KUNG ilang beses kong hiningi kay Marius na hayaan niya akong tulungan siya sa kusina. Ganoon rin karaming ulit niya akong tinanggihan. Hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ang ganoon. Pero masasabi kong nakadagdag iyon sa maraming puntos na na-earn niya para sagutin ko siya. “What do you think?” tanong pa niya nang magkaharap na kaming kumakain ng lunch. Una kong tinikman ang niluto niyang Chicken Tinola. Kanina kasi habang namimili kami ay tinanong niya ako kung anong paborito kong Filipino dish. Iyon ang sinabi ko sa kanya dahil iyon ang totoo. Agad akong na-impress nang matikman ko iyon. Pagkatapos ay nakangiti ako sumulyap sa kanya. Hindi pa rin napapalis ang magandang ngiti sa aking mga labi. “In fairness, masarap,” sagot ko na siya naman talagang totoo. Nakita kong kumislap ang mga mata ni Marius matapos ang sinabi kong iyon. Alam kong nasiyahan siya at hindi ko pinagsisisihan iyon. Ang totoo hindi pa rin ako maka move on at hindi rin ako makapaniwala sa paraan ng panlili
GINISING ako kinagabihan ng masarap na amoy ng pagkaing niluluto ni Marius sa kusina. Napangiti nalang ako nang makita kong unan na ang totoong nakasapo sa ulo ko. Talagang napasarap ng husto ang tulog ko. Bumangon ako saka sinulyapan ang suot kong wrist watch. Pasado alas seis na ng gabi.Noon ako napamulagat sa pagkagulat. Grabe, apat na oras akong tulog?Tuluyan na nga akong tumayo saka tinungo ang kusina kung saan naroon ang gwapong nilalang na busy sa paghahanda ng makakain namin sa kusina.Noon ko nga napansin na nakaligo na pala si Marius. Simpleng white shirt nalang ang suot nito na humapit ng kaunti sa maganda nitong pangangatawan. At pang-ibaba naman nito ay sweat pant.“Gising kana pala,” nang maramdaman nito marahil ang presensya ko doon . Inilapag niya ang dalawang plato sa mesa at pagkatapos ay hinila ang isang silya na alam kong para sa akin saka ako doon pinaupo.“Bago kita ihatid sa inyo gusto kong kumain ka muna. Okay?” aniyang hindi na nagsayang pa ng panahon.Agad
ANG mga sumunod na araw ko ay totoong napuno ng kilig sa piling ni Marius. Iyon ay sa kabila ng katotonang nanliligaw pa rin naman siya sa akin at hindi ko pa siya sinasagot.Hindi rin iyon ang una at huling beses akong nagpunta sa condo unit ni Marius. Nasundan pa iyon. Gustong-gusto kasi niya akong pinagluluto at sa huli ay parang hinahanap-hanap ko na rin iyon. At dahil nga malapit lang ang inuuwian niya sa kanyang work place ay hindi nagiging mahirap para kay Marius ang gawin iyon.“Bukas pumunta ka sa bahay kasi babalik na sina Kuya at Lana.”Biyernes ng gabi at katulad ng dati sinundo ako ni Marius. Sa pagkakataong iyon ay napagkasunduan naming sa office ko nalang mag-dinner dahil sa dami ng trabahong kailangan kong tapusin.“Really? Akalalin mo ‘yun? Nakakaisang buwan na rin pala ako sa panliligaw ko sa iyo?” aniyang tumawa ng mahina pagkatapos.Napangiti ako saka itinuloy ang pagkain. “Naiinip ka na ba?” tanong ko pa sa kanya saka ko tinitigan ng tuwid sa mga mata.Dahil nga n
KINABUKASAN ng before lunch ay nasa office na ako ni Marius. Hindi naman ako nahirapan dahil sa entrance pa lamang ng building kilala na ang ng mga guwardiya. Sinabi ko lang ang pangalan ko sa kanila gaya ng instruction na ibinigay sa akin ni Marius. “Samahan ko nalang po kayo, Ma’am sa office ni Sir,” iyon ang mabait pang alok sa akin ng lady guard na naroroon. Tumango ako bilang pagsang-ayon sa gusto nitong mangyari. Nasa pinakaitaas at pang anim na palapag ng gusaling iyon ang opisina ni Marius. Sa may lobby kung saan inabutan ko ang isang lalaking sa tingin ko ay nasa pagitan ng twenty-one to twenty-two years old. Naisip ko sa puntong iyon na mabuti na rin at lalaki ang assistant ni Marius. Dahil kung sakali, well. Noon ako wala sa loob na napangiti nang maalala kong tinawag niya akong babaeng selosa nang unang beses niya akong dalhin sa unit niya. “Hello, good morning,” bati ko para kunin ang atensyon ng lalaki na nakita kong abala sa harapan ng computer nito. “Ah, good mornin
DALAWANG linggo lang ang lumipas at mabilis na nasimulan ang bagong branch ng Scott’s Café sa Baguio. At dahil nga sa akin ibinigay ni Andrew ang pamamahala ay nauna na akong nagpunta doon.“Sigurado ka ba hindi mo kailangan ng makakasama?” tanong sa akin ni Manang Sela nang umagang iyon at naghahanda na nga ako paalis.Gaya ng inaasahan, nang makabalik sina Andrew at Lana galing sa honeymoon, gaya ko ay nagbalik na rin sa normal ang buhay nilang dalawa.Ang dating bahay nina Lana na nabili ng kapatid ko sa tiyahin namin at dati nitong manager na si Tina Silverio ang tinutuluyan ngayon ng mag-asawa kasama si Andrea. Habang si Mama Cecille ay naiwan naman sa townhouse ng Mercedes Estate.“Okay lang po ako, Manang. Sanay naman akong magluto eh. At isa pa, independent naman ako kaya wala kayong dapat na alalahanin sa akin,” sagot ko habang isinasara ang maleta kung saan nakalagay na ang lahat ng personal na gamit na kakailanganin ko.“Nagbilin ka sana kay Sonia na ipamalengke ka,” aniya
TINAWAGAN ako ni Marius pasado alas siyete kinagabihan. Mas maaga iyon kumpara sa inaasahan ko. Alam naman niya ang address ng bahay ko dahil ibinigay ko na ito sa kanya kanina. Iyon ang dahilan kaya sa mas malapit na hotel sa bahay ko siya nag-check in. Anyway, mas mabuti na rin ang ganoon. Hindi malayo sa mismong project site. Dahil gaya ng nasabi ko na rin sa kanya noon pang una. Katabi lang ng lote ng resthouse ko ang lote ng pagtatayuang branch ng Scott’s Café.“Na-miss kita, alam mo ba?” Iyon ang naging bungad sa akin ni Marius nang magkita na nga kami. Ngumiti lang ako kahit deep inside gusto kong sabihin sa kanyang kung ano ang nararamdaman niya ay ganoon rin ako. Pero gawa ng hindi pa rin naman kami magkasintahan ay nagpigil ako.“Kain tayo? May alam akong masarap na kainan.”Iyon ang sa halip ay isinagot ko sa kanya. Kasabay ng paglapad ng ngiti ni Marius ay ang pagkislap ng mga mata niya. “Talaga? Oh, eh ano pang hinihintay natin? Halika na!” aniyang umakmang hahakbang
NAGISING ako kinabukasan na wala na si Marius sa tabi ko. Pero sa halip na makaramdam ng hindi maganda, mas ininda ko ang kirot sa pagitan ng aking mga hita nang subukan kong gumalaw. Pagkatapos niyon ay matamis at makahulugan ang ngiting pumunit sa aking mga labi.Sa halip na bumangon ay mas pinili kong manatili muna sandali sa pagkakahiga. Kinuha ko ang unan na ginamit ni Marius saka ko iyon mahigpit na niyakap. Sinamyo ko ng husto ang amoy niya na naiwan doon. Nasa ganoong ayos ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Kahit kung tutuusin alam ko na kung sino iyon. Agad pa ring kumabog ang dibdib ko gawa ng matinding kaba na biglang nabuhay doon.“Good morning, Beautiful.”Ang masayang bungad sa akin ni Marius dala ang isang tray ng pagkain.“Good morning,” iyon ang agad kong isinagot.Nakangiti pa rin ako noon nang sambitin ko ang mga salitang iyon kasabay ang paghila ko ng kumot upang itapis iyon sa itaas na bahagi ng aking katawan.“Breakfast in bed?” aniyang nang makitang ok
PERO hindi pa pala sa shower sex na iyon matatapos ang lahat sa pagitan namin ni Marius. Ang ibig kong sabihin, hindi pa pala siya tapos sa pagpapasinaya at sa lahat gusto niyang gawin sa akin at sa buong katawan ko. Dahil nagkaroon pa iyon ng karugtong. Sa pagkakataong ito ay sa rest house ko naman.“God, hindi ka ba napapagod?” tanong ko sa kanya nang matapos niyang maitulak pasara ang main door ay agad niya akong isinandal doon saka mariing siniil ng halik sa aking mga labi.Hindi siya kaagad na sumagot. Sa halip ay hinawakan lang niya ng mahigpit ang mukha ko saka ako muling siniil ng mariing halik sa aking mga labi.Ang masarap na kilabot sa katawan ko ay paulit-ulit na humahaplos sa paraang tila ba walang katapusan. Sa kabila ng tanong na iyon at pati na rin sa nararamdaman kong pananakit pa rin ng ibabang bahagi ng katawan ko ay mas nangingibabaw sa akin ang pag-asam na maramdaman siya sa loob ko. Sa kaisipang iyon ay mariin akong napapikit kasabay ng muli ay nakakakuryente at