Soleil glanced at the approaching vehicle and, in a desperate attempt to escape her overwhelming reality, she ran towards the street, aiming to stage her death. But before the car could reach her, she lost consciousness.
She awoke to a strange sensation on her neck; her vision blurred. The overwhelming realization that she was still alive confused her. Napahalinghing siya ng mahina at humarap sa isang lalaki na naglalapit ang mukha sa kanya. “Just kiss me; you’ve been holding yourself for, uh, I think for three minutes, sir,” panunukso ng dalaga sa binata. As Soleil's lips brushed against his, she felt a strange thrill and smirked slightly. The man, startled by the kiss, quickly adjusted his position and ended up on top of her. Soleil's heart raced as she looked into his eyes, desperately hoping he would be her savior. The man, Lysander, snapped back to reality and stared at her, his expression a mix of shock and bewilderment. He took in the scene before him—Soleil gasping for breath, her eyes wide with a mix of hope and desperation. “Now that you’ve kissed me, marry me,” Soleil said with a sense of urgency, her voice trembling with desperation. She clung to the hope that Lysander might be the answer to her troubles, the one who could rescue her from her miseries. “You’re insane,” Lysander commented as he stood up, clearly bewildered by the situation. Lysander left the room, his mind reeling from the unexpected turn of events. He headed straight to his bedroom, slamming the door behind him. Once inside, he leaned against the door, his hand lingering on his lips, where he could still feel the lingering sensation of Soleil's addicting kiss. “What is she thinking?” Lysander muttered angrily to himself. His frustration was evident as he raked his fingers through his hair, the disheveled strands reflecting his inner turmoil. Naglakad-lakad siya mula sa isang dulo ng kwarto papunta sa kabila, ang kanyang mga hakbang ay sumasalamin sa kaguluhan ng kanyang isipan. How could he have responded to Soleil’s kiss like that, especially when he had a girlfriend? The guilt and confusion of the situation weighed heavily on him. “Am I cheating?!” he questioned himself in disbelief, the reality of the situation hitting him hard. The thought of being unfaithful, even inadvertently, gnawed at him. His emotions were a tangled mess of anger, guilt, and confusion as he tried to make sense of what had just happened. Hindi nakatulog ng gabing iyon si Lysander dahil sa gulong-gulo ito sa nangyayari. Habang si Soleil naman ay sobrang himbing ng pagkakatulog, lalo na nang maramdam nitong kahit paano ay nagkaroon siya ng pag-asa. At dahil hindi nakatulog si Lysander, ay nagluto nalang ito ng agahan nilang dalawa. Nagluto ito ng chao fan, sunny-side egg, bacon. Nagtusta din ito ng tinapay at gumawa ng vegetable salad. Nagising si Soleil nang makaamoy na masarap na pagkain. Kaagad siyang dinala ng kanyang pang-amoy at ng mga paa sa kusina kung saan nakita niya ang binata na suot ang itim na apron habang nakatalikod ito sa kanya. Soleil’s eyes drifted to Lysander, taking in his lean, athletic build. Unlike Jared’s bulkier frame, Lysander’s was more refined—strong but agile, with broad shoulders and a tapered waist that gave him a balanced, effortless strength. His movements were smooth and confident, each shift highlighting the toned muscles beneath his shirt. His lightly tanned skin seemed to catch the light just right, accentuating the contours of his chest and arms. The way his shirt fit—snug but not tight—offered just enough of a hint to keep her curious. There was something about his presence, a quiet confidence that drew her attention, making it hard to look away. Soleil muttered a curse under her breath as her heart skipped a beat, realizing that the man she had been quietly observing was now facing her directly. His piercing gaze locked onto hers, and for a moment, it felt as though time had stopped. Ramdam niya ang bigat ng titig nito, na para bang binabasa nito ang bawat iniisip at nararamdaman niya. “Done checking?” the man asked, his deep, husky voice slicing through the silence. It was a voice that carried a weight of authority, one that demanded attention and respect. Parang humaplos sa kanyang kaluluwa ang tinig nito, nagpapadala ng kakaibang kilabot sa kanyang katawan. She was caught off guard by the unexpected timbre of his voice—commanding, yet with an undercurrent of something darker, something that made her pulse quicken. Napakunot ang noo ni Soleil nang marinig niya ang boses nito, dali-dali niyang nilinaw ang kanyang lalamunan at inayos ang sarili. This was not the time to be swayed by his presence. Taking a deep breath, Soleil met his gaze head-on, her expression firm and unwavering. “About what I’ve said earlier,” she began, her voice steady and resolute, though her heart was pounding in her chest. “Marry me.” The words hung in the air between them, bold and unyielding. Walang bakas ng pag-aalinlangan sa kanyang tono. She knew exactly what she wanted, and she wasn’t afraid to ask for it. “I may sound desperate,” she continued, her eyes never leaving him, “but please, marry me.” Wala nang pakialam si Soleil, kahit tapakan pa niya ang kanyang pride, basta makalayo lamang siya sa mga pagkadismaya, at kahihiyan na kanyang dala. Desperada na siya, at handa niyang gawin ang lahat, kahit pa ang magmukhang tanga, para lang makahanap ng paraan upang takasan ang kanyang sitwasyon. Ang kanyang isip ay punong-puno ng kaguluhan, ngunit alam niya na ito na ang kanyang huling baraha. “Baliw ba siya?” bulong ni Lysander sa sarili habang pinagmamasdan ang babae. Kung talagang ganito na ang kalagayan nito, dapat siguro ay dinala na lang niya ito sa mental ospital imbes na sa kanyang tahanan. Wala siyang maisip na dahilan kung bakit gagawin ni Soleil ang ganitong bagay, lalo na sa isang tulad niya na halos hindi niya kilala. As Soleil waited in desperate silence, her anxiety was palpable. She tapped her feet on the ground repeatedly, the sound a reflection of her frantic heartbeat. Her hands were busy biting her nails, unable to stay still. Every second felt like an eternity, and each subtle movement the man made seemed to bring a new wave of fear and hope. Her eyes remained fixed on him, feeling the cold sweat trickling down the back of her neck while her breathing grew heavier and slower. With each passing moment, her desperation deepened. Her mind raced through countless scenarios—what if he said no? What if he refused to help her? But despite the storm raging inside her, she forced herself to maintain control, trying to mask her worry with a determined expression, even as she felt like she was on the verge of breaking down under the weight of waiting for the answer that would determine her future. “No.”SOLEIL YNA ONGI woke up to the warm sunlight hitting my skin, making me squint. Napasinghap ako at napailing, trying to shake off the last bits of sleep. Ang aga pa, pero ramdam ko na agad ang init ng araw, gayunpaman ay naramdaman ko rin ang lamig ng Baguio.Naningkit ang mga mata ko saka ko kinusot iyon para maka-adjust ang paningin ko mula sa biglaang liwanag.Bumukas ang pintuan ng silid ng kwarto at nakita ko si Lysander na may bitbit ng food tray habang malawak ang ngiting naglalakad papalapit sa’kin.“How’s your sleep?” bungad niya nang tuluyang makalapit sa’kin.Dahan-dahan akong napaupo sa kama at nang makita iyon ni Lysander ay mabilis niyang pinatong ang dalang pagkain sa coffee table at agad akong nilapitan para tulungan sa paggalaw.“Ang OA, kaya ko naman,” natatawang saad ko.“Ang aga-aga, landian agad ang naririnig ko,” bulong ni Sash na siyang katabi ko sa kama.Magkasama kami ni Sash sa isang kwarto, habang si Fidel naman ay kasama niya. Nasa rest house kami nila Lys
SOLEIL YNA ONGPinagmasdan ko ang likuran ni Lysander habang nagluluto at gumagalaw sa kusina suot ang puting sando na may suot na apron.Kitang-kita ang paggalaw ng mga muscles sa kanyang katawan at hindi ko maalis ang titig ko sa mga biceps niya.Ni minsan ay hindi ko siya nakikitang nag-eexercise, but damn, his muscular body is killing me. He’s so hot that I can’t stop myself from staring at him.“Mabuti naman ay nagkaayos na kayong dalawa.” Boses ni Manang Susan ang pumukaw sa’kin mula sa malalim na pagde-daydream.“Ah opo. Ang daya nga po niya, Manang e.” Sumbong ko. “Madaya? Bakit?” “Paano, nakuha niya lang naman ako sa halik. Ang daya talaga.” Natawa naman si Manang sa pagtatampo ko kaya mas lalo akong napahalumbaba sa kinauupuan ko.“Nako, kahinaan talaga ng mga babae ‘yan. Sa susunod na may away kayo, suntukin mo nang matauhan.” Ningitian ko si Manang. “Pwede naman ‘yon, Manang. Pero baka hindi na halik ang ibigay bilang kapalit.” Naiiling na tumawa si Manang dahilan par
SOLEIL YNA ONG“Nagugutom na talaga ako, Ly,” bulong ko at pag-iwas sa kanyang sinabi“Let’s eat. What do you want to eat then?” Tanong niya saka tumayo at inabot ang palad sa’kin.Inabot ko iyon para makatayo na rin at sundan siya, pero bago ko pa man maihakbang ang mga paa ko ay napatili na agad ako nang bigla niya akong buhatin.“Lysander!” singhal ko sa lalaki, pero agad rin akong napakapit ng mahigpit sa batok niya para hindi ako mahulog mula sa pagkakabuhat niya sa’kin.Alam ko namang hindi niya ako ibabagsak, dahil kung oo, ay mapapatay ko talaga ang lalaking ito!Dinala ako ni Lysander sa baba at dahan-dahan niya akong binaba sa upuan sa harap ng hapag-kainan.“What do you wanna eat?” Muling tanong niya habang itinaas niya ang manggas ng kanyang suot na puting polo at nagsuot ng apron. Napakagat ako ng labi kung gaano siya ka-hot tignan. Bakas ang mga muscles niya sa kanyang suot na damit.Napatingin si Lysander sa gawi ko kaya mabilis akong napayuko.Shit! What are you doing,
LYSANDER ALCANTARADumating si Sasha gaya ng sabi ni Soleil. Bago ko pa ipatawag si Soleil para pababain ay kinausap ko muna si Sasha.“Is that true? That the Ong’s business falling down?” tanong ko agad nang makarating kami sa opisina ko.“P-paano mo nalaman, Sir?” “I have my ways. Now tell me, totoo ba iyon?” Tanong ko kay Sash. Napalunok siya ng laway saka umiwas ng tingin sa’kin. “Yes. Kaya hindi na ako masyadong nakakadalaw kay Sol dahil maraming kailangang ayusin sa kompanya. Inatake din sa puso ang Daddy niya at ayaw ng ipaalam ni Mrs. Ong ang nangyari kay Sol dahil ayaw niyang may masamang mangyari kay Sol.” Nakatitig lang ako kay Sash at inaaral ang mukha niya. She seems like telling the truth.“Don’t mention it to Sol. She’s… Already having a hard time…” mahinang saad ko na tama lang na marinig ni Sasha.“I have no intention to say it to her, Sir. Gaya ng ina niya at gaya mo, ay hindi ko rin hahayaan na may masamang mangyari sa kanya. Kaibigan ko si Sol—no, she’s like a s
LYSANDER ALCANTARA I was on my way to my office when I received a call from Xyrene. For the nth time, I ignored her calls. Gusto ko nang magkaayos kami ni Soleil and answering her call is not part of it. “Ano ba magandang iregalo para sa nagtatampong babae?” Tanong ko bigla kay Fidel na nagmamaneho ng sasakyan papuntang opisina. “Ako talaga tinanong mo n’yan?” Pabalang na sagot niya. Napaismid ako saka napatingin sa bintana. I’m still on leave, but there’s a sudden meeting that I need to attend with the shareholders for the expansion of the business in Europe. Hindi ko naman pwedeng tuluyang iwanan ang kompanya ko. “Ang hirap suyuin ni Sol,” bulas ko bigla saka napabuntong-hininga. She’s hard to please. Hindi ko alam kung anong mga gusto niya. Iwas siya palagi sa’kin after I kissed Xyrene. Gusto ko siyang kausapin but every time I open my mouth, umaalis siya agad, shutting me off before I could even start. Gusto ko siyang alalayan, pero sa tuwing lalapitan ko siya para tulu
SOLEIL YNA ONGWe stayed for six more days at the mansyon, before moving back again to our home. Pero hindi ko pinapansin si Lysander sa loob ng tatlong araw. Hindi niya rin naman ako pinipilit, but he’s paying attention. In every small detailHindi lang pala pinalagyan ni Ly ng elevator ang mansyon, kun’di pinarenovate niya din ang kwarto ko. It’s now bigger than before. And importantly, there’s a mini pantry inside of my room.May mga pagkain ng nakalagay sa pantry, most of it are healthy foods. May tubig na rin at the refrigerator if I need dessert or yogurt products.“If you need anything else, call me.” Mahinang saad ni Lysander nang ihatid niya ako sa kwarto ko bitbit ang mga gamit namin.“No, I’m fine.” Malamig kong tugon sa kanya.Lysander just stared at me, with a pleading eyes kaya mabilis ko iyon iniwasan dahil alam kong mahuhulog ako kung titignan ko pa siya.After our fight, Lysander has been sleeping on the couch, which gives me some privacy and is also a sign of respect