Share

Chapter Twenty Nine

My hands are still shaking when I grabbed a mop from our storage room. My tears kept on falling down my cheeks like a stream. Ang ilang segundo lang na pagkuha non ay tumagal ng ilang minuto dahil tila hindi kumokonekta ang kilos ko sa utak ko.

Kasabay ng pagtulo ng aking luha ay siya ring pakirot ng aking puso habang nililinis ang inilabas kong kinain kani-kanina lang.

I like to run away after this. I like to run away from all of my problems. But how? Is it worth it? It's not the time to run away, I can feel that we're near the truth, we're near to claim the justice for Kuya. Should I keep this on myself first? Kaya ko ba? Hindi...

I got too tired and exhausted from where we've been. I drained my energy from the informations that we've learned-tapos ganito pa ang madadatnan ko dito. Sana ay binaril na lang din ako para minsanang hirap at sakit lang.

"Vaine, anak? Andito ka na pala... Kamusta ang pagpunta ninyo ni Dame? Anong balita, anak?"

Now all I can see is red. When I heard h
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status