Yvo Artemis POV
Nag-alala ako bigla nang umiyak siya matapos kong magtapat ng damdamin. Even I, didn't expect that I'll confess it to her right now as what we've plan, we just coax her. Confessing isn't part of the plan.
"Hey, why you are crying hmm?" I asked with a worrying tone. Hinawakan ko ang kamay niyang nakatakip sa mukha ngunit iniwas niya iyon at nagpatuloy sa pag-iyak.
Rinig ko pa rin ang pagtugtog ng gitara ni Kuya Yves.
"Atyrrah..." I ran out of words. I don't know how to comfort her because from the very first start, I don't know why she's acting like this.
"P-Paano si B-Binibining Yaret?" Humihikbing tanong niya na nagpakunot sa noo ko.
'Binibining Yaret? Who the f*ck is that?'
"Y-Yaret? Sino 'yon?" Tanong ko. Bigla ay nag-angat ito ng tingin. Nakatakip ang dalawa niyang kamay sa bibig niya habang ang mga mata na may luha ay deretsong nakatingin sa'kin.
"Ang iyong nobya! Ang iyong mapapangasawa---"
Aireen POVMula sa kinaliliparan kong bahagi ng abandonadong gusali ay kitang-kita ko ang galit sa mga mata ng Prinsesa. Dama ko pati ang nagliliyab niyang galit na idinadaan niya sa hangin. Kahit ako nagagalit dahil sa hitsura ng Prinsesa. Ni kahit na isipin ay hindi ko nagawa na magiging ganito ang hitsura niya. Mula sa maayos, malinis at mabango niyang hitsura ay mukha na siyang gusgusin, mabaho at nakakasura. Gustong-gusto kong tulungan siya at kalagin ang tali sa binti at kamay niya ngunit nasa tamang wisyo pa ang aking utak.'Hindi ako maaaring makita ng mga tao'Kinakabahan ako dahil hindi na makontrol ng Prinsesa ang kaniyang galit. Nag-iiba ang kulay ng kaniyang mata. Mula sa itim ay nagiging asul ito. Imposibleng hindi makita ng mga tao'ng binihag siya.'Kaya hindi ako lalo maaaring magpakita'Napahawak ako sa mataas na bakal nang umihip muli ang malakas na hangin. Tila galit rin ito, nakikisama sa plano ng Prinsesa at g
Yvo Artemis POV"Arghhh!!" Sigaw ko sabay suntok ng kung sino mang humawak sa braso ko. Hindi ako doon nakuntento. Sinuntok ko siya sa tiyan sabay sapak sa pisngi niya. Hindi pa siya naka-recover ay malakas ko siyang tinuhod sa sikmura. Pinakubabawan ko siya sabay suntok sa mukha niya. Doon ko binuhos ang galit na nararamdaman ko kay Hariette dahil hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin ang tunog ng baril na pinaputok niya na alam kong pinatama niya kay Atyrrah. Hawak niya si Atyrrah kaya alam kong hindi siya makakatakas.'Mahina si Atyrrah kaya alam kong nag-aagaw buhay siya'Nangilid ang luha ko dahil sa inisip. Naiisip ko pa lang ang mukha niyang maputla habang may luha sa pisngi. Naghahabol ng hininga at nakahandusay sa semento ay nanghihina na ako. Nakakakaba ang dugong nakapalibot sa kaniya.Alam kong hindi na gumagalaw ang sinusuntok kong lalaki pero hindi ko siya tinigilan. Galit na galit ako kay Hariette. Makita ko palang ang su
Viola POVMy tears are falling from my eyes down to my cheeks like water from a stream. I am shaking. My whole body is nervous while my heart is pumping hard. This is my very first time to seen a lot of blood especially to my step-father. To the man who traited me like his own daughter. Now, he is lying on the stretcher while doctors and nurses are hurriedly pushing this stretcher onto the OR.He is bleeding hard with a pale face and close eyes. His lips are dry making me more cry. I don't want to be like this. I don't want Daddy Nathaniel to be gone. He is one of the best.'What you were thinking Viola Artemis?! That won't happen'Napatingin ako sa gilid. Naroon ang lalaking nurse na mabilis ang pagpapatakbo ng stretcher papunta sa OR. Katabi niya si Kuya Yvo na hawak sa kamay si Daddy habang umiiyak. Nakakaawa ang hitsura niya. Malayo sa maporma at masungit na Yvo Artemis. He looks like a poor little boy begging for a food."Hold on Dad, pl
Prinsesa Atyrrah POVWala akong magawa kung hindi manatili sa aking silid. Nakaupo sa malambot na katre habang nakatingin sa madilim nang langit mula sa aking kinauupuan.Tatlong araw ang lumipas matapos ang pagkawala ng Ginoong Natanyel ngunit sariwa pa rin sa aking isip. Parang kanina lang nang makita ko ang malagkit at pulang likido na tumagas sa kaniyang katawan. Parang kanina lang nang makita ko siyang nakahiga sa maputi at malambot na katre na may namumutlang mukha. At parang kanina lang nang makita ko siyang nakangiti sa akin.'Paano ko maibabalik iyon?'Tumulo muli ang aking luha ngunit sa pagkakataong ito, hindi ko iyon pinunasan. Hindi ko na pinigilan ang aking emosyon. Bakit ko pa itatago kung ako lang naman ang narito?"Malas ka! Simula dumating ka sa buhay ko, na-letse na ang lahat! Lahat ng kamalasan, dinala mo sa bahay! G*go ka! Ang tanga ko para patirahin ka sa bahay ko! Ang tanga mo sa lahat ng bagay, ang bobo mo! Sana
Aireen POVNakangiti akong lumilipad patungong modernong palasyo. Isang magandang balita ang ihahatid ko sa Prinsesa. Maaari na siyang makauwi dahil may natuklasan ako.Ang luha lamang ng isang Prinsesa ang isa pa sa pwedeng maging susi ng portal."Saan ka tutungo acrinim?" Napatigil ako sa paglipad nang may pumulupot sa aking katawan."Ano ba!?" Sigaw kong sabi saka nagtangkang umalpas mula sa pagkakapalupot ng isang latigo na kumikinang dahil gawa ito sa ginto. At isang acrinim lang ang maaaring gumamit ng ganitong latigo."Nagkita ulit tayo Aireen" salubong ang kilay na bumaling ako sa aking likod. At doon ko nakita ang acrinim na may nakangising mukha habang suot ang kulay matinding lila'ng bestida niya. Nakaangat ang isang kamay niyang may hawak na latigo."Levata" sambit ko sa kaniyang pangalan. Hindi naman na bago sa akin ang kanilang pananatili sa mundong ito. Ang hindi ko lang alam ay kung bakit tila ma
Yvo Artemis POVMadaling araw na. Stars are blinking and shining at the dark sky. Cold breeze met my skin causing me to shake at the coldness. I hold the cup of my coffee to feel it's hotness. But the hotness of this coffee can't filled my broken heart.I looked around just to see popular people in my mansion. Politician, artists, businessman, singer, dancer and other popular people are talking to each other silently. While me? Alone. No one dared to talk to me coz I shout at them at the top of my lungs. Even the Pentagon. I warned them and I thanked quietly since they follow me.Tumayo ako nang umihip muli ang hangin. Naglakad ako paloob ng mansyon pero tumigil ako sa harap ng kabaong ni Daddy. May malaki siyang portrait na nakangiti at naka-thumbs up. Suot niya ang kulay abo na tuxedo at may background na langit. Sa baba ay nakalagay ang pangalan niya."Dad.." I whispered at the silent night. Lumakad ako at saka sinilip ang taong nakap
Yvo Artemis POVI sighed and looked at the mirror. I am now wearing white tuxedo paired by a white pants and black shoes. My shades is hanging in my tuxedo's pocket inside it.Today is the final grievance.Ngayon ang libing ni Daddy. Ngayon ko nalang ulit siya makakasama dahil magkakasama na ulit sila ni Mommy.Naalala ko ulit ang pinag-usapan namin ni Beatrice kanina. Hindi ko rin alam kung paano siyang haharapin pero sa tuwing naalala ko 'yong ngiti niya kada magtatagpo ang landas namin ay nawawala ang kaba ko sa kaniya.'Hindi ko lang alam kapag si Atyrrah na ang makakatagpo ko'I can't avoid her right now because this is my father's inhumation."Yvo" tumingin ako sa pinto nang may kumatok at magsalita. I know it's him. Muli kong sinulyapan ang sarili sa salamin saka ngumiti ng pilit. Nalampasan ko na 'to kay Mommy, kaya ko rin 'to kay Daddy.Naglakad na ko patungong pinto para pagbuksan si Kuya Yves. Namam
Yvo Artemis POVEverything is at peace in the grave of my Dad. Tears are flowing from my eyes down to my cheeks. I can't still accept the fact that my father is now gone.Pero ang payapang pagluluksa ay napalitan ng inis at galit nang sumulpot si Hariette sa eksena. Nakuhaan siya ng baril at kahit umiyak siya ng dugo sa harap ko, hinding-hindi ko siya mapapatawad. Ibibigay ko ang hustisya na nararapat sa pagpatay niya sa tatay ko. Nakangiti ko pa siyang titingnan habang pinagmamasdan siyang mabulok sa kulungan."I'll follow" gigil kong sabi. Hinahabol ko na rin ang hininga ko. Gusto ko siyang bawian dahil namatay ang magulang ko sa hindi tamang panahon."Yvo, calm down" sabi ni Tita Beatrice but I shook my head. I can't calm myself now. Ngayon pa na nagpakita sa akin ang babaeng dahilan kung bakit ganito ang sitwasyon ko ngayon."Yvo, mag-isip ka. Mom and Dad will not be happy if you do an unnecessary thing" I smirked because of a