VENUS felt the anger inside her chest when someone entered the flower shop. She can't be wrong or mistaken. She knows the way he stands, the way he walks, she knows all of his motion.
Masyado niyang kilala ang taong nakita niya kaya hindi pweding nagkakamali lang siya o di kaya'y namamalik-mata.
Kaswal lang na lumapit ang lalaki sa counter at hinarap siya.
She froze when their eyes met. His features are still the same but he's more manly now. He still has those long eyelashes, thick eyebrows, his aquiline nose, adequate cheekbones, well-crafted jawline, and his red sensual lips.
Then she breath heavily when she glances at his eyes again. It is beautiful and still purple. A rare and magical eye that can send thousands of shivers into her spine years ago.
"Welcome to Giselle's Flower Shop, Sir." She greets him with a fake smile and a fake casual welcome. Then she scans him from head to toe, it's been a decade but he still hasn’t changed a bit. He's still into leather jackets and denim jeans. "What flowers do you like to order, Sir?"
"Well..." His eyes were scanning the whole place and yup, his voice was still husky and sexy. Then he looks at her again, trying to observe the person he hasn’t seen for a decade. The girl he left without goodbye. "I would like to order one Venus Flower, please."
Sarkastikong tumawa naman si Venus at bahagyang napailing-iling. Hanggang ngayon ay hindi pa din nagbabago ang tono ng pananalita ng lalaki. "Well sorry to inform you sir that the flower you like to buy, been not available at the moment."
"How are you?" Kaswal lang na nagtanong si Mathis sa dalaga na parang wala lang sa kanya ang lahat na nangyari. Venus heart ache, she doesn't know why but the moment she stares at his lovely purple eyes brought back the forgotten memories with him. "It's been a decade, right? You have changed a lot."
"Well, I take that as a compliment." She winked while trying to hide that she's not comfortable talking to a person who’s like a ghost from ten years ago. "You're still into leather jackets?"
"Uhm yeah. I just like them." He smiles, showing his perfect set of white teeth. As he looks at her, Venus changed a lot.
The innocent and sweet Venus he met a decade ago no longer exist but replaced by a confident, sexy, and a wild-looking woman.
He felt hard and his jeans tightened.
"Yup, same old you..." Nag-iwas naman siya ng tingin sa lalaki at mas itinuon na lang ang kanyang tingin sa ginagawa niya kanina bago dumating ang malas sa buhay niya.
"Yup same old me..." He agreed but he still can't get enough staring at her. Deep down he wishes that it's not too late for him. Na hindi pa huli ang lahat at baka pwedi pa niyang itama ang mga pagkakamali. "Are you free? Can we have a coffee together?"
At napatingin naman siya ulit sa lalaki. Hindi siya makapaniwala na makikita niya ulit ang lalaking minamahal niya noon. Hindi niya inaasahan na makikita ulit ang lalaking nang-iwan at sinaktan siya noon.
Ang kapal din ng mukha! She thought.
"Okay..." She flatly said. Bukod kasi sa wala na siyang gagawin pa na iba ay may gusto siyang malaman. May gusto siyang alamin mula sa lalaki na sampung taon niyang hindi nagawang itanong at kailanman hindi niya malalaman ang kasagutan. "Well may Café sa tapat ng shop ko. Diyan na lang tayo?"
"Yeah sure. Wherever you like, mí Corazon..." Pilyong napangiti naman si Mathis nang makitang natigilan ang dalaga sa kanyang sinabi. He's right, she's still affected and that was proven because of the endearment he used to call her a decade ago.
"Stop calling me that. You don't love me anymore and I don't love you anymore. Is that clear?" She raised an eyebrow at him. Ang kapal kasi ng mukha ng lalaking ito. Pagkatapos siyang iwan sa mismong araw ng kasal nila ay basta-bastang magpapakita na lang ito na parang isang ligaw na kaluluwa matapos ang isang dekada.
He chuckled. "Okay, you say so. I can't argue with that, baby..."
Damn! Why does he sound so sexy and hot? Quit it, Vee! Tugon ni Venus sa kanyang sarili.
Pero kahit na ganun pa man ay hindi pa din mawawala ang sugat sa nakaraan. Ang sugat na hanggang ngayon ay hindi pa naghihilom at natabunan na ng matinding galit at poot.
"Don't call me 'baby', unless you mean it..." Pilyong napangiti naman si Venus. If she has to play with his silly little games, she will. Then she scans him again. His features maybe more manly but his attitude is still cheap and crazy.
Lumabas na sa loob ng counter si Venus at akmang lalabas na silang dalawa ni Mathis sa Flower Shop nang may batang babaeng pumasok sa loob. Nakangiti ito at bahagyang magulo ang buhok subalit maganda at mukhang anghel pa din sa kabila ng pawisan nitong katawan.
"Where have you been?" Venus asked the little girl. Bahagyang lumuhod siya para maging pantay ang tangkad nila sa bata at marahang pinunasan ang pawis nito gamit ang handkerchief niya na nasa bulsa ng kanyang denim jeans.
The little girl offers a smile. "Naglaro lang kami ng kaibigan ko. I'm sorry mommy..."
"Di ba sabi ko sayo ay magpaalam ka sakin?" She asked while wiping off her sweat away. Kahit pawisan ay mabango pa din ang bata at bahagyang inaamoy niya ang kili-kili nito.
"Stop that mommy!" The little girl giggles as her mother is sniffing her under arms. "It tickles..."
Venus laughs and then she stood up. She also grabs the sling bag in the counter. "There! Huwag kang malikot." She put some powder at the little girl's back.
"Can I play again, mommy?" She pleased Venus with some puppy eyes.
She sighed in defeat. Hindi naman talaga siya mananalo sa anak niyang ubod ng kulit. "Okay, sino ba ang kasama mo?"
"Yung mga kaibigan ko po." She pouted her lips in an innocent way and then she looks at Venus again. "Don't worry mom dahil kasama ko naman po si Daddy."
Bahagyang natigilan naman si Venus at saglit na napatingin kay Mathis na kanina pa nakatayo sa gilid niya na nakatingin lang sa kanilang mag-ina.
"Okay." Then she kisses the top of her head. "Huwag kang maging pasaway sa daddy mo ha?"
The little girl nodded and then she ran away from the Flower shop while waving her hand. "I will mom!"
Napagbugtong hininga naman si Venus nang makaalis na ang kanyang anak at napatingin ulit sa lalaking kasama niya kanina pa. "Shall we?"
Mathis just nodded and then he opens the door of the Flower Shop for her. Kapwa nilang nilisan ang tindahan at pumasok sa Café na nasa tapat lang.
MATHIS can't help himself not to stare at her face over and over again. She's still beautiful as ever. She’s a still the most beautiful woman his eyes ever laid on. Too bad, she's not happy seeing him again after a decade. Lumapit ang waiter ng café at kinuha ang mga order nila. He paid for their order and after that, the silence claimed them. Walang nagsalita sa kanilang dalawa at halatang ayaw siyang makausap ng babae. Mukhang hindi nga ito komportable na nakikita siya subalit nagtataka siya kung bakit pumayag pa itong mag-coffee sila. "Here's your coffee ma'am, Sir..." The waitress is the only one who broke the silence between them. Kuntento na kasi si Mathis na makita lang niya ang babae at makasama ito ulit ng ganito. "Thank you..." Venus said and then the waiter left them. He cleared his throat. Trying to avoid the awkwardness that filled the air between them. "Uhm, anak mo ba yung bata kanina?" Halatang natigilan si Venus sa tanong. Dumapo ang mga mata nito sa labas ng caf
ISINARADO na ni Venus ang pintuan ng kanyang Flower Shop sapagkat uuwi na siya at tapos na rin ang kanyang trabaho. It's already five in the afternoon and it's closing time for her shop. Right after she close the door, she immediately texted her friends, Karla and Carina. Napagdesisyonan kasi nilang magkaibigan na magsaya at gumala muna ngayong gabi. They planned to have a girl's nightout just for fun and because they miss each other so much. Kahit nakatira lang sila tatlo sa West Carolina ay minsan lang sila nagkikita dahil may asawa't mga anak na ang dalawa niyang kaibigan. Kaya masyadong abala na ang mga ito sa kanya-kanyang mga buhay. Aside from her shop and being a single mother, wala nang iba pang pinagkakaabalahan si Venus. When her message was sent, she rode a taxi and eventually went home. Pagkarating niya sa bahay ay kaagad na sumalubong sa kanya ang pinaka-importanteng tao sa buhay niya ngayon, ang kanyang anak na si Giselle. "Mommy! Mommy!" Her little angel is always
MEDYO nahihilo na si Venus nang uminom na naman siya ng panibagong shot. Akala niya na magsasayaw lang sila sa club kaso nag-order pala ang dalawa niyang nakakalokong kaibigan ng tatlong case ng beer. Ilang taon na din siyang hindi nakatikim ng alak, masyado kasi siyang abala sa pag-aayos ng kanyang buhay at magiging buhay pa nila ng kanyang anak. Bukod dun, pinagbabawalan din siyang gumala ng kanyang panibagong nobyo buti nga ay pumayag ito ngayon. "Oh, isa pa..." Siya na mismo ang tumanggi sa panibagong shot na ibibigay sana ni Karla sa kanya. Sa kanilang tatlo, siya yata ang unang nalasing at nahilo. Hindi na kasi siya sanay uminom matapos ang ilang taon na nakatigil. "I think, I'm already drunk..." She giggled and then she rested her head on the table just for a second. "You think?" Tinawanan naman siya ni Carina at ginising. Kaagad siyang nag-angat ng tingin at umayos ng upo kahit nahihilo na siya. "What?" She asked them when she saw their devilish smiles. Hindi niya alam pero
VENUS felt the rays of the sun shone through her face. Then she woke up and scanned her eyes in the whole place. She was quite dizzy and she felt that her head was going to explode. Wala siyang masyadong maalala sa mga nangyari kagabi, kung bakit siya napunta sa hindi pamilyar na kwarto ngayon. She tried recalling her memories last night and then terror claimed her thoughts. She remembered that she was kidnapped last night! She was kidnapped by five goons who was wearing black masks. Kaya naman dali-dali siyang napabalikwas ng bangon at lumabas sa kwarto. Kaagad niyang naamoy ang mabangong aroma ng nilulutong adobong manok nang makalabas siya. Habang nililibot niya ang kanyang paningin ay napagtanto niyang nasa loob siya ng isang penthouse —marahil dito siya dinala ng mga dumukot sa kanya. Maraming katanungan ang nabuo sa kanyang isipan. Gaya ng kung ano ang kailangan ng mga dumukot sa kanya. Alam niya na ang kanyang pamilya ang pinakamayamang tao na nakatira sa West Carolina pero it
NAPAGBUGTONG hininga si Mathis nang makalabas siya sa kwarto matapos itali ang mga kamay ng babae. Narinig niya itong sumisigaw na naman hanggang sa humagulhol na lang ito ng iyak. Kaagad na nadurog ang kanyang puso habang pinapakinggan na umiiyak si Venus sa labas lang ng pintuan. Dahan-dahan siyang napaupo sa sahig at isinandal ang kanyang likuran sa pintuan habang pinapakinggan ang mga sigaw at iyak ni Venus. Gusto niyang suntukin ang sarili dahil sa katangahan na nagawa niya. Hindi niya intensyon na umiyak ito ulit subalit wala na siyang iba pang maisip na paraan para makausap at makasama ang babaeng mahal niya kundi ito lang. Noong araw na nakausap niya si Venus sa coffee shop, halatang ayaw siya nitong kausapin kahit tignan man lang ang pagmumukha niya ng ilang minuto. She really hates him and he understand that. Kasalanan naman kasi niya lahat kung bakit nagtanim ng galit sa puso nito ang babae. Wala na siyang iba pang magagawa kundi ang bumawi ngayon dahil hindi na niya maba
NAPABALIKWAS ng bangon si Venus nang magising siya mula sa isang panaginip. Pawis na pawis at mabilis ang pagtibok ng kanyang puso. Hindi niya inaasahan ang panaginip na iyon, hindi lang yun bastang panaginip lang kundi isang bangungot. Isang bangungot na hindi niya inaasahan na kasama ang lalaking kinamumuhian niya.It was a freaking nightmare! A fucking wet dream. She was wet dreaming of Mathis and she thought it was because of what happened yesterday.How he touched her folds and rubbed her cl-t, feeling her wetness. Yun siguro ang naging rason kung bakit napanaginipan niya ng malaswa ang lalaking iyon. Pero hindi lang yun panaginip lamang kundi isang alaala ng kanilang mainit na nakaraan.She sighed. Mathis idea of kidnapping her and spending time with her alone was indeed terrible. Paano na lang kung hindi lang yun ang mangyayari? Paano kung galawin siya ulit ng lalaki ngayon? Malaya yun na magagawa ni Mathis sapagkat sila lang dalawa dito sa penthouse at walang iba pang nakakaal
KAAGAD na sinagot ni Mathis ang tawag mula sa kanyang cellphone nang tumunog ito. Mabuti na lang ay tapos na siyang magligpit ng lamesa at kaagad siyang umakyat sa ikalawang palapag ng penthouse. He grabbed the keys and unlocked the sliding door towards the terrace. Doon niya kinausap ang tumawag sa kanya para siguradong hindi maririnig ito ni Venus."Negative, comrade." Sagot niya sa tanong ng lalaking kausap niya sa kabilang linya. Hindi niya alam kung bakit gusto niyang pag-aksayahan ng panahon si Venus na dapat ay sa trabaho niya. He should be doing his job right now and he must make a move but his fucking mind was just focusing on how to get Venus back.Dapat nasa Hongkong siya ngayon at hinahanap ang taong kailangan niyang hanapin kaso andito siya ngayon kasama si Venus sa isang penthouse na nasa isang malayong isla."I'll give you some updates when I have enough evidence and I'll sent you the confirmations." He said before he ended the line. Napagbugtong hininga naman siya at n
"LET'S make an agreement, Maddox." Pilyong napangiti si Venus sa kanyang sinabi. Sana naman ay pumayag ito at hayaan ang sarili na mahulog sa kanyang patibong. Damn, Venus was confident with her sweet deception that will surely can took over Mathis."And what kind of agreement, mí Corazon?" He smirked. Masyado niyang kilala ang babae para hindi malaman ang mga motibo nito. Nice try but Mathis was good on playing with fire more than her."Let's have sex exchange for my freedom." She spoke. Kinakabahan siya, wala naman kasi siyang ibang maisip na paraan kundi ito lang. Hindi niya alam kung hanggang kailan siya itatago dito ni Mathis at hindi niya alam kung kailan siya makakauwi sa kanyang anak. Paniguradong hinahanap na siya nun kasi hindi pa naman buo ang araw ng kanyang anak na hindi siya nito nakikita.She missed her. She missed her daughter.He chuckled. "Really, Vee? Sex for your freedom?""Oo, kailangan na makalaya na ako dito dahil may importanteng tao na naghihintay sakin dun."