"Si Nanay Vergie, kumain na ba?" naitanong niya sa binata habang nakatingin sa pinto. "Pinauna ko na siya ng kain kanina at hindi puwedeng malipasan ng gutom." Pormal na sagot ni Nataniel saka sumandok na ng pagkain. Nakagat ni Cristina ang ibabang labi at biglang nahiya sa binata. "Imposible na
Wala pa rin po ba siya?" tanong ni Nataniel sa yaya niya at napatingin sa orasan. Lampas tanghalian na kasi ay hindi pa bumabalik si Cristina. "Bakit hindi mo tawagan, hijo? Upang malaman mo kung nasaan na siya." Payo ni Vergie sa binata. Umiwas ng tingin si Nataniel sa yaya niya at nahiya aminin
"Ah nothing, good night!" Mabilis na siyang tumalikod. Idinungaw niya ang ulo sa pinto upang sundan ng tingin ang binata. Katabi lang din pala ng silid niya ang room nito. Pumasok na siya at isinara ang pinto saka muling pabagsak na lumapat ang katawan sa kama. Sa pagkakataong ito ay padapa na siya
"Bakit ginawa mo iyon?" Natigilan si Critina at hindi alam ang isagot sa binata. Ano ang isasagot niya? Hindi naman kasi siya ang maya gawa niyon. Wala rin siyang balak sabihin ang totoo dito. Mas ok nang wala itong alam. Bukod sa malabong paniwalaan siya nito dahil sa background niyang alam ng bin
Ipinikit ni Nataniel ang mga mata habang nasa beyahe sila. May kaunting epikto pa rin sa kaniya ang drugang nainum. Naisip niyang ok na rin itong magsasama sila ni Cristina. Kailangan niya lang maglatag ng kasulatan sa babae. Papayagan lang kasid siyang magsarili o tumira sa sariling bahay kapag may
Naiiyak na yumakap si Rowena sa asawa at hiyang hiya sa mga nangyari. "Saan ako nagkulang? Bakit kailangan niyang ilagay lagi sa kahihiyan ang pamilya natin?" "Tsk, he's my fiancee anyway." Sarkastikong namutawi ang bibig ni Cristina. Umawang ang nga labi nila ni Bea at Eloisa dahil sa narinig mul