"Gumawa ka ng paraan na kay Mauro maikasal ang pinsan mo," kausap ni Vincent kay Vanz.Hindi makapaniwalang napatitig si Diana sa abuelo. Naroon sila sa library nito ngayon upang pag-usapan ang tungkol kay Stella. "Lolo? Bakit po si Mauro? Hindi po ako makakapayag at akin lang siya!"Galit na sinampal ni Vincent ang apo na babae dahil sa galit. "Estupida! Kabaliwan ang sinasabi mong pagmamahal na iyan! Hindi importante ang pagmamahal na iyan para lang masira ang pundasyon ng pamilya natin! Importante ngayon ay ang mahawakan sa leeg ang lalaking mapangasawa ng pinsan mo upang maagaw ang kompanya!"Mabilis na nilapitan ni Vanz ang kapatid at niyakap ito. Naawa siya sa kapatid pero kailangang sundin ang abuelo. "Magpaubaya ka muna ngayon. Kapag nawala sa landas natin ang babaing iyon ay mabawi mo rin ang lalaking gusto mong mapangasawa."Umiiyak na itinago ni Diana ang mukha sa dibdib ng kapatid. Hindi lang naman ito ang unang beses na nasaktan siya ng abuelo. Pero sobra siyang nasasakta
Tumawa siya ng mapakla at isinuksok ang cellphone sa bulsa ng suot na short. Wala siyang balak na magkaroon dito ng kontak."Never mind, sa lolo mo na lang ako hihingi ng number mo."Mabilis siyang humarang sa daraanan ni Charles nang humakbang ito. "Fine!" Napilitan siyang iabot dito ang cellphone.Bahagyang umangat ang isang sulok ng labi ni Charles at agad na kinuha ang cellphone ng dalaga. Pagkatipa ng sariling numero ay save niya agad bago nag dial.Napahalukipkip si Stella at talagang sigurista ang lalaki. Tinawagan pa ang sarili nitong numero upang masiguro na makuha ang kaniyang kontak.Pagkabalik ng cellphone ng dalaga ay ipinamulsa niya ang isang kamay. "Magpaalam ka na sa lolo mo at aalis na tayo."Mabilis siyang umurong at lumayo sa binata. "Hindi ako sasama sa iyo kaya umalis ka na. Kahit hindi mo ako sundiin ay kusa kong dadalawin si Lolo.""Nangako ako kay Lolo na kasama na kita pag-uwi." Matigas na turan ni Charles."You—""Hindi mo naman suguro gustohing malaman ng lo
Inis siyang sumakay sa sasakyan ni Charles. Ayaw din kasi nitong pumayag na sa ibang sasakyan siya sumakay. Pagkaupo sa upuan ay humalukipkip siya at hindi na kumilos.Nakangiting dumukwang si Charles sa dalaga. Pumiksi ito pero hindi magawang lumayo sa kaniya. Unting-unti niyang ihilapit ang mukha rito. Ramdam niya ang kaba ng dalaga na ikinatuwa niya. Halos pigil hininga na siya at hindi magawag ilayo ang sarili kay Charles. Ang akala niya ay hahalikan na siya nito."Done."Kasabay ng pagsalita ng binata ay ang pag click ng seat belt na ikinabit nito sa kaniya. Gusto niyang batukan ang sarili dahil nag expect ng iba. Mabilis siyang nag iwas ng tingin dito upang itago ang pagkapahiya sa sarili. Hindi niya nagawa ang paglayo sa dalaga. Mabilis niyang hinawakan ang chin ng dalaga at iniharap sa kaniya ang mukha nito."What are you do—" hindi na niya natapos ang pagsasalita at mabilis na selyuhan ng binata ng halik ang kaniyang labi. Automatic na napahawak ang kamay niya sa balikat ni
Napangiti ang nurse nang makita ang babaing pinagbuksan. Nakilala niya agad ito. Bukod sa nakita na niya ito noong unang dalaw nito, bukambibig pa ng alaga niya ang babae na dating asawa ng apo nito. "Salamat po at dinalaw niyong muli ang senyor."Ngumiti si Stella sa nurse bago lumipat ang tingin sa kama. Mukhang tulog ang matanda at may nakakabit pang oxygen sa ilong. "Kumusta po siya? Bakit naka oxygen? nag-aalalang niyang tanong."Galing po kanina dito ang babae niyang apo at isinama pa ang kaibigan niya." Paliwanag ng nurse. Napabuntonghinga si Stella. Tiyak na nagalit ang matanda kaya tumaas ang dugo nito."Pero ok na po siya. Kinabit ko lang ang oxygen niya upang guminhawa ang pakiramdam. Nasuri na rin siya ng kaniyang doctor.""Bakit hindi mo agad sinabi sa akin na nagkaroon ng problema dito?" galit na tanong ni Charles at narinig ang huling sinabi nito.Takot na napayuko ng ulo ang nurse nang makita ang apo ng matanda. "Sorry po, sir, ayaw pong ipaalam kanina ng kapatid ni
Mabilis na dinaluhan ni Sophie ang kaibigan at niyakap ito. Hindi niya alam kung paano ito aluin dahil nasaktan ng kapatid. Pero hindi niya rin nagustohan ang mga salitang lumabas sa bibig nito kanina kaya nagalit ng husto ang kapatid niya."Ngayon ko naunawaan kung bakit ayaw sa iyo ni Lolo." Bakas sa mukha ni Charles ang disappointment."Honey, I'm sorry! Galit lang ako at nagseselos kaya nasabi ko ang lahat ng iyon. Mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat para sa pagmamahalan natin!" Napahagulhol na siya ng iyak at nagmakaawa sa binata. Natatakot siyang hindi na siya nito mahalin ngayon."It's over, Elizabeth!" malamig niyang tugon sa dalaga.Parehong natigilan sina Sophie at Elizabeth. Si Elizabeth ay parang nabingi sa narinig at natuod na sa kinatayuan."I'm sorry pero ngayon ko lang na realise na matagal nang nawala ang pagmamahal ko sa iyo."Mabilis na kumawala si Elizabeth mula sa pagkayakap sa kaniya ni Sophie at tinakbo ang pagitan nila ni Charles. Yumakap siya ng mahigp
"Stella, hija, ikaw ba talaga iyan?" nanghihinang tawag ni Don Ramon sa dalaga nang mamataan itong nakaupo sa tabi ng kama, pagkamulat ng mga mata.Mabilis na tumayo si Stella at lumapit pa ng husto sa matanda. "Lolo, kumusta po ang pakiramdam mo?"Naiiyak na inangat ni Ramon ang nanginginig na palad at hinawakan ang kamay ng dalaga. "Hija, hindi ko alam kung hanggang kailan na lang ako."Nakagat ni Stella ang loob ng bibig at pinigilang mapahikbi. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya bago bumulong sa matanda. "Lolo, I'm sorry kung itinago ko ito sa mahabang taon. I'm sorry kung naisip ko noon na hindi siya ipakilala sa pamilya mo. Ayaw ko lang po ma exposed ang anak ko lalo na at nabuo siya sa maling paraan."Nagsasayaw sa kagalakan ang mga mata ni Ramon at hindi makapaniwala sa narinig mula sa dalaga. Kahit hindi pa buo ang mga sinabi nito ay nahulaan na niya. "Naintindihan kita, hija! Maraming salamat at binuhay mo ang una kong apo sa tuhod! Hindi ko mapapatawad si
Pagbalik ni Stella sa dating bahay nilang mag-asawa ay ang tahimik ng paligid. Wala din si Marimar na ipinagtataka niya. Ang matanda ay nasa sala at mukhang kanina pa siya hinihintay."Lolo, bakit po kayo narito sa sala? Naghapunan na ba kayo?""Tapos na, hija, pero si Charles ay hindi pa."Sa nurse bumaling si Stella at nagtatanong ang tingin dito."Kanina pa po naglalasing si Sir Charles at ayaw magpa isturbo." Paliwanag ni Rhea. Nangunot ang noo ni Stella at nagtataka kung bakit biglang naglasing ang binata. Pero nang maalala si Elizabeth ay pumalatak siya. "Baka nasasaktan sa ginawang pakipaghiwalay kay Elizabeth kaya uminum."Mabilis na umiling si Ramon dahil mali ang iniisip ng dalaga. "Sa tingin ko ay mali ka ng iniisip, hija. Puntahan ko muna siya at baka napasobra na ng inum."Mabilis na pinigilan ni Stella ang paggulong ng wheelchair na kinaupuan ng matanda. "Ako na po, lolo, magpahinga na po kayo at kailangan nating umalis ng maaga bukas."Kakaibang ngiti ang pumaskil sa l
"Ahhhh f*ck! Faster, baby!" he groaned and squeeze her butt.Sa halip na masaktan sa ginawa sa kaniya ng binata, lalo lamang tumaas ang libido sa katawan niya. Parang nahihibang na napahalinghing siya at napagiling pa sa itaas ni Charles. Hindi makuntinto si Charles sa posisyon nila ng dalaga. Mabilis siyang tumayo kasama ang dalaga. Pinatalikod niya ito at agad na inangkin mula sa likuran."Ahhhhh..." kasabay ng mahabang ungol ay ang pagliyad ng dibdib ni Stella. Napakapit siya ng mahigpit sa sofa upang hindi mapasubsob. Umalog na ang lahat sa kaniya dahil sa lakas at bilis na bayo sa kaniya ng binata mula sa likod. Halos panawan siya ng ulirat dahil sa sarap nang lalong bumilis ang pagbayo ng binata sa kaniya. Ang sarap pa sa pandinig nang ungol nito at halatang sarap na sarap din sa ginagawa sa kaniya.Ilang malakas na ulos pa ang ginawa ni Charles hanggang sa halos hindi na niya mabunot ang sarili mula sa pagkabaon sa dalaga. Napatingala siya at napahigpit ang hawak sa balakan