Share
Chapter Seventeen
CHAPTER SEVENTEEN:TRADE SHADOW
"READY for tonight?" agad kong tanong kay Kyst at Reece ng makapasok ako sa classroom sabay lapag ng bag ko sa upuan."Yeah, para matapos na 'to I hate that man already pinuyat niya tayo kagabi tapos mamaya din magpupuyat tayo. Tss, I really hate it 'di ako sanay sa puyatan." mahabang litaniya ni Reece."Andami mong sinabi yes or no lang naman." bulyaw naman ni Kyst kay Reece."Mind your own business bitch." sabay irap at umayos ng upo.
Mahina akong napatawa dahil doon, I bet wala na naman siya sa hulog. Tsk. Tsk.
"Nga pala may narinig akong chika kanina ng papasok na ako sa classroom." paunang sabi ko."Tss, chismosa talaga." sabi sa akin ni Kyst."Ano ba gusto mong malagutan? Nakakainis ka hindi ako chismosa 'wag kang bobo narinig nga lanRelated chapters
Senshi Yuki Chapter Eighteen
CHAPTER EIGHTEEN: THE LETTER"MS.INZAI!" sigaw ni Sir Bakla kaya magising ang mahimbing na natutulog na si Reece.Nakatulog na pala siya 'di ko man lang namalayan si Kyst lang nakikita ko na tulad ko nilalabanan na naman ang antok, pero ng dahil sa sigaw ni Sir nagising ang aming mga diwa." Sinong nagsabi sayo na matulog sa klase ko huh?" pasigaw na tanong ni Sir."Wag mo akong taasan ng boses Sir." matamlay na sagot ni Sir."At bakit hindi? Natutulog ka sa klase ko 'di mo man lang ako ni respeto." galit na talaga si Sir.Nag angat ng tingin si Reece kay Sir at tinitigan ito. Oh no, wala siya sa hulog Sir wag ngayon jusko.Kung dati tahimik si Reece kasi wala pa naman masyadong gulo ang nangyayari ngayon hindi na 'pag wala siya sa mood manahimik ka na lang."Eh nasan din yung respeto mo Sir? Natutulog 'yung tao ginigising niyo, 'di mo man lang na
Senshi Yuki Chapter Nineteen
CHAPTER NINETEEN: THE TATTOO"BAKIT?" tanong ko agad ng makapasok na sila sa kwarto.Mukhang 'di pa siya nakakauwi, nakauniform pa din eh. Pero 'yung tatlo nakapagpalit na."Si Sir." agad na sabi ni Reece."Bakit? Anong meron kay Sir? Tsaka sinong Sir?" naguguluhan kong tanong."Diba ng mag-uwian na nauna kang umuwi kasi sabi mo deserve natin ang bumawi ng tulog." wika ni Reece at nagpaikot-ikot sa kwarto."Teka ano ba? Diretsuhin niyo nga ako, tsaka itigil mo yang pag ikot ikot mo nahihilo ako Reece." sita ko sa kaniya."Kasi ganito 'yun, kanina habang nagsasagutan kami sa ni Sir 'yung time na babatuhin niya sana ako ng notebook." kwento niya ulit, 'di siya mapakali nagpaikot-ikot pa din siya sa kwarto ko nakakalula siya letche."Then?" tanong ni Hames.So 'di pa din pala nila alam."May n
Senshi Yuki Chapter Twenty
CHAPTER TWENTY: THE SENSHI'S CALL OF DUTYSABADO ngayon at wala akong balak na gumala,pinapahinga ko muna ang sarili ko. Ayukong mag-isip ng mag isip."Hoy!Bretot, sama ka?." Humarap lang ako ng kaunti sa kaniya bago pumikit ulit. Kakasabi ko lang kanina na ayukong gumala."Saan?." Namamaos ang boses ko ng tanungin ko siya,ayuko talagang umalis ngayon. P'wede bang magpahinga muna?Lumapit si Yadiel sa akin at naupo sa kama ko, nakihiga din siya at tumingin sa kisame ng kwarto ko."Wala lang, gagala. Lagi kang busy eh." Naramdaman ko ang pagkibit balikat niya. Napalunok naman ako at may multong ngisi ng maisip ko kung anong ibig niyang sabihin."Tara?." Biglang sabi ko at hinila siya patayo,patalon akong lumapit sa drawer ko at hinanap ang paborito kong damit.Lumabas si Yadiel sa kwarto ko ng makit
Senshi Yuki Chapter Twenty-One
CHAPTER TWENTY ONE: THE SENSHI'SAGAD kong kinuha ang maskara sa shoulder bag ko ng mawala na si Hames at Yadiel.I wore my mask, and suddenly I felt the familiar chill that run thru my veins.Napaunat ako ng mga braso ng makarecover ako,hinugot ko ang bakal sa tiyan ko at lumabas na.Kingina, those shadows. I'll make them pay!Agad akong tumalon at nagpakawala ng mga ice barrier. May mga taong nagtatakbuhan at sinusubukang iligtas ang kanilang mga sarili.Pinaikot ko ang aking daliri at gumawa ng ice rope para mapuluputan ang malaking debris na pabagsak sa isang buntis..Agad akong tumalon pababa at hinila palayo ang buntis na babae."Are you alright?." Napatingin siya sa kaniyang likod kasunod ay sa akin. Tumango siya at kinakabahang hinawakan ang tiyan.Napatingin ako sa paligid. The senshis are here
Senshi Yuki Chapter Twenty Two
CHAPTER TWENTY TWO: AWAKENNANG makabalik ako sa dating anyo ay inalalayan na ako nila Reece na makauwi, ngayon ko lang naramdaman ang sakit no'ng bakal na hinugot ko kanina bwisit."Ate!." Luhaang lumapit sa akin si Yadiel at niyakap ako. Sobra sobra 'yung warm na naramdaman ko dahil sa ginawa niya."Buti nalang ligtas ka anak." Napangiti ako kay Mama at tiningnan ang mga kaibigan ko na may kukunti ding sugat."The Senshi Yuki, save us." Biglang usal ni Nyeve na ikinangiti naming apat.Yes, they save us.Pinapasok kami ni Mama sa loob at sinabing gagamutin niya ang mga sugat namin,tumuloy na din sila dahil medyo pagod din.Hinanda ni Yadiel ang mga first aid kit, ang asikaso niya ngayon at natutuwa talaga ako do'n."Akala ko talaga Ate, mapapahamak ka. Buti nalang sinabi sa akin ni kuyang Senshi
Senshi Yuki Chapter Twenty Three
CHAPTER TWENTY THREE: THE PROPHECY"SINO siya Leside, who is the traitor?" sigaw kong tanong ng makapasok ako sa kwarto. Kanina pa siya naroon sigurado ako, kasi kanina ko pa nararamdaman ang kaniyang presensya."Hindi namin alam, pero isa ang sigurado kami." seryosong aniya kaya napatitig ako sa kaniya."What is it?" naluluha kong tanong habang hawak pa din ang door knob."One of your comrade is the traitor." bakas sa boses niya ang lungkot habang binibigkas niya ang bawat salita, bakas sa mga mata niya na nahihirapan at nasasaktan siya sa katotohanang kaniyang sinabi.Napailing-iling ako habang luha'y patuloy sa pag agos. Ayokong tanggapin na isa sa kanila ang traydor, ayokong tanggapin. Sinandal ko ang aking ulo sa pinto at doon umiyak na parang bata."Paano kayo nakakasigurado?" tanong
Senshi Yuki Chapter Twenty Four
CHAPTER TWENTY FOUR: PAINFUL PAST OF LESIDE"TULAD mo ay napagdaan ko din ang masasakit na bagay na iyan." panimula ni Leside.Tahimik lamang akong nakatitig at makikinig sa kaniyang ikekwento."Minsan na din akong naging kagaya niyo. Namumuhay ako ng payapa kasama ang aking Ina. I also had a comrade, the only comrade I had." naluluhang kwento ni Leside habang binabalik tanaw ang nakaraan."We used to fight together, we used to be best friends before, para ko na siyang kapatid kung tutuusin, not until one day may pinadala sa akin ang Senshi Yuki na babala. Magkatulad lang tayo ng naging tadhana Brythe. Naging mahirap sa akin 'yun noon kasi una palang alam ko na,na siya ang traydor. Ng malaman ko na siya ang traydor, sinulit ko yung natitirang araw naming dalawa." tuluyan na ngang pumatak ang kaniyang luha. Kahit ako ay naiiyak sa kaniyan
Senshi Yuki Chapter Twenty Five
CHAPTER TWENTY FIVE: PICNIC"PSST!" tawag ko sa dalawa."Hmm?" sagot ni Reece habang si Kyst ay lumingon sa akin."Picnic tayo bukas, sige na pagbigyan niyo na ako." pagyaya ko sa kanila with my puppy face."Okay lang sa akin." sagot ni Kyst."Sige ba." masiglang sagot naman ni Reece."Yown,asahan ko 'yan ah?" masayang sabi ko."Why so sudden Brythe?" natatawang tanong ni Reece."Wala lang trip ko lang hihi." sagot ko naman sa kaniya.Actually after ng usapan namin ni Leside kagabi I realize na dapat lang naman siguro na magsaya kami habang kompleto pa kami.Biglang nangilid ang luha ko ng muli ko na namang maalala ang lahat ng dahilan kong bakit ako nagkakaganito."Okay ka lang?"
Latest chapter
