CLAIRE SANCHEZ:
“Grabe naman tong si Edward hindi man lang nag-lock ng kaniyang pintuan. Nakakainis. Eeee napaka maniac talaga . Bwisit (napapa-padyak sa inis na sabi ko sa aking sarili habang naglalakad ako pababa ng kusina) sa kinadami dami naman kasi ng oras bakit ngayon pa ako inutusan talaga ni Manang. Ang malas ko naman. " pagmamaktol kong sabi. Pagdating ko sa maids quarter ay tinanong ako kaagad ni Manang dahil nakasumbakol ang mukha ko. "bakit naman basang basa yang damit mo? at bakit ganyan yang pagmumukha mong bata ka?! ano bang ginawa sayo ni Sir Edward?! halika nga dito at magpalit ka muna ng damit mo. " nag-aalalang tanong sa akin ni Manang. Inabutan niya ako kaagad ng tuwalya. "pano Manang yan pong alaga niyo meron na namang kaulyawan dun sa kwarto niya hindi man lang nag lock ng pintuan edi nagulat po ako ayun tumilapon ang kapit kong tray. Hindi ko naman napansin na natapunan din pala damit ko nung nasa loob ako ng silid si Sir Edward” naiinis kong sabi. Kung pwede ko lang pagsabihan si Sir Edward ay ginawa ko na. "hahaha Ikaw talaga?! mainit na naman ulo mo, kababata mo naman yan. Pagsabihan mo na lang. Mabait naman yan si Edward pero ewan bakit naging wild yan ng ganyan. Hindi naman siya ganyan dati. Pero mabait yan, siguro sa tagal niyo lang na hindi nagkita na kaya naninibago ka" humahalakhak na tugon sa akin ni Manang Anita habang namamalantsa ng mga damit pang opisina ni Sir Edward. "naku Manang . Kahit naman kababata ko iyan parang hindi ko na siya kilala. Mabuti pa yung dating Edward na nakilala ko noon, mas simple at mas masayang kasama hindi ganyan , ilang beses na akong nagpupulot ng cond*m niya nakakadiri hindi man lang itapon sa tamang tapunan. Haist sige na po magpapalit muna ako ng damit. " tugon ko kay Manang. Nagtungo na ako sa banyo at nagbihis. Dahil sa malagkit ang juice na tumapon sa aking katawan ay naligo na rin muna ako. Hindi pa man ako nakakatapos sa aking pag quick bath ay kumakatok na si Manang sa pintuan ng aming banyo. "bakit po Manang? patapos na din po ako?" nagtataka kong tanong. Magkahiwalay ang silid namin ni Manang pero iisa lamang ang banyo na aming ginagamit kaya naisip kong baka kailangan niyang gamitin ang banyo kaya ito biglang napakatok. "Claire, anak pinapatawag ka ni Sir Edward baka hihingi sayo ng dispensa puntahan mo na siya. O baka nagugutom na ipaghanda mo na lang ng kaniyang pagkain ulit. Siguradong nakaalis na ang katalik nun. " sigaw ni Manang sa akin mula sa nakaawang na bukas sa pintuan sa aming banyo. Sa boses ni Manang ay halata na talaga ang katandaan niya. Kaya hindi ko na siya masyadong binibigyan ng kunsumisyon sa aming amo, hindi ko na din siya masyadong pinapakilos sa bahay. Siya na ang nagsilbing nanay sa akin magmula ng lumuwas ako ng probinsya. Pagkagaling ko sa School ay ako na ang halos nag-aasikaso ng mga gawain dito sa bahay. Pinagpapahinga ko na siya , mabilis na kasing hapuin ang aking Manang. "HAYY nakakainis talaga" mahina kong sabi sa aking sarili "sige po Manang puntahan ko na" nagmadali na akong nagbihis ng aking damit at nagtungo sa kusina para ipaghanda ulit ito ng kaniyang makakain. Panay man ang aking pagmamaktol ay wala din akong magagawa kailangan kong tiisin ang lahat dahil wala naman ibang tutulong sa akin kundi si Sir Edward lang para matapos ako sa aking pag-aaral. Nang makapaghanda na ay nagtungo na ako sa kaniyang silid. Kumatok muna ako at nagsalita bago ako pumasok sa kaniyang silid para masiguradong hindi na ulit mangyayari ang kagaya kanina. "Sir ito na po yung pagkain niyo. May ipag-uutos pa po kayo?" tanong ko sa kaniya. "Pakilagay mo na diyan sa coffee table ko. Saka please lang Claire naasiwa ako kapag nag si-Sir ka sa akin. Tawagin mo na lang ako sa pangalan ko , its Edward remember?! Hindi ako sanay na tinatawag mo akong Sir parang hindi naman kita kababata niyan. (tinanguhan ko lang siya ng walang kagana gana) Teka lang wag kang aalis magbibihis lang ako may sasabihin pa ako sayo" pag aawat niyang sabi. Plano ko talagang ilagay lang ang pagkain niya at umalis na pero nagmatigas ito. Wala naman akong magawa kapit niya ang dalawang kamay ko, siya ang nagpapa-aral sa akin. Lahat ay titiisin ko para lang mabalikan ko ang aking Ate Christy, kailangan mapatunayan ko sa aking Mama at Step Father na kaya kong manindigan at mababawi ko din ang aking kapatid pagdating ng tamang oras. "Parang pakiramdam ko ang layo layo na ng loob mo sa akin. Naiilang ka ba sakin?" Habang nagsasasalita ay nakikita ko sa nakaawang na pintuan ang pagbibihis ni Edward hindi ko alam kung sinasadya ba niya ito o talagang nagkataon lang. Kahit iwasan ko ay parang hinahawi ang aking paningin sa dakong iyon. Nakita ko ang nakaumbok na sandata nito sa suot niyang itim na boxer shorts, halos tumulo ang aking laway ng makita ko ang kaniyang 6 pack abs, ang tigas nito nasasabi ko na lang sa sarili ko, kaya naman pala sila binabalik balikan ng mga babae kakaiba naman pala talaga ang katawan ni Edward. Nang matapos magpahid ng lotion sa kaniyang katawan ay nagsuot ito ng manipis na puting t shirt at saka ito lumabas ng pintuan. Mabuti na lang at alerto ako. Iniiwas ko ang aking tingin sa kaniyang direksyon at nagkunwaring nakatuon ang aking tingin sa kabilang banda ng silid na iyon. "ang sabi ko Claire bakit ilang na ilang ka sakin. Hindi mo ba ako narinig?! Aba ako pa rin naman ito ang kababata mo?" tanong niya sa akin habang papalapit siya sa aking kinatatayuan. "e kasi nga Mr.Edward Murphy, with all due respect Sir ang kilala kong Edward na kababata ko hindi maniac at may respeto sa babae hindi kagaya mo. Susme kung saan saan na lang ako nakakapulot ng cond*m na ginagamit mo. Hindi ba pwedeng pagkagamit mo ilagay mo naman sa tamang basurahan, at pakiusap naman kung makikipagtalik ka naman sana naman i-lock mo ang pinto sa susunod." naiinis kong sabi "hahaha! Claire ano ka ba naman , bakit Claire sa edad mong yan wag mong sabihin saking virg*n ka pa rin?. Grow up this is city life, tumatanda na din tayo dapat enjoy life lang. Ilang taon na nga lang tayo sa mundo tapos pipigilan ko pa ang aking sarili. Saka matatanggihan ko ba palay na ang lumalapit sa manok!" napaismid ako sa kaniyang sinabi. " THE FVCK" sa isip isip ko , wag mong igaya lahat sa mga babaeng nakakasama mo ang lahat ng babae. Napapailing na lang ako sa kaniya. Ayokong sumagot dahil ayokong mauwi na naman kami sa pagtatalo. " ah teka ilang taon ka na nga ba ngayon?" sarkastikong sabi niya sa akin. Nainis na ako sa kaniya dahil ayaw pa rin niyang magtigil kaka-asar sa akin. "e ano naman ngayon kung virg*n pa ako sa edad kong 24, ito tandaan mo Mr.Murphy ibibigay ko lang ang puri ko sa mapapang-asawa ko at hindi sa kung sino-sino lang. Hinding hindi ako gagaya sa mga babaeng nakakalantari mo na pag nangati ay magpapakamot sayo. Hay naku ewan ko sayo!. May ipag-uutos pa po ba kayo sakin Sir? kasi kung wala na maari na ba akong bumaba dahil kailangan ko na pong matulog SIR , maaga pa pasok ko bukas." naiinis kong sabi. “Oh shit! Malaki pala ang agwat ng edad namin ni Claire . Bakit kung mag isip ito parang siya pa ang 31 years old” naririnig kong bubulong -bulong niyang sabi sa kaniyang sarili. “Yes Sir?! May sinasabi po kayo?” Tanong ko sa kaniya. “Hahaha wala. Don’t mind it wala iyon.” Sabi niya sa akin.Ito pala ang plano ni Andrew mula pa noong una, balak pala niyang mag-propose sa akin sa mismong birthday ko.Hayop ka Jackie!, alam mo pala ang plano ng anak mong mag-pakasal sa akin sa pagbabalik niya mula sa business trip niyang ito. Kaya pala ganoon na lang ang pagmamadali niyong mag ina na itulak ako sa kama ng ibang lalaki! Sinong mag aakala na papalpak ang plano niyo at kay Arthur ako mapupunta!“napaka dimonyo mong ina!” Galit na galit ako!Sobrang galit na galit ako kay Jackie!Nagagalit ako dahil pinapatay ako ng kunsensya dahil sa biglaang pagtalikod ko kay Andrew. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko kahit magalit pa ako?Tapos na ang lahat. Hindi ko na maaaring balikan ang nakaraan namin ni Andrew.Sunod-sunod ang pagtawag ni Andrew sa akin.Paulit-ulit kong kinakansel iyon, hanggang sa tuluyan ko ng patayin ang telepono ko at naupo nang mag-isa sa tabi ng park.Tahimik akong nakaupo roon, nakatulala nang matagal, bago ko muling binuksan ang telepono ko at tinawagan ko s
Ang buong restaurant ay napuno ng mga paborito kong bulaklak. Bago pumasok sa loob ng resto, ang mga puno ng sycamore sa magkabilang gilid ay nakasabit ang mga makukulay na ilaw at iba't ibang "birthday wishes" at "love" na mga card. Ang mga makukulay na ilaw ay kumikislap, ang simoy ng hangin sa gabi ay humahaplos sa aking katawan, at ang paligid ay puno ng isang romantikong atmospera. Sumunod ako sa kasamahan ni Andrew papasok sa looban ng resto nang medyo malabo ang iniisip. Hindi ko kagad nagets ang mga nangyayari pero na wiwirduhan ako. Nakita ko ang mga kasamahan ni Andrew sa kaniyang trabaho na may hawak na mga heart-shaped balloons ng iba't ibang kulay, na kusang bumubuo ng isang bilog, na may ngiting may pagpapala sa kanilang mga mukha. Sa gitna ng resto ay may malaking projection screen na kasing taas ng isang tao. Matapos ang dalawang malalakas na tunog, lumitaw ang imahe ni Andrew sa screen. Naka-Formal attite siya, may suot na pulang bow tie, may hawak na isang bu
SA OPISINANakahinga ng maluwag si Ella nang matiyak niyang alam ni Arthur na ngayong araw ay birthday ni Frances. Pagdating ng oras ng tanghalian, hinanap niya si Frances para mag-lunch.FRANCES POVBinuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ito, at naalala ko na iniiwasan ako ni Arthur kaninang umaga kahit pa alam kong mag flight siya ngayon, kaya't bigla akong tumango ng malungkot.Pero dahil kilala ako ni Ella, alam niyang may hindi okay na nangyayari sa akin. Kinuha niya ang cellphone ko at tinignan ang mga message ko.Sa huli, nagbiro na lang si Ella sa akin "Baka gusto ka niyang sorpresahin ka. Pinipigilan niya lang ngayon at hindi ka pinapansin, tapos bibigyan ka ng sorpresa pagkatapos ng trabaho. Para maging emosyonal ka at ma touch ka!” Tumingin ako kay Ella at ngumiti "Saan mo na naman natutunan lahat ng 'yan?"Itinaas ni Ella ang kanyang baba nang may kumpiyansa, "Maghintay ka lang!"Pagdating namin sa canteen, tinawagan ko iba pa naming mga kasamahan at trineat ko sila
FRANCES POVKinabukasan, nagising ako ng maaga para magluto ng almusal, gusto ko sanang magka-ayos kami ng aking asawa sa aming alitan nitong nakaraang gabi. Halos hindi kasi niya ako pinapansin, sa di ko malamang dahilan. Masaya naman kami noong nakaraang araw pero biglang nagbago ang mood niya kagabi.Marahan akong kumatok sa pinto ng guest room pero walang Arthur na sumagot mula sa kabilang bahagi ng kwarto kaya naman nagdesisyon na akong pumasok na.Habang naglalakad, hindi maipinta ang mukha ko, kakaibang kalungkutan ang bumabalot sa aking katauhan.Pagdating ko sa pintuan ng Office ko ay biglang nanakbo si , Ella papunta sa akin at sinadya akong banggain, kinuha niya ang isang regalo at inabot sa akin . "Frances, Happy Birthday!"Sandali akong napatigil, at saka ko lang naalala na birthday ko pala ngayong araw. Magmula naman kasi ng mamatay si Mama, kinalimutan ko ng mag celebrate ng birthday. Para sakin ang araw sa buong taon ay normal lang. Kinuha ko ang regalo at walang gan
Sa totoo lang nainis ako sa mga sinabi niya kaya sinagot ko din sila ng nararapat na sagot.“Teka lang huh…Una sa lahat ang obligasyon namin si Papa, at FYI nagbibigay kami ng pang gastos ni Papa.Pangalawa, hindi niyo nga ako tinuring na anak niyo, ngayon kung maka-asta ka akala mo ay talagang ulirang ina ka?At pangatlo, bakit hindi niyo pag-trabahuhin yang si Ate Leonor. Hindi yung aasa lang siya sa binibigay namin kay Papa. Kung tutuusin siya ang pinaka-matanda sa amin pero siya ang pinaka-walang pinagka-katandaan.” agad na napa-ismid si Tita Mylene pero nagmatigas siyang umalis ng kusa.Napaisip ako, ngayon lang ako nakakita na niyawyawan ng kaniyang mapang-aping madrasta sa sarili nitong bahay, pagka bukas na pagkabukas pa lang ng pinto. ANo pa nga bang magagawa ko, kung palalayasin ko sila malamang na gagawan nila ito ng malaking issue kaya naman hinayaan ko na lang silang pumasok. Inalok ko na lang sila ng juice. Alam kong may naglalaro na naman sa isip ng mga ito kaya nand
Kagaya ng hindi ko pagyayabang, bumungad sa kanila ang isang mala mansyong bahay na tinitirahan namin ni Arthur. Hindi ko kailanman flinex sa aking social media account ang aming bahay dahil hindi naman ito sa akin. “Tang in*! Frances, ito ang bahay niyo?!” sigaw ng kasamahan kong bakla na halos ikahulog ko na sa golf cart sa sobrang pagkagulat.Napakamot ako ng ulo at napabuntong-hininga. “Bwisit ka bakla, gulat na gulat ako sayo!, oo ito yung bahay namin.” Ngunit hindi agad sila gumalaw. Nakabuka ang mga bibig nila, tila hindi pa rin makapaniwala sa nakikita nila sa kanilang harapan. Si Kristal, na kanina ay puro kayabangan ngayon ay halatang hindi makasabay sa pangyayari. Kahit na inaatake siya ng pride niya dahil sa dami ng paninirang sinasabi niya sa akin sa opisina ay hindi rin maipagkailang namangha din siya sa bahay na tinutuluyan namin ni Arthur. “Frances… ito ba talaga ang bahay mo?” tanong ng isa na hindi pa rin makapaniwala.“Hindi. Trip ko lang pumasok para sa staycat