Nagising siya kinabukasan, sa mabining halik ng binata. Napatingin siya sa wall clock. Alas-sais y media pa lang ng umaga, pero nakabihis na ito.
“Good morning, Sweetie,” masuyong sabi nito na ikinangiti niya.
Mukhang maganda ang gising ng binata ngayon. Hindi naman siguro siya bingi para hindi marinig ang endearment na iyon. Ang sweet din ng aura nito ngayon. Sana tuloy tuloy na ito. Sana, isa sa mga araw na ito pagbigyan na siya ni Astin na pag-usapan ang tungkol sa kanila. She wants him back. Selfish man dahil may Barbie ito ngayon, pero pinagsisihan na naman niya ang ginawang kasalanan dito. Hindi ba puwedeng pagbigyan nas siya ng tadhana?
“Morning din. May pasok ka?” tanong niya dito kapagkuwan.
Tumango ito. Hinaplos nito ang mukha niya. Pinisil nito ang ibabang
Hindi namalayan ni Laura na nakatulog na siya. Nagising na siya mga madaling araw. Lahat ng pagod niya nitong dalawang araw parang ngayon lang napawi. Nakapagpahinga na din siya kahit papano. Tunog ng tiyan niya ang naging dahil para tumayo. Humihilab na pala. Nalipasan na siya ng gutom. Siyam na oras siyang tulog. Parang bumalik ang lakas niya. Yun nga lang gutom na gutom na siya. Nilinga niya muna ang mata kung may ibang tao pang gising. Paniguradong tulog na ang mga tao. Napakatahimik na ng kabahayan. Mabilis na tinungo niya ang kusina at kumain. Pagkatapos kumain ay bumalik na siya sa sariling silid. Naupo siya sa maliit na study table niya. Napatingin siya sa telepono ng tumunog iyon. Hinigit niya iyon at tiningnan kung sino ang nagpadala ng me
Kakalabas lang ni Laura sa banyo ng pumasok ulit si Astin. Nagtama pa ang kanilang paningin. Siya ang unang bumawi. Dumerecho ito sa kama niya. Siya naman naupo sa maliit na upuan ng vanity table niya, at nagpatuyo ng buhok. Kita niya sa peripheral vision niya, na nakatunghay ito sa kaniya. Iba na naman ang aura nito. Mukhang humupa na ang galit dito.Wala na ang galit sa mukha nito, and it makes her vulnerable. Again. Gusto na niyang pagalitan ang sarili. Marupok.Naririnig niya ang panaka-naka nitong pagbuntong-hininga. Naguguluhan talaga siya sa inaasal nito. Wala naman silang ginagawang masama ni Darryl. At kung makahila ito sa kaniya para bang pag-aari siya nito. Oo, gusto niya na ariin siya nito. Pero hindi niya gustong maging third party. Hindi ba puwedeng patawarin na siya nito? Para maka move-on na siya ng tuluyan, gaya ni Mara, yung babaeng taxi driver na nasakyan niya. Nasasaktan na siya. Parang
“No! Hindi ako papayag! Alam ba yan ni Mama, Ate? At pina-hold mo pa ang pag-recruitment! Akala mo hindi ko malalaman,” galit na baling ni Andy sa kaniya.Nalaman nitong pina-hold niya ang pag-recruit ng panibagong Manager na ia-assign sa Caramoan. Hindi ito kumbinsido sa rason niya. Isang linggo na ang nakakalipas simula nang ipa-hold niya sa HR.“Andy, please? Malapit ng lumabas ang Daddy ko. At gusto kong magsimula ulit kami. Gusto ko sa Caramoan ulit,”“Wow. As if may may papansin kay Tito doon. Baka i-bully lang kayo doon. Hindi mo ba naiisip iyon? Bagong environment ang kailangan ng Daddy mo. At dito iyon sa Manila. Hindi siya kilala dito. Mahihirapan lang kayo doon. Kaya hindi ako papayag.” Sabay talikod papasok ng opisina nito.
Hindi nakaya ni Laura ang mga sumunod na oras. Parang siyang nakalutang sa ere. Ngayon lang siya nakainom ng ganoon kadami. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit. Yung tipong gusto ng pumikit ng mata mo pero di magawa dahil may trabaho pa. Antok na antok na talaga siya.Iginiya niya ang sarili sa loob ng opisina ni Andy. Hindi na niya kaya. Nagpaalam siya dito na mag-undertime. Pumayag ito nang makita ang mga mapupungay na mata. Ipinahatid siya nito sa company driver. Nakatulog naman siya sa biyahe sa sobrang antok.Nagtaka pa ang ginang ng makita siya. Nagpaalam siya dito kaagad pagkatapos sabihing masama ang pakiramdam. Nag-alala ito kaya hinatiran siya nito ng gamot. Napatingin siya sa hitsura niya sa salamin. Medyo namamaga ang mukha niya, lalo ang mga mata niya. Ibig sabihin, kanina pa ganito ang mata niya? Nakakahiya sa mga nakakita.
Halos magkasabay sila ni Darryl na dumating. Kakauwi lang nito galing opisina. Ito ang una niyang nakitang naka business suit ito. Sabagay, bihira siyang pumunta sa bahay ng mga ito kapag weekdays. “Hi,” anito ng bumaba sa sasakyan nito. “Hello,” tugon niya dito. “Nabalitaan kong uuwi ka na ng probinsya. For good?” Tumango siya dito. “Whoah. Okay lang ba kung sasabihin kong, mamimiss kita?” natatawang sabi nito. “Nasabi mo na po,” sagot niyang natatawa din. “Gusto mong sumama?” pagkuway tanong niya na ikinatigil nito. Tumingin ito sa kaniya. "Saan?" "ZL Lounge,"
Isang buwan na ang nakalipas nang umuwi siya ng Caramoan. Bago pa man mag-birthday si BK ay nakalabas na ang ama niya. Kaya naging matapang siyang harapin ang bukas. Lahat ng atensyon niya ay binuhos niya sa ama. Isa naman talaga ang Daddy niya sa rason, kung bakit hindi siya sumuko sa buhay. Kahit wala na si Astin sa buhay niya. Nariyan pa ang ama niya. Na walang sawa sa pagpapramdam kung gaano siya nito kamahal. Kahit may kasama pa rin itong nurse, ay siya pa rin ang nag-aasikaso kapag free time. Hindi niya inaasa ang lahat sa nurse. Dahil walang tumatao sa bahay ng Tita Kendra niya ay doon siya umuuwi kapag abala sa resort, at hindi maka-uwi ng centro. Ang ama naman niya, sa dating bahay nila nakatira na nasa poblacion o centro kung tawagin. Hindi niya ito mapilit na sa sumama sa kaniya sa resort. Iyon ang gusto ng Tita Kendra niya. Kumuha na lang siya ng taga-alaga at taga-luto sa bahay nila. Malaki n
Dahil sa kabang naramdaman, isinara niya ang sliding door. Pagkasara ay bumalik siya sa higaan niya. Napasandal siya sa headboard ng kama. Ang bilis ng tibok ng puso niya pakiramdam niya, totoo ang nangyari sa panaginip. Pero napaka-imposible. Wala namang magtatangkang gumawa noon sa kaniya. Isa pa may mga sundalo sa paligid at tauhan ni ng mga Madrid. Napahawak siya sa labi niya. Hindi siya nakatulog ng mga sumunod na oras kaka-isip sa panaginip na iyon. Pabaling-baling siya sa higaan. Bumaba siya ng kama at tinungo ang pinto. Makakatulong sa kaniya ang pag-inom ng gatas. Bumaba siya at nagtimpla na lang ng gatas. Doon na lang din niya ito inubos. Pagkatapos ay umakyat siya at nahigang muli sa kama. Pinilit niyang matulog nang mahiga. Nakapikit lang siya, pero ang diwa niya ay gising. Mayamaya ay nakaramdam na siya ng antok. Tumingin muna siya sa
Hindi mawala-wala sa isip ni Laura ang napag-usapan nila ni John. Ibig sabihin magkikita na sila ng misteryosong CM na iyon? Pero bakit silang dalawa lang? Pasalampak na naupo siya swivel chair at hinarap ang mga papeles. Monday ngayon, marami-rami siyang gagawin para sa nagdaang linggo. Hindi pa man nag-iinit ang puwet niya ng makatanggap ng tawag sa mismong telepono niya. Unknown number kaya hinayaan niya lang hanggang sa mamatay iyon. Ilang sandali pa ay nakatanggap siya ng mensahe na nagmumula sa numerong iyon. Napa-angat siya ng kilay ng mabasa ang pangalan na inilagay nito sa dulo ng mensahe. Love, CM. Natawa siya ng mahina. Seriously? Mukhang pinagloloko siya nito. Binasa niya ang buong mensahe nito. Napangiwi siya sa banta nito sa kaniya. Hahalikan daw siya nito kapag nalaman nitong nag-jogging siya na ganoon ang suot. Namalayan na lang niya ang sariling nakangiti na naman. Parang masarap sa pakiramdam na may nagbabawal sa kani