Chapter 18

“I never thought about loneliness before,” ani Stephanie habang sinusuklay ang buhok ni Avaluan gamit ang kaniyang mga daliri. “But after discovering that about my parents, I suddenly thought of it.”

Hindi sumagot si Avaluan at siniksik lang ang sarili sa yakap ni Stephanie. Magkayakap nilang pinagpatuloy ang pagkukuwentuhan habang nakahiga sa kama.

“Wyeth and I were introduced unexpectedly when we were younger. Wala kaming choice kung hindi ang kilalanin ang isa’t isa dahil sa parents namin. But along the way, I learned how to care for him. I learned how to love him as a friend. Hindi ko ‘yon mapipigilan lalo pa at halos araw-araw kaming magkasama.”

“Paano kung may rason siya kaya niya nagawa ‘yon?” tanong ni Avaluan. “Lahat ng tao may rason kung bakit nagagawa nila ang isang bagay. Kinausap mo na ba siya tungkol do’n?”

Umiling si Stephanie. “I was so mad at him. Ayoko namang kausapin siya nang galit ako. Baka kung ano lang ang masabi ko sa kaniya.”

“Pakinggan mo siya. Tanungin mo si