedeng mawala ako sa birthday niyo po. Itong si Mike kasi nalasing kaya nakatulog. Di ko
Geraldine's Point of View*Nanlulumo ako ngayon at kumuha ako ng wine at uminom ako at di ko napansin na nasa ika-tatlong baso na ako ngayon.Pero hindi naman ako madaling malasing. Ang hina lang nito sa akin at hindi naman ako madaling matutumba.Tinatanong ninyo kung nasaan ang lalaking iyon at ayun todo chismis sa mga businessmen sa paligid.Wala talaga siyang pake-alam sa akin. Tsk. Edi wag.Napatingin ako sa relo ko at tiningnan ko kung anong oras na at biglang may nagsalita sa akin sa gilid."Hi."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang isang magandang babae at kilala ko ang babaeng ito. Mayaman din siya! Anak siya ng may-ari isang malaking shipping company sa luzon na si Joanne Mercader.Ngumiti ako sa kanya."Have a sit, miss.""Thank you."Umupo naman siya."Pasensya ka na kung biglaan ang pag-kausap ko sayo."Ngumiti naman ako at sabay iling-iling."You're Mr. Muller's wife, right?""Yes, I am.""You're beautiful ang gorgeous.""Am I? Thank you, same also to you."Mahina na
3rd Person's Point of View*America...Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island."Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan."Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry.Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila."Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito."Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila."Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General.Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasabi ng Dad n
Geraldine's Point of View*Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan."Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!""Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya.""Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa."Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba."Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha."Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko bilang top 1 noon
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na