Kimberly Ann MartinezPatuloy ang relasyon namin ni Jonathan sa kabila ng mga negatibong panghuhusga ng mga tao. Kung saan- saan niya ako dinadala. Palagi akong na libri niya sa lahat ng bagay. Sa pagkain dahil lagi ko siyang kasabay kumain, sa pamasahe dahil lagi niya akong hatid sundo. Minsan sinurpresa niya ako ng bisita sa bahay at kung ano-anong dala na mga groceries. Kaya halos wala na akong gastusin maliban sa bills namin, upa sa bahay at tuition ng mga kapatid. Minsan nagtataka ako kung bakit hindi na nanghihingi sa akin ng allowance ang mga kapatid ko, iyon pala ay binigyan niya ang mga ito ng palihim. Hindi nila pinaalam sa akin baka daw magagalit ako. Pinapabayaan ko na lang dahil kusang loob niya naman niyang binigay yon. Busy ako sa kakatipa ng keyboard sa dahil may ini-input akong files sa database ng kumpanya nang biglang bumukas ang elevator. Akala ko si Jonathan ang dumating dahil umalis sila kanina kasama ang mga bodyguard slash assistant niya na sina Ge
Kimberly Ann MartinezNang umagang iyon ay buong akala ko ay susunduin ako ni Jonathan patungong kumpanya ngunit halos nag 7:45 na ay wala pa rin siya. Napagdisisyunan ko na lang na mag commute na lang kaysa ma-late pa sa trabaho. Habang sakay ako ng jeep ay napaisip ako kung gaano ka importante ang babaeng iyon upang makalimutan ako ni Jonathan? Bakit palagay ko mas importante ang babaeng yon kaysa akin n kasintahan niya. Ano ba talaga ang relasyon niya sa babaeng iyon.Diretso na sana ako sa top floor kung saan ang opisina namin matapos mag log in sa biometrics nang marinig ko ang usapan ng ilang mga empleyado. Ayaw ko sanang makinig ngunit sa di sinasadya ay narinig kong si Jonathan at ang babae ang topic nila.“Girl, wala pa ring kupas ang ganda ni miss Mara, noh?” tanong ng isang babae. “True. Sana all maganda pa rin kahit isang taon na ang lumipas,” sagot naman ng isa pa. “Ano kaya ang dahilan kung bakit naghiwalay silang dalawa ni sir Jonathan,” tanong isa.“Oo nga.
Kimberly Ann Martinez“Tay?” wala sa sariling nabigkas ko.Napatingin namman si Joville. parang may sinasabi siya ngunit hindi ko na maintindihan. Nakatutok lang ako sa taong naglalakad sa gawi namin. Nasa left side kasi ang elevator kaya talagang madadaanan kami kapag aalis na ang mga bisita sa opisina.“Tay,” tawag ko ulit sa mahinang boses.Lahat napahinto ng sabihin ko yon. Napalingon naman sila sa akin lalo na ang taong tinawag ko. Napakunot ang noo niya habang nnakatingin sa akin.“Excuse me, why did you call my father your father?” tanong ni Mara sa akin. Ngunit hindi ko siya pinansin. Diretso ang mga mata ko sa taong nakatitig sa akin. “So, magkalimutan na ba talaga tayo nito. matapos mo kaming iwan dalawang dekada ang nakaraan?” tanong ko sa kanya. Ayaw ko naman sanang magpakilala pa. Dahil wala na rin namang silbi kung magpakita pa siya. But knowing na maganda naman pala ang kalagayan niya habang kaming mga anak niya ay halos hindi makakain matapos niyang iwan na lang ng ba
Kimberly Ann MartinezNagmumukmok lang ako sa kwarto kinabukasan. Wala akong ganang bumangon bagay na ipinagtataka ng mga kapatid ko. "Hindi ka papasok te?" tanong ni Karylle sa akin.“Hindi,” tinging sagot ko na lang sa kanya. Ayaw ko mag-elaborate pa. Baka makakahata na may problema ako.“Sige, alis na kami. Kapag nagutom ka may pagkain na sa mesa,” bilin ni Karylle sa akin. Tumango lang ako at nagtalukbong ng kumot. Nakakatamad pala kapag alam mong wala kang gawin kaya naman ay naisipan kong bumangon at maligo para kahit paano ay mabawasan naman ang kabigatan ng katawan. Ang tahimik ng bahay dahil mag-isa lang ako dito. Nang matapos maligo ay nagbihis ako ng pambahay na damit.Pumunta ako sa kusina para sana kakain ngunit ayaw ko naman sa mga pagkaing narito. Masarap naman ang luto ni Karylle na pritong corn beef na may itlog ngunit naghahanap ang tiyan ko ng ibang lasa. Kaya bumalik kwarto namin at nagpalit ng pajama. Dala ang wallet ay lumabas ako ng bahay. Pumunta ako sa k
Kimberly Ann Martinez."What the heck are you doing here?!" Sigaw ni Mara ng makapasok ako. "I'm assigned to clean your room, ma'am," kalmadong wika ko kahit na parang sasabog na din ang ulo ko sa inis. "So, this is how rug the illegitimate children of my father is," nag-uuyam na wika niya sa akin. "Mara," warning ni Jonathan sa kanya. "What?!" pasigaw na asik din niya kay Jonathan. "Kung hindi naging kabit ang nanay niya sa daddy ko. Wala sana siya ngayon. But who knows, baka nga lumalapit siya sayo dahil alam niyang ikaw ang fiance ko at nais ka niyang agawin. Palibhasa, mana sa nanay."Hindi ko na lang pinapansin ang sinasabi kahit na masakit sa damdamin ko. Sinimulan ko ng linisin ang mga kalat nila sa silid. Ngunit mukhang pa hindi kontento si Mara at hinila ako paharap sa kanya. "Tell me, how much do you need? Lumayo ka lang sa amin. Kay Jonathan. Maging sa pamilya ko?!""Hindi ko, intensyong makita kayo. Narito ako upang magtrabaho. Kaya kung ano man ang pinuputok ng
Kimberly Ann Martinez"I'm sorry," sabi ko kay Kyla. "Hindi, ate. Wala kang kasalaman. Kung may dapat man na manghingi ng tawad yung lalaking yon. Hindi na siya nahiya matapos niya tayong iwan basta-basta na lang siyang magpapakita dito. Ayaw ko na din siyang makita pa. Ngayong alam ko na ang rason kung bakit wala siya sa atin. Hinding-hindi ko siya tatanggapin pa bilang tatay. Kahit maghirap man tayo hindi ako papayag na basta-basta na lang niya susulpot sa buhay natin ulit.” May Poot sa bawat salitang binitawan ni Kyla.Nag-iiyakan at nagyayakapan lang kaming dalawa. Pareho kaming nasaktan sa sinapit namin ngayon. Kita ko na wala siyang pananabik nang makita niya ang ama namin. Akala ko ay magtatanong siya kung bakit ngayon lang nagpakita ang ama namin ngunit iba ang nakikita ko ngayon. Nasa ganun pa rin kaming posisyon ng maabutan kami ni Karylle.“Anong nagyayari dito? Bakit nag-iyakan kayo” tanong niya sa amin ni Kyla. Kumalas naman kami ni Kyla sa isa’t-isa.“May dumating
Kimberly Ann MaritiezRamdam ko ang bulong-bulungan ng mga empleyado pagpasok ko sa loob ng kumpanya nila Jonathan. Ang iba ay nakikita kong parang naawa sa akin ngunit ang iba may parang sinasabi nila na karma ko dahil pumapatol ako sa boss namin. Parang sinasabi din nila na ang taas naman ng lipad ko kaya ayon ang sakit ng lagapak ko. Hindi ko na lang pinapansin dahil Hindi ko na lang pinapansin dahil hindi naman sila ang pinunta ko dito. Agad na patayo si Joville ng makita ako. Tumakbo pa ito sa gawi ko at agad akong niyakap ng mahigpit. Kung hindi lang ako nagrereklamo ay baka hindi niya ako titigilan. “Jusko, girl. Anong nangyari sayo, Bakit ngayon ka lang nagpapakita?" tanong niya sa akin matapos kumalas.“Nasa loob ba si Jonathan?” sa halip ay tanong niya sa akin. natigilan naman siya sa sinabi ko. kalaunan ay umiling lang ito sa akin.“Wala eh, kahapon pa ito hindi pumasok,” sagot niya sa akin. “Papasok ba siya ngayong araw?” tanong niya pa.“Hindi ko alam eh,” sagot n
Kimberly Ann MartinezFive years later Kabankalan City, Negros Occidendal“Nanay!” tawag ng anak kong si Kj.Agad kong nilapag ang dala kong pambunot ng damo at hinintay siyang makarating sa akin at niyakap siya. Ganito ang routine namin pag-uwi ko ng bahay galing sa maghapon ng pagbubunot ng damo sa tubuhan. “Na-miss ka ni nanay, anak. Hindi ka ba naging makulit sa ante mo?” malambing kong wika sa kanya. “Hindi po, nanay. Good boy po ako. Look, teacher give me three stars,” may pagmamalaki na wika niya sa akin.“Wow. Good job anak,” tuwang tuwang wika ko sa kanya. Pasok na tayo, naghihintay na si Ante Kyla mo sa loob.”Kinarga ko siya at kinuha ang dala kong nilapag ko kanina. Saka naglalakad patungo sa bahay kubo kung saan kami ngayon naninirahan ng mahigit limang taon na. “Ate, tapos na akong magsaing,” sabi ni Kyla sa akin.“Salamat, Kyle. Magpahinga kana. Ako na ang bahala kay Kj,” sabi ko sa kanya. “Hindi ate, ikaw ang magpahinga. maghapon ka sa tubuhan ang init pa naman