CHAPTER 2

Katulad ng mga sinabi ni Roberto ay sinadya nga ni Tamara ang beach resort na pinagtatrabahuan nito, ang Ocean Pearl Private Beach Resort. Malayu-malayo rin iyon mula sa kanilang tinitirhan ngunit hindi siya nagdalawang-isip na puntahan ang nasabing lugar upang makita at makausap muli si Roberto.

Ayon dito ay ilang taon na itong namamasukan sa naturang resort. Ito ang pinagkakatiwalaan roon at nagsisilbing tagapamahala kapag nasa Manila ang amo nito.

Sa loob ng ilang taon mula nang makilala niya si Roberto ay sa resort na iyon sila nagkikita. Madalian lamang at madalas pa ay agad din siyang pinapauwi nito sa tuwing nagagawi siya roon. Kaya nga nang malaman niya na pupunta ito sa airport nang isang araw ay dali-dali siyang gumayak patungo roon upang makausap ito. Bagay iyon na wala rin namang silbi dahil nagmamadali rin ito sa pagbalik sa resort.

Naiintindihan niya naman iyon dahil trabaho lang ang ginagawa nito pero hindi niya rin maiwasang makaramdam ng tampo dahil sa sitwasyon nilang dalawa. Above anyone else, she knew very well that she also has a right for his time and attention. Pero hindi niya nga lubusang maramdaman iyon dahil sa may pamilya na ito.

Napabuga na lang siya ng malalim na buntong-hininga. Nang makarating sa resort ay agad na niyang hinanap si Roberto. Naabutan niya pa roon ang kaibigan niyang si Rose at saglit na nakipag-usap dito. Sa lahat ng kakilala niya ay si Rose lang ang may alam sa relasyon niya kay Roberto kaya naman madali lang para sa kanya ang maglabas-pasok sa nasabing lugar.

Tiwala siya kay Rose kaya madali lang para sa kanya ang sabihin dito ang tungkol sa kanila ni Roberto. Katunayan ay may mga pagkakataon na tumutulong pa ito para magkaroon sila ng oras na makapag-usap ng lalaki.

After talking with Rose, nagpaalam na ito sa kanya. Marami din itong problemang pinapasan at bakas sa mukha ng kanyang kaibigan ang labis na pangamba. Nangako naman siya dito na kakausapin si Roberto upang matulungan ito.

Mayamaya pa ay naglakad-lakad siya sa kahabaan ng dalampasigan habang naghihintay kay Roberto. Ayon kay Rose ay may ginagawa pa ang kanyang sadya, ang asikasuhin ang special guest ng resort na iyon na kaibigang matalik pa ng mismong may-ari.

Marahan na iniikot ni Tamara ang kanyang paningin sa malawak na karagatan. Ocean Pearl Private Beach Resort was a world class resort. Kompleto na ito sa amenities na sadyang binabalik-balikan ng mga turista.

Mayroon itong malaking beach house na pribadong pag-aari ni Mr. Ethan Villaver. It also has a luxury hotel where guests can stay. Maliban pa roon ay may iba't iba pang pagpipilian ang mga napaparoon na turista--- may pavilion, small beach houses and kubo style na malapit sa dalampasigan.

Sa ganda ng lugar ay hindi na kataka-taka kung maraming guests ang sumasadya roon upang magbakasyon. At isa na nga roon ang matalik na kaibigan ni Mr. Villaver na siyang inaasikaso ngayon ni Roberto.

Mayamaya pa ay napalingon siya sa kanyang likuran nang maramdaman ang presensiya ng isang tao, si Roberto. Naglalakad ito palapit sa kanya at nang tuluyang makalapit ay inaya siya nito patungo sa bahagi kung saan makikita ang ilang kubo na maaaring tuluyan ng mga guests.

"Kanina ka pa ba?" tanong nito sa kanya nang huminto sila sa paglalakad.

"May ilang saglit na rin. Kausap ko kanina si Rose. Nabanggit niya nga sa akin na abala ka pa kaya naghintay na lang ako," mahaba niyang pahayag dito.

Tumango lang ito sa mga sinabi niya bago may kinuha mula sa bulsa ng suot nitong pantalon. Inabot nito iyon sa kanya bago muling nagwika.

"Alam ko na nang isang araw pa dapat ito pero alam mo naman na kailangan ko bayaran ang matrikula ng bunso ko," anito sa mababang tinig.

She closed her hand firmly. Halos makadama siya ng hiya dahil roon ngunit hindi niya naman magawang tanggihan ang perang inabot nito. Kailangan na kailangan nila iyon ng kanyang ina lalo pa ngayon na ilang araw na silang hindi nakakapagtinda sa palengke dahil sa iniinda ng nanay niya.

May maliit na pwesto sila sa palengke malapit lamang sa tinitirhan nila. Isang hapon ay hindi sinasadya na madulas ang kanyang ina na si Maribel sanhi para magkaroon ng pilay ang kanang kamay nito nang hindi sinasadyang maitukod nito nang matumba.

Nang mga unang araw ay siya lang mag-isa ang tumatao sa kanilang pwesto ngunit nitong mga nakalipas na ay hindi na niya maiwan ang kanyang ina dahil sa sinabayan ng pagtaas ng presyon ng dugo nito ang iniindang pilay.

And because of what happened, Roberto was her last resort. Iyon ang dahilan kung bakit pilit siyang nakikipagkita dito.

"S-Salamat. . . S-Sir Roberto," aniya kasabay ng marahan na paglunok.

"Alam ko na nagtatampo ka na sa akin," mayamaya ay saad muli nito. Hindi niya pa maiwasang mapaismid. Tampo? Alam ba nito na higit pa sa tampo ang nadarama niya?

Nang nanatili siyang tahimik ay nagpatuloy pa ito. "Napag-usapan na natin ito, Tam. Hindi ka maaaring laging narito. May mga pagkakataon na dinadaanan ako ng asawa ko pagkagaling niya sa trabaho. Paano kapag nakita ka niya? Mahihirapan akong magpaliwanag ng tungkol sa ating dalawa."

"N-Naiintindihan ko," saad niya sa mahinang tinig. "Pero hindi naman siguro kalabisan kung magkita tayo paminsan-minsan, hindi ba?"

Roberto heaved out a deep sigh. Gumuhit din ang isang ngiti mula sa mga labi nito. "Of course, Tam. Of course."

Sukat sa mga sinabi nito ay hindi na napigilan pa ni Tamara ang lapitan ang lalaki at yakapin ito. Pumaikot ang dalawa niyang kamay sa baywang nito bago walang pag-aalinlangan na isinubsob ang kanyang mukha sa dibdib ni Roberto.

Halos ilang saglit pa ang lumipas bago niya naramdaman ang pagganti ni Roberto ng yakap sa kanya.

*****

BIGLANG nagdikit ang mga kilay ni Lorenzo dahil sa kanyang mga narinig at nasaksihan. Kasalukuyan siyang nagpapahinga sa kubong inookupa niya sa resort na iyon. Mas pinili niyang doon manatili sa buong durasyon ng kanyang bakasyon kaysa ang kumuha ng isang kwarto sa pinaka-hotel ng resort.

The ambiance of the place was giving him peace. Tama si Ethan nang sabihin nitong ma-rerelax ang kanyang sarili kapag nagbakasyon siya sa probinsiya ng mga ito.

Tahimik nga siyang nakahiga sa kamang nasa loob ng inookupa niya. Balak niyang mayamaya lang ay mag-ikot sa buong lugar.

Hanggang sa ilang saglit ay maputol ang katahimikang tinatamasa niya nang makarinig siya ng mga tinig na nag-uusap. Hindi niya na sana nais pang pagtuunan ng pansin ang mga ito ngunit agad namang napukaw ang kanyang interes nang makilala niya ang mga tinig.

He knew that the other voice was Roberto's. Ito ang empleyadong sumundo sa kanya mula sa airport at ang personal na nag-asikaso ng mga pangangailangan niya sa resort na iyon. Alam niya na ganoon ito kaabala sa kanya dahil na rin sa bilin ni Ethan. Kanina pa nga ay sinadya siya nito sa kubong iyon upang tanungin kung may kailangan pa siya.

But what really caught his attention was the voice of the woman whom Roberto was talking to. Pamilyar sa kanya ang tinig nito dahilan para lumabas siya ng kubong inookupa at lumapit sa pinanggagalingan ng tinig upang makasiguro sa kanyang iniisip.

Ilang metro lang ang layo mula sa kubo ay nakita niya si Roberto at ang babaeng kausap nito. He can never be wrong. Ito ang babaeng nakabungguan niya sa airport, unang araw pa lamang niya sa probinsiyang iyon. Ito ang babaeng naging dahilan ng pagkakasira ng cell phone niya.

His eyebrows furrowed as he heard them talking. Nadagdagan pa ang mga gatla sa kanyang noo nang makita niyang may iabot sa dalaga si Roberto. Hindi niya man malapitan ay alam niyang pera ang nasa kamay ng babaeng tinawag nitong Tamara.

Kung tutuusin ay wala siyang pakialam sa usapan ng mga ito. He should not stay there and listen to what they were talking. Eavesdropping was never his thing. Ngunit sa hindi malamang dahilan ay nanatili lamang roon si Lorenzo at nakinig sa palitan ng mga ito ng salita.

Hanggang sa halos mapigil niya ang kanyang hininga nang marinig niya ang mga sinabi ni Roberto. Pinagsasabihan nito ang dalaga na huwag madalas ang pagtungo roon? Na ayaw ni Roberto na makita ng asawa nitong nagkikita ito at ang dalaga? Na hindi nito alam kung paano magpapaliwanag sa asawa nito kapag nagkataon?

What did Roberto mean by that? Bakit ayaw nitong mahuli ng asawa na nakikipag-usap sa babaeng kasama nito ngayon? Unless, this woman is his---

Agad na napabaling si Lorenzo kay Tamara, ayon na rin sa pangalan na tinawag dito ni Roberto. Walang duda na ito nga ang babaeng nakaharap niya sa airport. She looked so young, much younger than her real age. Marahil ay dahil na rin sa gayak nito at kainosentehan ng mukha.

Inosente? Inosente nga ba gayung hayun at waring may itinatago ito ni Roberto? And the heck, she was receiving money from a married man?

He does not care at all--- he should not care at all! Hindi niya kilala ang mga ito at wala siyang pakialam sa kung anong buhay mayroon ang dalaga.

But he can't help the tightening of his jaw as he remembered Charmaine, his ex-girlfriend. Hindi ba at halos ganoon din ang dati niyang kasintahan? Nakipaglapit si Charmaine sa kanya dahil sa estadong mayroon siya. Walang pinagkaiba sa babaeng kasama ni Roberto ngayon--- lumalapit sa lalaki para lang sa pera?

Agad siyang napatayo nang tuwid nang makitang niyakap ng dalaga si Roberto. Ilang saglit pa ay nagpaalam na rin ang huli upang bumalik sa loob ng hotel. Alam niya na mamaya pa ang tapos ng trabaho nito.

Naiwang mag-isa ang dalaga na sinundan pa ng tanaw ang papalayong si Roberto. Nang tuluyang makaalis ang empleyado ni Ethan ay marahan pang niyuko ng dalaga ang perang iniabot dito ni Roberto kanina. Hindi pa nakaligtas sa paningin niya ang panlulumo sa mga mata nito.

"Not enough for you?" bigla ay sabi niya dito dahilan para marahas na mapabaling sa kanya ang dalaga.

Nahuli niya ang nabibiglang ekspresyon sa mukha nito nang masilayan siya. Alam niya, kahit hindi pa nito sinasabi, na namukhaan rin siya nito katulad ng kung paano niya ito agad nakilala kanina pagkakita niya.

"I-Ikaw?" anito sa nauutal na tinig.

Lorenzo walked slowly towards her. Ni hindi humihiwalay ang kanyang paningin sa mukha nito. Until the corner of his lips twisted upwardly in a mocking smile.

"You have a good memory," aniya dito sabay yuko sa kamay nitong may hawak ng pera. Nang mapansin ng dalaga ang paninitig niya ay muli nitong ikinuyom ang kamay.

"Isa kang guest sa resort na ito," she said, more of a statement than a question.

"Kilala mo si Mr. Asuncion?" balik tanong niya sa halip na sagutin ang mga sinabi nito.

"Kilala mo rin siya? I---"

"I heard your conversation a while ago," putol niya sa mga sinasabi nito sa seryosong tinig.

Agad namang napalunok ang kanyang kaharap dahil sa mga narinig. "A-Ano ang narinig mo?"

"Tama ba ang mga narinig ko, Tamara. . . Tamara, right? I heard Mr. Asuncion called you with that name."

"Hindi ko alam na ugali mo palang makinig sa usapan ng may usapan, mister. Hindi ba---"

Sa muli ay naputol ito sa pagsasalita nang sumingit siya.

"Are you Mr. Asuncion's mistress?"

"Ano?!" bulalas nito sa nagugulumihanang tinig.