"Let's get married na, Love."Nakakunot ang noo ko na nakatingin kay Tyler."Hindi ba puwedeng sa isang taon na?" tanong ko rito."Bakit sa isang taon pa? Kung puwede naman ngayon, bukas, sa isang linggo or next month," may pagkairita na saad niya sa akin.Huminga ako ng malalim."Next year. It's final," seryosong sagot ko rito.Napahilamos naman ito sa mukha."Give me a reason why you don't want to get married yet?" aniya na parang nadismaya ito.Blangko ang mukha na tiningnan ko ito. "My work," diretsong sagot ko kay Tyler."God, Grace! Kahit kasal na tayo, puwede ka pa naman bumalik sa military!""No. Walang kasiguraduhan kung makabalik ako. Alam mo kung ano ang trabaho ko. Ayoko paasahin kita, Ty. Kung sakali makabalik ako, saka ako magpapakasal sa'yo, then aalis na ako sa serbisyo," mahinahong paliwanag ko sa kan'ya."So, parang sinasabi mo, kapag hindi ka bumalik, tapos na rin ang relasyon natin, ganoon ba?""I don't want to fight with you, Ty. Enjoy na lang natin na magkasama
"Fuck, Savannah! Anong nangyari sa'yo?!" Nandito ako sa condo ni Van. Naabutan ko ito na lunod sa alak. "Wasted," aniya na tumatawa ito.Napabuntonghininga naman ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kan'ya. May sinabi lang sa si Andy tungkol kay Kurt Fuentebella."Tama na, Van. Ikaw lang din sumisira sa buhay mo!" Sigaw ko rito "M-Matagal ng sira, G! Umpisa pa lang sirang-sira na ako!" Umiiyak na saad niya.Malungkot naman ako na nakatingin sa matalik kong kaibigan ko."Ikaw ang pinakamatapang sa atin," mahinang saad ko naman. Nabalitaan ko kay Andy ang nangyari kay Tanya. Unti-unti, nawawatak na kami. Naging malapit na rin sa akin si Tanya. Pero, kung hanggang diyan lang ang buhay na binigay sa atin, siguro nga may katapusan din ang lahat. "Get up!" maawtoridad na utos ko rito.Namamaga na ang mga mata niya na nakatingin sa akin."P-Pinatay ko si...si General Fuentebella! P-Pinatay ko!"Huminga naman ako ng malalim."Hindi Ikaw ang pumatay. Kahit kailan, hind ka pumapatay n
Dahil na rin sobrang busy ni Tyler, hindi na ito nakasama sa akin sa bahay ni Liana Salvacion. Bandang alas siyete ng gabi, umalis na ako. Pagdating ko sa mansion ng mga Salvacion, pinapasok agad ako ng guwardiya."Thank you so much, hija. Akala ko hindi ka na pupunta dito," masayang saad ni Ginang Liana."Hindi ko kayo bibiguin, syempre po, big opportunity na imbitahan ako ng asawa ng isang kilalang negosyante sa buong mundo," Nakangiting saad ko naman."Ang batang ito. Hali ka na," Hinawakan pa niya ang kamay ko at pumunta sa dining.Hindi na ako nagulat kung nandito rin si Javi. Nakangisi pa ang loko sa akin."Everyone. Si Grace pala. Nakilala ko siya sa market," humarap naman ang ginang sa akin. "Grace. Ang anak ko pala si Cassy and her husband, Ulysses. Then si Javi. And last, my husband, Caden Salvacion."Ngumiti naman ako sa kanila. Isa-isa ko silang kinamayan. Pagdating kay Javi, pinisil ko ito ng mahigpit. Napadaing naman ang binata. Huling lumapit ako kay Caden Salvacion."N
"Again, Grace?" Galit na saad ni Tyler.Napabuntonghininga naman ako."May konting problema lang, Ty. Please, aayusin ko lang ito.""Mauna na ako babalik sa Germany. Kung susunod ka, magpapakasal agad tayo. Kung hindi naman, sabihin mo lang sa akin ng mas maaga," seryosong saad niya.Nilapitan ko ito at niyakap ng mahigpit. "Mahal kita. Susunod ako, pangako.""Hindi ko kailangan ang pangako mo, Grace. Ang kailangan ko ang isang salita mo."Kumalas naman ako sa pagyakap rito. "Of course.""Bukas na ang flight ko. I'll wait you there," aniya na bakas ang kalungkutan.Hinalikan ko ito sa labi. "I love you.""I love you too, Grace. Please, huwag mo ako paasahin."Ngumiti naman ako.Kinabukasan, hinatid ko sa airport si Tyler. Agad din ako umalis. Masakit din sa akin na humiwalay rito. Bago ako umuwi dumiretso muna ako sa condo ni Savannah. Dumaan muna ako sa market at bumili ng mga prutas. Ilang linggo rin na hindi kami nagkita. Not a week maybe, almost a month na rin. Naging busy kasi ak
"D?"Humarap naman sa akin ang babaeng kasing-tangkad ko at magkasing-katawan rin kami. Napakaganda ni D. Ang alam ko may lahing banyaga ang mga ito. Kilala ko rin ang kapatid niyang babae na asawa ito ni Damon Coloner."Hey, G. What's up."Naka-uniporme pa ito ng pulis. Isa ring doktor si D. Pero mas pinili niya magserbisyo sa bayan."Long no see," nakangising saad ko sa dalaga."Yeah. Sobrang abala lang ako sa trabaho, you know, kailangan sipagan para tumaas ang ranggo," aniya na kumindat pa ito sa akin." Can we talk?"seryosong saad ko rito."Sure. Wait me here. Paalam lang ako sa mga kasamahan ko," aniya at pinuntahan ang mga kapwa pulis.Sumandal muna ako sa aking sasakyan habang hinihintay si D."Let's go," aniya at sumakay na ito sa kan'yang Ducati."Sa bar ko na lang tayo!" Sigaw ko rito. Tumango naman ito at humarurot na ang motorsiklo.Sumakay na rin ako sa aking kotse. Habang nagmamaneho, tinawagan ko rin si Javi."Pumunta ka sa bar ko ngayon," bungad ko pagsagot ng tawag.
"Dammit!" Napahilot naman ako sa aking sentido. "Well, babalik ka na ba sa Germany?" Natatawang tanong ni Andy sa akin." Yes. Ikaw na bahala kay Van. Aayusin ko lang ang sa amin ni Tyler.""Okay. Kailan ang flight mo?"" Tomorrow afternoon."Hindi na ako magdadala ng mga damit. Marami rin akong mga gamit pa sa Germany.Nagpaalam na rin si Andya sa akin na uuwi na ito. Hindi na muna ako mamaya pupunta sa bar. Habang abala ako sa aking computer nang may tumawag sa aking cellphone."Yes. Hello?" Sagot ko rito."A-Anak."Napatigil naman ako. "Anong kailangan mo?!" galit na tanong ko kay Caden Salvacion."P-Puwede ba tayong mag-usap?" Napatawa naman ako. "Waste of time!" Agad ko ito pinatayan ng tawag.Huminga naman ako ng malalim.Napatingin ulit ako sa aking cellphone. Panay pa rin ang tawag niya."Dammit! Hindi ka ba titigil?!""A-Anak, please. K-Kahit ngayon lang.""Okay. Nasaan ka?!""Nandito ako sa resthouse ni Javi-."Hindi ko na ito pinatapos magsalita. Alam ko naman kung sa
"Kahit anong mangyari huwag kang aalis, okay?""S-Saan ka pupunta?!" Natatarantang tanong niya.Humarap naman ako rito."Mamamatay tayong dalawa kung tutunganga lang tayo!" Inis na saad ko."A-Anak, mag-ingat ka!"Huminga naman ako ng malalim. "Okay."Magaan at mabilis ang bawat galaw ko. Iniwasan ko muna ang paggamit ng baril. Buti na lang hindi ko tinanggal sa boots ko ang aking patalim na lagi ko dala-dala.Masama man pumatay, pero kailangan para mabuhay. Inisa-isa ko silang ginilitan sa leeg.Bullshit!Wala rin signal kaya hindi ko matawagan si Javier.Napatigil naman ako dahil sa sunod-sunod ng mga putok.Punyeta!Mabilis akong tumakbo at binalikan si Caden."Caden?" Nagsisigaw na saad ko.May nagpapaulan rin sa akin ng bala."Caden?!"Agad akong lumapit rito na humahangos." 'Di ba sabi ko sa'yo, hintayin mo ako sa pinagtataguan mo!" Galit na saad ko rito habang hinahaplos ang ulo niya na maraming dugo na ito.Hindi ko naman napigilang umiyak."P-Paano kita mapapatawad kung mama
"HERE," nakangising inabot ni Andy sa akin ang folder. "Nandiyan lahat ang mga miyembro ng BLACK EAGLE at ENFORCERS."Agad ko naman binuksan ang folder. Bawat pangalan nila ay may litrato ito nakalagay."New generation?" seryosong tanong ko kay Andy."Yeah. Mga uhaw sa kapangyarihan."Ang ibang miyembro ng BLACK EAGLE ay mga anak ng matataas na opisyal. Ang iba naman ay mga kilalang negosyante. Sa organisasyon naman ng ENFORCERS, halos mga opisyal at matataas na ranggo ang mga miyembro.Napasandal naman ako habang nakatitig sa litrato ni President Gabriel Lee. Dati pa lang itong kapitan sa military. Founder of the ENFORCERS ORGANIZATION."Nagulat ka rin ba?" Natatawang tanong sa akin ni Andy.Napahilot naman ako sa aking batok. Kung miyembro ng ENFORCERS si President Lee noon, kalaban niya si Caden noon? Founder ng BLACK EAGLE si Caden Salvacion."Isang katanungan sa isipan ko, bakit hanggang ngayon, hindi mahuli-huli ni President Lee si Caden Salvacion? And I heard that, hawak na ni