CHAPTER 26 ESPEGEE!!! Sunod-sunod ang naging pag-ungol niya hanggang sa maramdaman niyang malapit na siyang labasan. Umani ng reklamong tinig mula sa kanya nang bigla na lang tanggalin ni Sebastian ang daliri nito sa loob niya at pinalitan ng labi at dila nito. Muli siyang napaungol ng malakas nang maramdamang nasa sukdulan na siya. Pakiramdam niya ay bumalik siya sa panahong unang beses na pinaranas sa kanya ni Sebastian ang makamundong bagay na iyon. Kung paano nauuwi sa pagpapaligaya sa kanya sa tuwing nag-aaway silang dalawa. Na nasa kotse pa lang ay hindi na siya nito pinapalagpas… His tongue is more skilled than she could remember. His lips are soft and can bring her to high heaven with just a simple touch of it on her p ussy. “Ahh!!!” She finally released it all and he cleaned her using his mouth. Walang lakas na naibagsak niya ang kanyang mga hita sa kama matapos lumuwag roon ang pagkakahawak ni Sebastian. Mabibigat na ang talukap ng kanyang mga mat
CHAPTER 27 “Mommy, kita mo po si Daddy? Sabi ba niya punta siya rito?” nakangiting salubong sa kanya ni Sevi nang makauwi siya sa condo. Cute na cute ang anak niya sa suot nitong kulay blue na pajama pairs. Naabutan niya itong nanood sa living room. Niyuko niya ang anak at h inalikan sa magkabilang pisngi. “Nasaan si Tita Steph mo?” “Ligo po. Sabi ko dito lang ako kasi hihintayin kita. Alis ka kagabi di ba? Punta ka kay Daddy?” Sumilip ito sa kanyang likuran bago nagtatakang ibinalik ang tingin sa kanya. “Nag-agahan ka na ba?” “Hindi pa po. Hihintay ko si Daddy. I woke up kanina po tapos sabi ni Tita Steph, alis ka. Saan ka nagpunta? Syempre kay Daddy ko.” “Sevi, nasa Manila ang daddy mo. Busy siya, okay?” “Hindi po. Susunod siya sa atin dito.” “Sevirious!” bahagyang tumaas ang boses niya. Napipikon na siya talaga siya sa mga nangyayari. Wala roon si Sebastian pero daddy pa rin ito nang daddy. “Walang daddy, okay? Nasa Manila siya, hindi na siya susunod sa
CHAPTER 28 “Sorry po kasi bad baby ako kahapon at away kita.” Nahihiyang yumuko ito sa may dibd ib niya. “Gawa po kita ng sandwich. Tulong ako ni Daddy.” Pasilip-silip ito sa kanya na parang nagpapa-cute. “Kain mo na, Mommy para love mo na ulit ang baby.” Mahina siyang napatawa bago itinaas ang mukha nito at h inalikan sa labi. “Forgiven. I love you.” “Lab you too.” Inalalayan ni Sebastian ang anak nang bibong bumaba ito sa kama. Tumayo na rin siya para sundan ito. Inaabot na ng bata ang sandwich nang sinamaan niya ng tingin si Sebastian. Walang kahiya-hiyang sinensyasan niya ito para itanong kung nasaan ang mga damit niya. Subalit, sa halip na ituro kung nasaan ay nginisian lang siya nito. “Are you happy, Buddy?” tanong ni Sebastian sa anak habang pinapakain ito. “Opo.” Bumalimg ito sa kanya, bakas ang excitement sa mga mata. “May big akong room. Doon po ako natulog.” “Ano?” Napatingin siya sa kama ni Sebastian bago bumaba ang mga mata sa sariling katawan
CHAPTER 29 Sevi may be a kid but he’s a smart one. Neshara Fil regrets shouting at Sebastian knowing their son might hear them. Kinain siya ng kanyang konsensya nang sabihin ni Sevi na narinig siya nito. Paputol-putol, halos hindi makahinga ang baby niya habang nagsasalita. Ang bata-bata pa nito para isipin na hindi pa naman ito ipinapanganak ay pinagbantaan na ng sariling ama. Binuhat nito si Sevi paalis ng kakahuyan habang panay ang bulong ni Sebastian sa bata ng ‘I’m sorry’. Hindi niya na nilapitan ang dalawa nang masinsinang nag-usap pagbalik nila ng bahay. Nanatili lamang siya sa bintana ng kwarto. Pinanood niya kung paano tumangu-tango si Sevi habang nakakandong ito sa ama na nakaupo naman sa duyan sa labas. Umiyak ang mag-ama nang bumalik ang mga ito sa loob. Hindi humiwalay si Sevi kay Sebastian buong maghapon. Siya naman ay natahimik na ng tuluyan at hinayaan na ang dalawa. “I have a violin. You wanna play?” Masigla na ulit ang bata. Katatapos pa l
CHAPTER 30 Sabay-sabay silang nagpalakpakan nang hinipan ni Sevi ang birthday cake nito. “Happy Birthday, Baby Sevi namin,” maligayang bati ni Amara Stephanie at pinagh ahalikan sa pisngi ang pamangkin. Her little boy kissed her sister’s cheek back. “Malaki na ang baby namin na ‘yan.” Sinaway niya ang dalawa nang magharutan ang mga ito sa gitna ng mga batang nagsisimula ng kumuha ng mga pagkain. Niyaya siya ni Amara Stephanie para magpakuha ng picture. Malaki ang ngiti ng anak niya habang nakayakap ang magkabilang kamay nito sa kanilang dalawa ng kapatid. “Ate, dito ka na talaga?” tanong sa kanya ni Teptep nang umupo sa tabi niya. “Hindi ko pa alam, Tep. Maghahanap ulit siguro ako ng trabaho.” “Nami-miss kita,” nguso nito at yumakap sa kanya. Parang bata pa rin ang kapatid niya kung maglambing sa kanya. “Kumusta ang seminar sa Baguio? Nag-enjoy ka ba?” Namula ang pisngi nito at tumango. Naningkit ang kanyang mga mata nang pasimple itong nag-iwas ng tingin.
CHAPTER 31 “Nesh,” tawag nito sa kanya sa mahina at tila pagod na boses. “B-Bakit ka nandito? Ang bigat mo.” Hindi nito pinansin ang pagrereklamo niya. Sa halip ay iniyakap nito ang mga mga braso sa kanyang baywang at nagsumiksik. Nagtayuan ang balahibo niya nang ibinaon nito ang mukha sa kanyang leeg at parang tuta na sininghot siya. “I’m home,” he murmured mindlessly. Malayang napapasok niya si Sebastian sa loob ng kwarto dahil tulog na ang mga kasana niya sa bahay. Diretso h alik ito sa noo ni Sevi. “Hinintay ka niya kanina.” “I’m sorry, I’m late.” Hindi siya muling nagsalita pa kahit ang dami niyang gustong sabihin dito. Tango lang ang naisagot niya nang magpaalam ito na makikigamit ng banyo. Kinuha niya sa cabinet ang t-shirt at boxer nito na nakasama sa maleta niya nang galing siyang Maynila. Akmang kakatok siya sa pinto ng banyo nang marinig niya ang mahihinang ingit sa loob. “Ayos ka lang?” mahina niyang tanong. He was grunting inside. W
CHAPTER 32 Napabalikwas si Neshara nang marinig ang malakas na tili ni Amara Stephanie. “Tep!” Napasugod siya nang kumunekta ang kamao ng Teptep sa panga ni Sebastian. Tumama ang balikat nito hamba ng pinto. “Ate, bakit nandito ang g agong ‘yan?” Malutong na nagmura ang kapatid niya. Akmang babanatan pa nito si Sebastian nang hilahin niya ito palayo. “Shh…Natutulog si Sevi. Baka marinig ka nina Mama.” “Wala sila Mama. Nagsimba,” tutol ng kapatid niya. “Tep,” Sebastian called, which made Amara Stepanie mad even more. “Huwag mo akong mate-Teptep. Ipapahabol kita ng itak kay papa.” “Tita, no.” Pupungas-pungas si Sevi na nagising na sa lakas ng boses ni Stephanie. Muntik pa itong malaglag nang mabilis na bumaba sa kama. Parang matandang inihiarang nito ang sarili sa harap ni Sebastian. “Huwag mo pong ipapa-itak si Daddy ko.” “Sevi, g agu ‘yang daddy mo.” “Sorry na siya. Sabi niya sorry. Hindi niya gusto. Promise na bawi siya.” “Babawian ko siya ng bu—
CHAPTER 33 (PART 1) Sebastian was eleven when he learned about his grandfather. He thought his mother was an orphan. He never met any family members from his mother's side. Florence is a kind, classy woman. Silent but knows how to read people. As a daughter of a notorious and feared mafia boss in Greece, Florence Funtellion—Rocc needs to have that skill. The Funtellion family has a tradition that the eldest man of the family can lead the organization that was built decades ago. Sebastian’s great-grandfather has two children—Volture and Guffice. Volture being the eldest inherited the Mafia Funtellion. Ngunit nang dumaan ang ikalawang henerasyon, tanging si Florence lamang ang naging anak ni Volture. Naputol ang kapangyarihan nito sa mafia dahil sa panganay na anak ni Guffice—si Amedeus, ang ama ni Zech Leon at ang kasalukuyang may hawak ng Funtellion Mafia. Sebastian and Zech Leon were the third generations. Volture wants the mafia back through him because he