Episode 2-- Papansin

"Elena ikaw muna don kay fafa Alvin marami pa akong huhugasan sa kusina, ayusin mo ha, tatarayan mo na naman yan." Sabi ni ate jelay habang nag seserve ako sa ibang kumakain.

Sa ilang araw na pagbalik balik nang lalaki dito ay nalaman namin ang pangalan nang nito. Iyon na nga, siya daw si Alvin. Ewan kung anong karugdong nang Alvin, basta iyon lang ang sinabi nang lalaki. Palagi din itong nagpapansin sa kanya pero binalewala niya. Sa gwapong mukha nito, mukhang maraming babae na ang napaiyak at wala siyang balak na dumagdag. Aminado din siyang may hitsura siya at maraming nanliligaw sa kanya sa probinsya nila pero ni isa ay wala siyang binigyan ng pagkakataon. Ang nasa isip lang niya ay kung paano sila makakaahon sa buhay nila ngayon. Gusto niyang tulungan ang pamilya niya at patikimin ang mga ito ng masaganang buhay. Ayaw niyang mamatay na dukha at manatiling dukha hanggang sa hukay no!

Wala na siyang nagawa kundi lumapit sa mesa nang antipatikong lalaki. Isang linggo na itong kumakain sa karenderya nila. Simula nong una itong kumain dito ay walang palya, umaga at tanghali ay nandito ito. Naisip nga niya na baka wala itong bahay kaya't kumakain palagi sa labas.

Kahit inis ay pilit syang ngumiti dito.

"Anong order mo po?"

"Ikaw.. "

Handa na sana syang bulyawan ang lalaki nang magsalita ito ulit. Buti nalang ay nagpigil pa siya kaunti.

"Ikaw, Anong masarap kainin ngayon?" Dugtong nitong nakatingin sa kanya habang may nakakairitang ngiti sa labi.

Bangasan kaya niya ang gwapong mukha nito?

Gwapo talaga tong h*******k e! Walang pores ang mukha! Mukha itong mayaman talaga pero kung may kaya ito sa buhay bakit ito nag titiis kumain dito sa karenderya nila kung afford nitong kumain sa mamahalin.

"Lahat po nang luto ni ate sally ay masarap sir." Nagtitimping sabi niya. Kinagat nalang niya ang ibabang labi para pigilan ang bibig na tumalak.

"Okay, isang kanin at isang kare kare. And please, stop biting your lips.You are tempting me."

Ano daw?

Dali dali akong tumalikod habang namumula ang mukha! Lintik talaga ang lalaking iyon. Kinuha niya ang order nito at hinatid sa mesa nito pabalik.

Wala siyang boses at basta nalang nilapag ang pagkain nito sa mesa. Nang magsalita ito.

"How about you?"

"Bakit?

"Have you eaten?

Seryoso ang mukha nito at hindi niya mabasa ang emosyon doon. Palagi kasi itong nakangiti at nang aasar sa kanya kaya hindi siya sanay na normal ito ngayon.

Kunot ang kanyang noong tumingin sa lalaki.

"Huwag mo nang problemahin 'yon sir." Sabay bira nang alis sa harap nito at nag fucos sa trabaho.

ALVIN'S POV--

Hindi niya maalis ang tingin kay Elena. Habang kumakain ay panay ang sulyap niya sa dalaga. Busy ito sa pag seserve nang mga costumer doon. Nakasimangot at kumikibot ang labi.

Damn! He could just left here and leave in peace, in fact he should'nt be eating in this kind of place.

He can afford an expensive meal for himself, but heck, this woman never left his mind since that day. Her natural scent always lingered in his soul and her smile, yes! her smile para syang na engkanto ng ngiti nito.

What happenned to me?

Weeks ago while driving his car, he passed by in this small eatery when a woman outside holding a stick, with a plastic in it, caught his attention. Maybe because the way she talked to herself and the expression of her face that day made him smile.

Medyo nadismaya siya nang makita itong pumasok sa loob. He does'nt know what's gotten into him but he already saw himself inside the eatery too. Good thing he's wearing a cap to cover up the half of his face so no one could noticed him while oggling at the woman.

Napatingin sa kanya ang ibang kumakain. Mabuti nalang at faded jeans at simpleng t-shirt lang ang suot niya at hindi suit kundi mukha siyang naligaw sa lugar na iyon.

Hell man! For sure he will be a laughing stock to his friends when they finds out what he'll be doing right now.

He scan the whole place and found her wiping and cleaning the tables near him. Wala itong pakialam sa paligid, kahit ang presensya niya ay wala lang dito. That's a first, lahat nang babae makita palang siya ay halos sambahin ang nilalakaran niya.

Umupo siya malapit dito at tumikhim upang kunin ang atensyon nito pero parang walang narinig ang babae.

Fuck! Women are running after him! Ofcourse he is Alvin Matthias Altaraza. CEO of Altaraza Inc. His company is one of the top mining in Asia and he himself is famous in bussiness world for being ruthless ang cunning, and no one dared to make amends with him.

So, how could this woman in front of him ignored him like he is a pieced of shit?

Naiinis na tinawag niya ito at kunwaring nag order. Tumingin siya sa mga nakahilerang putahi nang ulam at sinabi ang kanyang order.

"Dalawang kanin, isang kaldereta at 2 tortang talong. " ulit nito sa sinabi niya. Parang walang dating talaga sa babae ang kagwapohan niya.

"Yes. And please make it quick miss. Im really starving."

Napatingin ito sa kanya at napataas ang kilay. Napangiti siya sa isip nang medyo natulala ito sandali sa kanya. Natitigan din niya ito nang mabuti.

Porcelain skin and high cheekbones. Medyo brown ang buhok at matangos ang ilong. She has a foreign feature in her. Iba ang gandang taglay nito at hindi pangkaraniwan.

He wonder why she did'nt look for another job, 'cause she could pass as a model. I mean she's beautiful and sexy.

Hindi parin ito tumitinag at nakatingin lang sa kanya. I knew it! I got you baby.

Walang hindi naaakit sa akin.

"Alam kong gwapo ako miss, pero gutom na talaga ako kaya mamaya mo na ako pagpantasyahan. " I grinned at what I said.

Lalong tumaas ang kilay niya. At nakasimangot na tumalikod sa akin.

I whisled slowly when I took a glimpse of her ass.

Wew! I'm surely come back here babe.

I want to see more of you.

And now here I am again. Two weeks had passed but she still cold to me. Gustong gusto kong nakikita ang asar niyang mukha at nagtitimpi sa akin. I dont know if she just pretended not to noticed me or she's purely does'nt like me but one thing is for sure.

What Avin wants Alvin gets.