Terra's Point of View
Isa sa apat na lalaki ang gustong pakasalan si Mesaiyah. Ayoko sa kanya, ayokong siya ang mapangasawa ng kapatid ko. Ayoko sa itsura niya, ayoko ang lahat sa kanya pero si papa. Si papa at mama gustong-gusto sila. Pano niyo nagawa to' mama kay Mesaiyah? Pano? Bakit ganun nalang yun? Iba na talaga nagagawa ng kapangyarihan at kayamanan ngayon. Lahat ng naisin nila gagawin nila at ibang-iba na ang nagagawa ng pera ngayon pati anak na tinuring sila na tunay na magulang nagagawang ipagbenta sa hindi kilalang tao.
Yakuza. Sa pagkakaalam ko ito ay Japanese gangster. Kapag hindi nila nagagawa gusto nila ,pumapatay sila ng tao tulad ng napapanuod ko sa mga japanese movie o hindi kaya kung hindi sinusunod ang gusto nila, pinapatay nila yung taong ayaw sumunod sa kanila. Pero dito sa pilipinas. I can't believe may nage-exist na yakuza dito. Hindi ko muna ito sasabihin kay mesaiyah, alam ko hindi pa niya ito matatanggap.
Kinabukasan, si Mesaiyah ay nasa school pa rin nila, narinig ko na naman ang sunod-sunod na pagdating ng mga motor nila. Tumago ulit ako sa pinagtaguan ko nung isang araw. Nakikita ko ang malalaking ngiti ng mga magulang ko sa mukha nila. Nakikita ko din ang apat na lalaki na may dalang maraming regalo, alak at iba pang bagay na sa tingin nila ay makapagpapasaya sa magulang ko.
"Thank you for all of these. You can marry mesaiyah whenever and wherever you want." my mother said and her eyes was like a diamond when she saw the things they brought here.
Pinapanuod ko kung pano ipagbenta ng mga magulang ko si Mesaiyah sa kanila mula sa malayo at hindi ko alam kung bakit wala akong magawa at kumuha ng mahabang cheque ang isa sa mga stranger guys and all I can see was my parents wild smile on their face.
"We really love this." my father said at inamoy pang mabuti ang cheque na ibinigay sa kanila at wala akong ibang magawa kundi umiyak nalang. Paano nila nagawa kay mesaiyah ang bagay na yun? Ipagpapalit ang anak sa kayamanan, pera? Hindi pa ba sapat yung paghihirap na ginagawa nila kay saiyah? Hindi pa ba sapat yung sisihin si saiyah sa kasalanan nila? At ngayon, ipagbibili at ipapakasal si mesaiyah sa lalaking hindi niya kilala? Wala ang kapatid ko sa bahay nung ipagbili ng mga magulang ko ang buhay niya sa isang estrangherong ni boses, ilong, mata, kamay niya ay hindi ni saiyah kilala.
Later that evening, sinabi ko ang lahat-lahat sa aking magulang na nakita ko ang lahat ng ginawa nila. Hindi ko na kasi kaya pang itago ang lahat. Parang sasabog ang puso ko sa tuwing naaalala ko ang ginawa nila.
"Bakit kelangan niyong pahirapan si Mesaiyah ng ganito? Hindi niyo ba alam na kahit sinasaktan niyo siya e mahal na mahal niya pa rin kayo!" Sigaw ko kay mama.
"Hindi niyo ba alam sa ginagawa niyo parang unti-unti niyo na siyang pinapatay!?" dagdag ko habang ibinubuhos ang galit ko sa kanila.
"Mahal niya kayo higit pa sa buhay niya!! Na mama, pwede ba minsan? Iparamdam niyo sa kanya ang pagmamahal ng isang ina!" Malakas na sampal sa aking mukha ang inabot ko na sagot kay mama at napaupo ako sa sahig.
"WALA KANG KARAPATANG SABIHIN 'YAN SAKIN! YOU DON'T HAVE THE RIGHT TO FIGHT WITH ME! Wala kang galang!" sigaw ni mama habang hawak-hawak ko ang pisngi ko na sinampal niya at ang luha ko ay patuloy na bumabagsak sa sahig.
"ANG LAHAT NG MGA NAKITA MO AY PARA SA MAGANDANG KINABUKASAN NI MESAIYAH! TNG INA! ITIKOM MO ANG BIBIG MO TERRA! DESISYON NG AMA MO NA IBIGAY ANG KAPATID MO SA MAYAMANG PAMILYA! AT LEAST NGAYON MAY PAKINABANG NA TAYO SA KANYA! MAKIKINABANG KA DIN NAMAN SA KANYA KAYA SUPORTAHAN MO NALANG KAMI!" napamura ako sa sarili ko dahil sa kanyang sinabi. At pagkatapos ng pangyayaring iyon ay iniwan na niya ako. Ganun ba talaga kalaki kasalanan ni Mesaiyah sa kanila? Kayamanan lang ba talaga gusto nila? Pwes! Mabulunan sana kayo sa kayamanan niyo. Hindi kayo karapat dapat na tawaging mga magulang. Mga manhid! MANHID! MANHID! I told to myself. Kung gusto nila ipagbenta ang kapatid ko magagawa nila. Hindi ko sila mapapayagang gawin yun. Pero paano? How can I escape my sister from this shit fcking life.
/////////
Mesaiyah Point of ViewOn Friday morning, pupunta na sana ako sa school nang makita ko si ate Terra sa may bintana na para bang malalim ang iniisip. Lumapit ako kay ate at niyakap siya."Ate, kung ano man ang iniisip mo. Don't worry, everything will be alright." I said running my hand through her hair."Sana nga saiyah. Sana.""I love you ate." sabi ko"I love you too. Sorry mesaiyah ha. Sorry.""Ate terra said and her tears fell down."Ate bakit? Bakit ka nagsosorry?" I asked.Pinunasan niya ang kanyang luha at hinawakan ang kamay ko."Ano man ang mangyari satin, lalong-lalo na sayo. Maging handa ka ha? Sige. Pumasok kana baka malate ka pa.""Okay ka lang ba, ate?" tanong ko."Oo. Okay lang ako. Pumasok kana." parang hindi naman siya okay. Ano kayang problema niya?"Talaga?Okay ka lang?" paninigurado ko."Oo nga. Okay lang ako.""Sige. Sabi mo yan hah. Bye ate Terra"" and i kiss her on cheeks."Bye. Ingat ka." sagot ni ate.Nakarating na ako sa school at agad kong nakita si bestfriend
Mesaiyah's Point of ViewLumakad na ako papasok ng aming bahay at pagkabukas ko ng pinto, lahat sila nakatingin sakin.S-sino sila?Umagaw sakin ng pansin ang isang babae na naka black dress kasama ang isang lalaki na sa tingin ko ay nasa kalagitnaang edad na at nakasuot din siya ng itim. Mag-asawa siguro sila atsaka siguro sila din ang may-ari nung mga sasakyan sa labas. Pananamit palang nila, mayaman na."Andito na ang ating mahal na prinsesa." hah?Mahal na prinsesa?Tiningnan ko ang apat na lalaki na nakasuot din ng black subalit ang isa ay nakabonnet. Teka? Parang familiar sila sakin. Sila ba yung mga lalaki na humarang samin ng bestfriend ko sa daan nung isang araw? At ano pati ang sinasabi nung isang lalaki na mahal na prinsesa daw? Tiningnan ko sila na parang nagtatanong."Mr. and Mrs. Shatsune, this is my daughter Mesaiyah, the wife of prince Anhiro."O__________OA-anong s-sabi ni papa? Wife? Hindi ba ako namamali ng dinig? Speechless ako. Hindi ko alam ang aking sasabihin."H
Mesaiyah's Point of ViewSi lolang Maru ang katulong nila ang nagbukas ng pinto. Siguro 3-4 years na din siyang katulong dito."Ikaw pala Mesaiyah!" sabi ni lolang maru habang binubuksan ang gate."Magandang gabi po. Si Mark Angelo po?"tanong ko."Ahh. S-si Mark Angelo ba kamo?Ano kasi." sagot niya na hindi masabi ng diretso ang kanyang sasabihin."Mesaiyah. Ano kasi eh. Wag kang magagalit ha? Pinapasabi ni sir Angelo, wag ko daw sasabihin sayo kung asan siya." Napakunot ang aking noo."Ha? Bakit? Asan nga po ba siya? San siya nagpunta?" tanong ko subalit hindi siya makatingin sakin ng diretso."Sorry. Mesaiyah pero hindi ko masasabi sayo kung asan si sir, pasensya na." Isasarado na sana ni lola Maru ang pinto subalit pinigilan ko ito."Lola please. Asan siya ngayon? Kailangan ko po siya. Kailangan na kailangan ko siya ngayon." sabi ko at nagsisimula na namang tumulo ang aking luha."P-pero, hindi pwede eh.""Lola..sabihin mo na please?" pagmamakaawa ko sa kanya."Sige na nga. Hindi ki
Terra's Point of ViewAt nang makauwi na si Mesaiyah sa aming bahay ipinaliwanag ni papa ang lahat ng mga nangyari sa mga araw na wala siya. Nagmakaawa ang aking kapatid, hinawakan niya ang tuhod ni papa para mabago ang kanyang isip subalit wala lang itong kibo kundi itinuloy ang pagbenta niya kay Saiyah sa mga gustong bumili sa kanya. Iyak ng iyak ang aking kapatid noon subalit wala pa ring kibo ang aking ama.Patuloy na sumasagi sa isip ko kung paano sila ngumiti nang mabigyan sila ng pera habang ang aking kapatid naman ay labis na nagmamakaawa sa kanila. At nang malaman na niya ang buong katotohanan na siya ay ampon lang. Humingi ako ng sorry subalit hindi niya ito tinanggap. I told her that I will explain everything but she's pushing me away. Hindi nalang ako nakipagmatigasan sa kanya dahil alam ko namang may mali din ako kaya hinayaan ko muna siya para makapagisip-isip.Umuwi siya sa bahay kagabi ng basang-basa at patuloy pa rin sa pag-iyak. Sabi niya umalis na ang kanyang bestfri
On wednesday morning, after eating my breakfast. I went to the backyard of their house para maglibot-libot lang dahil nakakainip. Ilang days na din akong hindi nakakapasok sa school namin, hindi ko alam kung itutuloy ko pa ang pag-aaral ko, bahala na. Wala akong pangtustos sa sarili ko. Nakaupo ako sa bench na parang minsan lang may umuupo ditto, pinaglipasan na ng mga araw at puro dahon na nalalaglag ang paligid ng bahay nila, kung titingnan mo parang haunted house ang bahay nila dahil full painted black ang labas pero kapag pumasok kana sa loob ay nakakaiba.Minumuni-muni ko ang mga araw na pagtatahan ko sa bahay na ito. Napakahirap makisama sa mga tao dito pero pinipilit ko pa rin ang sarili ko na kilalanin sila para na din sa akin at para masanay na ako sa bagong environment na dapat kong matutuhan lalong-lalo na sa stranger husband ko.Sa unang apat na araw ko dito, maganda naman ang pakikitungo nila sakin lalo na kay Mr. and Mrs. Shatsune at sa anak nila na babae na si Anthea. H
Mesaiyah Point of ViewPumunta nalang ako sa kwarto ko, I mean kwarto ng stranger husband ko. I picked all my stuff and put this in my cute closet. Napansin ko yung nakadisplay niyang malaking picture. Psh! Hindi ka naman gwapo. I glare at his picture and talked."YOU!! MY HUSB...NO, NO...STRANGER GUY!! I REALLY REALLY HATE YOU!!""Kung hindi dahil sayo hindi mawawala ang bestfriend ko!! Stranger guy who you wish you never met!" Nararamdaman ko na naman ang pagbuo ng luha ko sa aking mga mata. Haays."Oh? Bakit mo tinitingnan ang picture ko? Gwapo ba?"O.......O Narinig niya kaya yung sinabi ko? Bumalik na ako sa pag aayos ng aking mga gamit."Mas gwapo pa din ang bestfriend ko kesa sayo at isa pa,hindi na pala usong kumatok ngayon?" Kung sa bagay, anytime naman kung gugustuhin niyang pumasok, makakapasok siya kasi sa kanyang kwarto ito"Pero bakit ka nga nakatingin sa picture ko?" Hindi din siya makulit eh no? Nakahiga siya sa kama habang pinapanood ako sa aking ginagawa. Nakatitig pa
Mesaiyah Point of ViewNang umalis na si ate terra sa bahay na'to. Dumiretso ako sa kwarto ng asawa ko. Mahirap mang tanggapin pero kahit pagbalik-baliktarin ang mundo, bilog pa rin ito at asawa ko siya. Asawa ko siya.Binuksan ko ang malaki niyang bintana na nababalutan ng itim na kurtina.FLASHBACKPumasok sa kwarto ni ate ang estranghero kong asawa at pilit akong pinapatulog sa tabi niya pero ayoko kaya hinigit niya ang aking braso at hinawakan ng sobrang higpit na halos maputol na."A-ARAY! NASASAKTAN AKO! A-ARAY! ATEE!" Sigaw ko na halos mangiyak ngiyak."ILANG BESES KO BANG DAPAT SABIHIN SAYO NA SA KWARTO KO IKAW MATULOG!""Anhiro bitawan mo siya. Nasasaktan ang kapatid ko sa ginagawa mo!" Pagpigil ni ate."WALA KANG PAKIALAM!" Sigaw niya kay ate"AYOKO NGANG SUMAMA SAYO!!" I yelled at lumapat sa pisngi ko ang kanyang kamay. Nanglaban ako sa kanya subalit sinaktan at sinipa niya lang ako pabalik ng kanyang kwarto. Nang nasa kwarto na niya kami agad niyang nilock ang pinto at pina
Mesaiyah Point of View"A stranger will not do some things like that if he doesn't love you. It means binili ka ng kapatid ko sa mga magulang mo dahil.." before she continue what she was saying I cut her off."You should say, fake parents." I corrected."Uh, I'm sorry.""It's okay.""My brother bought you to your FAKE PARENTS because he do loves you and cares for you."Si Anthea Shatsune ang kausap ko ngayon sa isang italian restaurant pero Filipino ang nagmamay ari, style italian lang. Si Anthea ang nakatatandang kapatid ni stranger husband at kita niyo naman na sa tuwing kausap ko siya, nosebleed ako.Background music: Quit playing game by Backstreet BoysEven in my heartI see you're not being true to meDeep within my soul I feelNothing's like it used to beSometimes I wish I couldTurn back time impossible as it may seemBut I wish I could so bad, babyQuit playin' games with my heartBinili niya ako kasi mahal? Mahal niya ako?Not valid reason.Dahil mahal niya ako kaya binili n