Share
Author's Note
Related chapters
Runaway Chapter 17
Wala nang mas gugulo pa sa buhay ko the moment that a certain Josiah Zamora from College of Accountancy entered to my life all of a sudden. At isa pa, feeling ko ang ganda-ganda ko. Isa lang naman siya sa mga crush ng bayan sa kanilang department. We were taking a break—a one-hour vacant before our —when my phone suddenly vibrates. Agad ko naman itong kinuha mula sa bulsa ko. Nagsalubong ang kilay ko nang isang hindi rehistradong numero ang tumatawag sa akin. Like what I’ve said, hindi ako mahilig sa tawag lalo na kapag mula sa isang taong ‘di ko kilala at wala sa contacts ko. Kaya much better kung magpapakilala muna through text. Although my hands were shaking due to my anxiety, I still managed to answer the call. “H-Hello? Who’s this?” My voice was also cracking and my hands still trembling. Kinakapos din ang hininga ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso. “Hi, Pamela. Good to hear about you after a week.” My heart fluctuated as I hear his deep and well-modulated voice. Pamilya
Runaway Prologue
Simula pa lamang noong bata ako ay pangarap ko nang maikasal sa lalaking pinakamamahal ko.Hindi na kailangan pang magarbo ang kasal, simple lang ay ayos na dahil ang mahalaga, siya ang makakasama ko hanggang kamatayan. Kami ang magsusumpaan sa harap ng Diyos. Napakaraming nangyari sa loob ng limang taon na pagsasama namin ni Jack at hindi naging madali iyon. Sa limang taong iyon, kay raming luha ang nasayang at mayroon ding luhang nagdulot ng kasiyahan. Nariyan ang maraming temptasyon sa paligid na talagang sinubukan ang aming pagmamahalan. Kamuntikan na rin kaming sumuko at humantong sa hiwalayan ngunit naiisip ko pa lamang na maghihiwalay kami ay hindi ko na kakayanin. Mahal na mahal ko si Jack to the point na handa akong ibigay ang sarili ko sa kanya. Kaya laking tuwa ko nang mag-propose siya sa akin at hindi naman ako nagdalawang-isip na um-oo.Malaki ang tiwala namin sa isa't isa sa kabila ng mga unos na dumating sa aming relasyon, na kahit gaano
Runaway Chapter 1
Tatlong taon. Tatlong taon na ang nakalipas matapos ang aming paghihiwalay nang wala man lang maayos na pagpapaalam at malinaw na dahilan. Masakit man ngunit kailangan pa ring bumangon lalo na't para sa anak ko—sa anak namin, si Beatrisse. Yes, I named her after me—derived from my second name. Si Bea ang naging kalakasan ko noong mga panahong lugmok na lugmok ako. 'Yong mga panahong iniwan niya ako nang walang dahilan. Sinubukan kong mag-move on, kalimutan siya na tila walang nangyari ngunit mahirap. Daig ko pa ang natengga sa mabigat na trapiko sa EDSA. Sobrang hirap kalimutan 'yong taong minahal mo nang sobra. Iyong taong ipinagdasal mo sa Diyos. Iyong taong ibinigay mo ang lahat. Iyong taong kung saan nakikita mo na ang kinabukasan mo sa kanya. Ang hirap lamang pakawalan ng taong iyon. Nasa may lobby kami ng Montajo General Hospital, naghihintay sa paglabas ng mga beteranong doktor na sina Dr. Weasley Montajo, ang medical director ng os
Runaway Chapter 2
“Saan ka nagpunta kahapon?” Iyan agad ang bumungad sa akin pagkapasok ko pa lang ng opisina. Inilapag ko muna ang bag ko sa aking table at saka nilingon si Isabelle. “Huh?” Tila lutang na lutang ako’t walang kaalam-alam sa nangyayari sa paligid. Tinaasan niya ako ng kilay. “Anong huh? Bigla ka na lang nawala. Sabi mo, mag-c-cr ka lang pero 'di ka na bumalik.” Napakagat ako sa ibabang parte ng aking labi nang maalala ko ang nangyari kahapon. Sinundan ko lang naman hanggang condo si Dr. Sevilla at muntikan pa niya akong mahuli! Akala ko nga ay katapusan ko na. Mabuti na lang at nag-ring ang kanyang cellphone, nakipag-usap saglit, at saka umalis. Umiwas ako ng tingin kay Isabelle. Hindi niya pwedeng malaman na sinundan ko si Dr. Sevilla at sigurado akong magugulantang siya. Nakatingin pa rin siya sa akin, hinihintay ang aking sasabihin nang kalabitin ako ni Beverly. Gulat akong napalingon sa kanya. “Jusko naman, Bev. Aatakihin ako sa'yo!”
Runaway Chapter 3
Sandali kong isinantabi ang agam-agam kong posibleng nagkita ang mag-ama kahapon at maaaring iisa lang si Dr. Sevilla at si Jack dahil masyado akong focused ngayon sa pangangalap pa ng mga impormasyon ukol sa diumanong korapsyon na nagaganap sa MGH. Sa ngayon, naghihintay pa kami ng update mula sa whistleblower kung kailan siya maglalantad. Hindi kasi namin siya basta-basta pwedeng pilitin na magpakita dahil nakasalalay rito ang kanyang kaligtasan. Subalit nangangamba pa rin ako na pupwedeng maghinala si Janelle na anak ko si Bea sa kanyang kuya lalo nang tawagin ako nitong mommy. Tiim-bagang lamang akong nakatingin sa aking monitor at tanging tipa mula sa keyboard ang naglilikha ng ingay. Kakaunti lamang ang lumabas na resulta matapos akong magsaliksik ng impormasyon doon. I kept on scrolling, hoping that I would see more information. Napunta na ako sa ikalimang pahina at saka lang may isang news article ang nakapukaw ng atensyon ko. It was dated las
Runaway Chapter 4
Sa edad na labing-anim, wala naman talaga akong alam sa pag-ibig. Pero dahil sa pakikinig ng mga iba’t ibang kuwento ng karanasan ng mga kaibigan ko, kahit papaano, naipapasilip nito sa akin kung ano nga bang pakiramdam ng in a relationship—iyong makaramdam ka ng pagmamahal sa isang tao. At this age also, I just discovered they called “dating apps.” Believe it or not, sa aming limang magkakaibigan, ako ang pinaka-late bloomer. They have already experienced the things that the teens like me are supposed to try and enjoy. Habang ako, ito, nasa gilid lamang na parang isang patatas. "Oh my gosh, mga be!" Impit na tili ni Shayne. Nagtataka pa 'kaming tumingin sa kanya habang abalang gumagawa ako ng aming research sa aking laptop, kasama si Mari, na siyang leader namin. At nandito kami sa bahay nila,
Runaway Chapter 5
Humahangos akong papasok ng school clinic nina Bea. Mabilis siyang hinagilap ng aking mga mata at nakahinga naman ako nang maluwag nang maabutan kong gising ang anak ko. Katabi niya ang kanyang homeroom adviser na si Teacher Faith at magkausap sila.Napansin ni Teacher Faith ang aking presensya kaya agad siyang tumayo sa kanyang kinuupuan to give way for me. Lumawak ang ngiti ng aking anak at agad kong sinalubong ng yakap at halik nang makalapit ako sa kanya."How's my baby girl? May masakit pa ba sa'yo?" I asked her. I also check her temperature at sinipat-sipat ko ang kanyang leeg at noo. Baka may lagnat pa ngunit nasa normal na ang kanyang temperatura."I'm fine, Mommy. Look, I'm strong!" Then she poses like a strong man. She showed me her muscles na ikinatawa ko naman. My baby girl never fails to amuse me. She is my ray of sunshine kaya kahit gaano kapagod at stressful ang araw ko, makita ko lang ang anak ko, nawawala lahat ng iyon.The school doctor
Runaway Chapter 6
Hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon habang ang mga tao sa’king paligid ay nagkakagulo—may nagsisigawan, nag-iiyakan habang humihingi ng tulong, at nagtatakbuhan. Natauhan lang ako nang may makabangga sa akin. Nanginginig akong lumakad papalapit sa katawan hindi pa nakikilalang tao—nakasuot ng black na hoodie.I just then realized who he was—the whistleblower that I was supposed to meet! Napsinghap ako’t napatakip ng bibig. My knees started to get jelly and my tears were swelling up. This was my first time seeing a lifeless body. Never din naman akong napunta sa ibang beat katulad ng patayan kaya natural lang na ang maging initial reaction ko ay matakot.Naalala kong sumabak din ako sa first aid training noong college ako kaya nang mahimasmasan ako ay agad kong nilapitan ang walang malay na katawan ng whistleblower habang naliligo sa sarili niyang dugo. Pinaalis ko rin ang mga taong nakapalibot sa kanya at pinakita ang ID k
Latest chapter
