Prologue

PROLOGUE

Isang malakas na tunog ng kidlat ang nagpagising sa akin, napakurap ako habang pinipilit na pagisingin ng tuluyan ang aking sistema.

Humikab ako at iniunat ang aking braso,natanaw ko sa aking glass window na gabi pa at malakas ang ulan.

Madilim ang aking k'warto dahil hindi ako sanay na natutulog ng buhay ang ilaw.

Naramdaman ko ang lamig na pumapasok sa aking k'warto kaya't mabilis na nahanap ng mata ko ang dahilan.

Napatayo naman ako sa aking kama at lumapit sa bintana ko na may siwang ng kaunti,hindi ko alam kung paanong nagkaroon ng siwang dito.

Sa pagkakatanda ko ay naisarado ko namang mabuti ang mga pinto at bintana ko kagabi bago ako matulog.

Kitang-kita ko ang liwanag na nililikha ng kidlat kaya sinarado ko na agad ng tuluyan ang aking bintana.

Pabalik na sana ako sa aking kama nang agad akong napatigil

"Tulong..." Mahina iyun subalit bumalot ang kakaibang kilabot sa aking katawan.

Nahihirapan ang tonong 'yun at natitiyak kong ilang minuto nalang ang itatagal niya.

Ipinilig ko ang aking ulo,marahil ay naghahallucinate lang ako dahil sa sobrang dami kong project na iniisip nitong mga nakaraang araw.

"Tulong..tulungan niyo ako.." Tuluyan na akong napatigil

Nasisiguro ko na hindi na iyun guni-guni! Nakikinig ko talaga ang boses na 'yun!

Inilibot ko ang aking paningin sa loob ng aking madilim na silid, pero natitiyak ko na hindi nanggagaling ang boses sa loob ng aking k'warto. Marahil ay kung saan 'yun,marahil ay kung saang iskinita 'yun at nababagsakan ng malakas na ulan.

Pero imposible! Paano ko makikinig ang boses ng kung sino na napakalayo ang pagitan sa akin!

"You have to help her.." Naging alerto ako sa malamig na boses na iyun,napakalapit no'n sa akin. Naramdaman ko rin ang init sa aking batok,ibig sahihin may tao sa aking likuran.

Agad akong napatalikod at nakita ang isang babae na nakatayo sa aking likuran,hindi ko alam kung paano siya nakapasok sa aking k'warto,magnanakaw ba siya? Akyat bahay? Killer? Multo!?

"Hindi ako isang magnanakaw,hindi din akyat bahay,hindi killer at hindi multo. Ang aking ngalan ay Leside." Pinagmasdan ko siyang mabuti, agaw pansin ang umiilaw na parang hugis snowflakes sa kaniyang noo.

Teka -- paanong? Paanong nabasa niya ang aking nasa isip?

"Hindi pa ngayon ang tamang panahon para sabihin ko ang lahat sa iyo," May kung ano siyang kinapa sa kaniyang likuran at bigla niyang inilahad ang kulay Purple na Mask sa aking harap

Nakakaindimate tingnan ang maskarang 'yun, nakakatakot.

"A-ano 'yan?." 

"Maskara." I rolled my eyes dahil sa kapelosopuhan niya,alam kung maskara 'yun.

"Para saan?." 

"Brythe, you are the one I've been looking for,you are the chosen one. The one who possess such stronger power! Brythe, please save the woman. She needs you..." Kahit gaano kalamig ang kaniyang boses ay ramdam ko ang init ng kaniyang mga salita. 

A-Ako? Paanong naging ako? Wala akong alam sa sinasabi niya.

"Wear this, and save the woman." Kahit na nalilito ako ay hinawakan ko na 'yun dahil sa naririnig kong paghina ng boses ng humihingi ng tulong.

Siguro naman ay magigising ako bukas at sasabihin kong salamat at panaginip lang.

"Good bye chosen one, good luck." Hahabulin ko sana siya kaso napatigil ako ng biglang umilaw ang aking kanang braso at nagkaroon ng tattoo do'ng biglaan.

Ito ang katulad ng nakita ko sa noo no'ng babae kanina.

Snowflake.